พันธะรัก คู่ปรับร้าย

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1 จัดทริปอย่างไว

บทที่1 จัดทริปอย่างไว

ไลน์!

เสียงแจ้งเตือนจากแอปพิเคชั้นยอดฮิตดังขึ้นทำให้อริสาต้องละสายตาจากงานตรงหน้าหันมามอง หญิงสาวหยิบสมาร์ทโฟนหรูขึ้นมาก่อนจะพึมพำเบาๆ

“Devil Dark”  สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าเธอคือชื่อไลน์กลุ่มที่ตั้งขึ้นตามชื่อกลุ่มเดอะแก็งสมัยเรียนประถม อริสามองงานอย่างชั่งใจว่าจะทำต่อหรือเปิดอ่านข้อความจากเพื่อน ๆ ก่อนจะตัดสินใจกดปลดล็อกรหัสในสมาร์ทโฟนแล้วเข้าโปรแกรมไลน์ทันที

Plim : ปุกาศ ๆ ทริปวันหยุดรวมกลุ่มปีนี้ฉันได้สถานที่แล้วนะพวกแก

Panteera : ที่ไหนไอ้ปริม บอกมาด่วนๆ

Pop : คงสมุยอีกดิ เหมือนปีก่อน

Bang : แกติดใจไรสมุยเปล่าวะป็อป หรือติดใจสาวสมุย

Jojo : นั่นดิวะป็อบ

Pop  : ติดใจบ้าไรเบื่อต่างหาก

Tatiya : แล้วตกลงจะไปไหนวะปริม

Plim : ทริปภูเก็ต ตามที่คิดไว้ก็พักที่โรงแรมไอ้เต้ยอาทิตย์นึง แล้วที่เหลืออาทิตย์นึงไปที่เกาะรักษ์ของแฝดนรกเสือสิงห์

Tatiya : จะพักที่โรงแรมพี่ ถามกันยังน้อง

Lion : นั่นดิถามผมยังครับคุณปลิงทะเล

Plim : แหม่ๆพวกนายอนุญาตอยู่แล้วไม่ต้องขอหรอก เอาล่ะขอทราบรายชื่อด้วยค๊าใครไปคอนเฟิร์มด่วน ๆ สุดสัปดาห์จะได้จัดเต็มทั้งคนโสดไม่ซิง คนเพิ่งโสด คนอกหัก คนถูกหักหลัง คนโสดซิง คนมีคู่ รายงานตัวด้วย น้องนางปริมคนนี้จะได้จองตั๋วเครื่องบิน

Panteera : งานนี้ฉายเดี่ยวหรือแพกคู่ยัยปริม

Plim : ฉายเดี่ยวยะ แพนแกห้ามพาฝาชีมาด้วยนะเกรงใจคนโสดนิดนิง

Panteera : ก็ได้ ฉันไป

Anika : ฉันก็ไป ยัยแอ้มก็ด้วย

Atika : ช่ายยย

Pop : ฉันด้วยเบื่อเมืองกรุง

Bang : เอาด้วย ไปแน่คอนเฟิร์ม

Jojo : ฉันด้วยไปเที่ยวสักสองอาทิตย์ก็ดีเหมือนกัน

Tatiya : ฉันเป็นเจ้าของโรงแรมต้องไปแน่ ไม่ยอมให้พักฟรีหรอก

Nalinya : ฉันก็ไป อกหักอ่ะ อยากพักใจ

Lion : ยัยแว่นอกหักหึหึ โสนะหน้า หมอสิงห์ไปชัวร์จะลากไอ้เสือไปด้วย

Plim : โอเค แพนไป อุ้มแอ้มไป แบงค์ไป โจไป เต้ยไป ป็อปไป คะนิ้งไป สิงห์ไป อลินแกว่าไง เสือด้วยไม่ไปมีลากและกระชากนะคะขอบอก

Tiger : ฉันไม่ไปไอ้สิงห์ก็ลากไปอยู่ดี เอาเป็นว่าไปแล้วกัน

Lion : ดีมาเอง ขี้เกียจลากอยู่พอดี

Tiger : ยัยเอเลี่ยนว่าไงกล้าไปป่าว

อริสาใช้มือทุบโต๊ะอย่างโมโหที่ถูกท้าทายก่อนจะกดตอบโดยไม่คิด

Alin : ฉันไปแน่ไอ้เสือกระดาษ

Plim : ตกลงไปหมดว่างั้นมันดีเว่อร์น้องนางขอไปจองตั๋วก่อนนะเจอกันวันศุกร์10โมง สนามบินดอนเมืองนะ ใครเบี้ยวตัดเพื่อนนะเออ

หลังจากรับคำชวนไปเที่ยวภูเก็ตของเดอะแก็งเพื่อน อริสาก็รีบเคลียร์งานอย่างเร่งด่วนเพราะอีกแค่สามวันเท่านั้นถึงแม้ว่าคำชวนของเพื่อนๆดูเหมือนนัดสังสรรค์ปีละครั้งแต่เธอรู้ดีว่าแพนธีราคงปรึกษากับเพื่อนๆเพื่อหาสถานที่ให้เธอได้ผ่อนคลายความเสียใจเป็นแน่

แม้ว่างานแต่งงานของนภิตราและตฤณกันตจะผ่านมาเกือบสามอาทิตย์แล้วก็ตามแต่เธอก็ยังไม่สามารถทำใจยอมรับการกระทำของนภิตราและตฤณกันตได้ ทั้งนภิตรายังคอยวนเวียนเยาะเย้ยเธออยู่ทุกวี่วัน

การไปพักผ่อนครั้งนี้อาจทำให้เธอผ่อนคลายและสบายใจขึ้นมาบ้างในความคิดของแพนธีราและผองเพื่อนแต่ผู้ร่วมกันคิดในครั้งนี้คงลืมไปว่าเกาะรักษ์ที่ว่ามันเป็นเกาะของคู่ปรับหมายเลขหนึ่งศัตรูตลอดกาลของเธอซ้ำเขาคนนั้นยังบอกว่าจะไปด้วยนี่สิ

ก็อกๆๆ

“พี่อลินคะนี่เอกสารค่ะบอสอนุมัติใบลาพักร้อนให้แล้วค่ะ” ชริมาผู้ช่วยสาวคนสนิทเอ่ยบอกทันทีที่เข้ามาในห้องพร้อมยื่นเอกสารอนุมัติใบลาพักร้อนให้ไม่ต้องบอกเธอก็รู้ว่าใครร่างใบลานี้ขึ้นมาและบังคับให้บอสอนุมัติใบลาด้วยตัวเองโดยไม่ต้องผ่านฝ่ายบุคคลคงไม่มีใครทำได้นอกจากแพนธีราผู้เป็นภรรยาเจ้าของนิตยสารแห่งนี้ ดูเอาเถอะเธอตอบตกลงไม่ถึง15นาทีเอกสารถูกอนุมัติแล้ว อริสาได้แต่ส่ายหน้า 

“ขอบใจนะนิดพี่ลาสองอาทิตย์อย่าก่อเรื่องละ” อริสาเอ่ยบอกเพราะรู้ดีว่ารุ่นน้องสมัยมัธยมคนนี้ไม่พอใจนภิตรามากพอๆกับแพนธีรา

“เจ้าคร่า อ้อพี่แพนบอกว่าให้พี่อลินลางานได้จนถึงวันศุกร์เลยนะคะ จะได้ไม่ต้องเจอยัยแบ้วหน้าหนากับสามีของนาง” ชริมาเอ่ยบอกพร้อมกับทำหน้าเอือมระอาเมื่อพูดถึงนภิตราและตฤณกันตใจคนยากแท้หยั่งถึง ชริมาไม่คิดเลยว่านภิตราที่ดูใสๆจะกล้ามีสัมพันธ์กับตฤณกันตเพราะดูชายหนุ่มจะรักรุ่นพี่ของเธอเอามาก ๆ ส่วนนภิตราเองก็ดูซื่อ ๆใสๆใครจะคิดว่านภิตราจะใสจริงแต่เป็นไสยศาสตร์  

“อย่าเรียกเขาแบบนั้นนะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องพี่บอกแล้วไงว่าอย่าก่อเรื่อง” อริสาเอ่ยบอกพลางส่ายหน้ากับคำพูดของรุ่นน้อง  

“ก็ได้ ไม่เรียกก็ได้ คุยเรื่องทริปภูเก็ตของพี่อลินดีกว่า พี่เสือของน้องไปมั้ยอ่ะ” ชริมาเอ่ยถามถึง “พี่เสือ” อริสาที่กำลังเซ็นต์เอกสารถึงกับชะงัก หึ เธอไม่ชอบอีตาเจ้าของชื่อที่สุด...มันเป็นชื่อของอีตาคู่ปรับหมายเลขหนึ่งตลอดกาลของเธออย่างไรล่ะ

“จะถามถึงมันทำไมเนี่ย แค่ได้ยินชื่อก็หงุดหงิดแล้ว” อริสาเอ่ยขึ้นหลังจากตอบตกลงว่าจะไปเที่ยวเธอเกือบลืมไปแล้วว่าต้องเจอกับคนที่แค่ชื่อก็ทำให้เธอหงุดหงิดแล้วอย่างพันตำรวจตรีศารทูลหรือสารวัตรเสือคู่ปรับตลอดกาลที่ไล่เตะกันมาตั้งแต่ประถมเธอพูดอะไรมันก็ชอบขัดตลอดแค่ได้หาเรื่องเธอมันก็พอใจแล้วไอ้คำพูดห่ามๆที่ออกมาจากปากสุนัขรวมกับหน้านิ่งๆกวน ๆ ของมันทำให้เธอหงุดหงิดเป็นที่สุดแต่ทุกครั้งที่เธอเปิดฉากทะเลาะกับมันมักจะมีคนพูดบางอย่างที่เธอกับอีตานั่นที่ไม่เคยเห็นด้วยในทางเดียวกันถึงกับคิดเหมือนกันเป็นครั้งแรก

“โบราณว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น ครูเห็นมาเยอะแล้วที่ทะเลาะกันมาก ๆ เกลียดกันมาก ๆ สุดท้ายก็ได้กันทุกคู่อย่างพ่อแม่พวกเธอน่ะนั้นก็เคยเกลียดเคยทะเลาะกันมาก่อนนะ” คำพูดของครูที่ปรึกษาสมัยมัธยมที่เคยพูดวันที่เขาและเธอทะเลาะกันจนถูกทำโทษหน้าเสาธงซึ่งตรงกับวันที่่ท่านปลดเกษียณและวันนั้นเองที่เธอและเขาพูดเป็นเสียงเดียวกัน

“ไม่มีทาง”

“ไม่เชื่อก็คอยดู” ครูคนเดิมยังเอ่ยบอกจากวันนั้นจนถึงวันนี้เธอก็ยังไม่เชื่อคำโบราณนั้นอยู่ดีเพราะเธอคิดว่า เกลียดก็คือเกลียดรักกันไม่ได้หรอกดังนั้นเธอจึงหงุดหงิดทุกครั้งที่ได้ยินชื่อของอีตานั่น

“พี่อลินใจลอยไปไหนเนี่ย” ชริมาเรียกแต่อริสายังคงนิ่งตกอยู่ในภวังค์แห่งวีรกรรมความแสบของตนและคู่ปรับจนรุ่นน้องสาวต้องเอ่ยชื่อศารทูลอย่างชื่นชมให้อริสาหมั่นไสและดึงสติกลับจากความหลัง

“พี่เสือแสนดีกล้ามเป็นมัดๆเนื้อแน่น หล่อเท่โอ๊ยน้องใจละลาย”

“หึหมั่นไส้ อารมณ์เสียเอากาแฟมาสิ หาขนมมาด้วยจัดโต๊ะนี่ด้วยโทษฐานชื่นชมคู่อริของพี่ต่อหน้ากันแบบนี้” อริสาพูดก่อนจะหันหน้าลงไปสนใจเอกสารต่อ

“พี่อลินอ่ะระวังน๊าแกล้งน้องมาก ๆเดี๋ยวน้องแช่งให้ได้กับคนที่เกลียดซะนี่” ชริมาเอ่ยบอกอย่างงอนอริสาเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตาดุ มีที่ไหนมาแช่งให้เธอได้กันคนที่เกลียดถึงแม้มันจะเป็นไม่ได้ก็เถอะ

“ไม่มีทางซะล่ะเกลียดคือเกลียดย่ะ” อริสาเอ่ยบอกก่อนก้มหน้าสนใจงานต่อ

“แต่ครูอ้อมบอกว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะคะพี่อลินแล้วคนที่พี่เกลียดเนี่ยหล่อ รวย ฉลาด เท่แถมฮอตเป็นที่ต้องการของตลาดอีกต่างหากระวังตกหลุมรักเข้าให้ แล้วต้องมากลืนน้ำลายตัวเองไม่รู้ด้วย” ชริมาเอ่ยหยอกก่อนจะรีบวิ่งออกไปหากาแฟมาให้พี่แกก่อนจะโดยสายตาพิฆาต

“เชอะ แค่หล่อรวยฉลาดเท่คนอย่างอลินไม่ชอบก็คือไม่ โดยเฉพาะไอ้เสือกระดาษนั่นต่อให้เหลือมันคนเดียวในโลกคนอย่างอลินก็ไม่เอา” อริสาเอ่ยอย่างมาดมั่นก่อนจะลงทำงานต่อ แม้จะให้หยุดแต่เธอก็อยากเคลียร์ให้เสร็จจะได้เที่ยวได้อย่างสบายใจ

ให้มันแน่เถอะเจ้  มาตามกันค่ะว่าเจ้จะไม่เอาไปตลอดจริงรึเปล่า หึหึหึ