ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เออกูผิด 2...ตอนที่ 6
วันพฤหัส...
“ พี่โจ๊กกกกกกกกก ”
“ อารายยยยยยยย ”
“ ศุกร์นี้ไปแรดกานนนนนนนน ”
“ ว่างสิมึง ”
“ แหง๋แซะ ”
มันกลับมาอีกแล้วครับไอ้ไก่ตอนเจ้าเก่าเจ้าเดิมเดี๋ยวนี้มันแปลกๆ ครับรู้สึกเที่ยวบ่อยกว่าแต่ก่อนมาก ผมเห็นมันออกเที่ยวแทบจะวันเว้นวันเลยแถมตอนมาทำงานก็ดันมาแอบหลับอีกอย่างนี้จะรู้ให้ได้ครับว่ามันไปเจออะไรดีๆ เข้าถึงทำให้มันเปลี่ยนไป
“ เฮ้ยไก่ กูว่าช่วงนี้มึงแปลกๆ ไปนะ ”
“ อย่างไงพี่ไอ้ที่ว่าแปลกอ่ะ ”
“ ก็อย่างเช่นไอ้หัวสีทองๆ ของมึงเนี้ยมึงคิดไงถึงไปทำมาวะ ”
“ โหพี่คนเรามันต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ”
“ แล้วไอ้การแต่งตัวแบบเด็กแนวตะเข็บชายแดนนี่อีก เฮ้ยกูถามจริงๆ มึงแต่งเอาใจใครปะวะ ”
“ โอ๊ยเอาไรมาพูดไม่มี๊ อย่างผมจะไปเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนอื่นอ่านะอย่าหวังซะล่ะคนที่คบกับผมต้องเข้าใจผมและรับผมให้ได้ถึงจะถูก ”
“ อ๋อเหรออออออ ”
“ ว่าแต่พี่ไปกับผมนะ (มันขยับเข้ามากระซิบอะไรบางอย่างใกล้ๆ หูผม) ที่สำคัญมีคนเค้าถามหาพี่ด้วยแหละ ”
“ ใครวะ ” ผมกระซิบถามมันต่อ...ก็อยากรู่อ่ะ
“ เอาไว้พี่ไปกับผมเดี๋ยวพี่ก็รู้เองแหละ นะๆ เดี๋ยวผมหาข้ออ้างกับพี่ปลาบึกให้ ”
“ โมละมึง ”
“ โอ๊ยย ไอ้นั่นอ่ะจิ๊บๆ เอางี้เดี๋ยวผมจัดการเองพี่แค่ทำตามที่ผมบอกก็พอโอเค๊ ”
“ จะดีเหรอวะมึง ”
“ ก็แล้วแต่นะแต่ผมบอกพี่ได้อย่างถ้าพี่ไปกับผมนะ เนียนๆ ใสๆ ขาวๆ ตัวเล็กๆ เพียบบบ ”
“ อืมมมมมม ” มึงนำเสนอได้ถูกจุดมากกกกกก
“ คุยไรกัน ” แม่กูมาโน้นแล้ว
“ ไม่มีไรพี่ปลาบึก แค่ปรึกษางานกับพี่โจ๊กนิดหน่อยพี่ ”
“ แน่นะว่าเรื่องงาน ”
“ โหพี่ก็แน่อ่ะดิ คนอย่างผมจะกล้าโกหกพี่เหรอผมอ่ะโกหกไม่เนียนเท่าพี่โจ๊กหรอกพี่ 5555+ ” อ้าวไอ้นี่ทิ้งขี้ไว้ให้กูเช็ดอีกแระ
“ โจ๊กเย็นนี้มึงกลับก่อนได้เลยนะกูมีงานนอก ”
“ ที่ไหนวะ ”
“ แถวๆ นี้แหละแต่เดี๋ยวเสร็จงานแล้วกูจะนั่งแท๊กซี่กลับเอง ”
“ ไปกับใครวะ ”
“ ก็หลายคน ”
“ ให้กูขับรถไปให้ไม่ดีกว่าเหรอ ”
“ ไม่ต้องอ่ะขี้เกียจฟังหมาบ่น ” น่านให้มันได้อย่างนั้น
แล้วผมก็ต้องกลับคนเดียวสินะมันช่างเย้ๆๆๆๆๆๆ วู๊ๆๆๆๆๆ ผมเปิดกระจกรถเปิดเพลงดังๆ นานๆ จะได้ร่าเริงอย่างบ้าคลั่งซะที ตรู๊ดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดด ใครวะ
“ สวัสดีครับ ”
“ สวัสดีครับขอโทษนะครับเบอร์เป็นเบอร์เพื่อนคุณ....(ชื่อจริงปลาบึก) หรือเปล่าครับ ”
“ ครับ ไม่ทราบว่าจากไหนครับ ”
“ ครับผมแทนไทครับ คือว่าผมติดต่อคุณ....ไม่ได้นะครับ ” นี่พวกมึงยังติดต่อกันอยู่หรือนี่
“ ครับไม่ทราบจะติดต่อมันเรื่องอะไรครับ ”
“ อ๋อ คือเรานัดกันไว้นะครับ ” ไหนว่าไปงานนอกไงไอ้ปลาบึก
“ อ๋อเรื่องที่นัดไปทำงานนอกนะหรือครับ ” ต้องคิดในทางที่ดีไว้ก่อนครับ
“ งานนอก งานไหนหรือครับ อ้าวนี่เค้ายกเลิกนัดทานข้าวกับผมโดยไม่บอกงั้นเหรอ ”
“ อะไรนะครับ นัดทานข้าว ”
“ ครับ ไม่ทราบว่าเค้าไปทำงานอะไรที่ไหนหรือครับ ขอโทษนะครับคุณพอจะทราบไหม ” จรี๊ดดดดดดดด
“ เอางี้ดีกว่าครับ พอดีว่าผมเองก็กำลังจะโทรไปแจ้งเรื่องงานเช้าวันพรุ่งนี้อยู่เหมือนกันงั้นเดี๋ยวผมจะบอกให้เค้าทราบอีกที คือมันเป็นคนขี้ลืมนะครับความจำมันปลาทองจะตายงั้นเดี๋ยวผมจะช่วยเตือนความจำมันให้เอง (หึหึ)ไม่ทราบว่าจะให้ผมบอกมันว่าให้ไปเจอกันที่ไหนครับ ”
“ งั้นบอกเค้าว่าผมรออยู่ที่ร้าน....นะครับ จะรอจนกว่าเค้าจะมา ”
“ ได้ครับ ” มึงตายยยยยยย
“ พี่โจ๊กกกกกกกกก ”
“ อารายยยยยยยย ”
“ ศุกร์นี้ไปแรดกานนนนนนนน ”
“ ว่างสิมึง ”
“ แหง๋แซะ ”
มันกลับมาอีกแล้วครับไอ้ไก่ตอนเจ้าเก่าเจ้าเดิมเดี๋ยวนี้มันแปลกๆ ครับรู้สึกเที่ยวบ่อยกว่าแต่ก่อนมาก ผมเห็นมันออกเที่ยวแทบจะวันเว้นวันเลยแถมตอนมาทำงานก็ดันมาแอบหลับอีกอย่างนี้จะรู้ให้ได้ครับว่ามันไปเจออะไรดีๆ เข้าถึงทำให้มันเปลี่ยนไป
“ เฮ้ยไก่ กูว่าช่วงนี้มึงแปลกๆ ไปนะ ”
“ อย่างไงพี่ไอ้ที่ว่าแปลกอ่ะ ”
“ ก็อย่างเช่นไอ้หัวสีทองๆ ของมึงเนี้ยมึงคิดไงถึงไปทำมาวะ ”
“ โหพี่คนเรามันต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ”
“ แล้วไอ้การแต่งตัวแบบเด็กแนวตะเข็บชายแดนนี่อีก เฮ้ยกูถามจริงๆ มึงแต่งเอาใจใครปะวะ ”
“ โอ๊ยเอาไรมาพูดไม่มี๊ อย่างผมจะไปเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนอื่นอ่านะอย่าหวังซะล่ะคนที่คบกับผมต้องเข้าใจผมและรับผมให้ได้ถึงจะถูก ”
“ อ๋อเหรออออออ ”
“ ว่าแต่พี่ไปกับผมนะ (มันขยับเข้ามากระซิบอะไรบางอย่างใกล้ๆ หูผม) ที่สำคัญมีคนเค้าถามหาพี่ด้วยแหละ ”
“ ใครวะ ” ผมกระซิบถามมันต่อ...ก็อยากรู่อ่ะ
“ เอาไว้พี่ไปกับผมเดี๋ยวพี่ก็รู้เองแหละ นะๆ เดี๋ยวผมหาข้ออ้างกับพี่ปลาบึกให้ ”
“ โมละมึง ”
“ โอ๊ยย ไอ้นั่นอ่ะจิ๊บๆ เอางี้เดี๋ยวผมจัดการเองพี่แค่ทำตามที่ผมบอกก็พอโอเค๊ ”
“ จะดีเหรอวะมึง ”
“ ก็แล้วแต่นะแต่ผมบอกพี่ได้อย่างถ้าพี่ไปกับผมนะ เนียนๆ ใสๆ ขาวๆ ตัวเล็กๆ เพียบบบ ”
“ อืมมมมมม ” มึงนำเสนอได้ถูกจุดมากกกกกก
“ คุยไรกัน ” แม่กูมาโน้นแล้ว
“ ไม่มีไรพี่ปลาบึก แค่ปรึกษางานกับพี่โจ๊กนิดหน่อยพี่ ”
“ แน่นะว่าเรื่องงาน ”
“ โหพี่ก็แน่อ่ะดิ คนอย่างผมจะกล้าโกหกพี่เหรอผมอ่ะโกหกไม่เนียนเท่าพี่โจ๊กหรอกพี่ 5555+ ” อ้าวไอ้นี่ทิ้งขี้ไว้ให้กูเช็ดอีกแระ
“ โจ๊กเย็นนี้มึงกลับก่อนได้เลยนะกูมีงานนอก ”
“ ที่ไหนวะ ”
“ แถวๆ นี้แหละแต่เดี๋ยวเสร็จงานแล้วกูจะนั่งแท๊กซี่กลับเอง ”
“ ไปกับใครวะ ”
“ ก็หลายคน ”
“ ให้กูขับรถไปให้ไม่ดีกว่าเหรอ ”
“ ไม่ต้องอ่ะขี้เกียจฟังหมาบ่น ” น่านให้มันได้อย่างนั้น
แล้วผมก็ต้องกลับคนเดียวสินะมันช่างเย้ๆๆๆๆๆๆ วู๊ๆๆๆๆๆ ผมเปิดกระจกรถเปิดเพลงดังๆ นานๆ จะได้ร่าเริงอย่างบ้าคลั่งซะที ตรู๊ดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดด ใครวะ
“ สวัสดีครับ ”
“ สวัสดีครับขอโทษนะครับเบอร์เป็นเบอร์เพื่อนคุณ....(ชื่อจริงปลาบึก) หรือเปล่าครับ ”
“ ครับ ไม่ทราบว่าจากไหนครับ ”
“ ครับผมแทนไทครับ คือว่าผมติดต่อคุณ....ไม่ได้นะครับ ” นี่พวกมึงยังติดต่อกันอยู่หรือนี่
“ ครับไม่ทราบจะติดต่อมันเรื่องอะไรครับ ”
“ อ๋อ คือเรานัดกันไว้นะครับ ” ไหนว่าไปงานนอกไงไอ้ปลาบึก
“ อ๋อเรื่องที่นัดไปทำงานนอกนะหรือครับ ” ต้องคิดในทางที่ดีไว้ก่อนครับ
“ งานนอก งานไหนหรือครับ อ้าวนี่เค้ายกเลิกนัดทานข้าวกับผมโดยไม่บอกงั้นเหรอ ”
“ อะไรนะครับ นัดทานข้าว ”
“ ครับ ไม่ทราบว่าเค้าไปทำงานอะไรที่ไหนหรือครับ ขอโทษนะครับคุณพอจะทราบไหม ” จรี๊ดดดดดดดด
“ เอางี้ดีกว่าครับ พอดีว่าผมเองก็กำลังจะโทรไปแจ้งเรื่องงานเช้าวันพรุ่งนี้อยู่เหมือนกันงั้นเดี๋ยวผมจะบอกให้เค้าทราบอีกที คือมันเป็นคนขี้ลืมนะครับความจำมันปลาทองจะตายงั้นเดี๋ยวผมจะช่วยเตือนความจำมันให้เอง (หึหึ)ไม่ทราบว่าจะให้ผมบอกมันว่าให้ไปเจอกันที่ไหนครับ ”
“ งั้นบอกเค้าว่าผมรออยู่ที่ร้าน....นะครับ จะรอจนกว่าเค้าจะมา ”
“ ได้ครับ ” มึงตายยยยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น