คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“รินะไปไหน?”
ผมมอร่าบอบบาอรินา
แฟนที่ผมรัที่สุ เธอ่ำอ้าวเินออาห้อไป ผมเินามเธอออไป่อนะึแนเล็เ้ามาในห้อ
เธอิ้นัืน่อนะหยุนิ่เมื่อผมล็อประูห้อเรียบร้อย
แววาเบื่อหน่ายมอมาที่ผมแวบหนึ่่อนะแปรเปลี่ยนเป็นวามโรธเือราวับะปะทุให้ทุสิ่้านหน้าระเบิเสียให้ไ้
“็เพราะว่าบีมเป็นแบบนี้แล้วใระทนไหวล่ะ!!!” เธอพู่อนะสะบัมือผมทีุ่มแน่น่อนหน้านี้
“บีมอโทษ
รินฟับีม่อนนะ..” โทรศัพท์มือถือเธอัึ้น
“ฮัลโหลแพรว
มารับที่ห้อันหน่อย เี๋ยวนี้เลยนะ”
“รินะไปไหน
บีมไม่ให้ไป!!!” ผมวาเธอไว้ เธอผลัผมออนผมถึับเ่อนที่รินะออาห้อไป...
“ริน
ริน ริน!!!”
แล้วเธอะลับมา
ผมเื่อแบบนั้น...
@SOME
BAR.
ผมยแ้วสีอำพันึ้นื่มนหมแ้ว่อนะวาลเสียั
ไอ้เทวามอหน้าผมอย่าอึ้ๆ่อนะบหัวนผมเือบหน้ามไปับโ๊ะ
ผมมอ้อนมันหน่อยๆ่อนะยแ้วอมันึ้นมาื่ม พนัานนำวแ้วที่บรรุอเหลวสีใสลมาวาไว้ที่โ๊ะผม่อนะเินออไปอย่าเียบๆ
เสียเพลัหวะรึรื้นัึ้นนทำให้หลายน้อลุึ้นโยย้ายามัหวะสนุๆ
ยเว้นผมที่เอาแ่ยแ้วึ้นลอเวลาที่เทวามันรินให้
ไม่มีอารม์มาเ้นในเวลาที่เศร้าๆแบบนี้หรอนะ
-...-
“โหยมึแม่
ูินแ่สามแ้วแ่มึสามลัแบบนี้เินู็ร่อยิ” เทวาส่เสียเหน็บผมเบาๆ
“ถือว่าให้เพื่อนมันผ่านืนวันนี้ไปให้ไ้่อนหน่า”
เสียนุ่มๆอพับอับเทวา่อนะบบ่ามันน้อยๆ
“อื้อออ
เอามาอีแ้วิเทวา”
“ูะลับแล้ว
แ้วนี้แ้วสุท้ายนะ เี๋ยวูฝามึับพี่แทน เ๊???”
“อื้อ”
พวมันลุึ้นาโ๊ะ่อนะเินไปหาเ้าอร้าน
แววาเป็นห่วาเพื่อนมันทำให้ผมถึับน้ำาลอเลยหรอเนี้ย...
โรอแเลยบีม
‘็เพราะว่าบีมเป็นแบบนี้แล้วใระทนไหวล่ะ!!!’
“บีมอโทษริน..”
ผมวาแ้วเปล่าล่อนะเอนัวไปับเบาะเ้าอี้นิ่มๆ
ปอยผมสีบลอน์ที่มันปลิวามแรลมเย็นๆาพัลมัวให่มันทำให้ผมิถึเวลานั้นที่รินวนผมเ้าร้านเสริมสวยและย้อมผมสีเียวัน
แม้ว่าผมที่ย้อมออมามันะสีเหมือนผู้หิ แ่ถ้ามันเป็นำอาเธอผม็ะไม่ัืนแม้แ่นิ
โอ้ยิถึรินนนน!!!
“อุ!!!” อเหลวที่อยู่ในระเพาะีๆ็ะย้อนออมาทาที่มันเ้าไป
ผมลุออาโ๊ะพร้อมสายาที่พร่ามัว
เินแหวทาออมาเรื่อยๆนเอประูห้อน้ำสีเทาสว่า
ผมผลัประูเ้าไป่อนะริ่ไปยัห้อน้ำที่มีัโร เปิฝารอนั่ึ้น่อนที่อเหลวเหล่านั้นะออมานเือบหม
สัมผัสอุ่นๆที่หลัมันทำให้ผมรู้สึีึ้นเล็น้อย
มือให่ๆึผมึ้นาัโร่อนะพยุออมารอ่าล้ามือ เาน้ำให้ผมล้าหน้าล้าา่อนะยื่นวน้ำเปล่าให้
“รับไปสิ”
“อ่า
อบุ”
“พี่แทนบอให้ไปส่ห้อน่ะ”
“ระ..หรอ”
ผมมอเาผ่านระที่สะท้อนภาพเาที่อยู่้านหลัผม แน้าย้ำเาน์เอร์ไว้ มือ้าวาเาลูบผม้านหน้าอผมึ้น่อนะโน้มัวลมาเป่าลมใส่ลาหน้าผามนเบาๆ
้อใล้นาไหนถึะโน้มลมาเป่าไ้....
“เห็นเาบอว่าเป่าหน้าผาะไ้หายมึน”
“ห้ะ...?”
“ออาห้อน้ำเถอะ
เหม็นบุหรี่ะแย่”
เาับทสนทนา่อนะูมือผมออาห้อน้ำ
ผมมอเาอย่าในิๆแ่็เินามเาไปแ่โยี
มือที่ว่าอี้าอเาเปิประูรถสีำให้ผม
ผมยััวเอเ้าไป่อนะปล่อยัวเอให้มไปับเบาะนุ่มๆ
เาปิประู้านับล่อนะสาร์ทรถ แอร์เย็นๆระทบหน้าผมเบาๆวนให้หลับ
ฮู้สีำสนิทถูถอาัวเามาลุมให้ผมที่ำลัเลิ้ม
ผมัารสวมมันีๆและปรับเบาะให้เอนลอีนิ
วาสีำสนิทอเาายแววอบอุ่นมอมาที่ผม่อนที่เาะหันไปบัับพวมาลัยและเลื่อนรถออารนี้
ผมเลี้ยวรถเ้ามาในลานอรถ มือหนาบิุแับรถ่อนะอ้อมออไปอุ้มเอาอีนออมา
แสไฟสว่าึ้นอนผมล็อประูรถ ึ้นลิฟ์มายัั้นสิบสามและรไปที่ห้อ
ผมวาเาลบนเียอย่าเบามือ ใบหน้าหวานหลับสนิทราวับโนยานอนหลับ ผมเินเ้าห้อน้ำประมาห้านาที็เินออมาพร้อมบ๊อเอร์สีเ้ม
ผมไล่ปิไฟทั่วห้อ่อนะล้มัวลนอน้าๆร่าบาที่หลับสนิทไปพร้อมลิ่นแอลอฮอล์อ่อนๆ
แ่มัน็ึูให้ผมมิ่สู่ห้วนิทราไปไ้่ายๆเ่นเียวันับเ้าอลิ่น....
แ่ถ้าิว่าะนอนับนเมาแล้วมันหลับ่าย
ุิผิมา!!!!!!!
ความคิดเห็น