ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ..แฟนกันวันแรก...
------------------------------------------------------
"แพรตื่นได้แล้วลูก มีเพื่อนมารับ"
"ค้า แม่"
ฉันรู้ดีว่าไม่ใช่ยัยเกี๊ยวแน่ เพราะต่อให้บ้านใกล้กันแค่ไหน มันก้อไม่เคยมารับฉันซักที...เพราะมันตื่นสายและเบื่อการรอคอยเป็นที่สุด
" หนูไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ"
"โชคเลือดนะ"
ดูคุณแม่พี่แกอวยพรฉันเดินมาหน้าบ้าน นั้นไงเห็นมั้งรถตานั่นนี่น่า
"ทำเวลาดีนิ"
"เชอะ"
ตอนนี้ฉันขึ้นรถตานั้นมาเรียบร้อยละ...มุ่งหน้าโรงเรียนฉันมีความรู้สึกว่าตานี่ดูแปลกไปนะ..ไม่รู้สิไม่รู้ว่าเพราะอะไร...ในรถเราไม่ได้พูดอะไรกันได้แต่ชวนกันทะเลาะ เพราะฉันรู้สึกว่าตานี่ กวนพระบาทและนิสัยแย่ หมดความเป็นสุภาพบุรุษ ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวคือ ความหล่อไร้เทียดทาม จนผู้หญิงบางคนเห็นยังอาย...และในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนจนได้
"นี่เธอ ฉันไปส่งที่ห้องนะ" อ๊ะ วันนี้มันมาแปลกนะเนี่ย
"อืม" ฉันตอบเหมือนไม่ได้สนใจอะไร แต่ที่จริงในใจมันรู้สึกแปลกๆ ดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยละ..^_^
" นี่เธอดูสิๆ รุ่นพี่พี กับพี่แพร เดินด้วยกันละ "
"ไหนๆ"
"อุ๊ย ตายละเป็นไปได้ไงเนี่ย"
"แต่ดูเค้าเหมาะสมกันดีนะ"
"......"
เสียงนินทาของพวกน้องที่เห็นฉันกัยตานี่เดินผ่าน ทั้งดีแล้วก็ไม่ดี แล้วเหตุผลที่น้องเค้าตกใจ คงเพราะว่าเมื่อก่อนฉันกับตานี่กัดกันยังกับหมาไม่ปาน แล้วมาเดินด้วยกันได้ยังไง...
"ถึงแล้ว"
"ขอบใจนะที่มารับแล้วก็มาส่งด้วย" ฉันพูดยิ้มแบบอายๆ
"อืม" ตานั้นตอบหน้าตาเฉยชาเป็นที่สุด คงเพราะมาส่งผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆจนชินสินะ
"เย็นนี้ ฉันจะมารับไปละ" ตานั้นพูดทำน่ากวนแล้วก็เดินจากไป
---------------------------------------พักเที่ยง-------------------------------
"ยัยแพร เธอกับพีคบกันหลอ"
"บ้า สิ" ฉันตอบ
"พูด อะไรอย่างงั้นละ เธอก็รู้ไม่ใช่หลอว่าฉันกับตานั้นไม่ถูกกันอ่า"
"ก็ไม่แน่น้า ส่วนมากพระเอกกับนางเอกกัดกัน สุดท้ายก็รักกัน"
"เว่อร์ไปย่ะ แกนี่น้ำเน่าขึ้นทุกวันเลยนั้นยัยเกี๊ยว"
"ก็ แหม" ยัยนั้นไม่พูดป่าว ตบหลังฉันมาเต็มแรงเลย โอ้ยเจ็บโว้ยย....พลังช้างสารจริงๆเลย
กริ๊งงงงงงงงง...เสียงอ๊อดเข้าเรียนพอดี เลย
"ไปเกี๊ยวขึ้นเรียนกัน"
"อือ"
"แพรตื่นได้แล้วลูก มีเพื่อนมารับ"
"ค้า แม่"
ฉันรู้ดีว่าไม่ใช่ยัยเกี๊ยวแน่ เพราะต่อให้บ้านใกล้กันแค่ไหน มันก้อไม่เคยมารับฉันซักที...เพราะมันตื่นสายและเบื่อการรอคอยเป็นที่สุด
" หนูไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ"
"โชคเลือดนะ"
ดูคุณแม่พี่แกอวยพรฉันเดินมาหน้าบ้าน นั้นไงเห็นมั้งรถตานั่นนี่น่า
"ทำเวลาดีนิ"
"เชอะ"
ตอนนี้ฉันขึ้นรถตานั้นมาเรียบร้อยละ...มุ่งหน้าโรงเรียนฉันมีความรู้สึกว่าตานี่ดูแปลกไปนะ..ไม่รู้สิไม่รู้ว่าเพราะอะไร...ในรถเราไม่ได้พูดอะไรกันได้แต่ชวนกันทะเลาะ เพราะฉันรู้สึกว่าตานี่ กวนพระบาทและนิสัยแย่ หมดความเป็นสุภาพบุรุษ ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวคือ ความหล่อไร้เทียดทาม จนผู้หญิงบางคนเห็นยังอาย...และในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนจนได้
"นี่เธอ ฉันไปส่งที่ห้องนะ" อ๊ะ วันนี้มันมาแปลกนะเนี่ย
"อืม" ฉันตอบเหมือนไม่ได้สนใจอะไร แต่ที่จริงในใจมันรู้สึกแปลกๆ ดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยละ..^_^
" นี่เธอดูสิๆ รุ่นพี่พี กับพี่แพร เดินด้วยกันละ "
"ไหนๆ"
"อุ๊ย ตายละเป็นไปได้ไงเนี่ย"
"แต่ดูเค้าเหมาะสมกันดีนะ"
"......"
เสียงนินทาของพวกน้องที่เห็นฉันกัยตานี่เดินผ่าน ทั้งดีแล้วก็ไม่ดี แล้วเหตุผลที่น้องเค้าตกใจ คงเพราะว่าเมื่อก่อนฉันกับตานี่กัดกันยังกับหมาไม่ปาน แล้วมาเดินด้วยกันได้ยังไง...
"ถึงแล้ว"
"ขอบใจนะที่มารับแล้วก็มาส่งด้วย" ฉันพูดยิ้มแบบอายๆ
"อืม" ตานั้นตอบหน้าตาเฉยชาเป็นที่สุด คงเพราะมาส่งผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆจนชินสินะ
"เย็นนี้ ฉันจะมารับไปละ" ตานั้นพูดทำน่ากวนแล้วก็เดินจากไป
---------------------------------------พักเที่ยง-------------------------------
"ยัยแพร เธอกับพีคบกันหลอ"
"บ้า สิ" ฉันตอบ
"พูด อะไรอย่างงั้นละ เธอก็รู้ไม่ใช่หลอว่าฉันกับตานั้นไม่ถูกกันอ่า"
"ก็ไม่แน่น้า ส่วนมากพระเอกกับนางเอกกัดกัน สุดท้ายก็รักกัน"
"เว่อร์ไปย่ะ แกนี่น้ำเน่าขึ้นทุกวันเลยนั้นยัยเกี๊ยว"
"ก็ แหม" ยัยนั้นไม่พูดป่าว ตบหลังฉันมาเต็มแรงเลย โอ้ยเจ็บโว้ยย....พลังช้างสารจริงๆเลย
กริ๊งงงงงงงงง...เสียงอ๊อดเข้าเรียนพอดี เลย
"ไปเกี๊ยวขึ้นเรียนกัน"
"อือ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น