"MINJI" SWEET CAKE

ข้อมูลเบื้องต้น

มินจิ.... เป็นเด็กนักเรียนไว 16 ปี แต่ครอบครัวของเธอมีถานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอจึงต้องทำงาน"ทำเค้ก"เพื่อหาเลี้ยงให้ครอบครัว...

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่ง... มินจิ ได้เดินไปพบรักกับไฮโดะ ดาราชื่อดังจากญี่ปุ่น แล้วทั้งสอง ก้อได้จัดพิธีแต่งงานนขึ้น!!! ....

แต่ง ไป ทัมมัยยย~~
แต่งงง เพื่ออ อะรายย~

เสียงของแขกที่มาอวยพรในงาน เริ่มดังขึ้น...

"มินจิเอ๊ยยยย กี่โมงแล้วว ติ่นได้แล้วลูกกก"

นั่นคือ... เสียงจากแม่ของมินจินั่นเอง...

"โห่ แม่อ่ะ กำลังฝันหวาน รีบปลุกทำไมนี่ "TT^TT

"วันนี้วันอะไรจ๊ะ...?"

"วันศุกร์ค่ะ...ฮ้าวว" -0-

"วันศุกร์ตอนเช้าลูกแม่ต้องทำอะไรล่ะจ๊ะ ?"

"โห่ แม่ ถามง่ายๆ วันศุกร์ก็ต้อง.. .ก็ต้อง ระ .. ระ .. เรียนหนังสือ ไปโรงเรียน... เห้ยๆๆๆ กี่โมงแล้ว กี่โมงแล้ววว" O.O

"เจ็ดโมง ห้าสิบจ้ะ..."

"เห้ยย แม่ ออกไปจากห้อง ไปเตรียมหนมปังทาเนยร้อนๆให้ก่อน มินจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"(เอ้า... ไม่ยอมอาบน้ำอีก..)

"ไม่ไหวเลย ลูกคนเนี้ย วันวัน เอาแต่บ้าดาราที่ชื่อไฮโดะ ไฮโดะ อะไรไม่รู้"

แม่ของมินจิลำบากใจมากๆ เพราะมินจิไม่ใช่เด็กเรียนเก่ง แถมยังเป็นเด็กที่ชอบเที่ยว เกเร. (แย่จัง มีลูกแบบนี้..) 555+

มินจิรีบวิงออกจากห้องนอนแล้วคาบหนมปังมาหนึ่งชิ้น แล้วจึงวิ่งออกจากบ้านโดยไร้กระเป๋านักเรียน...

กิ๊งงง ก่องงง กังงง กั่งงงง.... เสียงออดเข้าห้องเรียนดังขึ้น เมื่อมินจิเหยียบเข้าไปในโรงเรียน...

"ทำไงดี ทำไงดี เข้าห้องกันแล้วว อึ๋ยยย" TT^TT มินจิคิดในใจ

"องค์หญิงมินจิครับ ไฮโดะคนนี้ ยินดีให้มินจิหลบข้างหลัง แล้วเข้าห้องเรียน" เสียงเท่ๆดังขึ้น

"อ๊ายยย ไฮโดะซังง มานี่ได้ไงเนี่ยย อุ๊บซ์... เห้ยย นาย..."

"5555 ต๊อกเองงง เปนงัยย นึกว่าไฮโดะของเจ๊มารึงัย" 555+

"ช่างเหอะ แต่ที่บอกว่า จะให้หลบเข้าห้องเรียนอ่ะ จิงหยอ?" >///<

"แน่นอนอยู่แล้วว!!~"

มินจิเริ่มเอาตัวไปหลบข้างหลังต๊อก ต๊อกก้อเดิน มินจิเดินตาม ต๊อกเดิน เดินตาม... จนมาหยุดถึงหน้าห้องเรียน...

"วันนี้มีใครขาดเรียนบ้าง?" เสียงคุณครูห้องของมินจิดังขึ้น!

" มินจิค่ะ/ครับ" เพื่อนๆของมินจิพูด...

เพื่อนๆของมินจิไม่รู้ตัวเลยว่ามินจิกำลังแอบคลานเข้ามา...

"มินจิหายไปไหนล่ะ ?" - -

"สงสัยมินจิมันฝันถึงไฮโดะเพลินจนไม่มาเรียนละม้างง" เพื่อนของมินจิพูด

ทันใดนั้น!!!  เสียงจากหลังห้องก้อดังขึ้นน !!!

"ใครว่าฉันไม่มาเรียนมิทราบคะ ? " 5555

"เห้ยย มาได้งัย มาได้งัย (เพื่อนๆงง)"

"เอาล่ะ เทอมาก้อดีแล้ว " - - อาจารย์บอก..

.เห้ออ เกือบปัย" -3-

"เอาล่ะทุกคน หยิบหนังสืออออกมาจากกระเป๋าได้แล้ว"

มินจิเอามือคลำๆไปหลังเก้าอี้ แต่ที่คลำได้ก้อมีแต่โปสเตอร์ของไฮโดะคุง...

"เห้ยย กระเป๋าหาย!!!" มินจิตะโกนออกมาอย่างดัง

"สงสัยโดนโปสเตอร์ไฮโดะข้างหลังเก้าอี้เทอกินไปแล้วละม้างง " 555555+

ทุกๆคนพากันหัวเราะเยาะมินจิ ในขนาดที่มินจิ ไม่ขำด้วยเลย...

"เธอออกไปยืนหน้าห้อง จนกว่าจะหมดเวลา" อาจารย์สั่ง...

ช่วงพักกลางวัน

มินจิมานั่งคิดคนเดียว...

" เห้อ... ทำไมเวลาฉันทำอะไรไม่ดี ก้อมีแต่คนมาว่าไฮโดะ... ถ้าฉันมีโอกาสได้อยู่กับไฮโดะ ฉันจะ..... ฉันจะ..."

มินจิคิดไม่ออกว่าจำทำอะไรดี.... ทันใดนั้น น้ำตาของมินจิก็เริ่มไหล....

มินจิเดินกลับบ้านอย่างเสียใจ พร้อมกับผ้าเช็ดหน้าหนึ่งผืนน ที่เต็มไปด้วยน้ำ...

" อ้าว มินจิ วันนี้ทำไมกลับบ้านมาเร็วล่ะ ?" แม่ของมินจิถาม

" หนู.... หนู...." มินจิยังอารมค้าง เลยตอบอะไรไม่ได้

มินจิวิ่งขึ้นบันไดไปนั่งร้องไห้ในห้องของตัวเอง จนถึงเช้า....

เช้าวันเสาร์ที่สดใส มินจิต้องทำเค้กไปส่งตามที่ต่างๆ


มินจิแทบไม่ได้นอน เธอจึงตื่นมาพร้อมกับใบหน้าอันแสนโทรม

มินจิเปิดทีวี ทันได้นั้น..!!!

มินจิได้พบกับข่าวใหญ่ ที่เธอเป็นปลื้มมากๆ!!