ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เจ้าชายกวนประสาทกับเจ้าหญิงดอกฟ้า

    ลำดับตอนที่ #1 : หลวงจีน

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 50


          ตอน หลวงจีน
           19.25 น. หลังจากที่ฉันกลับจากโรงเรียนเพื่อย้ายแผนการเรียน มืดแล้วหรอเนี่ย ท้องฟ้ายามคำคืนนี่มันทำให้หัวใจเกิดความรู้สึกเหงา และเศร้ายังไงก็ไม่รู้สิ อาจจะไม่ใช่ทุกคนที่เป็นอย่างนี้ แต่อาจเป็นฉันคนเดียวก็ได้ กุกกัก...เกิดอะไรขึ้นนะ
    อย่านะจ๊ะเจ้ารถสุดสวย อย่าเป็นอะไรเด็ดขาดนะ ค่ำป่านี้แล้วอย่าเป็นไรสิ
    รถเต่าสีชมพูของฉันเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ แล้วกระตุกอีกสองสามทีก่อนที่เครื่องดับ
    ทำให้เกิดความเงียบปกคุมหัวใจอันห่อเหี่ยว ตายละ ทำยังไงดีล่ะเนี่ย ฉันเป็นแค่เป็นสาวอายุ 17 ปีที่พึ่งขับรถเป็นแค่ปีเดียวเองนะ ฉันไม่มีความรูเรื่องเครื่องยนต์
    แล้วจะซ่อมได้ยังไง ถ้าฉันลงรถไปตรวจเช็ดสภาพของมันแล้วอยู่ๆมีพวกผู้ร้ายมาทำร้ายฉันล่ะ ว้ายๆๆฉันไม่เอาหรอ อือๆ เอ๊ะ ตรงไปด้านหน้ามีอู่ซ่อมรถอยู่นี่นา
    สงสัยตาหวานจะต้องเข็นรถก็คราวนี่แหละ อือๆ ฉันปลดเกียร์ว่างแล้วเดินลงรถอย่างช่วยไม่ได้ แล้วเวลาก็ผ่านไปกว่ายี่สิบนาที ฉันผ่านพ้นภาวะหนักหน่วงแล้วมาอยุดอยู่หน้าอู่ซ่อมรถ สวัสดีค่ะ ฉันส่งเสียงทักทายสดใสเข้าไปในร้าน หากแต่เสียงเอะอะ นั่นไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลง ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปด้านใน
                                   เอ่อ...คุณเป็นคนที่ทำงานที่นี่ใช่ไหมค่ะ
    ดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินนะ ฉันเห็นไหล่ของเขากระตุกเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหันหน้ามามองฉันอย่างช้าๆ หมอนี่หน้ากลัวอย่างที่คิดแฮะ อ่ะจ๊าก ปล่อยพลัง เฮ้ย
    แกกล้าแตะฉันหรอห๊ะ นี่ฉันไม่ได้เตะนายนะ คุณค่ะดูรถให้ด้วยค่ะ อีตาหลวงจีนหันมาอีกครั้งแล้วเหลือบมองดูรถ ก่อนจะพยักหน้าอย่างกวนๆๆ จากนั้นก็สนใจไอ้เกมบ้านั้นต่อ เฮ้ย โอ๊ย เล่นทีเผลอ เหรอวะ ได้ๆ แกตายแน่ จ๊ากกกก
    ตายหรอ นายนั้นแหละตายแน่ นี่กำลังคิดกวนประสาทฉันหรือไง รู้ไหมยะว่าฉันต้องเจออะไรบ้าง ฉันต้องเข็นรถมาถึงที่นี่ด้วยพละกำลังอันน้อยนิด และมี่ค่าเพียงนิดเดียว แล้วนายยังมากวนประสาทฉันอีกหรือไง อีกตาหลวงจีนอยากโดนดีมากนักใช่ไหมยะ นีนาย....โอ๊ย ตายเลย เพราะเธอคนเดียว ยัยเสาเข็ม สะ..เสาเข็ม
    นี่นายฉโนไม่ใช่เสาเข็มนะยะฉันชื่อตาหวานจับไว้ด้วยไม่ใช่ยัยเสาเข็ม แล้วฉันก็เป็นลูกค้าด้วย นายนี่มันกวนประสาทชะมัดเลยไอ้หลวงจีนเฮงซวย ฉันไม่ใช่หลวงจีนนะฉัน ภสุจำไว้ด้วยยัยเสาเข็ม ฉันไม่สนหรอว่านายจะคิดยังไง แต่ตอนนี้ดูรถให้ฉันก่อนถ้าฉันไม่ได้กลับบ้านนายตายแน่ อ๋อหรอ ฉันก็ดูให้แล้วไง กลับไปสิยัยเสาเข็ม
    เขาชี้มือไปที่รถแล้วตะคอกใส่หน้า ดูตอนไหนยะเห็นนายเอาแต่อ่ะจ๊ากกกๆๆ 
    อยู่หน้าจอ ไปดูรถให้ตอนในมิทราบ  อ้าวเจ๊บอกให้ดูก็ดูแล้วไง ห๊ะ 
    บอกใช่ดูมิใช้หรอ เจ๊นี่เรื่องมากจริงๆเลยนะ ที่ฉันบอกว่าดูนะหมายถึง ซ่อมรถน่ะ เข้าใจไหม ก็บอกว่าซ้อมสิ มาดูๆ ฉันก็ดูให้แล้วไง เธอนะแหละเรื่องมากเองยัยเสาเข็ม เขาตะโกนกลับมาพูดไม่ถูกเองแล้วยังพาลคนอื่นอีกประสาท ห่ะ ไปซ่อมรถให้ฉันก่อนที่ฉันจะฆ่านายไอ้หลวงจีนเฮงซวย ไปก็ได้ขี่เกียจฟังคนบ้าบ่นนาย
             วันต่อมา เรนเพื่อนสนิทคนเดียวของฉัน ว่าไงตาหวานเรนมองตาโต คือว่า
    ฉันขอโทษ ฉันย้ายแผนแล้ว ตะตาหวาน น้าตาเรนเริ่มคลอเบ้า แล้วใครจะพาฉันไปฉี่ นี่เธอเห็นฉันเป็นเพื่อนฉี่หรอยะแล้วใครจะฟังฉันระบายเวลาทะเลาะกับบ๊อบบี้ เรนเริ่มร้องไห้หนักขึ้น  อรุณสวีสดิ์สาวๆเสียงของบ๊อบบี้

    ถาม ยะ ยัยต๊องเธอร้องไห้ทำไม ตะ..ตาหวานย้ายแผนแล้ว อือๆๆๆๆ ไม่เป็นไรเรนถึงฉันจะย้ายแฟนแต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะ และอีกอย่างเราก็ยังเป็นยันชมพูแฟดเหมือนเดิมด้วย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×