คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พระจันทร์การหนังสือ
กริ้งๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นอย่างรีบเร่งตรงตามเวลาที่ตั้งไว้ ปาลีผู้เหนื่อยล้าจากการเดินทาง ต้องลุกขึ้นจากเตียงอย่างงัวเงีย เช้าแล้วหรอเนี่ย
เวลาชี้ที่เลขห้า ตอนนี้ตีห้าเธอต้องลุกขึ้นมาจัดแจงทุกอย่างเพราะไม่มีใครเปิดร้านช่วยก้องกานต์ เนื่องจากอรอุมาไปทำธุระที่เชียงใหม่ยังไม่กลับมา หน้าที่ทั้งหมดในร้านจึงตกเป็นของเธอและแก้วกานต์
“มาแล้วๆ ซื้อข้าวมาฝากด้วย” ปาลียื่นถุงข้าวส่งให้เพื่อนรักอย่างห่วงใย
“กำลังหิวเลย ว่าแล้วต้องมีคนซื้อมาเผื่อ” ก้องกานต์รับถุงเข้าไว้ด้วยความเต็มใจพร้อมสีหน้าสุขใจอย่างยิ่ง
“วันนี้หนักหน่อยนะ เสาร์ อาทิตย์นิ คนในร้านก็ดันลาไปซะหมด คงเหลือแค่เราสองคน”
“อื้อ ไม่มีปัญหา สบายหายห่วง ปาลีเอาอยู่ อยู่แล้ว” ปาลีตอบด้วยน้ำเสียงแจ่มใส
หลังจากจัดหนังสือเข้าชั้น เชครายการหนังสือ ทำทุกอย่างภายในร้านเสร็จสิ้น ปาลีและก้องกานต์ก็มายืนประจำเคาเตอร์ร้าน ไม่นานลูกค้าคนแรกของวันก็มา เข็มนาฬิกาชี้เวลาสิบโมง
“พระจันทร์การหนังสือ สวัสดีคะ” เสียงปาลีเอ่ยต้อนรับลูกค้าคนแรกของร้าน
ชายหนุ่มหยุดยืนอยู่หน้าเคาเตอร์ขณะที่หญิงสาวกำลังจัดเลขหนังสือเข้าระบบ โดยไม่ได้มองหน้าชายหนุ่มผู้เป็นลูกค้าแต่อย่างใด
“ขอโทษนะครับ ผมต้องการหนังสือเกี่ยวกับการออกแบบ แบบบ้าน อะไรพวกนนี้นะครับ” ชายหนุ่มบอกประเภทหนังสือที่ต้องการหา กับพนักงานสาว
“ทางนี้เลยคะคุณ” ปาลีเดินนำหน้าลูกค้ารายแรกไปยังส่วนของหนังสือออกแบบ
‘เขาเหมือนผู้ชายคนที่อยู่ปราณเลย เห็นหน้าไม่ชัดเลยแฮะ’ ปาลีคิดในใจ
ปาลีเดินกลับมายังบริเวณหน้าร้าน พร้อมกับเอ่ยขึ้น
“ไอ่ก้อง!! ทำไมแกไม่แนะนำลูกค้า เมื่อกี้นะ แกเรียนมาไม่ใช่หรอ พวก ออกบงออกแบบ ยืนนิ่งเลย ตอนเขาถาม ตกลงเรียนมารึป่าวเนี่ยฮะ” ปาลีแหวใส่ก้องกานต์อย่างเสียไม่ได้
“เรียนนะเรียน แต่เรียนมาเยอะแล้ว ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับมันอีกแล้วเว้ย” ก้องกานต์แสดงเหตุผลอย่างตรงไปตรงมา ถึงสาเหตุที่เขาไม่อยากแนะนำลูกค้า
ปาลีระบายลมหายใจเบาๆ แล้วเดินไปจัดหนังสือ ฝุ่นมากมายเกาะอยู่ตามหนังสือทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น หน้าที่ของเธอในแต่ละวันคือทำให้หนังสือดูใหม่อยู่ตลอดเวลา เพื่อเวลาที่ลูกค้าซื้อไป พวกเขาเหล่านั้นจะมั่นใจได้ว่าได้ของใหม่และมีคุณภาพ
“ขอโทษนะครับคุณ ผมกำลังตามหาหนังสือเล่มนึงอยู่ คุณพอจะช่วยผมหาได้ไหมครับ”
ชายหนุ่มยื่นหน้าออกมาจากชั้นหนังสือ เพื่อขอความช่วยเหลือจากพนักงานสาว ยังไม่ทันที่เธอจะหันไปมองเขาก็ผลุบหน้าเข้าไป ปาลีเดินไปยังฝั่งหนังสือที่ชายหนุ่มยืนอยู่
“ให้ฉันช่วยหาเรื่องอะไรคะคุณ” ปาลีว่าพร้อมส่องกระดาษให้ชายหนุ่มเขียน ทันทีที่ปาลีเงยหน้าขึ้น หญิงสาวก็ต้องตกใจ เขา! เขาคนนั้น คนที่เจอที่หน้าหาด
“นี่ครับ” ชายหนุ่มส่งกระดาษคืนให้หญิงสาวพร้อมชื่อหนังสือ
“คุณๆ....” ปาลีพูดติดขัดหลังจากเห็นหน้าของวิน
“มีอะไรหรอครับคุณ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ
“ป่าวคะ รอสักครูนะคะเดี๋ยวดิฉันไปหาให้” หญิงสาวดึงสติกลับคือมาพร้อมกับวิ่งไปหน้าร้านเพื่อหาหนังสือให้ชายหนุ่ม
ชายหนุ่มเดินออกมาจากซอกหนังสือ และยืนรอที่เคาเตอร์หน้าร้าน
ปาลีเงยหน้าขึ้นสบตาเขาครูหนึ่งจึงเอ่ยออกไปว่า
“ขอโทษด้วยนะคะ หนังสือที่คุณหาทางร้านรับมาจำกัดไม่กี่เล่ม ถ้าคุณจะสะดวกจองไว้ก่อนได้นะคะ อีกสามถึงเจ็ดวันหนังสือคงจะมาถึง”
“ครับ งั้นผมจองไว้เลย” ชายหนุ่มตอบ
“ช่วยกรุณากรอกรายละเอียดลงในแบบฟอร์มด้วยนะคะ” ปาลียื่นกระดาษแบบฟอร์มให้กับชายหนุ่ม
ชายหนุ่มรับกระดาษและปากกามาจากปาลี กรอกรายละเอียดต่างๆตามที่ระบุและส่งคืนให้
“ผมรบกวน ติดต่อผมมาเรื่อยๆนะครับในระหว่างนี้ ถ้ามาไวได้ก็ดีครับ ผมมีความจำเป็นต้องใช้” ชายหนุ่มกล่าวอย่างกังวล
“คะ ทางเราจะรีบดำเนินการให้คะ” หญิงสาวกล่าวตอบ
ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาพยักหน้ารับนิดหน่อยและเดินออกจากร้าน
ปาลีเหมือนสติหลุดลอย เธออยากเจอเขา เขาก็มาให้เจอ เธออยากติดต่อกับเขา เขาก็มาฝากข้อมูลไว้ หรือบางอย่างกำลังเล่นตลกกับเธอ ปาลียืนเหม่อลอยออกไปนอกร้าน
“เห้ย ปา ปา ไอ่ปา เป็นอะไร เหม่อไปไหนแล้วนะ” ก้องกานต์เอ่ยทักเพื่อนสาวคนสนิทอย่างสงสัย
“ปล่าว แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ก็เลยเหม่อๆ” ปาลีตอบอย่างเฉไฉ
“อ้าวหรอ นึกว่าใครมาฉุดวิญญาณออกจากร่างซะอีก” ก้องกานต์เอ่ยอย่างรู้ทันเพื่อนสนิท เขาแอบดูเหตุการณ์อยู่ตลอดเวลา
ความคิดเห็น