คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 เพื่อนใหม่
รุ่งเช้า ที่ คณะพยาบาลศาสตร์..
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่ ภาคเรียนที่หนึ่งในปีการศึกษานี้นะคะ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะพยาบาลศาสตร์ ทุกคนคะ”
ทุกคนปรบมือพร้อมกัน ในขณะที่หวานกำลังอ่านหนังสืออยู่ ทันใดนั้นกระดาษโน้ตที่เขียนติดกับหนังสือก็หลุดออกมา ลอยมาที่เท้าของสู่ฝัน สู่ฝันเก็บขึ้น
“ขอโทษนะคะ!!! ขอกระดาษโน้ตคืนด้วยคะ”
สู่ฝันหันไปมองหวาน ทั้งสองจะยิ้มให้กันอย่างไมตรี สู่ฝันลุกขึ้นเอากระดาษโน้ตไปให้หวานแล้วยิ้มให้
“นี่คะ!!! ของคุณ”
“ขอบคุณมากๆคะ!!!”
ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างไมตรี สู่ฝันจะกลับมานั่งที่เดิม บิวกับแป้งที่นั่งข้างๆหันมาถาม
“มีอะไรเหรอฝัน??”
“อ๋อ!!! กระดาษโน้ตของเขาหลุดปลิวมา ฝันเลยเก็บไปให้เขา”
“แหม!!! มีน้ำใจจังเลยนะ เพื่อนเรา”
“เปล่านี่!!! เดี๋ยวเลิกเรียน เราคิดค่าเก็บกับเขา”
“ฮ้า!!!!”
“ล้อเล่น!!! เรียนต่อเหอะ”
ทุกคนพยักหน้าแล้วตั้งใจฟังต่อ หวานแอบมองสู่ฝันก่อนจะยิ้ม
“หน้าตาและนิสัยทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ อยากรู้จักด้วยจัง คนแบบนี้”
หวานมองสู่ฝัน แล้วยิ้มอย่างมีนัยนิดๆ
…
หลังจากเลิกเรียน บิว แป้งและสู่ฝัน เดินออกมาจากตึกของคณะ
“เออ!!!นี่ก็เที่ยงแล้วนี่ หาอะไรกินกันเถอะ?”
สู่ฝันพูดขึ้น บิวกับแป้งเห็นด้วย
“แล้วจะกินอะไรกันดีละ ฉันพกเงินมาไม่กี่บาทเองนะ”
“ไปซื้อข้าวไข่เจียวมานั่งกินที่ลานม้าหินอ่อนกันดีกว่า กล่องละสิบบาทเอง เดี๋ยวตกเย็นออกเงินกัน แล้วซื้อของมาทำอาหารกินกันเอง”
“งั้นทำยังไงดีละ?? มีแค่หม้อหุงข้าว ต้มมาม่าเหรอ”
“ทำสุกี้กินกันไง ออกเงินกันซื้อวุ้นเส้นและก็ผักที่ตลาด ทำกินด้วยกัน ประหยัดดีออก”
ทั้งสามตกลงกันได้ ก่อนจะเดินออกไปหาอะไรทานในตอนเที่ยง
…
ในขณะที่ หวานกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ กวินเดินเข้ามาพร้อมกับอาหาร
“เป็นยังไงบ้าง หวาน!!! เรียนสนุกไหมเรา??”
“สนุกมากๆเลยคะพี่วิน แล้วพี่วินละคะ เรียนเป็นยังไงบ้าง??”
“ของพี่ก็เรียนในห้องแล็บอยู่ ทดลองเกี่ยวกับการทำปฏิกิริยาของเชื้อไวรัสอยู่ มึนๆนิดหน่อย เสร็จก็มาหาเรานี่แหละ แล้วน้องพี่กินอะไรหรือยัง พี่ซื้อขนมมาให้ กินสิ!!!”
“ขอบคุณคะ พี่วิน พี่วินละคะ กินข้าวมาหรือยัง??”
“พี่ไปกินข้าวกับเพื่อนที่คณะมาเรียบร้อยแล้ว แวะมาดูน้องซะหน่อย ว่าเถลไถลอยู่หรือเปล่า??”
“โถ่!!! พูดซะหวานน้อยใจเอามากๆเลยนะคะ”
“พี่ล้อเล่นนะ^^ น้องพี่ ไม่ดูแลแล้วใครจะดูแลละ”
“ก็แฟนหวานไงคะ^^”
“แก่แดดแล้วนะเรา ไปมีแฟนตอนไหน พี่ไม่ยักกะรู้”
“แหม!!! ถ้าหวานมีแฟนละก็ ป่านนี้คุณพ่อกับคุณแม่คงหาคนตามเฝ้าหวานแล้วละคะ”
ขณะเดียวกันอีกมุมหนึ่งในระยะใกล้ๆกัน บิว แป้งและสู่ฝันก็กำลังนั่งทานอาหารร่วมกันอยู่
“อืม!!! วันนี้รู้สึกว่าฉันเริ่มคึกคักแล้วละ”
“อะไรหรอบิว??”
“เรียนก็สนุก ตอนที่อาจารย์แนะนำรุ่นพี่ให้รู้จัก ก็ดูฮาๆดีนะ”
“อื้ม!!! ตอนที่พี่พยาบาลคนที่หนึ่งที่เรียนอยู่ปี 4 มาพูดนะ น่าหวาดเสียวจัง ว่าการเรียนที่นี่ต้องเจอกับอะไรบ้าง”
“แต่ว่ามันก็น่าตื่นเต้นดีนะ บางครั้งสิ่งที่เราได้ยินจากรุ่นพี่ อาจจะไม่เหมือนกับที่รุ่นพี่พูดก็ได้ มันอาจจะยากกว่านั้น หรือว่ามันอาจจะง่าย”
“แต่ว่าพวกเราก็ต้องอดทนทำใจให้ได้ก่อนดีกว่า ยิ่งปี 3-4 นะ เขาว่าฝึกงานในโรงพยาบาลงั้นเหรอ??”
“ฝึกงานงั้นหรอ?? ที่รุ่นพี่เขาพูดว่าแรกๆมันจะง่ายๆแต่ต่อไปมันจะยากขึ้นตามระเบียบ”
“เฮ้อ!!! เอาเหอะเพื่อนๆ แค่ทุกวันนี้เราตั้งใจ แล้วก็ทำทุกวันให้ดีที่สุดก็พอแล้ว”
ทุกคนยิ้มให้กันอย่างมุ่งมั่น หวานหันมาเจอกับสู่ฝันก่อนจะยิ้ม แล้วรีบหันมาหากวิน
“นี่พี่วิน!!!! หวานเจอคนน่ารักคนหนึ่ง”
“หืม!!!ยังไงเนี่ย หวาน??”
“ก็ตอนเรียน โน้ตย่อหวานหลุดปลิวไป แล้วเขาก็เก็บมาให้หวาน เค้าท่าทางน่ารัก เรียบร้อยมากๆเลยนะ พูดจาก็สุภาพ ฟังแล้วลื่นหูอีกด้วย แต่ไม่รู้จักชื่อนะสิ”
ความคิดเห็น