รักนาย เจ้าชายของฉัน

ลำดับตอนที่ #10 : วันหยุด(อันไม่สงบ)ของมี

สิ้นเดือนมีนาคม ณ ห้องนั่งเล่นปราสาทวาเรีย

*~By Mee~*

วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าโดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำ และ มานั่งเสริมสวยกับเจ๊ลุซที่ห้องนั่งเล่น รุ่นพี่สคอลโล่ กับ รุ่นพี่ฟรานนั่งเล่นหมากรุก รุ่นพี่เบลเล่นปาเป่าโดยใช้มีดปา เล่นอะไรพิสดารสุดๆ รุ่นพี่เลวีนั่งดูโทรทัศน์ ฉันกับเจ๊ลุซก็นั่งง่วนกับการทาเล็บกันอยู่ ส่วนบอสยังไม่ลุกจากบรรทม อะไรจะขี้เซาขนาดนั้น

พลัก!!

"ชิชิชิ เธอมาเล่นปาเป่าเป็นเพื่่อนเจ้าชายหน่อยสิ" อ๊ากกกกกกกก!!!!!!!!ไอ้รุ่นพี่เบลผลักมาได้!!!!!!!

"นิ!!รุ่นพี่รู้ไหมว่าทาเล็บมันยากขนาดไหนแล้วมาผลักนะทาเกินเล็บแล้วเห็นไหม!!!!!"
ฉันปล่อยออกมาซะยาวเพราะว่า โมโหไอ้บ้าที่อยู่ตรงหน้า อุส่าห์ทาซะเกือบเสร็จแล้วนะสีชมพูนมเย็นสีโปรดฉันด้วย

"แล้วใครบอกให้ทาละ"

"ความสุขของฉันนะอย่ามายุ่ง!!!!!!"

"หยุดเถอะฮ๊า~มีจังเดียวเจ๊ทาให้ใหม่ก็ได้นะฮ๊า~" เจ๊ลุซเหรอถ้าเจ๊ลุซทาให้คงจะง่ายกว่าทาเองหยุดก็ได้ นี่ยังดีนะที่ทาเกินไม่มากถ้ามากกว่านี้ฉันจะฆ่ารุ่นพี่แน่ค่อยดู!!!!

ณ ห้องนอน....

หลังจากที่เจ๊ลุซทาเล็บให้ฉันเสร็จ ฉันก็เข้ามาในห้องอาบน้ำแต่งตัว

"ฉากเรียกน้ำตา มาในตอนสุดท้าย หัวใจมันกำลังสลาย~" ใครโทรมานะ ฉันเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง และ หยิบ Black Berry ขึ้มมาดูว่าใครโทรมา เอ๊ะ 'เขา' โทรมาแล้ว ฉันดูเบอร์แล้วยิ้มขึ้มมา

"รู้ตัวเองอีกทีก็ไม่เหลือใคร เหงาจนใจสท้าน~" หลังจากที่ยิ้มได้สักพัก ฉัันก็กดรับทันที

'ว่าไงมี เธอสบายดีเหรอ' เขาพูดขึ้นและฉันก็อมยิ้มอีกครั้ง

"สบายดี แล้วนายละ" ฉันตอบเขาไป และฉันก็ถามเขา

'สบายดีเหมือนกัน แล้วเหมือนไรเธอจะกลับมาละ' เขาถามฉันอีก

"ยังไม่รู้เหมือนกัน" ฉันเลยตอบเขาไปตามความจริง

'อยากให้เธอกลับเร็วๆจัง' เขาพูดออกมาลอยๆ

"ถ้าฉันกลับไป เดียวจะรีบไปหานะ" ฉันพูด

'ขอให้มันจริงเหอะ แค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวจะโทรมาอีกใหม่'

"บ๊าย~บาย"

'บาย ตุ๊ด..ตุ๊ดๆ' ฉันฟังประโยคสุดท้ายที่เขาพูด และ ก็ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่เขินอายขึ้นมาทันที ถึงฉันจะได้ยินเสียงเขาเกือบทุกวันแต่ก็ยังเขินไม่หายซักทีเขาคนนั้นมีเสน่ห์เหลือเกิน

______________________________________________________________________________

หมายเหตุ: ถึงจะสั้นไปนิดแต่ก็ขอโทษนะจ๊ะ