รักนาย เจ้าชายของฉัน

ลำดับตอนที่ #7 : งานเลี้ยง หรือ งานเละ

ณ ในงานเลี้ยงต้อนรับ

*~ฺBy Mee~*

ม่ายเอา ไม่เอา!!!! ฉันกำลังโดนรับน้องอยู่หรือนี้ ตอนนี้ฉันกำลังโดนแต่งหน้าโดนฝีมือรุ่นพี่ทั้งหลาย รุ่นพี่สคอลโล่เทแป้งซะเต็มไม้เต็มมือแต่ก็ 
โปะ!!
เข้าเต็มๆหน้าเลยยังไม่พอใช้มือทาแป้งให้ทั่วหน้าฉันยังกะผีญี่ปุ่นขาวซะไม่มี 
"ฮ่าๆ ฮ่าๆ สะใจโว๊ย!!!!" โปะหน้าฉันเสร็จก็หัวเราะซะดังรั่นห้องชนิดที่ไม่ต้องใช้ไมโคโฟน ถ้าทางจะแค้นจัด ยังไม่จบ รุ่นพี่ฟรานถือลิปสติกสีแดงแป๊ด และ ทาแบบไม่คิดเลยว่ามันออกนอกริมฝีปากไปแล้ว

"สวยจังเลยคร้าบ~รุ่นน้องมี" โอ้โฮขนาดนี้สวยก็สุดยอดแล้วละยะ ยังไม่วาย รุ่นพี่เลวี่ถือบลัชออนสีม่วงและบรรจง
ทาที่แก้มฉันให้เป็น รูปวงกลม เจ้าตัวไม่ได้พูดอะไร แต่เอ๊ะ!ทำไมถึงหน้าแดง? ยังไม่พอ เจ็ลุซ ก็ดันพิศดารเอาลิปสติกที่ดำมาทาที่คิ้วฉันให้เป็นคิ้วชินจังอีก บอกได้คำเดียวว่าตอนนี้ฉันหายสวยไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แย๊ก!!!!ไอ้ที่ผ่านๆมายังพอรับได้แต่ตอนนี้เป็น..เป็น

ไอ้รุ่นพี่เบลบ้าโรคจิตนั่นอ๊ากก!!!!!!!

ฉันยังไม่ทันตั้งตัวไอ้รุ่นพี่เบลนั้นก็เอาลิปสติกสีชมพูมาทาที่แก้มฉันให้เป็นหนวดแมวและ ยังเอาลิปสติกสีส้มมาทาทับปากฉันอีก
"ชิชิชิ สวยดีนะเจ้าชายว่า" สวยเหรอสวยก็บ้าแล้วว้อย!!!!!

"เอาละฮ๊า~ทุกคนมีจังสวยไหม"

"ฮู้ๆๆๆๆ!!!!หัวหน้าสวยจัง!!!!โว้ๆๆๆๆๆๆๆ!!!!" ลูกน้องทั้งหลายตะโกนมา ดู๊ ดู ดู ทำไมถึงทำกับฉันได้

"เอาละฮ๊า~มาเกมแรกเลยดีกว่านะฮ๊า~นั้นก็คือ" คือ....คือ......

"เสี่ยงดวงด้วยโมจินั้นเองฮ๊า~" หา!เกมอะไรนิไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนิ (งงจนเปลี่ยนสำเนียงเลยแหะ/ชาวาลิ)

"เราเหล่าวาเรียรู้ดีว่าเกมนี้เป็นอย่างไรงั้นมาบอกการเล่นให้มีจังรู้ดีกว่านะฮ๊า~" เกมนี้บอกคำเดียวว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดกับฉันแหงๆเลย

"เห็นโมจิพวกนี้ไหมมีจัง ในโมจิพวกนี้จะมีแค่สามชิ้นเท่านั้นที่มีรสเผ็ด เค็ม และเปรี้ยวอีกสามชิ้นจะมีรสหวาน การเล่นก็ง่ายมากให้เลือกว่าจะเอาชิ้นไหน เมื่อหยิบกันครบกันหมดแล้วก็ให้กินพร้อมกันและ ต้องกินให้หมดเข้าใจแล้วใช่ไหมฮ๊า~"
ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยได้แต่พยักหน้าตอบกลับ

"เอาละหัวหน้าทั้งหลายเชิญหยิบได้เลยฮ๊า~" ฉันรีบแย่งหยิบรุ่นพี่ทั้งหลายเพราะกลัวโดนกินรสแปลก

"ได้กันครบแล้วใช่ไหมฮ๊า~นั้นก็ หนึ่ง..สอง..สาม..กินได้เลยฮ๊า~"

งับ!

ทุกคนที่อยู่บนเวทีกินโมจิที่เลือกมาพร้อมกัน และ...

"ก็หวานดีนิคร้าบ~...อ๊าก!!!!!เค็มๆเค็มๆ!!!!!" นี้คือเสียงร้องของรุ่นพี่ฟรานที่เพิ่งกินโมจิเสร็จไปหยกๆ

"เจ้าชายก็ว่ามะ.....อ๊าก!!!!!!เผ็ดๆๆเผ็ดๆๆๆ!!!!!!!!!!" ฮ่าๆ!!ฮ่าๆ!! สะใจรามีเนีย สมน้ำหน้าไอ้รุ่นพี่บ้า

"ของฉันก็หวาน....กรี๊ด!!!!!เปรี๊ยวๆๆเปรี๊ยวๆๆๆ!!!!!!!!!!" เวรกรรมอะไร เช่นนี้ เปรี๊ยวโว๊ย!!!!เปี๊ยวปี๋ดเลย!!!!

"สมน้ำหน้ายัยเด็กบ้า!!!!! ฮ่าๆๆๆๆฮ่าาๆๆๆ!!!!!!!" สคอลโล่หัวเราะด้วยความสะใจ โดยทั้งๆที่ฉันยืนดิ้นทำหน้าดูไม่จืด อยู่เนี่ย นิ!พ่อคุณ!!!!!รีบๆช่วยกันหน่อยได้ไหมยะเปรี๊ยวจะแย่อยู่แล้ว!!!!!

"เอาละฮ๊า~ตอนนี้ก็มี ฟราน เบล และ มีจัง ที่โดนโมจิเค็ม เผ็ด เปรี้ยว เข้าไปเต็มๆสิฮ๊า~" ว่าไงนะไอ้รุ่นพี่เบลก็โดนเหรอ งั้นก็.....สะใจโว๊ย!!!สะจาย!!!!สะใจ!!! (ถ้าทางจะสะใจจนลืมความเปรี้ยวไปเลยแหะ/ชาวาลิ)

"งั้นคนที่กินโมจิเมื่อกี๊ต้องโดนทำโทษนะฮ๊า~" ชะ!อะไรนะ เมื่อกี้ฟังไม่ผิดใช่ไหม

"นั้นก็คือต้องให้คนที่กินโมจิเมื่อกี้กินโมจิที่อีกห้าชิ้นให้หมดนั้นเองฮ๊า~" ว่าไงนะ!!!!มีอีกเหรอ!!!!! ช่วยลูกช้างด้วย!!!!

"พร้อมหรือยังฮ๊า~" ยังไม่พร้อมเฟ้ย!!!! ไม่นานนักก็มีโมจิห้าชิ้นที่ฉันคิดว่าเกรียจที่สุดในโลกมาอยู่ตรงหน้า ไม่เข้าใจพระเจ้า จะแกล้งลูกไปถึงไหน!!!!ลูกไม่เข้าจาย!!!!!!!

"ถ้ากินไม่หมดสองเท่านะฮ๊า~" อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!! สองเท่า!!!! สองเท่าเลยเหรอ!!!!!!!!!!

"งั้นก็เริ่มได้เลยฮ๊า~" เอาไงดีละเริ่มแล้วด้วย เอาวะดีกว่าสองเท่า!!

งับ!!งับ!!งับ!!

ฉันรีบสหวาปามโมจิบ้าๆที่อยู่ตรงหน้า แต่ก็เปรี้ยวปี๋ด!!!เปรี๊ยวปี๋ด!!!!! ฉันกินจนมาถึงชิ้นสุดท้าย โอ๊ย...ไม่ไหวไม่ไหว
ไม่ได้นะรามีเนียมันก็ยังดีกว่าสองเท่านะโว๊ย!!รามีเนีย

งับ!!

สุดท้ายฉันก็กินจนหมด เฮ้อ~รอดไปที ฉันเลยมองไปที่ผู้ร่วมความซวย โอ้โฮ รุ่นพี่ฟรานดูไม่จืดจริงๆหน้านี้เขียวเลย ส่วนอีกคน คิกคิกๆ หน้าแดงยั่งกะลูกตำลึงสุก ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ!!!!! สมน้ำหน้าไอ้รุ่นพี่เบล

"เอาละฮ๊า~ทั้งสามคนพ้นโทษแล้วละฮ๊า~" โอ้แค่นี้น้ำตาก็จะไหล

"งั้นก็ขอบคุณทั้งห้าคนที่มาร่วมสนุกด้วยกันนะฮ๊า~ขอเชิญไปนั้งที่ได้เลยฮ๊า~" สนุกมักมากเลยเจ๊ลุซ(ประชด/มี) และฉันกับพวกหัวหน้าทุกคนก็เดินลงจากเวที เพื่อที่จะไปนั่งที่ จบซะทีไอ้เกมบ้าๆ

"เอาละฮ๊า~ในเมื่องานเลี้ยงก็ต้องคู่กับเค้กงั้นก็ขอเอาเค้กเข้ามาเลยนะฮ๊า~" สักพักทางด้านประตูใกล้ๆเวทีก็เปิดออก และมีลูกน้องประมาณสามคนช่วยกันถือเค้กเข้ามา เค้กสามชั้นประมาณห้าปอนด์ได้มั้ง เอามาทำไมนะ? และเค้กห้าปอนด์ก็มาอยู่ตรงกลางห้อง

"นี้ก็เค้กต้อนรับมีจง ขอเชิญมีจังตัดเค้กให้หัวหน้าก่อนเลยฮ๊า~" อะไรนะฉันเหรอ? ฉันที่กำลังงงอยู่เดินไปอยู่ตรงหน้าเค้ก และหยิบมีดที่อยู่ใกล้ๆเค้กมาตัดใส่จานไปชิ้นนึง และ ตัดอีกชิ้นใส่จานจนครบหหชิ้น ฉันหยิบไปสองจานก่อน และเดินตรงไปที่บอส

"เออ...บอสคะเค้กคะ" ฉันพูดไปโดยภาษาดอกไม้ (แม้มีจัง/จินนี่)

"ว่างไว้ตรงนั้นแหละยัยสวะ" บอสพูดด้วยเสียงเรียบ และฉันก็ว่างไว้บนโต๊ะ และเดินไปหาคนต่อไป

"เดี๋ยว"

"อะไรคะบอส"

"เธอนะเวลาพูดกับฉันไม่ต้องเปลี่ยนเป็นคนเรียบร้อยก็ได้ ฉันอึดอัดเข้าใจไหมยัยสวะ"

"เออค่ะ เฮ้ย..ก็ได้บอส" ฉันเลยตอบบอสไปตามความต้องการ และเดินไปหาคนข้าง

"นี่!เค้กเอาไป" ฉันวางเ้ค้กลงข้างมือไอ้รุ่นพี่เบล

"เจ้าชายคิดว่าเล่นแบบนี้ดีกว่านะ" แวบเดียวมือไปรุ้นพี่ก็ไปป้ายครีมเค้ก และ

โปะ!!!

เข้าเต็มๆหน้าฉันเลย!!!แป้งยังไม่พอมีครีมอีกเหรอ!!! ฉันเตรียมตัวเอาคือแต่...

"แกก็ต้องโดนด้วยไอ้กบ" แต่ดันรีบไปแกล้งคนอื่นซะงั้น!!!!

"อะไรครับรุ่...อุ๊บ!!"  ยังไม่ทันที่รุ่นพี่ฟรานจะพูดจบไอ้รุ่นพี่เบลก็ดันขวักเค้กทั้งอันมาแปะหน้ารุ่นพี่ฟรานซะไม่เหลือความหล่อ ยังไม่พอวิ่งไปเอาเค้กที่ตัดไว้แล้วปาไปโดน

เฟี้ยว~แบะ!!

"ว้อย!!!!!!!!!!!ไอ้ด็กเปรตอย่าอยู่เลยโว๊ย!!!!!!!!!!!!!!!" ดันไปโดนหน้ารุ่นพี่สคอลโล่เข้าเต็ม เอ๊ะ!ฉันลืมอะไรหรือเปล่า แค้นยังไม่ชำระเลย ฉันเลยวิ่งไปไปหยิบเค้กและ วิ่งไปหาไอ้รุ่นพี่นั้น และทันใดนั้น

แบะ!!

ฉันได้ปาเค้กไปโดนหัวหัวรุ่นเบลเข้าเต็ม

เฟี้ยว~โพะ!!!!

และตามมาด้วยเค้กก้อนโตที่รุ่นพี่สคอลโล่ปามาโดนหัวไอ้รุ่นพี่เบลเต็มๆ แต่ก็ ฮ่าๆๆๆ!!!!ฮ่าๆๆๆ!!!!สมน้ำหน้าทำกับคนอื่นไว้เยอะ แต่ก็

"ไอ้สคอลโล่แกปายังไงมาโดนฉันด้วยวะเนี่ย!!!!" แต่รุ่นพี่เลวี่ ที่ห่างกับไอ้รุ่นพี่เบลไม่กี่เมตร ก็โดนลูกหลงไปด้วย

"โอ้โฮ รุ่นพี่เล่นโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัวโคตระโกงเลยรุ่นพี่" นี้คือประโยคของรุ่นพี่ฟรานที่สื่อถึงการโกงของไอ้รุ่นพี่เบล มันก็น่าอยู่หรอกเล่นทั้งๆที่ไม่ให้คนอื่นตั้งตัว

"ฉันไม่เล่นด้วยนะไอ้พวกสวะ" หลังจากนั้นบอสก็ลุดขึ้นจากเกาอี้และ เดินออกจากห้องไป หลังจากนั้นงานเลี้ยงก็กลายเป็น งานเละไป เลย รุ่นพี่สคอลโล่ปาเค้กใส่ไอ่รุ่นพี่เบลไม่ยั้ง ฉันก็อยู่กลุ่มเดียวกับรุ่นพี่สคอลโล่ และมีรุ่นพี่ฟรานมาอยู่ร่วมกลุ่มด้วย แต่บางที่มาปาใส่กันด้วนซ่ำไป ส่วนไอ้รุ่นพี่เบลก็โดนรุม แต่ส่วนมากฉันจะโดนไอ้รุ่นพี่บ้านี้แกล้งมากว่า ส่วนรุ่นพี่เลวี่ก็ปาเค้กใส่รุ่นพี่สคอลโล่ สักพักเจ๊ลุซก็มาแจมด้วย
               
 แต่ถึงจะแกล้งกันแต่บางครั้งฉันก็ หลุดหัวเราะออกมาเหมือนกัน แต่ก็สนุกดี

 นานแค่ไหนนะที่ไม่เคยมีความสุขแบบนี้......

งานเลี้ยงก็จบด้วยประการฉะนี้ติดตามต่อไป.......