คนปากแข็ง

    สวัสดีครับผมชื่อนิ้ง หน้าตาก็หล่อเหลาเอาการ ส่วนสูงก็ 180ต้นๆเชื่อผมเหอะสูงจริงๆนะ(159แหล่ะจริงๆอ่ะ) เรียนอยู่ปี3 คณะจิตวิทยา ไม่เป็นบ้านะครับ55555 ชีวิตในมหาลัยของผมผ่านมาแล้ว2ปี มีอะไรต่างๆเข้ามามากมาย ทั้งผู้คนที่เข้ามาและยังอยู่หรือออกไปแล้ว ทุกๆคนล้วนให้อะไรในชีวิตเราเสมอ ทั้งเสียใจ เศร้า หรือหัวเราะ มีความสุข มันก็คือสีสันชีวิต 

    " นิ้ง! "เสียงเรียกทำให้ผมหลุดออกจากห้วงของความคิดและหันไปมองตามเสียง ไม่ใช่ใครที่ไหนพี่ชายผมเอง ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถ อ้าว ผมเปิดประตูก็ต้องชะงักที่มีคนนั่งอยู่ด้านหน้าแล้ว หล่อชิบ ในนาทีที่เราสบตากันผมก็เหมือนตกในพวัง 

   "ยืนเอ๋ออยู่ได้" ! ปากเสีย ผมจึงรีบปิดประตูแรงๆขึ้นไปนั่งด้านหลังแทน

   "พี่นนท์ สวัสดีครับ" ผมยื่นหน้าไปหวัดดีพี่ชายที่บัดนี้ออกรถมาแล้ว

   "ทำไมไม่หวัดดีเพื่อนพี่ด้วยล่ะ" ผมเงยหน้าจากโทรศัพท์ก็เห็นว่าไอ้คนปากเสียมองผมอยู่แล้ว ฝันเหอะ

   "ก็นิ้งไม่รู้จัก ไม่อยากรู้จักด้วย" ผมพูดละก้มเล่นเกมส์ต่อ

   "นี่ไอ้ไบร์ทพึ่งย้ายมาจากเยอรมัน ทีนี้รู้จักแล้วก็หวัดดีได้แล้ว" อะไรหนักหนาไม่ได้อาบน้ำให้บีบี่สักที

   "หวัดดี พอใจยัง"ผมหันไปไหว้แบบลวกๆ

   "หึ" ทำมาเป็นหึเหอะ

   "นิ้งพี่บอกว่า.."

   "พอๆ นิ้งง่วงจะนอนแล้ว ฝันดีจุ๊บๆ "หนีดีกว่า

   "ไอ้น้องคนนี้นี่มันจริงๆเลย "ถึงว่าอย่างงั้นแต่มือก็เอื้อมไปเบาแอร์ให้น้องชายคนที่ขี้หนาวยิ่งกว่าอะไร

   "มึงเบาอะไรขนาดนั้นวะ ร้อนจะตาย" คนขี้ร้อนเอ่ยออกมา

   "นิ้งมันขี้หนาว มึงก็ทนๆหน่อยเดี่ยวก็ถึงและ"

   "เดี๋ยวเหี้ยไรมึงขี่ช้าเป็นเต่าขนาดนี้ ปกติมึงก็ขี่เร็วเป็นเหี้ยไรขึ้นมา" ด้วยนิสัยทุนเดิมเป็นคนอารมณ์ร้อนอยุ่แล้วมาเจออากาศร้อนๆเข้าไปก้หงุดหงิดไปใหญ่

  "นิ้งมันไม่ชอบความเร็ว" จริงๆอย่างที่พูดถ้าเมื่อไหร่ที่มีน้องชายนั่งมาด้วยไม่ว่าจะรถยนตืหรือมอไซก็จะขับช้าๆ จนชินไปแล้ว

  "รักน้องจังนะมึงอ่ะ เยอะชิบ" 

  "มึงจะมาว่าน้องกูไม่ได้นะ มึงอย่ามารักละกัน"

  "มันแน่อยู่ละสัส" คนพูดถอดเสื้อกันหนาวออกแล้วโยนไปคลุมตัวคนที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่ข้างหลัง

  "ทีนี้มึงก็เพิ่มแอร์ให้กูได้ละ" 

อย่าให็เห็นว่ามารักนะไอ้พี่ไบร์ท 

ฝากงานเขียนเรื่องแรกด้วยนะคะ เขียนด้วยความรัก จากคู่ที่รัก อิอิ #BNyoung #ปมนยอง เยิ้ฟ ติดแท็กใน Tw #ปากไบร์ทมันแข็ง 

love reading