ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
บทที่ ๑ เฟรชชี่
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ แม่ๆๆๆ หนูสอบติดแล้ว มอ. ๆๆๆ พ่อๆๆๆๆ หนูได้ มอ.ๆๆๆ ทุกคนหนูติด มอ. แล้ว กรี๊ดๆๆๆๆๆ ไหนๆๆๆ ขอแม่ดูหน่อย เก่งมากลูกแม่ พ่อๆๆๆยัยไอสอบติดแล้วค่ะคุณ เก่งมากเลยไอแลนด์ลูกพ่อ เก่งแบบนี้เดียวพ่อมีของขวัญให้ ต้องอย่างนี้สิลูกพ่อ ลูกได้ความฉลาดจากพ่อไปมากเลยทีเดียว ไม่เหมือนกับไอ้เจ้าลูกชายของแม่ของลูก วันๆเอาแตะบอล หนังสือหนังหาไม่อ่าน เนี่ยมันสอบติดหรือเปล่าไม่รู้ดูให้พ่อหน่อยสิลูก ติดค่ะพ่อ สกายสอบติดวิศวค่ะพ่อ เฮ้ยจริงหรือนี่ พ่อล่ะดีใจที่สุดเลย คุณไปซื้อของเลยนะ เดี่ยวเราจะจัดปาร์ตี้กันคืนนี้ ฮ่าๆๆ ลูกพ่อทั้งสองคนเก่งมากๆเลย
นี่แหละครอบครัวของฉัน ครอบครัวเรามีกันสี่คนพ่อแม่ลูก ฉันมีพี่ชายฝาแฝดอีกคนชื่อ สกาย แต่เราเป็นแฝดคนละฝากันมั้งหน้าสกายกับฉันไม่เหมือนกันสักเท่าไหร่ สกายแก่กว่าฉันไม่กี่นาที ฉันจึงไม่เรียกพี่หรอกนะ และสกายก็ไม่เรียกฉันว่าน้องด้วย เราจะเรียกชื่อแทนตัวเองกันมากกกว่า สกายเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างติดเพื่อน วันๆชอบเตะฟุตบอล ไม่เห็นมันจะอ่านหนังสือเลยนะ แต่ไม่รู้ทำไมมันถึงฉลาดกว่าฉันก็ไม่รู้ สอบทุกครั้งมันได้คะแนนเยอะกว่าทุกครั้งเลย ทั้งๆที่ฉันอ่านหนังสือไปสอบจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน เฮ้อออ สงสัยตอนแม่ตั้งท้องมันคงแย่งฉันกินสารอาหารไปจากฉันหมดเลยละมั้ง ฉันถึงได้หัวสมองตีบตันขนาดนี้ แล้วนี่อะไรอีก ยิ่งโง่ๆเลขอยู่ ดันมาสอบติดคณะเศรษฐศาสตร์ โอ้วววบระเจ้า!!! คำนวณทั้งน้านนน แต่ไม่เป็นไรได้เรียนในมหาลัยนี้ก็บุญท่วมหัวแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ พี่หมีของช้านนน รอไอก่อนนะค่ะ เดี๋ยวน้องไอจะไปหา ฉันกับเธอและรักของเรา มีความสุข ล้าๆๆๆๆ ขอบคุณความดีบนโลกใบนี้ที่ฉันได้ทำมา จุ๊ฟ จุ๊ฟ
“สกาย รอด้วยรีบเดินไปไหนนี่ คณะแกมันไกลนะทำไมแกไม่นั่งรถมหาลัยไปล่ะ จะเดินให้เมื่อยทำไม” นี่แหละค่ะสกายพี่ชายของฉันจะรีบเดินไปไหนก็ไม่รู้ ทั้งที่ตอนนี้มันเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า ถึงแม้จะเป็นวันรายงานตัวก็เถอะแต่เค้ารายงานตัวก็กันตอนเก้าโมงโน่น จะรีบโทรปลุกฉันตั้งแต่เช้าทำไมก็ไม่รู้ ทั้งที่ฉันเพิ่งได้หลับตอนตีสองเองนะ เพราะมัวแต่ส่องเฟสของพี่หมี ฮ่าๆ นี่แหละความสุขของฉัน “รีบเดินสิไอ เดี๋ยวจะพาไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่อ่างน้ำ มอ.ไง ไม่อยากดูเหรอเค้าว่ากันว่าสวยมากเลยนะ รีบเดินเร็วๆหน่อยเดี๋ยวจะได้กลับมากินข้าวเช้ากัน “ก็รอด้วยสิ ไอมันเตี้ยเนี่ย ใครจะไปขายาวเหมือนสกายล่ะ” นี่แหละสกายไอ้แฝดของฉันนอกจากมันจะฉลาดกว่าฉันมากแล้ว มันยังสูงกว่าฉันอีก ขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้หนูกับสกายมาไม่เท่ากัน โอ้ววววว
เอ๊ะ นั่นๆๆๆ พี่หมี กรี๊ดพี่หมีจริงๆด้วย สุดที่ร๊ากกกของฉัน พี่หมีมานั่งทำอะไรตรงนี้นะ เอ๊ะทำไมพี่หมีแกดูเศร้าๆจัง เหมือนคนอกหักเลยแฮะ แต่เท่าที่ฉันรู้มาพี่หมีไม่มีแฟนนะ เป็นไปไม่ได้ที่พี่หมีจะอกหัก แล้วพี่หมีเป็นอะไรของเค้านะ “ไอไปเดินรอบอ่างกันสักสามรอบไหม แต่ต้องดินสวนกับคนที่วิ่งไปนะ” บ้าหรือเปล่าให้เดินสวนทางกับคนที่วิ่งอยู่ เดี่ยวเค้าก็วิ่งชนให้หรอก “แล้วทำไมต้องวิ่งสวนทางด้วยล่ะสกาย” ฉันถามออกไปด้วยคำพูดที่ไวเท่าความคิด “เฮ้ย ไอ นี่แกไม่รู้เหรอ เค้าว่ากันว่านะโว้ย ถ้าใครเดินหรือวิ่งสวนทางกับคนอื่นๆที่รอบอ่างน้ำนี้ครบสามรอบ รอบสุดท้ายจะให้ปิดตาสักพักและพอลืมตาขึ้นมา คนที่อยู่ตรงหน้าแกนั่นแหละเค้าคือเนื้อคู่ของแก” จริงๆเหรอ มีด้วยแฮะความเชื่อแบบนี้ฉันว่าคงเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่ออยากให้คนออกกำลังกายมากกว่ามั้ง “แกอยากเจอเนื้อคู่ของแก แกก็ไปเดินคนเดียวเถอะ ฉันนั่งรอตรงนี้ล่ะกัน” สกายพยักหน้าแล้วมันก็เดินสวนทางของมันไป ส่วนฉันก็นั่งมองพี่หมีของฉันอยู่ใกล้ๆ ทำไมพี่หมีของฉันถึงได้ดูเศร้าขนาดนี้นะ เวลาผ่านไปหลายเดือนนับตั้งแต่วันที่ฉันกลับจากค่ายที่มหาลัยแห่งนี้ วันนั้นฉันจำเรื่องราวได้ที่ฉันเจอพี่หมีครั้งแรก เป็นเวลาเกือบเย็น ที่เรากำลังจะกินข้าว ฉันได้ออกมาเดินเล่น แล้วจู่ๆก็มีเสียงมาจากข้างหลังเป้นเสียงของพี่หวาน พี่หวานกำลังเรียกผู้ชายคนนึงที่ยืนข้างหน้าฉัน “เฮ้ย ไอ้หมี มากินข้าวๆๆ” พี่ผู้ชายคนนั้นก็หันมา โอ้วววบระเจ้า ดูรอยยิ้มเค้าสิ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ยิ้มน่ารักที่สุดในโลกเลย ฉันอยากจะนอนดิ้นๆอยู่ตรงนั้นเลย นั่นเทพบุตรใช่มั้ย ตรงหน้าฉันเค้าเป็นใครกันนะ ดูฟันเค้าสิขาวมาก บวกกับผิวที่ขาวเนียนละเอียดของเค้า สายตาคู่นั้นทำไมมันถึงได้เป็นสายตาที่บอกถึงความจริงใจ ใสซื่อได้มากขนาดนิ คุณเป็นใครกัน ฉันตกหลุมรักคุณเข้าแล้วให้ตายสิ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย