ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เออกูผิด 2...ตอนที่ 5
เช้านี้ผมออกมาทำงานด้วยอาการตากระตุกข้างขวามาตั้งแต่ตื่นเลยครับ ผมพยายามเอามือตบตาตัวเองก็แล้ว ขยี้ตาตัวเองก็แล้ว เอาน้ำเย็นโป๊ะตาตัวเองก้แล้วแต่...มันไม่ได้ผลเลยครับ
“ ตาเป็นไรครับพี่โจ๊ก ”
“ เป็นผัวยายครับน้องโม ”
“ ปากดีอย่างนี้อย่าอยู่เลย หันมานี่ ” ไอ้น้องโมยื่นมือสองข้างมาประคองหน้าผมไว้ก่อนจะแนบปากตัวเองเข้ามาจูบปากผมอย่างเร้าร้อน...แต่เช้าเลยมัน
“ อืมมมม ” ผมเนียนๆ ล้วงมือเข้าสู่กางเกงในมัน
“ อืออออออออออออ อืออออออ ” มันพยายามจะดันหน้าผมให้ถอนจูบไปแต่คงยากครับ (ลิ้นผมเคยมีคนจะขอซื้อไปทำหัวสว่านมาแระ เหอะๆ แต่ผมไม่ขาย)
“ อา อร่อยจัง ” ผมถอนปากออกมาอย่างรู้สึกเสียดาย นี่ถ้าไม่กลัวมันตายผมจะจูบให้ถึงพรุ่งนี้เลย
“ ไอ้พี่โจ๊กบ้า ไอ้หื่น ไอ้โครจิต ไอ้ผู้ชายไว้ใจไม่ได้ ไอ้ ไอ้ ”
“ ไอ้อะไรอีก ” ผมถอยออกมายืนยิ้มเลียริมฝีปากล้อมัน
“ ไอ้สาดดด ” เสียงไอ้ปลบึกครับ
“ โหมึง ชมกูแต่เช้าเลยนะเดี๋ยวก็ให้ไปทำงานเองซะหรอก ”
“ มาจูบที กูไม่ยอมนะโว๊ยจูบโมแล้วไม่ยอมจูบกูด้วยกูถือว่าลำเอียง ” ที่ด่าเมื่อกี้เพราะมึงงอนกูใช่ไหม
“ มา ” ผมอ้าแขนรอ
“ อืมมมมม ” รู้สึกช่วงนี้ไอ้ปลาบึกจูบเก่งขึ้นเยอะแฮะ...หรือผมคิดไปเองหว่า
“ จุ๊บด้วยๆ ผมจุ๊บพี่ปลาบึกด้วย ” ไอ้น้องโมวิ่งหน้าตั้งถลาตัวเข้าหาพวกผม
“ อืม / อืม” เฮ้ยยยยย
ตาค้างอย่างแรงครับ...ก็ตอนนี้ตัวไอ้ปลาบึกยังอยู่ในอ้อมกอดผมอยู่เลยนี่หน่าแต่ว่าปากมันกับไปจุ๊บๆๆๆๆ อยู่กับไอ้น้องโม แล้วนี่มือใครลูบหลังกูวะ....ผมเอียงคอไปดูอะจ๊ากกกก มือไอ้น้องโมครับเวงแระกูทำไงดีอ่ะ
อ๊ะคิดออกแระ ผมใช้แขนด้านหนึ่งกอดเอวไอ้ปลาบึกไว้ส่วนแขนอีกข้างก็โอบเอวไอ้น้องโมไว้ก่อนจะดึงทั้งสองเข้าหาตัวได้แล้วลงมือฟัดๆๆ มันทั้งสองเลย
“ 555+ จั๊กจี้อ่ะพี่โจ๊ก ” เสียงไอ้น้องโม
“ โอ๊ยเสียวโว๊ย ” เสียงไอ้ปลาบึก
ในขณะที่เราสามคนกำลังนัวกันอยู่อย่างเมามันมันก็มีใครบางคนเดินเข้ามาในบ้านของพวกเราอย่างเนียนๆ ครับ
“ โจ๊กครับขอที ”
“ เฮ้ย / เฮ้ย /เฮ้ย ”
“ ขอโทษครับ คือผมไม่ได้ตั้งใจจะเอ่อ... คือผมเห็นประตูมันไม่ได้ล๊อคอ่ะครับ ”
“ ครับทีมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ ”
“ อะครับ คือรถทีมันเสียนะครับเลยกะว่าเช้านี้...ขอที...ติดรถออกไปข้างนอกด้วยคนนะครับ ” ย้ำจังนะไอ้คำว่าขอทีเนี้ย เดี๊ยะๆ มีจัดให้สองที
“ ครับได้ครับ ”
ผมหันไปจ้องหน้าตะเพาแก้วกับตะเพาทองน้องรัก...
“ งั้นเดี๋ยวผมขอไปหยิบของก่อนทีไปรอผมที่รถได้เลยครับ ”
“ อะครับ ขอโทษนะครับปลาบึกน้องโม ของโทษจริงๆ ”
“ ไม่เป็นไรครับที งั้นโจ๊กเดี๋ยวมึงไปหยิบของใช่ปะกูฝากหยิบกระเป๋าเป้กูด้วยเดี๋ยวกูกับทีจะไปรอที่รถเลยแล้วกัน ”
“ อืม ”
ชีวิตจะหาไม่ซะแระกู...
“ พี่โจ๊ก ”
“ ครับโม ”
“ พี่ทีนี่เสียมารยาทชมัดเลยพี่ว่าไหม ”
“ จุ๊ๆ อย่าพูดดังไปเดี๋ยวเค้าก็ได้ยินหรอก ”
“ ก็ดีสิจะได้รู้จักคำว่าเกรงใจกันบ้าง ”
“ โม ”
“ หรือไม่จริง นี่ขนาดในบ้านเราเองนะพี่ยังกล้าเดินเข้ามาแบบไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงเลย ”
“ เอาน่า ”
“ เอาน่าๆ หรือว่าน่าเอาๆ กันแน่พี่ ”
“ ดูพูดเข้า เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่เลยนะเรา ”
“ รีบๆ ไปเลยเดี๋ยวพี่ทีเล่นทีจริงนั่นจะคอย ”
“ ค๊าบๆๆ มาหอมก่อนอีกที อืมมมม น่ารักจริงๆ เมียใครน๊า ”
“ อ้าวๆ ถามอย่างนี้เดี๋ยวมีคนตายในบ้านแน่ๆ ”
“ เหอะๆ สงสัยเช้านี้จะกินน้ำตาลเยอะไปหน่อยนะเรา ”
“ รีบไปเลยชิ้วๆ ” น่านมีไล่อีก
พอเดินมาที่รถ....
“ นานจังนะหยิบของแค่นี้ นึกว่าจะให้แขกยืนรอถึงพรุ่งนี้ซะอีกนี่กะว่าถ้าอีก 1 นาทีไม่ออกมากูว่าจะโทรไปลางานแล้วนะเนี้ยยยยย ”
“ นานเชี้ยไร ปะครับที ขอโทษที่ให้รอครับ ”
“ โอ๊ยไม่เป็นไรครับ ผมซะอีกที่ต้องขอโทษที่ต้องมารบกวนโจ๊กกับปลาบึกนะครับ ” รู้ตัวนี่
“ งั้นทีจะลงตรงไหนดีครับ ”
“ ลงตรงใจโจ๊กได้ไหมครับ ”
“ หะ / หะ ” ตายห่าพูดงี้กูก็ตายอ่ะดิ
มาแล้วครับสายตาเพชรฆาตจากไอ้ปลาบึก เอาไงดีกู...
“ 555+ ผมแค่ล้อเล่นนะครับโจ๊ก ปลาบึกอย่าคิดมากครับ ”
“ เหอะๆ นั่นซินะครับ เหอะๆ ”
“ ปลาบึกคงไม่คิดมากใช่ไหมครับ ” ผมหันไปจ้องหน้าไอ้ปลาบึกที่นั่งด้านหน้าคู่กับผม
“ ไม่หรอกครับ ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับคนของผมด้วยว่าอยากให้ใครเข้ามาลงตรงใจเพิ่มไปจากเดิมหรือเปล่า ”
“ พูดอย่างนี้ก็หมายความว่าแล้วแต่โจ๊กหเรอครับ ”
“ ครับที แต่นั่นมันก็แค่ความคิดของผมคนเดียวนะ เพราะถ้าเป็นไอ้น้องโมก็คงเป็นอีกความคิดหนึ่ง ”
“ แล้วปลาบึกคิดว่าโมจะคิดว่าไงละครับ ”
“ คงคิดว่าลูกปืนสมัยนี้ราคาถูกมั้งครับ แถมที่สำคัญ...มันหาซื้อง่ายซะยิ่งกว่าข้าวแกงด้วยสิ ^^ ”
“ ………” ผมเหลือบสายตามองทีผ่านกระจกมองหลัง...หน้าทีออกแนวซีดอย่างเห็นได้ชัดครับ
“ ตาเป็นไรครับพี่โจ๊ก ”
“ เป็นผัวยายครับน้องโม ”
“ ปากดีอย่างนี้อย่าอยู่เลย หันมานี่ ” ไอ้น้องโมยื่นมือสองข้างมาประคองหน้าผมไว้ก่อนจะแนบปากตัวเองเข้ามาจูบปากผมอย่างเร้าร้อน...แต่เช้าเลยมัน
“ อืมมมม ” ผมเนียนๆ ล้วงมือเข้าสู่กางเกงในมัน
“ อืออออออออออออ อืออออออ ” มันพยายามจะดันหน้าผมให้ถอนจูบไปแต่คงยากครับ (ลิ้นผมเคยมีคนจะขอซื้อไปทำหัวสว่านมาแระ เหอะๆ แต่ผมไม่ขาย)
“ อา อร่อยจัง ” ผมถอนปากออกมาอย่างรู้สึกเสียดาย นี่ถ้าไม่กลัวมันตายผมจะจูบให้ถึงพรุ่งนี้เลย
“ ไอ้พี่โจ๊กบ้า ไอ้หื่น ไอ้โครจิต ไอ้ผู้ชายไว้ใจไม่ได้ ไอ้ ไอ้ ”
“ ไอ้อะไรอีก ” ผมถอยออกมายืนยิ้มเลียริมฝีปากล้อมัน
“ ไอ้สาดดด ” เสียงไอ้ปลบึกครับ
“ โหมึง ชมกูแต่เช้าเลยนะเดี๋ยวก็ให้ไปทำงานเองซะหรอก ”
“ มาจูบที กูไม่ยอมนะโว๊ยจูบโมแล้วไม่ยอมจูบกูด้วยกูถือว่าลำเอียง ” ที่ด่าเมื่อกี้เพราะมึงงอนกูใช่ไหม
“ มา ” ผมอ้าแขนรอ
“ อืมมมมม ” รู้สึกช่วงนี้ไอ้ปลาบึกจูบเก่งขึ้นเยอะแฮะ...หรือผมคิดไปเองหว่า
“ จุ๊บด้วยๆ ผมจุ๊บพี่ปลาบึกด้วย ” ไอ้น้องโมวิ่งหน้าตั้งถลาตัวเข้าหาพวกผม
“ อืม / อืม” เฮ้ยยยยย
ตาค้างอย่างแรงครับ...ก็ตอนนี้ตัวไอ้ปลาบึกยังอยู่ในอ้อมกอดผมอยู่เลยนี่หน่าแต่ว่าปากมันกับไปจุ๊บๆๆๆๆ อยู่กับไอ้น้องโม แล้วนี่มือใครลูบหลังกูวะ....ผมเอียงคอไปดูอะจ๊ากกกก มือไอ้น้องโมครับเวงแระกูทำไงดีอ่ะ
อ๊ะคิดออกแระ ผมใช้แขนด้านหนึ่งกอดเอวไอ้ปลาบึกไว้ส่วนแขนอีกข้างก็โอบเอวไอ้น้องโมไว้ก่อนจะดึงทั้งสองเข้าหาตัวได้แล้วลงมือฟัดๆๆ มันทั้งสองเลย
“ 555+ จั๊กจี้อ่ะพี่โจ๊ก ” เสียงไอ้น้องโม
“ โอ๊ยเสียวโว๊ย ” เสียงไอ้ปลาบึก
ในขณะที่เราสามคนกำลังนัวกันอยู่อย่างเมามันมันก็มีใครบางคนเดินเข้ามาในบ้านของพวกเราอย่างเนียนๆ ครับ
“ โจ๊กครับขอที ”
“ เฮ้ย / เฮ้ย /เฮ้ย ”
“ ขอโทษครับ คือผมไม่ได้ตั้งใจจะเอ่อ... คือผมเห็นประตูมันไม่ได้ล๊อคอ่ะครับ ”
“ ครับทีมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ ”
“ อะครับ คือรถทีมันเสียนะครับเลยกะว่าเช้านี้...ขอที...ติดรถออกไปข้างนอกด้วยคนนะครับ ” ย้ำจังนะไอ้คำว่าขอทีเนี้ย เดี๊ยะๆ มีจัดให้สองที
“ ครับได้ครับ ”
ผมหันไปจ้องหน้าตะเพาแก้วกับตะเพาทองน้องรัก...
“ งั้นเดี๋ยวผมขอไปหยิบของก่อนทีไปรอผมที่รถได้เลยครับ ”
“ อะครับ ขอโทษนะครับปลาบึกน้องโม ของโทษจริงๆ ”
“ ไม่เป็นไรครับที งั้นโจ๊กเดี๋ยวมึงไปหยิบของใช่ปะกูฝากหยิบกระเป๋าเป้กูด้วยเดี๋ยวกูกับทีจะไปรอที่รถเลยแล้วกัน ”
“ อืม ”
ชีวิตจะหาไม่ซะแระกู...
“ พี่โจ๊ก ”
“ ครับโม ”
“ พี่ทีนี่เสียมารยาทชมัดเลยพี่ว่าไหม ”
“ จุ๊ๆ อย่าพูดดังไปเดี๋ยวเค้าก็ได้ยินหรอก ”
“ ก็ดีสิจะได้รู้จักคำว่าเกรงใจกันบ้าง ”
“ โม ”
“ หรือไม่จริง นี่ขนาดในบ้านเราเองนะพี่ยังกล้าเดินเข้ามาแบบไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงเลย ”
“ เอาน่า ”
“ เอาน่าๆ หรือว่าน่าเอาๆ กันแน่พี่ ”
“ ดูพูดเข้า เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่เลยนะเรา ”
“ รีบๆ ไปเลยเดี๋ยวพี่ทีเล่นทีจริงนั่นจะคอย ”
“ ค๊าบๆๆ มาหอมก่อนอีกที อืมมมม น่ารักจริงๆ เมียใครน๊า ”
“ อ้าวๆ ถามอย่างนี้เดี๋ยวมีคนตายในบ้านแน่ๆ ”
“ เหอะๆ สงสัยเช้านี้จะกินน้ำตาลเยอะไปหน่อยนะเรา ”
“ รีบไปเลยชิ้วๆ ” น่านมีไล่อีก
พอเดินมาที่รถ....
“ นานจังนะหยิบของแค่นี้ นึกว่าจะให้แขกยืนรอถึงพรุ่งนี้ซะอีกนี่กะว่าถ้าอีก 1 นาทีไม่ออกมากูว่าจะโทรไปลางานแล้วนะเนี้ยยยยย ”
“ นานเชี้ยไร ปะครับที ขอโทษที่ให้รอครับ ”
“ โอ๊ยไม่เป็นไรครับ ผมซะอีกที่ต้องขอโทษที่ต้องมารบกวนโจ๊กกับปลาบึกนะครับ ” รู้ตัวนี่
“ งั้นทีจะลงตรงไหนดีครับ ”
“ ลงตรงใจโจ๊กได้ไหมครับ ”
“ หะ / หะ ” ตายห่าพูดงี้กูก็ตายอ่ะดิ
มาแล้วครับสายตาเพชรฆาตจากไอ้ปลาบึก เอาไงดีกู...
“ 555+ ผมแค่ล้อเล่นนะครับโจ๊ก ปลาบึกอย่าคิดมากครับ ”
“ เหอะๆ นั่นซินะครับ เหอะๆ ”
“ ปลาบึกคงไม่คิดมากใช่ไหมครับ ” ผมหันไปจ้องหน้าไอ้ปลาบึกที่นั่งด้านหน้าคู่กับผม
“ ไม่หรอกครับ ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับคนของผมด้วยว่าอยากให้ใครเข้ามาลงตรงใจเพิ่มไปจากเดิมหรือเปล่า ”
“ พูดอย่างนี้ก็หมายความว่าแล้วแต่โจ๊กหเรอครับ ”
“ ครับที แต่นั่นมันก็แค่ความคิดของผมคนเดียวนะ เพราะถ้าเป็นไอ้น้องโมก็คงเป็นอีกความคิดหนึ่ง ”
“ แล้วปลาบึกคิดว่าโมจะคิดว่าไงละครับ ”
“ คงคิดว่าลูกปืนสมัยนี้ราคาถูกมั้งครับ แถมที่สำคัญ...มันหาซื้อง่ายซะยิ่งกว่าข้าวแกงด้วยสิ ^^ ”
“ ………” ผมเหลือบสายตามองทีผ่านกระจกมองหลัง...หน้าทีออกแนวซีดอย่างเห็นได้ชัดครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น