ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

    ลำดับตอนที่ #10 : :: ที่มาของท่าเต้นในเพลง U

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 51



    ที่มาของท่า เต้นในเพลง ยู Jan 11, '08 1208 AM
    for everyone

    5555+ อ่านเเร้วก้อฮาดี เอามาอีกทีนึงอ่ะนะ

    เค้าบอกกันว่าเป็นฟิค ที่ผสมกับเรื่องจริง อ่านแล้วก็ใช้ วิจารณญาณ ด้วย

    และนี่ก็คือที่มาที่มินนี่เด่นสุดใน Mv U !!!!(ยาวซักหน่อยอะนะ)


    “ท่าต่อไปใครจะอยู่ข้างหน้า” อีทึกถามขึ้น 

    “ท่าไหนเหรอ”

    “ก็ท่าเขย่าเป้าไง” ฮีซอลตอบหน้าตาย  

    “พรวด!!” อีทึกกำลังดื่มน้ำอยู่ถึงกับสำลัก 

    “ชื่อนี้เลยเหรอ”

    “ไม่ดีมั้ง”

    “ชื่อท่ามันติดเรทไปมะ”

    “ติดเรทอะไร พวกนายคิดอะไรกัน เป้าก็เป้าหมายไง” ฮีซอลพยายามอธิบาย

    “เฮ้ย!” และดูเหมือนว่าคำอธิบายจะไม่ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น

    “ช่างมันเหอะน่า จะเป้าอะไรก็ช่าง ยังไงชื่อนี้ก็ไม่เอา” อีทึกตัดบท

    “ก็ฉันจะเอาชื่อนี้ เอางี้ก็ได้ ท่าเขย่าเป้าหมายซึ่งก็คือเอว แต่มันยาวใช่ป่ะ ก็ลดลงเหลือ ท่าเขย่าเป้าไง” – แถเก่งจริงๆนะ ^^ –

    ทุกคนมองหน้ากันแบบเอือมๆ

    “ยังไงพวกฉันก็ไม่มีทางเลือกใช่ไหม ท่าเขย่าก็ท่าเขย่า แล้วใครจะเต้นตรงกลางล่ะ”

    “ผมพี่ ผมเต้นเก่งสุด” ฮยอกแจรีบเสนอตัว

    “ผมดีกว่า คนดูจะได้เห็นชัดๆ” ชินดงเอามั่ง

    “เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเรา เลือกผมดีกว่า” คังอินรีบบอก

    “ผม”

    “ผม”

    ...

    “โอ้ย! จะแย่งกันทำไมเล่า” อีทึกรีบห้ามทัพ – นั่นดิ พวกแกจะแย่งกันทำไม๊ ท่าเต้นแบบเนี้ย 

    “งั้นเอางี้ไหม จัดประกวดเลยเป็นไงยุติธรรมดี” คิบอมเสนอความคิด


    เมื่อทุกคนเห็นพ้องก็จึงเกิด SUJU dancing contest

    “ฉันเป็นหัวหน้า งั้นฉันเต้นคนแรก”

    “ไม่ได้ นายน่ะไปเป็นกรรมการซะไป๊” ฮีซอลเท้าสะเอวสั่ง

    “ได้ไง”

    “ท่าเต้นมันไม่เหมาะกับภาพพจน์ของหัวหน้าวงหรอกนะ” ซีวอนให้เหตุผล

    “อะไรกัน ไม่เห็นเกี่ยว”

    “เกี่ยว” เสียงคนทั้งวงดังขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

    เมื่อเห็นว่าการงัดข้อกับลิ่วล้อทั้งหลายคงจะชนะได้ยาก อีทึกจึงจำเป็นต้องไปเป็นกรรมการอย่างเสียไม่ได้

    “ใช่สิพวกแกมันมีหลายคนหนิ จะทำอะไรก็ได้ ทีตอนมีเรื่องมีราว พี่อีทึกอย่างงั้น พี่อีทึกอย่างนี้ อย่าให้มันถึงทีชั้นบ้างละกันนะ พ่อจะ%#@&~%@%@#....”

    “นายพูดอะไรน่ะ”

    “เปล๊า~”

    ผู้สมัครคนแรก คิมฮีซอล

    “เรียงตามอาวุโส ถ้าไม่มีทึกกี้ก็ต้องเป็นชั้นสิ เอ๊ะ! รึว่าพวกนายมีปัญหา” -- ใช้สายตาจิกซะขนาดนั้นใครมันจะกล้า --

    อีทึกกดรีโมทเริ่มเพลง

    cause I can't stop thinking about u girl
    neol naekkeoro mandeulgeoya
    I can't stop thinking ..

    และแล้วเสียงเพลงก็หยุดลง

    “ไม่ได้เรื่อง บอกให้เขย่า ไม่ใช่ให้ส่าย นายจะยั่วใครหา ...ไป๊!” อีทึกใช้รีโมทเครื่องเสียงชี้ไล่

    “นี่นายแกล้งฉันใช่ไหม ฉันเต้นดีจะตาย”

    “เออ ก็เต้นดีพอๆกับตอนนายมาออดิชันนั่นแหละ ฮะฮะฮะ”

    “ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ” คนทั้งห้องหัวเราะพร้อมกันเมื่อนึกถึงท่าเต้นของฮีซอลตอนมาออดิชันครั้งแรก แต่แล้วเสียงหัวเราะก็ค่อยๆเงียบลงเมื่อเห็นสายตาเพชฌฆาต ยกเว้นแต่กรรมการที่ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง

    “ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ”

    ฮีซอลถลาเข้าไปหา ซีวอนที่พยายามกลั้นหัวเราะรีบคว้าตัวเอาไว้

    “หึหึ ผมว่ายอมรับเหอะนะ ก็เป็นคนบอกเองว่าให้พี่อีทึกเป็นกรรมการนี่”

    ฮีซอลจึงต้องยอมจำนนกับเหตุผล (ถึงจะขี้วีนขนาดไหน แต่ฉันก็มีเหตุผลนะ)

    “ได้ ก็ได้” ฮีซอลกระแทกตัวนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆอีทึก

    “คนต่อไป”

    “ผมเอง” ซีวอนก้าวออกมา แล้วเต้นอย่าง... อืม... อย่างหาที่ติไม่ได้

    อ๊ะๆ แต่อย่าคิดนะว่าจะรอด

    “พอๆ หยุดๆ ไม่ผ่าน คนต่อไป” เสียงฮีซอลตะโกนแทรกเสียงเพลง อีทึกจึงต้องปิดเครื่องเสียง

    “อ้าว... ผมเต้นผิดตรงไหน” ซีวอนยังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

    “เต้นไม่ผิด แต่ – ไม่ – ถูก – ใจ มีอะไรไหม” - -โหยยย มีเหตุผลมั๊กมากเลยพ่อคุณ- -

    ทางเลือกสุดท้าย ซีวอนจึงส่งสายตาไปยังอีทึก ‘พี่ทึกช่วยผมหน่อยสิ นะ’

    อีทึกก็ส่งสายตาตอบกลับมาว่า ‘ทีแกยังไม่ช่วยชั้นเลย’

    ซีวอนส่งสายตากลับไป ‘แต่ผมอยู่ข้างพี่เสมอนะ พี่จำไม่ได้เหรอ’

    แล้วอีทึกก็ส่งกลับไปอีก ‘จำได้ จำได้แม่นเลยล่ะ ที่แกพูดว่า ‘ท่าเต้นมันไม่เหมาะกับภาพพจน์ของหัวหน้าวง’ แล้วแกก็ไล่ฉันไปเป็นกรรมการ’

    และก่อนที่ซีวอนจะส่งกลับไปอีก เสียงเจ้าแม่ที่ตอนนี้ยึดตำแหน่งหัวหน้ากรรมการไปแล้วก็ดังขึ้น

    “คนต่อไป”

    ชินดงใช้ร่างกายอันใหญ่โตเบียดฮยอกแจที่กำลังจะก้าวออกมา

    “ฉันเอง”

    cause I can't stop thinking about u girl
    neol naekkeoro mandeulgeoya
    I can't stop thinking about u girl

    “เขย่าเป้า เฟ้ย! ไม่ใช่ให้เขย่าพุง ไป๊!”

    “คนต่อไป”

    ฮยอกแจก้าวออกมา(อีกครั้ง) แต่ไหนเลยจะสู้กับพลังของหมีคังได้ ดั้งนั้นฮยอกแจจึงถูกเบียดหัวทิ่ม (อีกครั้ง)

    “เหตุผลเดียวกับชินดง แล้วก็อีกอย่างแกน่ะเป็นของฉัน ....คนเดียว เพราะฉะนั้น ...ไป๊” (อดีต)หัวหน้ากรรมการประกาศเหตุผลส่วนตัว

    คนต่อไปคือฮันคยอง ^^

    “ฮัน เพื่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างสองประเทศที่มีมาอย่างยาวนาน ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะ หวังว่านายจะเข้าใจ” ฮีซอลให้เหตุผล

    “”

    ป๋าฮันทำหน้างงๆ พยักหน้าอย่างงงๆ ก่อนเดินไปนั่งอย่างงงๆ

    “หรือว่าภาษาเกาหลีเราจะยังไม่ดีจริงๆ ก็เลยไม่เข้าใจ” --อย่าว่าแต่ป๋าไม่เข้าใจเลยค่ะ คนเขียนเองก็ยังงงเลย--

    และแล้วตัวเก็งอันดับหนึ่งก็ปรากฏตัวสักที

    “นายนี่มันเต้นดีจริงๆเลยนะ ฮยอกแจ” อีทึกทำเสียงชื่นชม

    “แปะ แปะ แปะ ...” เพื่อนๆต่างก็ปรบมือให้

    “แต่ไม่ผ่าน เสียใจด้วยนะ”

    “อ้าววววว!”

    “นายรู้ใช่ไหมว่าคอนเซ็ปของเพลงคืออะไร”

    “SEXY” ฮยอกแจตอบอย่างมั่นใจ

    อีทึกพยักหน้า “ไหนลองนายทำท่าเซ็กๆหน่อยสิ”

    ฮยอกแจทำท่าที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุด

    แต่อนิจจา… ดูเหมือนว่าจะได้ผลตรงข้าม

    “ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ” เสียงหัวเราะของเพื่อนโฉดทั้งหลายก็ดังขึ้น

    “สาวๆหน้าเวทีจะต้องร้องแบบ กรี๊ด วู้ ว้าว วี้ดวิ่ว” แล้วอีทึกก็ทำท่าแบบกรี๊ด วู้ ว้าว วี้ดวิ่ว

    “... ไม่ใช่แบบ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ” อีทึกคุกเข่าลงเอากำปั้นทุบพื้นซ้ำๆแล้วหัวเราะ

    “เอาไว้รอบหน้าถ้าเปลี่ยนคอนเซ็ปเป็นแบบ ซูจูเชิญยิ้ม ฉันจะคิดถึงนายเป็นคนแรกเลยนะ” อีทึกตบไหล่ฮยอกแจเบาๆ

    ฮยอกจึงต้องเดินคอตกกลับไปนั่ง

    “นายยังดี ของฮันกับฉันมันไม่เรียกว่าเหตุผลด้วยซ้ำ” ซีวอนปลอบ

    “เหตุผลอย่างงี้ฉันก็ไม่อยากได้หรอกนะ” ฮยอกซบอกป๋าร้องไห้กระซิกๆT_T - -โถ น่าสงสารเนาะ- -

    ...
    การคัดเลือกก็ดำเนินต่อไป

    “ตอนเต้นเนี่ยมีอารมณ์รึเปล่าห๊า” อีทึกตะโกน

    “ไม่มี” คิบอมยักไหล่ตอบ

    “ด๊อง เขย่า^^ ไม่ใช่กระดิกหาง ไปหัดมาใหม่ไป๊”

    “ขอโทษครับคุณชายโจ เชิญครับ”

    ถึงตารยอวุค

    “เรียบร้อยไป ไม่เร้าใจ”

    ...

    คนต่อไป เยซอง

    กรรมการทั้งสองหันหน้ามาปรึกษากันก่อนอีทึกจะพูดว่า

    “เอ่อ! ไม่ดีมั้ง”

    ...

    และแล้วการคัดเลือกก็สิ้นสุดลง

    “คนครบหมดแล้ว นายจะเอาไง” ฮีซอลหันไปถามอีทึก

    “ไม่รู้ ฉันไม่เลือกอีกรอบแล้วนะ”

    ทันใดนั้น

    “แอ๊ด” ประตูก็เปิดขึ้น

    “ขอโทษครับ ผมมาสาย” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนคนนั้นก็คือ ซองมิน - -ก็เจ้านี่ยังไม่โผล่ซักฉากเลยนี่- -

    ทุกคนในห้องหันมามองหน้ากัน แล้วหันไปทางซองมินเป็นตาเดียว

    “ผมพลาดอะไรไปรึเปล่าเนี่ย”

    “นายไม่ได้พลาดอะไรหรอก” ดองเฮตอบ

    “ช่าย” คังอินพูดขึ้น

    “ได้ไปเต็มๆเลย” ฮยอกแจเสริม

    ซองมิน “”

    “ยังไงก็ฝากด้วยนะ” อีทึกบอก เอามือแตะไหล่ทำท่าฝากฝังก่อนเดินตัวลอยออกนอกห้องไปพร้อมๆกับสมาชิกทั้งหลาย

    “”

    “... อะไรกันเนี่ย”


    ---- จบเหอะ ---

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×