รักวุ่นๆของเจ้าสาวจอมเพี้ยน!!!

ลำดับตอนที่ #4 : เกือบโดนข่มขืน!! ncนิดๆ

วันเสาร์
"แองเจิ้ลตื่นๆไปอาบนํ้าแล้วลงไปกินข้าว"แอนนี่เดินเข้ามาปลุกแองเจิ้ลที่กำลังหลับอยู่
"ขออีก5นาทีดิ..."แองเจิ้ลพูดต่อรองกับพี่สาวของตน
"งั้นตื่นเมื่อไหร่ก็ลงไปกินแล้วกัน.."แอนนี่พูดพร้อมเดินออกไป
"อ่าว...แอนนี่ไหนน้องอ่ะลูก"ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นแอนนี่เดินลงมาคนเดียว
"แองเจิ้ลอ่ะแอนนี่.."สติชเอ่ยถามต่อเมื่อไม่เห็นแองเจิ้ลเดินลงมา
"แหม่..ไม่เจอก็ถามเลยนะทีกับเพื่อนไม่เคยถาม"คอปเตอร์แกล้งพูดแบบงอนๆ
"เอ้า!!ก็คนเขารักอ่ะก็ต้องถามดิ"สติชหันไปตอบกับคอปเตอร์ทำให้พ่อกับแม่ของแอนนี่อึ้ง O_O
"นี่..สติชขอบแองเจิ้ลเหรอ??"ผู้เป็นพ่อได้ยินอย่างนั้ก็ยิงคำถามใส่
"เอ่อ..ผมไม่ได้ชอบแองเจิ้ลนะครับ"
"แต่ผมรักเธอต่างหาก..."สติชพูดแบบยิ้มๆ
"แล้วอยากแต่งงานกับน้องมั้ยลูก..เดี๋ยวพ่อคุยกับพ่อสติชให้"พ่อของแองเจิ้ลพูดอย่างเอาจริงเอาจัง
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องเขาชอบผมหรือเปล่า..."สติชตอบกลับ
"ก็ต้องชอบดิ..สนิทกันซะขนาดนี้"แม่พูดขึ้น
"งั้นหนู..ขึ้นไปตามน้องทีซิพอดีพ่อกับแม่จะไปทำธุระน่ะ"พ่อกับแม่เมื่อกินข้าวต้มกุ้งเสร็จก็เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วออกไป
"เออ...ไอสติชฉันไปก่อนนะ"คอปเตอร์พูดขึ้น
"ไปไหนว่ะ??"สติชถามกลับ
"ก็วันนี้ฉันจะพาแอนนี่ไปดูหนัง..แล้วถ้าแกง่วงก็นอนไปเพราะว่าฉันเห็นแกมัวแค่เคลียร์งานจนเสร็จตอนตี3พอตอน 06.30น. แกก็ตื่นแล้วอาบนํ้าแล้วก็มาบ้านนี้กับฉัน"คอปเตอร์พูดกับสติช
"แล้วแกแอบดูฉันทำงานด้วย..ทุกทีเห็นแต่นอนมองรูปภาพแอนนี่เวลาโทรหาแอนนี่ไม่ติด"สติชแกล้งแซว
"แล้วแกอ่ะ..ตอนนี้ก็จีบน้องแองเจิ้ลได้สบายแล้วซิเห็นพ่อตาแม่ยายเปิดไฟเขียวซะขนาดนั้น"คอปเตอร์แซวกลับมั่ง
"ไปกันเถอะคอปเตอร์.."แอนนี่เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินมาเรียกคอปเตอร์แล้วเดินออกไป
สติชเดินขึ้นไปชั้น2แล้วเดินตรงไปมองด้านซ้ายเจอป้ายเขียนว่า *แอนนี่*มองมาทางขวาเห็นป้ายเขียนว่า แองเจิ้ล สติชเลยเดินไปห้องขวามือเปิดประตูเข้าไปก้เห็นร่างบางนอนกอดตุ๊กตาคิตตี้ตัวใหญ่ที่เขาให้เมื่อปีที่แล้วสติชก็ยิ้มออกมาและเดินเข้าไปแล้วลงไปนอนข้างๆแล้วหันตะแขงสติชเอานิ้วเกรี่ยผมออกที่ปิดหน้าร่างบางออก 
"อื้ม..."ร่างบางรู้สึงรำคาญเลยหันหน้าไปอีกฝั่ง
"จะหนีไปไหนยัยตัวแสบ..."สติชเห็นแองเจิ้ลหันเลยจับให้แองเจิ้ลหันกลับมาแล้วเอามือวางไว้ที่สะโพกของแองเจิ้ล พอแองเจิ้ลเริ่มรู้สึกอึดอัดเลยตื่นขึ้นมาก็พบ...
"เฮ้ย!!พี่สติชเข้ามาได้ไงออกไปเดี๋ยวนี้นะ"แองเจิ้ลตกใจจู่เขาก็พบว่าตัวเองนอนกอดกับผู้ชาย
"อ่าว..แองเจิ้ลตื่นแล้วเหรอ"สติชพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"พี่สติชนิสัยไม่ดี ชอบฉวยโอกาส"แองเจิ้ลตอบกลับ
"เอ่อ..ฟังพี่ก่อนนะ"สติชจะพูดอธิบายแต่ก็อธิบายไม่ได้เพราะร่างบางเอาแต่ว่าเขาไม่ยอมฟัง
"ไม่ฟังๆหนูไม่ฟังพี่ออกไปนะ ออกไป หนูเกลียดพี่ออกไป...อุ๊บ!!"สติชพูดอะไรไม่ได้เลยจูบแองเจิ้ลตอนแรกแองเจิ้ลก็ดิ้นแต่ตอนหลังเริ่มเคลิ้ม สติชกดร่างบางให้นอนลงไปกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ มือของร่างบางก็จับแขนเสื้อของเขาไว้แน่น..สติชเริ้มไล่สูดดมความหอมหวานที่ต้นคอของแองเจิ้ล....แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ของสติชดังขึ้น แองเจิ้ลได้ยินอย่างนั้นเลยผลักสติชให้หยุดหอมหวานที่ต้นคอแต่สติชก็ยังไม่ออกจากร่างบาง
"โทรศัพท์ของพี่ค่ะ.."แองเจิ้ลพูดแบบไม่มองหน้าสติชเพราะอายที่ตัวเองกำลังจะร่วมรักกับเขาเลยพูดถ่วงเวลา
"ช่างมันเถอะ..."สติชตอบกลับ
"ถ้าพี่ไม่รับโทรศัพท์นะหนูจะไม่พูดกับพี่อีกเลย..."แองเจิ้ลพูดพร้อมกับผลักสติชให้ลุกออกไปจากตัว
"ฮัลโหล..ว่าไงคอปเตอร์"สติชรับสายแล้วเอามือไปจับมือแองเจิ้ล แองเจิ้ลสะบัดมือออกและกอดอก...ท่าทางงอนของแองเจิ้ลทำให้สติชยิ้มออกมา
"พ่อของแองเจิ้ลกับพ่อแกเขาจะให้แกกับแองเจิ้ลแต่งงานกัน..งั้นแค่นี้นะ"คอปเตอร์พูดกลับไป
"โถ่!!นึกว่าเรื่องอะไร..ห้ะอะไรนะ...ฉันจะได้แต่งงานกับแองเจิ้ลหรอ"สติชพูดพร้อมกับเข้าไปกอดร่างบางแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่
"ดีใจอะไรห้ะ!!"แองเจิ้ลถามเสียงเข้ม
พอตอนเย็น
"แองเจิ้ลลูก...ลูกแต่งงานกับพี่สติชมั้ยลูก"พ่อถามแองเจิ้ล
"ไม่ค่ะ.."แองเจิ้ลตอบกลับ
"ทำไมอ่ะลูกพี่เขาก็เป็นคนดี...แต่ลูกจะห้ามก็ไม่ได้หรอกเพราะลูกจะต้องแต่งภายในอีก2อาทิตย์"พ่อบอกกับลูกสาวไป
"ทำไมหนูต้องแต่งกับเขาด้วยค่ะ..."แองเจิ้ลตอบกลับ
"ทำไมอ่ะลุก..ทุกทีเห็นสนิทกันทำไมวันนี้ถึงได้ดูเกลียดเขาจังเลยล่ะ"แม่ถามลูกสาวต่อ
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ.."แองเจิ้ลตอบกลับพร้อมกลับมองหน้าสติชที่ยิ้มไม่หุบ
"แองเจิ้ล..คนที่พ่อแม่เลือกให้น่ะดีที่สุดนะ"
"งั้นหนูแต่งก็ได้ค่ะ...แต่ทำไมมันเร็วจังเลยล่ะค่ะ"แองเจิ้ลถามต่อ
"เพราะเขาอยากได้แกเป็นลูกสะใภ้เร็วๆไง"แอนนี่บอกกับน้องสาว
กินข้าวเสร็จ สติชกับคอปเตอร์ก็ขอตัวกลับก่อน....


อ่านแล้ว..เม้นท์กันบ้างนะค่ะถ้าผิดพลาดไปก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
เพราะนี่เรื่องแรกค่ะ