คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 ปลอบใจ
ตกเย็น ที่สวนสาธารณะ
กวินโทรเรียกหวานให้พาสู่ฝันมาหาเขา ก่อนที่สู่ฝันจะมา เห็นกวินที่นั่งกลุ่มอยู่บนม้านั่ง แล้วเข้าไปนั่งข้างๆด้วยกัน
“พี่วิน!!!!”
สู่ฝันพูดขึ้น ก่อนจะมองกวินอย่างสงสัยนิดๆ กวินหันมาหาสู่ฝันก่อนจะยิ้มให้เฉื่อยๆ
“ฝัน!!!!พี่รบกวนเวลาเราหน่อยนะ”
สู่ฝันมองกวินอย่างเป็นห่วงความรู้สึก กวินถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นอย่างไม่สบายใจ
“พี่ทะเลาะ กับบาสมัน!!!”
“ทะเลาะกับพี่บาส!!!!เรื่องอะไรกันคะ ถึงทำให้พี่วินเสียใจได้ขนาดนี้???”
“บาส มันตัดขาดความเป็นเพื่อน กับพี่แล้ว”
“ไม่หรอกคะ พี่บาสอาจจะแค่โมโหมากกว่า เลยพูดไปเพราะอารมณ์ ไม่นานหรอกคะ พี่บาสก็จะกลับมาเป็นเพื่อนกับพี่วินเหมือนเดิม”
“พี่รู้นิสัยไอ้บาสดี!!!!เจ้าอารมณ์ เจ้าคิดเจ้าแค้น ยิ่งเรื่องผู้หญิง บาสมันยิ่งไปใหญ่เลย สมัยมัธยม บาสมันเคยถูกแย่งแฟน แล้วก็ตัดขาดกับเพื่อนคนนั้นมาเลย ถึงแม้ว่านายนั่นจะมาขอโทษมัน แต่ไอ้บาสโกรธใครโกรธจริง ทุกวันนี้ยังไม่ให้อภัยกันเลย”
“เรื่องผู้หญิง!!! เหรอคะ???”
สู่ฝันพูดขึ้นอย่างสงสัย กวินพูดต่อ
“บาสเข้าใจพี่ผิด!!!! แฟนบาสเขาชอบพี่ แต่พี่ไม่ได้ชอบเขาเลย พี่ก็รู้อยู่แล้วว่าแฟนเพื่อน พี่จะไปชอบด้วยทำไม พี่จะหักหลังเพื่อนทำไมกัน แต่แล้ว บาสมันก็ไม่ฟังพี่เลย เป็นตายร้ายดียังไง บาสมันก็คงไม่ยอมแพ้พี่แน่ๆ”
กวินพูดออกมาก่อนที่เขาจะถอนหายใจอีกครั้ง สู่ฝันมองกวินอย่างเข้าใจ
“ใจเย็นๆนะคะพี่วิน สักวัน พี่บาสคงเข้าใจ ไม่มีอะไรที่จะชนะใจคนได้เท่าความดี ความจริงใจ และเราไม่โกหกหลอกลวง ไม่ทำร้ายเพื่อน ถึงแม้ว่าคนนอกจะไม่เข้าใจเราก็ตามแต่ก็ขอให้คิดว่า คนที่เข้าใจเราที่สุดก็คือตัวเราเอง เรารู้ตัวเองดีว่า เราถูกตรงไหนผิดตรงไหน”
กวินหันมามองสู่ฝัน แล้วยิ้มขึ้นอย่างสบายใจ
“ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครเข้าใจตัวเรา แต่เราก็เข้าใจตัวเอง สักวันผลของความถูกต้องจะต้องส่งผล เชื่ออยู่แล้วว่า ถ้าพี่วินบริสุทธิ์ใจจริง พี่บาสกับพี่วินคงจะได้กลับมาดีกันแน่นอนค่ะ”
“พี่ก็หวังว่าให้มันเป็นอย่างนั้นแหละ”
“คะ!!!!ฝันจะเอาใจช่วยนะคะ สู้ๆค่ะ”
สู่ฝันยิ้มให้กวิน ก่อนที่กวินจะยิ้มตอบกลับอย่างมีความสุขสบายใจขึ้น แต่หารู้ไม่ ว่ามีสายตาร้ายๆคู่หนึ่ง กำลังจ้องมองทั้งคู่อยู่อย่างเคียดแค้น
**************************************
ขณะที่ สู่ฝันที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ที่หอสมุด สักพักก็มีสายเรียกเข้ามา สู่ฝันจะรับสาย
“ฮโหล??? ฝันพูดคะ”
“พี่บาสเองนะ!!!!”
“อ้าว!!!พี่บาสเหรอคะ แล้วโทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ???”
“พี่แค่อยากคุยด้วยนะ เอาเป็นว่ามาเจอพี่ที่ร้านอาหารได้ไหม??”
“เอ่อ!!!!แต่ ฝัน ฝันไปไม่ได้หรอกคะ พอดีอ่านหนังสืออยู่”
“เห็นพี่เป็นคนอื่นหรือไง ก็ได้!!!!ถ้าไม่มา ก็อย่าหวังเลยว่าพี่กับไอ้วินจะมองหน้ากันติดอีกต่อไป”
บาสพูดขึ้นอย่างมีเหลี่ยม สู่ฝันจะคิดก่อนที่จะตอบเพราะอยากช่วยให้เพื่อนคืนดีกัน
“เอ่อ!!!!ก็ได้คะ ที่ไหนคะ??”
สู่ฝันถามสถานที่ ก่อนที่บาสจะวางสายแล้วยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
“ไอ้วิน!!!!ยิ่งแกเจ็บ ฉันยิ่งสะใจ”
บาสพูดออกมาอย่างแค้นๆ อยากจะแก้แค้น กวินมากที่สุด
สู่ฝันเดินทางมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในมหาลัย ก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมา แล้วเข้าร้านอาหารไป เห็นบาสที่นั่งรออยู่
บาสยิ้มให้สู่ฝัน ก่อนที่สู่ฝันจะนั่งลง บาสหันไปยิ้มมีนัยให้โต๊ะข้างๆที่มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่อย่างมีแผนแอบซ่อนไว้
“พี่บาส มีอะไรจะพูดกับฝันเหรอคะ??”
บาสหันมาหาสู่ฝัน ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์
“พี่อยากกินข้าวด้วย จะได้ไหม???”
สู่ฝันมองบาสท่าทางไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่
“เอ่อ!!!! ก็ได้คะ”
“ขอบคุณครับ ที่เป็นเพื่อนกินข้าวกับพี่”
บาสยิ้ม ก่อนที่สู่ฝันจะยิ้มเฉื่อยๆ บาสสั่งอาหาร แล้วทั้งสองทานด้วยกัน บาสมองหน้าสู่ฝัน ก่อนจะโกหกว่ามีอะไรติดที่หน้าสู่ฝัน
“อะไรติดที่แก้ม เดี๋ยวพี่เช็ดให้นะ”
บาสกำลังจะเอาทิชชูเช็ดให้สู่ฝัน แต่สู่ฝันยั้งเอาไว้
“เอ่อ!!!!ไม่เป็นไรคะ ฝันเช็ดเองได้”
สู่ฝันหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดเอง บาสมองสู่ฝันอย่างเซ็งๆก่อนจะฝืนยิ้ม
ความคิดเห็น