ปฏิญาณปาฏิหาริย์

ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 13 ฝัน

          หาดกับลุงฉ่ำออกไปรอข้างนอกบ้าน ด้วยจิตใจที่ร้อนรนพลางเป็นห่วงปลาดาว ที่กำลังทำคลอดหญิงท้องแก่อยู่ภายในบ้าน

“อึ๊บบบบ..”

“อดทนไว้น่ะจ๊ะ.. ตอนนี้ปากมดลูกเปิดกว้างจนเห็นหัวเด็กแล้ว”

        ปลาดาวมองดูด้วยท่าทางตื่นเต้น ก่อนจะใช้มือวางลงบนท้องของของหญิงแก่ และค่อยๆกดระหว่างที่หญิงแก่เบ่งลูก

“อึ๊บบบบบ...”

“อีกนิดจ้า.. อีกนิดเดี๋ยวเท่านั้น”

          หญิงท้องแก่ยกศีรษะขึ้นชะเง้อมองปลาดาวที่กำลังดูปากมดลูกอยู่ ก่อนที่จะกลั้นใจเบ่งอีกครั้ง

“อึ๊บบบบบบบบบบ…”

          หญิงท้องแก่กลั้นใจเบ่งอย่างสุดแรง ปลาดาวที่นั่งดูอยู่ ตาเบิกโพลงขึ้นมาอย่างน่าตื่นเต้น

…

          หาดกับลุงฉ่ำ พร้อมกับนายอ่าง ยืนเฝ้าชะเง้อมองอยู่ที่หน้าบ้านด้วยความลุกลี้ลุกลนและตื่นเต้น ..

“อุ๊แว้.. อุแว๊ .. อุแว๊!!”

          เสียงเด็กทารกดังขึ้นมาจากภายในบ้าน ก่อนที่พ่อของเด็กจะตาเบิกโพลงขึ้นมาด้วยความดีใจ

“ไอ้หนู.. ไอ้หนูลูกพ่อ..”

          หาดกับลุงฉ่ำมองเข้าไปข้างใน ก่อนที่ทั้งสามจะรีบเปิดประตูบ้านเข้าไปดู พบว่าปลาดาวกำลังอุ้มเด็กน้อยที่ห่อผ้าเอาไว้ในมือ อ่างมองลูกของตัวเองด้วยสีหน้าที่ดีใจสุดขีด

“ลูกพ่อ..”

          อ่างเข้าไปอุ้มลูกต่อจากปลาดาวด้วยความดีใจ ก่อนจะมองหน้าลูกอย่างมีความสุข

          หาดกับลุงฉ่ำหันไปมองปลาดาวที่นั่งยิ้มพลางมองอ่างที่อุ้มเด็กอยู่ ก่อนจะยิ้มให้อย่างยินดีและภูมิใจ ปลาดาวยิ้มที่สามารถทำคลอดให้กับหญิงท้องแก่ได้สำเร็จ

          …

          ปลาดาวกับหาดเดินออกมาจากก่อนจะยืนที่หน้าบ้าน แล้วหันมามองอ่างที่เดินออกมาจากบ้านด้วยรอยยิ้ม

“ขอบใจปลาดาวมากๆน่ะจ๊ะ ถ้าไม่ได้เอ็ง ป่านนี้.. ไม่รู้เมียฉันกับลูกฉันจะเป็นยังไง?”

“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ.. ฉันเองก็ทำสุดความสามารถที่ฉันมี เห็นครอบครัวอ่างมีความสุขแบบนี้ ฉันเองก็อดที่จะมีความสุขด้วยไม่ได้เลย”

        อ่างกับปลาดาวขำกันออกมา ก่อนที่ปลาดาวจะหันมามองหาด ที่ยืนมองเธออยู่ด้วยแววตาแห่งความยินดี อ่างมองทั้งคู่ก่อนจะยิ้มออกมา

“ฮั่นแน่!! ไหนๆเอ็งสองคนก็แต่งงานกันแล้ว ก็รีบๆทำลูกกันสิว่ะ? บ้านจะได้ไม่เหงา”

          อ่างพูดขึ้น ก่อนที่ปลาดาวจะส่ายหน้าด้วยความตกใจ หาดเอามืออีกข้างมาโอบที่ไหล่ของปลาดาว แล้วหันมามองอ่างก่อนจะยิ้มที่มุมปากนิดๆ

“ไอ้อ่าง.. เรื่องนี้ ไม่ต้องบอกข้ากับเมียข้าหรอก ข้าจัดการได้อยู่แล้ว..”

“แหม๋..  น่าอิจฉาจริงจริ๊งง ฮ่าๆๆๆ”

        อ่างพูดแซวทั้งสองคนพร้อมกับหัวเราะไปด้วย ปลาดาวมองหาดด้วยความตกใจ ก่อนที่หาดจะหันมายักคิ้วให้กับเธอพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

…

          ปลาดาวเดินเข้ามาในบ้านก่อนจะอมยิ้มแบบเขินๆ หาดที่เดินตามหลังปลาดาวมา มองเธอก่อนที่จะยิ้มออกมาเบาๆที่มุมปากพร้อมกับสายตาที่ดูสนใจในตัวหญิงสาว

          หาดปิดประตูบ้าน ก่อนจะหันมามองปลาดาวที่นั่งอยู่บนเตียง สีหน้าของเธอดูมีความสุขและแดงก่ำ

          จู่ๆฝนก็ตกลงมาอย่างกะทันหัน ลมพัดจากภายนอกหน้าต่างบานที่เปิดอยู่เข้ามาในบ้าน ก่อนจะพัดเอาไฟที่จุดจากตะเกียงไฟน้ำมันก๊าดดับไป 

          หาดรีบเดินไปปิดหน้าต่างของบ้านอีกฝั่ง ก่อนที่เขาจะเดินมาจุดไฟในตะเกียงน้ำมันก๊าดอีกครั้ง แล้วเดินไปหยิบตะเกียงเจ้าพายุมาจุดไฟเพื่อป้องกันไม่ให้ลมพัดเข้ามาทำให้ไฟดับอีก

          ปลาดาวนั่งมองหาดจุดตะเกียงเสร็จพร้อมกับวางลงที่มุมหนึ่งของบ้านด้วยความสนใจ แสงตะเกียงส่องสว่างแม้จะดูริบหรี่

          ทันใดนั้น.. เสียงฟ้าผ่าก็ดังขึ้นคำรามไปโดยรอบ

          ปลาดาวรีบเอามือทั้งสองขึ้นมาปิดที่หูของเธอ พร้อมกับนั่งหด ตัวสั่น ด้วยความกลัวต่อเสียงฟ้าร้องคำราม

          หาดมองปลาดาวด้วยแววตาที่ดูเป็นห่วงและเห็นใจ ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามานั่งข้างๆเธอ พร้อมกับใช้มือของเขาคลายมือของเธอออกจากหู แล้วใช้มือทั้งสองของเขาปิดที่หูทั้งสองเขาของเธอแทน

          ปลาดาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นหันมามองเขา ด้วยแววตาที่รู้สึกกลัวและอ้อนวอน

          แต่สายตาของชายหนุ่มจับจ้องมาที่ดวงตาทั้งคู่ของเธออย่างอ่อนไหว

          ก่อนที่เขาจะค่อยๆโน้มใบหน้าของตัวเองลง ให้ริมฝีปากของเขาประกบกับริมฝีปากของเธออีกครั้ง

          ปลาดาวเหมือนโดนต้องมนต์สะกดบางอย่าง มือของเธอค่อยๆอ่อนระทวยมาวางที่พื้นเตียง แล้วปล่อยให้ชายหนุ่มจูบเธออยู่อย่างนั้น

          ฝนที่ตกหนัก ฟ้าที่ร้องคำราม .. กับบรรยากาศที่เหน็บหนาว และแสนจะเป็นใจ..

          ชายหนุ่มค่อยๆประคองเธอ ล้มนอนลงบนเตียงด้วยแววตาที่ต้องมนต์สะกด ก่อนที่เขาจะค่อยๆโน้มตัวเองลงจูบหญิงสาวอีกครั้ง…

..

“เธอ!! เธอ!!”

          หาดใช้มือของเขาสะกิดที่ไหล่ของปลาดาว สายตาเขาเขามองเธอด้วยความสงสัย ขณะที่เขาเห็นปลาดาวกำลังนั่งเอามือทั้งสองข้างปิดหูอยู่ พร้อมกับหลับตากลัว และตัวสั่น

          ปลาดาวสะดุ้ง ลืมตาขึ้นมาแล้วเงยหน้าที่มองมาที่ชายหนุ่มด้วยความรู้สึกมึนงง

“นึกว่าเป็นอะไร!! เรียกอยู่ตั้งนาน”

          หาดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ก่อนที่เขาจะล้มตัวลงนอนบนที่นอนของเขา แล้วหลับตาลงนอนโดยไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย

          ปล่อยให้ปลาดาว ที่อยู่ในอาการมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น..

“ฝันหรอ..? เฮ้อ..”

          ปลาดาวพึมพำขึ้นมาเบาๆกับตัวเอง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วล้มตัวนอนลงด้วยสีหน้าที่ครุ่นคิด

          นี่คงจะเป็นเพราะ.. เธอคิดมาก กับคำที่อ่างพูดสิน่ะ

…

          รุ่งขึ้น ที่บ้านของกฤษฏ์

          ขณะที่กฤษฏ์กำลังนั่งดื่มกาแฟในตอนเช้า สายตาของเขาจับจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างห้องทำงานด้วยท่าทางที่ครุ่นคิด

          แต่แล้ว…เสียงโทรศัพท์ของกฤษฏ์ดังขึ้น เขาหันมามองโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนจะเดินมารับสาย

          เสียงพูดในโทรศัพท์ ทำให้ดวงตาทั้งสองคู่เบิกโพลงขึ้น..

        “อะไรน่ะครับ!! ตอนนี้ทราบตำแหน่งที่อยู่ของเบอร์โทรศัพท์แล้วหรอครับ?”

          เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดีใจ ก่อนที่จะวางสายลง ใบหน้าของเขายิ้มอย่างมีความหวัง

..

          กฤษฏ์เดินทางไปหาพลอยที่คอนโด เพื่อที่จะนำข้อมูลทั้งหมดไปบอกพลอย รถหยุดจอดบริเวณลานจอดรถ ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปบนห้องของพลอย เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูห้องพลอย กฤษฏ์ก็กดกริ่งหน้าห้อง ก่อนที่พลอยเปิดประตูออกมา

        “สวัสดีครับ คุณพลอย”

          พลอยมองกฤษฏ์ด้วยสีหน้าที่สงสัย

          กฤษฏ์เดินเข้ามานั่งอยู่ภายในบริเวณโซฟารับแขก พลอยเดินถือน้ำมาวางไว้ให้กฤษฏ์ ก่อนจะค่อยๆนั่งลงบนโซฟา

        “ตอนนี้ ผมรู้แล้วนะครับ ว่าจะไปตามหาเจ้าปกรณ์และคุณปลาดาวได้ที่ไหน?”

        “จริงหรอค่ะ.. คุณกฤษฏ์”

          พลอยพูดออกมาด้วยความดีใจ กฤษฏ์ยิ้มอย่างมีความหวัง

        “จริงครับ แต่เบอร์โทรศัพท์ เป็นเบอร์ที่โทรมาจากเบอร์ตู้โทรศัพท์สาธารณะภายในอำเภอนะครับ เราสองคนต้องช่วยกันตามหาอีกที”

          กฤษฏ์พูดขึ้นพลางถือรูปปกรณ์กับรูปของปลาดาวไว้ในมือด้วยท่าทางที่ครุ่นคิด พลอยถอนหายใจออกมาด้วยสีหน้าที่มีความหวัง..