ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หัวใจหิน2 (หัวใจ..ทรนง)

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 ความจริงที่เจ็บปวด 30%

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ค. 57


    แม่กำลังคิดจะเอาสัญญาบ้าบออะไรนั่นมาบังคับผมอย่างนั้นหรอครับ?

              ทินกรเดินตรงดิ่งมาพร้อมกับเสียงที่เคร่ง และใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดของเขา อัญชลีถอนหายใจเบาๆพลางยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆหันหน้ามามองลูกชายที่อยู่ในท่าทางเอาเรื่อง

     

    สัญญานั่น.. แม่กับป้าวาทิยา ทำไว้ตั้งแต่ลูกยังเด็ก .. อันนี้จริง ไอยรินทร์ไม่ได้รู้เรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ หล่อนรู้แต่เพียงว่า ต้องเข้ามาอยู่ในไร่กับแม่เท่านั้น..”

    แต่เพื่อนสนิทของแม่ เขาก็เสียแล้วไม่ใช่หรอครับ.. แล้วสัญญานี่ แม่ก็ไม่จำเป็นไปทำตามอะไรมากมาย ถึงขั้นจับผมคลุมถุงชนกับแม่นั่น

    ไม่ได้หรอกทินกรแม่มั่นใจว่า แม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอทั้งสองแล้ว ทินกรจะต้องคู่กับไอยรินทร์ เธอสองคนจะต้องแต่งงานและครองรักอย่างมีความสุข และแม่ก็มั่นใจว่าไอยรินทร์จะไม่เหมือนผู้หญิงหลายๆคนที่ลูกเคยพบเจอมา

    งั้นหรอครับ…”

              เสียงคำถามที่เกริ่นออกมาเบาๆพลางถอนลมหายใจออกมาตามของชายหนุ่มที่บิดเบือนหน้าหนีมารดาอย่างไม่เต็มใจ อัญชลีมองลูกชายด้วยความเข้าใจ ก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆ

     

    ทำเพื่อแม่สักอย่างเถอะนะ.. แม่ขอแค่นี้ ขอแค่นี้ เรื่องนี้เรื่องเดียวจริงๆ

              อัญชลีพูดพลางเอามือขึ้นมากุมมือลูกชาย แล้วส่งสายตาอ้อนวอนชายหนุ่มที่ทำหน้าสีหน้าตึงและเย็นชา แววตาของชายหนุ่มค่อยๆเหลียวมามองใบหน้ามารดาที่แหงนมองหน้าเขาอยู่อย่างอ้อนวอน ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมาเบาๆพลางใบหน้าที่เย็นชาและเคร่งขรึม

     

    ก็ได้ครับแต่ผมขอเวลา พิสูจน์ผู้หญิงคนนี้ได้ไหมครับ? ผมจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ก็ต่อเมื่อ ผมรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน ไม่ใช่การคลุมถุงชนแบบที่แม่กำลังจะให้ผมเป็น

              ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาและแผ่วเบา พลางปลดมือของมารดาออก แล้วเดินสะบัดหนีออกไปจากห้องนั่งเล่น อัญชลียืนมองลูกชายพลางถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างอ่อนล้าและครุ่นคิด

              ไอยรินทร์ยืนมองตะวันที่กำลังลาลับขอบฟ้าด้วยแววตาที่หว่าเว้และแสนเศร้า ความปวดร้าวที่เกิดขึ้นในจิตใจ ทั้งคำสัญญาที่เธอไม่เคยรับรู้จากใครมาก่อนนั้น ได้ถูกเปิดเผยขึ้นกะทันหันว่า เธอจะต้องแต่งงานกับชายแปลกหน้าที่ไร้หัวใจคนนั้น

              ตะวันสาดแสงที่ส้มเหลืองค่อยๆเคลื่อนลับลงสู่ห้วงหุบเขาอย่างช้าๆ แต่ดวงตาอันแสนเศร้ากลับมองตรงไปอย่างไม่กระพริบ จิตใจของไอยรินทร์ที่ดูมีแต่ความวุ่นวายและสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นและกำลังรัดกุมจิตใจของเธอไม่ให้พบเจอกับทางออก

              หญิงสาวค่อยๆถอนหายใจออกมาเบาๆ ลมเย็นๆที่พัดผ่าน ทำให้เธอต้องเอามือของเธอเข้ามากุมตัวเองเอาไว้ พร้อมกับใบหน้าอันปวดร้าว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×