ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : ตอน...ไปทะเลกันนะ (ตอน 6)
“ เย้ๆๆๆๆ ได้เล่นน้ำแล้ว ลุยเลยพี่ปลาบึก ”
“ วี๊ดวิ้ววววววววววว ”
“ พ่อมึงเป็นนกเหรอสาดดดดดด ”
“ 555+ ก็กูดีใจนี่หน่า นานแค่ไหนแล้ววะที่เราได้ได้มาเที่ยวด้วยกันอย่างนี้นะ ”
“ ไม่รู้สิ ”
ผมจ้องมองไอ้โมวิ่งถือห่วงยางวิ่งลงทะเลเหมือนเด็กๆ ที่พึ่งเคยเห็นทะเลเป็นครั้งแรกในชีวิต ประกายตาของไอ้สองหน่อที่ฉายแววมีความสุขมันได้ถูกส่งต่อมาทำให้จิตใจผมช่างเบิกบานเหลือเกินครับ ผมกับไอ้ปลาบึกเราออกมาเดินลัดเลาะไปตามชายหาดไม่ไกลจากจุดที่ไอ้น้องโมลงไปเล่นน้ำนัก ตอนนี้ไอ้โมดูจะมีเพื่อนลงเล่นน้ำแล้วเป็นผู้ชายซะด้วยครับ ผมหันไปเห็นภาพมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ชายอื่นที่ไม่ใช่ผมต่อหน้าต่อตาแล้วอยากเดินกลับไปเตะมันนัก ดีนะที่ไอ้เด็กคนนั้นพึ่งจะอายุ....5 ขวบ ไม่งั้นมึงตาย!!!
“ ชอบไหม ” ผมหันไปถามไอ้บึกที่เดินยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง
“ อืม ^^ ”
“ ดีแล้ว กูอยากให้มึงมีความสุข ” ผมค่อยๆ เอื้อมมือไปดึงมืออีกข้างของไอ้บึกมากุมไว้ เราสองคนเดินจูงมือกันไปตามทางโค้งมนของชายหาด
“ คิดอย่างไงถึงยอมพากูมาทะเลวะโจ๊ก ”
“ ถามทำไม ”
“ ก็มึงทำให้กูแปลกใจ ”
“ แปลกใจเรื่องอะไรวะ กะอีแค่พาเมียมาทะเล ”
“ ก็เพราะพามาเลยแปลกใจไง ”
“ นี่กูเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเชียว ”
“ เปล่าไม่ได้ว่าอย่างนั้น ”
“ จริงๆ กูก็อยากจะพาพวกมึงไปเที่ยวที่ต่างๆ อยู่แล้วแหละ แต่มึงก็เห็น...จังหวะชีวิตกูช่วงที่ผ่านมามันขึ้นๆ ลงๆ จนกูเองก็หาเวลาเป็นส่วนตัวไม่ได้เลยซักที ”
“ อืม กูรู้ ” ไอ้บึกกระชับมือผมแน่นขึ้น
“ โจ๊ก ”
“ หืม ”
“ การไปเที่ยวอาจจะต้องใช้เวลา แต่กับเรื่องของความรักมึงต้องรู้จักให้เวลานะโว๊ย ”
“ งั้นถ้ากูไม่มีเวลาให้มึง มึงก็จะไปจากกูใช่ไหมไอ้บึก ”
“ เปล่า แต่กูจะเป็นคนให้เวลากับมึงเองต่างหากล่ะ กูรับรองกูจะทำชดเชยในส่วนของมึงด้วยนะ กูจะทำชดเชยในส่วนที่เราสามคนทำหล่นหายไป กูสัญญา ” ไอ้บึกหยุดเดินก่อนจะเอียงตัวมาหอมแก้มผม
ผมหยุดยืนจ้องมองผู้ชายตัวโตตรงหน้า ภาพคนอีสานคนที่มาจากถิ่นกันดารแต่หัวใจมันช่างตรงกันข้ามกับถิ่นฐานที่มันจากมาซะเหลือเกิน หัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความชุ่มฉ่ำ หัวใจที่ใครอยู่ด้วยหรืออยู่ใกล้ก็มักจะได้รับอานิสงค์ความเย็นความอบอุ่นไปด้วยในคราเดียวกัน มันช่างเป็นคนที่ผมไม่เคยคิดว่าชาตินี้เราจะได้มารู้จักกัน
“ มองอะไร ” ไอ้บึกชะโงกหน้ามาเอาหน้าผากมันโขกหน้าผากผม
“ มองคนน่ารัก ”
“ ไอ้บ้า 5555+ ” มันเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยครับ
“ มาให้กูกอดทีไอ้บึก ”
“ ตรงนี้อ่ะนะ ” มันหันไปมองรอบๆ ตัว
“ ไม่ตรงนี้แล้วจะให้กูไปกอดมึงตรงไหนวะ หน้าส้วมสาธารณะเหรอไงไอ้นี่ ”
“ เปล่าไม่ใช่อย่างนั้น กูก็แค่เห็นว่ามันประเจิดประเจ้อจนเกินไปนะ ”
“ ขอโทษนะ ถุย ”
“ เอ้า นี่มึงจะมาถุยใส่กูทำไมเนี้ย ” มันทำท่ายกมือขืนมาลูบที่แขนตัวเอง
“ งั้นกูแถมให้อีกสองถุยเลย ถุย ถุย แหมที่เมื่อวานอ่ะยืนสำเริงสำราญเอาหำแนบกระจกใสออกขนาดนั้นมึงยังไม่อายเลย แล้วนี่แค่กูขอกอดเฉยๆ เสือกจะทำเป็นหน้าบางขึ้นมาซะงั้น ”
“ 555+ เอ้าเหรอ 555+ ” เออมันขำตัวเองก็เป็น
แล้วผมก็ได้กอดมันครับ ดูวันนี้มันจะมีความสุขเอามากๆ มันยิ้มได้ทั้งวันจริงๆ ครับ หน้าตางี้สดใส แถมอาการกระดี้กระด้าจนน่าฟัดแม่งกลางหาด เอาซะดีไหมเนี๊ยยยยย!!!!
“ โจ๊ก มึงอยากเล่นน้ำไหม ”
“ อืม มึงอยากเล่นน้ำแล้วซิ ”
“ ก็มาทะเลทั้งที ”
“ บึก ”
“ หืม ”
“ ตามึงสวยจัง ”
“ บ้า ” ไอ้บึกทุบที่ต้นแขนผมเบาๆ
“ บึกมึงรู้อะไรไหม ”
“ รู้อะไร ” ไอ้บึกก้มหน้าใช้เท้าเขี่ยทรายด้วยท่าทางอายๆ
“ คมมีดมันบาดมือ แต่คมตามึงมันบาดใจกู ” โอ๊ยยยยทำไปได้นะกู 555+
ไอ้บึกเงยหน้ามายิ้มอายๆ ก่อนจะก้มหน้าหลบตาผม
“ อ่ะเก็บซะ ”
“ เก็บอะไร ”
“ หัวใจ กูทำตกไว้ตรงแทบเท้ามึง ”
ผมก้มหน้าดูที่เท้าตัวเองครับ ให้ตายเถอะจริงๆ ด้วย หัวใจดวงใหญ่เลยครับ มันอยู่ตรงแทบเท้าผมตรงๆ แต่มันเป็นหัวใจที่เกิดจากการที่ไอ้บึกใช้เท้าตัวเองเขียนตอนมันอายเมื่อกี้แหละครับ
“ โห ไม่เอาอ่ะ มึงเอาเท้าเขียน อีกหน่อยพอมึงหมดรักกูแล้วมึงก็คงจะเอาเท้าลบทิ้งใช้ไหมล่ะกูรู้นะ ” ไอ้บึกเงยหน้าขึ้นมายิ้มแบบอายๆ อีกครั้ง
“ ก็มือเราไม่ว่างนี่หน่า ”
“ อ้าวว แล้วมือมึงทำอะไรอยู่อ่ะถึงไม่ว่าง ” ผมหันหลังแกล้งทำน้อยใจ
“ ก็มือกูกำลังกำหัวใจมึงอยู่นี่ไง 555+ เหรอมึงจะเอาแบบสลับกันให้กูเอามือเขียนแล้วเอาเท้าสองข้างกำหัวใจมึงไว้ 555+ ก็ดีนะหัวใจมึงจะได้อยู่ในอุ้งติงงงงกู 555+ ”
“ สาดดดดดดดดดดด หยาคายยยย ”
“ 555+ / 55+ ” มีความสุขจริงๆ เลยกู
“ วี๊ดวิ้ววววววววววว ”
“ พ่อมึงเป็นนกเหรอสาดดดดดด ”
“ 555+ ก็กูดีใจนี่หน่า นานแค่ไหนแล้ววะที่เราได้ได้มาเที่ยวด้วยกันอย่างนี้นะ ”
“ ไม่รู้สิ ”
ผมจ้องมองไอ้โมวิ่งถือห่วงยางวิ่งลงทะเลเหมือนเด็กๆ ที่พึ่งเคยเห็นทะเลเป็นครั้งแรกในชีวิต ประกายตาของไอ้สองหน่อที่ฉายแววมีความสุขมันได้ถูกส่งต่อมาทำให้จิตใจผมช่างเบิกบานเหลือเกินครับ ผมกับไอ้ปลาบึกเราออกมาเดินลัดเลาะไปตามชายหาดไม่ไกลจากจุดที่ไอ้น้องโมลงไปเล่นน้ำนัก ตอนนี้ไอ้โมดูจะมีเพื่อนลงเล่นน้ำแล้วเป็นผู้ชายซะด้วยครับ ผมหันไปเห็นภาพมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ชายอื่นที่ไม่ใช่ผมต่อหน้าต่อตาแล้วอยากเดินกลับไปเตะมันนัก ดีนะที่ไอ้เด็กคนนั้นพึ่งจะอายุ....5 ขวบ ไม่งั้นมึงตาย!!!
“ ชอบไหม ” ผมหันไปถามไอ้บึกที่เดินยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง
“ อืม ^^ ”
“ ดีแล้ว กูอยากให้มึงมีความสุข ” ผมค่อยๆ เอื้อมมือไปดึงมืออีกข้างของไอ้บึกมากุมไว้ เราสองคนเดินจูงมือกันไปตามทางโค้งมนของชายหาด
“ คิดอย่างไงถึงยอมพากูมาทะเลวะโจ๊ก ”
“ ถามทำไม ”
“ ก็มึงทำให้กูแปลกใจ ”
“ แปลกใจเรื่องอะไรวะ กะอีแค่พาเมียมาทะเล ”
“ ก็เพราะพามาเลยแปลกใจไง ”
“ นี่กูเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเชียว ”
“ เปล่าไม่ได้ว่าอย่างนั้น ”
“ จริงๆ กูก็อยากจะพาพวกมึงไปเที่ยวที่ต่างๆ อยู่แล้วแหละ แต่มึงก็เห็น...จังหวะชีวิตกูช่วงที่ผ่านมามันขึ้นๆ ลงๆ จนกูเองก็หาเวลาเป็นส่วนตัวไม่ได้เลยซักที ”
“ อืม กูรู้ ” ไอ้บึกกระชับมือผมแน่นขึ้น
“ โจ๊ก ”
“ หืม ”
“ การไปเที่ยวอาจจะต้องใช้เวลา แต่กับเรื่องของความรักมึงต้องรู้จักให้เวลานะโว๊ย ”
“ งั้นถ้ากูไม่มีเวลาให้มึง มึงก็จะไปจากกูใช่ไหมไอ้บึก ”
“ เปล่า แต่กูจะเป็นคนให้เวลากับมึงเองต่างหากล่ะ กูรับรองกูจะทำชดเชยในส่วนของมึงด้วยนะ กูจะทำชดเชยในส่วนที่เราสามคนทำหล่นหายไป กูสัญญา ” ไอ้บึกหยุดเดินก่อนจะเอียงตัวมาหอมแก้มผม
ผมหยุดยืนจ้องมองผู้ชายตัวโตตรงหน้า ภาพคนอีสานคนที่มาจากถิ่นกันดารแต่หัวใจมันช่างตรงกันข้ามกับถิ่นฐานที่มันจากมาซะเหลือเกิน หัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความชุ่มฉ่ำ หัวใจที่ใครอยู่ด้วยหรืออยู่ใกล้ก็มักจะได้รับอานิสงค์ความเย็นความอบอุ่นไปด้วยในคราเดียวกัน มันช่างเป็นคนที่ผมไม่เคยคิดว่าชาตินี้เราจะได้มารู้จักกัน
“ มองอะไร ” ไอ้บึกชะโงกหน้ามาเอาหน้าผากมันโขกหน้าผากผม
“ มองคนน่ารัก ”
“ ไอ้บ้า 5555+ ” มันเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยครับ
“ มาให้กูกอดทีไอ้บึก ”
“ ตรงนี้อ่ะนะ ” มันหันไปมองรอบๆ ตัว
“ ไม่ตรงนี้แล้วจะให้กูไปกอดมึงตรงไหนวะ หน้าส้วมสาธารณะเหรอไงไอ้นี่ ”
“ เปล่าไม่ใช่อย่างนั้น กูก็แค่เห็นว่ามันประเจิดประเจ้อจนเกินไปนะ ”
“ ขอโทษนะ ถุย ”
“ เอ้า นี่มึงจะมาถุยใส่กูทำไมเนี้ย ” มันทำท่ายกมือขืนมาลูบที่แขนตัวเอง
“ งั้นกูแถมให้อีกสองถุยเลย ถุย ถุย แหมที่เมื่อวานอ่ะยืนสำเริงสำราญเอาหำแนบกระจกใสออกขนาดนั้นมึงยังไม่อายเลย แล้วนี่แค่กูขอกอดเฉยๆ เสือกจะทำเป็นหน้าบางขึ้นมาซะงั้น ”
“ 555+ เอ้าเหรอ 555+ ” เออมันขำตัวเองก็เป็น
แล้วผมก็ได้กอดมันครับ ดูวันนี้มันจะมีความสุขเอามากๆ มันยิ้มได้ทั้งวันจริงๆ ครับ หน้าตางี้สดใส แถมอาการกระดี้กระด้าจนน่าฟัดแม่งกลางหาด เอาซะดีไหมเนี๊ยยยยย!!!!
“ โจ๊ก มึงอยากเล่นน้ำไหม ”
“ อืม มึงอยากเล่นน้ำแล้วซิ ”
“ ก็มาทะเลทั้งที ”
“ บึก ”
“ หืม ”
“ ตามึงสวยจัง ”
“ บ้า ” ไอ้บึกทุบที่ต้นแขนผมเบาๆ
“ บึกมึงรู้อะไรไหม ”
“ รู้อะไร ” ไอ้บึกก้มหน้าใช้เท้าเขี่ยทรายด้วยท่าทางอายๆ
“ คมมีดมันบาดมือ แต่คมตามึงมันบาดใจกู ” โอ๊ยยยยทำไปได้นะกู 555+
ไอ้บึกเงยหน้ามายิ้มอายๆ ก่อนจะก้มหน้าหลบตาผม
“ อ่ะเก็บซะ ”
“ เก็บอะไร ”
“ หัวใจ กูทำตกไว้ตรงแทบเท้ามึง ”
ผมก้มหน้าดูที่เท้าตัวเองครับ ให้ตายเถอะจริงๆ ด้วย หัวใจดวงใหญ่เลยครับ มันอยู่ตรงแทบเท้าผมตรงๆ แต่มันเป็นหัวใจที่เกิดจากการที่ไอ้บึกใช้เท้าตัวเองเขียนตอนมันอายเมื่อกี้แหละครับ
“ โห ไม่เอาอ่ะ มึงเอาเท้าเขียน อีกหน่อยพอมึงหมดรักกูแล้วมึงก็คงจะเอาเท้าลบทิ้งใช้ไหมล่ะกูรู้นะ ” ไอ้บึกเงยหน้าขึ้นมายิ้มแบบอายๆ อีกครั้ง
“ ก็มือเราไม่ว่างนี่หน่า ”
“ อ้าวว แล้วมือมึงทำอะไรอยู่อ่ะถึงไม่ว่าง ” ผมหันหลังแกล้งทำน้อยใจ
“ ก็มือกูกำลังกำหัวใจมึงอยู่นี่ไง 555+ เหรอมึงจะเอาแบบสลับกันให้กูเอามือเขียนแล้วเอาเท้าสองข้างกำหัวใจมึงไว้ 555+ ก็ดีนะหัวใจมึงจะได้อยู่ในอุ้งติงงงงกู 555+ ”
“ สาดดดดดดดดดดด หยาคายยยย ”
“ 555+ / 55+ ” มีความสุขจริงๆ เลยกู
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น