คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 อกหัก
ที่บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ในตัวเมืองขอนแก่น ภายในห้องนอนของใครคนหนึ่ง ที่ถูกเปิดไฟให้สว่างขึ้น จากความมืดมิด
กวิน เดินเข้ามาในห้องนอน ตอนนี้เขาดูแย่มาก อยากอยู่คนเดียว ในยามที่ไม่เหลือใคร
ไม่มีใครล่วงรู้ว่าวันนี้ กวินไปเจออะไรมา สภาพของเขาเหมือนคนไร้ชีวิตชีวา สีหน้าไร้ความสุข เขานั่งลงบนเตียง แล้วเปิดลิ้นชักที่มีกล่องใบหนึ่ง กวินเปิดกล่องออกดู
ภายในกล่อง มีรูปภาพของเขากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขารักมาก
และวันนี้เองเขาก็ต้องเจ็บมากเหมือนกัน เมื่อคนที่เขารักนั้น ได้ตัดสินใจเดินออกไปจากชีวิตของเขา
กวินมองดูรูปอย่างเจ็บปวด แล้วคิดถึงเรื่องที่เจอในวันนี้
“แอ้ม!!!”
แอ้มหันมาหากวิน ก่อนจะถอดเอากำไลข้อมือที่กวินซื้อให้ออก แล้วยื่นส่งให้กวิน
“ขอโทษนะ!!!!”
แอ้มทำหน้าไม่สู้ดีเท่าไหร่ กวินตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนจะเอ่ยถาม
“แอ้ม!!!นี่แอ้ม เป็นอะไรไป??”
“รู้มั้ย!!! ทีแรกแอ้มนึกว่า แอ้มมาคบกับวินแล้วจะมีความสุข วินจะซื้อของที่มีค่ามากกว่ากำไลบ้าบอนี่ให้แอ้ม วินจะหันมาสนใจแอ้มมากกว่าเรียนบ้าง พอกันที!!!แอ้มไม่ไหวแล้ว แอ้มทนคบกับผู้ชายที่ ชีวิตจืดชืดอย่างวินไม่ได้หรอก จบกันแค่นี้เถอะนะ วิน!!”
เสียงๆนั้น ดังก้องอยู่ในหัวใจของกวิน เขาทรมานกับสิ่งที่เขาพบเห็น ก่อนจะทรุดตัวล้มลงนอนบนเตียงทั้งน้ำตา หวาน เดินเข้ามาในห้อง แล้วมองดูพี่ชายด้วยความเป็นห่วง
“พี่ วิน!!!”
กวินหลับตาลงอย่างเหนื่อยๆ หวานมองแล้วถอนหายใจออกมา
“พี่อ่อนแอ มากเลยใช่ไหม หวาน?”
หวานมองกวินที่หลับตาร้องไห้ อย่างเป็นห่วง
“พี่ วิน ทำดี ที่สุด แล้วละคะ”
กวินลืมตาขึ้นและหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมๆกับน้ำตา เขาร้องไห้ออกมา อย่างไม่สนใจและแคร์ใครทั้งนั้น
เพราะ เขาเจ็บปวด กับสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างกะทันหัน และตั้งตัวไม่ทัน
…
ในขณะที่ กวินกำลังนั่งเล่นกีตาร์อย่างเศร้าๆ ที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน
หวานเดินลงมานั่งเป็นเพื่อนกับกวิน ในขณะที่กวินกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ มือก็พลางดีดกีตาร์ไป อย่างไม่เป็นเพลง หวานมองพี่ชายของตัวเอง แล้วถอนหายใจออกมาแรงๆ
“เฮ้อ!!! ไม่ตายก็หาใหม่ได้นี่นา”
หวานพูดขึ้น ก่อนจะยิ้มให้ความหวังกับกวิน แต่กวินก็ยังเศร้าอยู่เหมือนเคย
“เฮ้อ!!!หวาน พี่ไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ ทำไมผู้หญิงถึงได้ยุ่งยากขนาดนี้ ไม่ว่าใครก็ตาม เหมือนกันไปเสียหมด คือเอาแต่ใจ”
กวินพูดออกมา แล้วถอนหายใจแรงๆ
“ดีแล้วละคะ!!!ที่เขาทิ้งพี่วินไป พี่วินโชคดีมากเลยนะ ที่รู้ว่าคนนั้นไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับพี่วิน”
“แล้วสิ่งที่พี่มีให้เขา ความรู้สึกดีๆที่มีให้ ความจริงใจ หลายๆอย่าง มันช่วยอะไรเขาไม่ได้เลยเหรอ?”
“จะให้ทำยังไงได้ละคะ ในเมื่อเขาหมดรักในตัวพี่แล้ว อีกอย่างหวานมองออกคะ ว่าผู้หญิงแบบนี้ ต้องการแค่วัตถุภายนอก ไม่ได้มีรักแท้แบบที่พี่คิดหรอกนะคะ”
กวินเข้าใจในสิ่งที่หวานพูด ก่อนจะยิ้มให้กับน้องสาวตัวเองอย่างมีกำลังใจ
“ขอบใจนะ ที่เตือนสติพี่ พี่หวังว่าในสักวัน พี่จะเข้าใจความรักมากขึ้น ครั้งนี้แค่ทดลองขำๆกันไป ก็แล้วกัน”
“ไม่เป็นไรคะ!!! เห็นพี่ชายกลับมาแสนดีเหมือนเก่า หวานก็มีความสุขได้สองต่อแล้วละ พี่หมอของหวาน ไม่เคยมีอะไรไม่ดีสักอย่างเลยคะ”
“จ้า!!!น้องผม พรุ่งนี้มีเรียนภาคเช้าไม่ใช่เหรอเรา ไปนอนได้แล้วไป!!!”
“คะ!!! เรียนวันแรก เดี๋ยวหวานหา คนน่ารักๆมาเป็นเพื่อนพี่วินนะคะ สาวพยาบาลมีแต่คนน่ารักทั้งนั้นเลยนะ”
“ไปใหญ่แล้วเรา!!!ไป ไปนอนได้แล้ว”
กวินลูบหัวหวานเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้กับน้องสาว แต่ในรอยยิ้มก็แฝงความเศร้าปนอยู่นิดๆ
ความคิดเห็น