แรกเสน่หาซาตานร้าย

ลำดับตอนที่ #1 : เนื้อหาบางส่วน

   เนื้อหาในเรื่องบางส่วน

             
                 “คะ..คุณเมศวร์คะ” เสียงที่ออกจากริมฝีปากบางสวยตะกุกตะกักทั้งสั่นและแปร่ง

                “มีอะไร?” เท้ายาวชะงักนิดก่อนจะก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าใดนักโดยที่ไม่หันมองคนเรียกเลยสักนิด

                “เอ่อ!.. คือวันนี้คุณเมศวร์จะเข้าไปนอนในห้อง.. เอ่อ!.. ห้องของเราได้ไหมคะ?” เป็นคำถามที่ทำให้คนถามหายใจเข้าออกอย่างยากลำบาก

                “ทำไม?”  ร่างสูงใหญ่หันกลับมาถามเสียงห้วนจัดมีแววขุ่นเคืองและนึกแปลกใจผสมอยู่

                “คือ..คุณแม่ท่านอยากได้หลานค่ะ”  ฝ้ายลดาถอนหายใจอีกเฮือกใหญ่ก่อนตัดสินใจพูดประโยคที่หนักใจออกไปในที่สุด

                “หึ เธอนี่มันร่านจริงๆ ฝ้ายลดาร่านกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะแต่อย่างว่าแหละนะอยู่เมืองนอกเมืองนามานานคงหากินได้ง่ายๆไม่ขาดปาก” เขาว่าเธออย่างดูถูกที่เธอเหมือนกับมาเสนอให้เขาคำพูดนี้ถึงกับทำให้ฝ้ายลดาหน้าชาตัวแข็งทื่อมองชายหนุ่มตาค้างพูดอะไรไม่ออกในตอนนั้น คำพูดของชายหนุ่มทำให้เธออึ้งจนนิ่งงันไปชั่วขณะ

                ปรเมศวร์พูดจบร่างใหญ่ก็หันหลังกลับแล้วเดินก้าวไปอย่างไม่สนใจเธออีก ชายหนุ่มรู้สึกรังเกียจขยะแขยงเธออย่างมากนึกเคืองมารดาที่มาต้องการในสิ่งที่เขาให้ไม่ได้ ‘หึ อยากได้หลานงั้นรึก็หาคนอื่นมาทำให้แล้วกันแต่คงไม่ใช่เขา’ แล้วก็เดินหัวเสียก้าวเข้าห้องของตนไป

                เมื่อประตูห้องชายหนุ่มถูกปิดลงน้ำตาที่เมื่อครู่นี้เหมือนโดนแช่แข็งในตอนนี้กลับเหมือนกับน้ำแข็งที่โดนอุณหภูมิความร้อนที่สูงจัดมันไหลพร่างพรูออกมาและเหมือนกับว่าจะไม่หมดไปเลยสักที มือเรียวปาดน้ำตาพลางสะอื้นฮัก เธอพยายามทำทุกอย่างแต่อีกคนกลับไม่เคยรู้สึกอะไรเลยสักนิด ร่างบางพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงที่แทบไม่มีหลงเหลือเพื่อเดินเข้าห้องของตนเพราะในตอนนี้เธอคงไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังได้รับบาดเจ็บ