ลำดับตอนที่ #239
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #239 : เส้นทางที่ 7 ก้าวที่ 26
เส้นทาที่ 7 ้าวที่ 26
"วันนี้ไว้เท่านี้แล้วัน" ผมล่าว ่อนะไล่ทุนออไปาห้อไป เหลือไว้เพียเมย์ที่ำลัยืนประหนึ่เลาอผู้ยิ่ให่
ผมอยิ้มไม่ไ้ เธอ็มาไลไม่่าานอื่นริๆ
เหล่าผู้ที่ิามผม เินามผมมา ทุนล้วนเิบโึ้น เป็นหนึ่ในแนหลัอโล
"เมย์ รู้ไหมว่าทำไมผมอบมอไปยัวามมืมิเบื้อหน้านี้" ผมล่าวึ้น เอามือล้วระเป๋ายืนอยู่ริมหน้า่า ที่ประำอผม
"อาเป็นเพราะวามเหา" เธอล่าวเสียเบาๆ ะเห็นไ้ถึวามไม่มั่นใ
"อืม ใ่แล้ว เธออยู่ิผมมาว่า ส้มอี นะเมย์" ผมล่าวออมาพร้อมหัวเราะเบาๆ
เมย์็ยิ้ม เาล่าวเป็นนัยว่า เานั้นบ้าานนั้นเอ
"ทำไมไม่พัสัหน่อยละ่ะ" เมย์ล่าว
"ลัวนะสิ ผมลัวว่าถ้าผมไม่อยู่ ไอสิ่ที่มันำลั้อมอเรามันะลืนินเรา" ผมล่าว
เมย์ทำหน้าสสัย
"วามสบายนะ ผมลัวมัน" ผมล่าวอย่าเปิอ
ทุรั้ที่ผมว่า ผมะหลับาลแล้ว ทำานภายในใ้ิสำนึพร้อมับโยเสมอ นั้นเป็นารทำานอผม ส่วนารทำาน้านอนั้น ผมไม่้อบอว่าอาารอผมมันหนันาไหน
็อ ็อ
เสียเาะประูห้อัึ้น
เมย์เินไปเปิอุปร์สื่อสารเพื่อูว่าใรมา
"ท่าน่ะ ุอาราอนมา่ะ" เมย์ล่าวเมื่อเห็นหน้าออาราอนที่ำลัยิ้มอยู่
"ให้เ้ามาสิ" ผมล่าว
านั้น อาราอนและเพื่อนอเาอย่าาริน็เ้ามา
"โย่" อาราอนวาัวเหมือนแร็ปเปอร์เ้ามา
ารินเอามือุมหัวทันทีเมื่อเห็นท่าทาเพื่อนเา
เมย์เอามือปิปาหัวเราะ ส่วนผม็ส่ายหัว
"ไปโนอะไรมานี้" ผมล่าวถาม
"เพลแร็ปไ นายไม่เยไ้ยินหรือ เียวันแร็ปให้ฟัเอาไหม" อาราอนล่าว
"ไม่อ่ะ ันอนายนเ่าีว่า" ผมล่าวับททันที
"โถ่ ็ไ้ ว่าไ" อาราอนนั่ลที่โฟาเ่นเียวับาริน ส่วนเมย์นั้นออไปเอาน้ำามาให้
"ไ้ยินเรื่อที่เราวาแผนยุทธศาสร์าร้าอโลแล้วใ่ไหม" ผมเปิประเ็น
"อืม ไ้ยินแล้ว ็ีนะ รอบรอบี" อาราอนพยัหน้าเห็น้วย
"เียวพอเสร็พวนาย็ให้ำอบเราใ่ไหม" อาราอนถาม่อ
"ริๆ มันเสร็แล้ว เราึมาุยันแบบนี้่อนไ เพราะารลสัาับพวนาย พวเราะ้อถ่ายทอสให้ทั่วโลม ในอนนั้นารแ้ไอะไรให่ๆ็ลำบาอะนะ" ผมอบ ่อนะหันไปรับาาเมย์
ารินและอาราอน็เ่นัน เมย์ที่ส่าเสร็็ไปเ็บถาแล้วลับมายืน้าผม
"เอาสิ ว่ามาเลย" อาราอน
"พวเราะทำาร้าันแบบลับ พวนายเ้าใวามหมายไหม"
"พวุไม่้อารเปิเผยัวน?" ารินถามึ้น
ผมพยัหน้า "ใ่"
"็เป็นทาเลือที่ี พวนายอยู่ไลาพวเรามา าระส่อทัพมา่วยนั้น็ยา" ารินล่าว่อ
"เพราะแบบนี้ เลยะทำาร้าันแบบลับๆสินะ" อาราอนล่าว่อ
"พวเราะให้นอเราปลอมัวเป็นพวนาย เพราะั้นเรา้อใ้ บัรยืนยันัวนาฝั่พวนาย้วย" ผมล่าว่อ
"ไ้สิ ไม่เป็นปัหา" อาราอนลทันที
"ส่วนทาฝั่พวนายเราะายอเราโยรให้พวนายเลย เป็นยัไ สิทธิัำหน่ายแ่เพียผู้เียว ูน่าสนใใ่ไหม"
อาราอนและารินยิ้มให้ันโยไม่ไ้นัหมาย
"ามนั้น" ทัู้่ล
"เราะใ้นอทาเราในารเินทาไปลับ พวนายเพียรับอแล้ว่วยเราทานู่น็พอ" ผมยาึ้นิบ
"อืม" ทั้สมอพยัหน้า
"ราวๆ็มีเท่านี้และ ส่วนรายละเอียว่าโละทำาร้าในสิน้าประเภทไหนบ้านั้น พวนายูไ้ในเอสารเลย" ล่าวบเมย์็ยื่น USB ที่ใ้เ็บเอสารให้
อาราอนรับมา่อนะเ็บเอาไว้
"แล้วพวนายะเที่ยวัน่อไหม" ผมถาม
"ทำาน่อนสิ" อาราอนล่าวพร้อมโบ USB ในมือไปมา
ผมยิ้มมุมปาเป็นเิว่าามนั้นให้เา
"หิน" อาราอนล่าวึ้น น้ำเสียเาเปลี่ยนไปเป็นริ
"ว่า" ผมถาม
"นี้" เายืน USB ให้ผมแ่มันเป็นสีำ
"อะไร" ผมถาม
"้อมูลอัรวรริมืทั้หมที่เรามี" เาล่าว
าริน็มีสีหน้าริัว้วยเ่นัน
"นายรู้ไหมว่าทำไมพวมันถึ้อถูำั" อาราอนมอผม้วยสายริั
"พวมันมีสิ่หนึ่ที่ทำให้พวมันแ็แร่ึ้น เป็นประเพีที่ทอันมาอพวมัน ารินสิ่มีีวิ" อาราอนล่าว
ใ่แล้ว ารินสิ่อื่นเพื่อพันาัวเอ ือสิ่ที่ทำให้พวมันแ็แร่ พวมันินทุอย่า
วาวที่พวมันอยู่ พวมัน็ินสิ่มีีวิอื่นนหม ้วยปัาที่พันาึ้น ึทำให้พวมันออท่ออวาศ และเริ่มัินวาวมามาย
ในอนาไม่รู้ว่ามนุษย์ี่นที่ถูพวมันินแบบสๆ ายทั้เป็นแบบนั้น
"อืม" แววาผมริัึ้นทันที
"แน่นอน เรื่อนี้เราเห็นพ้อัน" ผมล่าว่อ
ารพูุยึบลพร้อมผมที่เปิู้อมูลที่เอลฟ์ให้มา นับว่าละเอียมา
เวลา่อยๆผ่านไปนระทั่ถึวันประาศสนธิสัาึ่สภาโลเป็นส่วนัาร
สำหรับพวเรา EC อนนี้ สิ่ที่สำัว่า็ือ
"หลานเยอ้า" โที่เห็นหินเินลมาายานอวาศ็เ้าไปโอบอทันที
ผมรู้สึไ้ถึระูที่ำลัหัเลยทีเียว
ไม่ใ่เพียโนเียว แ่ลุ่มนอีำนวนหนึ่้วยเ่นัน
ผมไม่นึเลยว่า ผม้อบอว่าเป็าหมายผมือสิ่นี้ สิ่ที่เหมือนับนิยายแบบ
ารเลียร์ันเี้ยนอะไรนั้นน่ะ
***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น