ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เออกูผิด 2 ...ตอนที่ 2
“ เมียจ๋าตื่นยาง จุ๊บๆ ” ผมล้มตัวลงนอนนัวเนียเมียรักทันที
“ อืมม ออกไปอึดอัด ”
“ คิดถึงโมจางงงงง ”
“ เฮ้อออ ” นั่น....ดูมันมีถอนหายใจใส่ผัวอีก
“ เมียจ๋า จุ๊บๆ ”
“ ขอผมนอนอีกแปปนะ พี่ไปที่ชอบๆ ก่อนไป ”
“ ……… 0_0……….” เอ๊ะยังไง แต่ไม่เป็นไรผมถือคติด้านได้อายอดครับ ว่าแล้วก็ซุกไซ้ซอกคออย่างนัวเนีย
“ อืมมมม ออกไปหนัก ”
“ จะให้ไปไหนอ่ะก็นี่แหละที่ชอบของพี่แหละ ^0^ ”
“ พี่โจ๊ก ” มันลืมตามาจ้องหน้าผม
“ จ๋า ”
“ จะไปดีๆ เหรอจะเดินกลับออกไปทั้งน้ำตา ”
“ โหเล่นแรงนะเรา ไม่สมกับที่พี่คิดถึงเลย ” ผมลุกขึ้นมานั่งกอดอกหันหลังให้มันที่ข้างเตียง....ง้อเลยมึง…กูงอนมึงแระ ...ไมมันเงียบๆ วะ
“ ZZZZZZ ”
“ เอ๊าเสือกหลับต่อซะงั้น ” เวรกำอะไรของโจ๊กครับเนี้ยยยยยย
เฮ้ออออ ไปก็ได้วะ....T-T
“ เดินหน้าเป็นตูดลงมาขนาดนี้สงสัยโมไม่เล่นด้วยสิท่า 555+ ”
“ อย่ามาปากดี ลงต้นไม้เสร็จแล้วเหรอไง ”
“ อืม โจ๊กค๊าบ” มันกวักมือเรียกผมไปนั่งข้างๆ มัน
“ อะไร ”
“ มึงว่าบ้านนี้มีกี่ชั้นวะโจ๊ก ” มันขยับตัวเข้ามาเอาหัวซบไหล่ผมแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองที่ชั้นสองของตัวบ้าน
“ มึงก็เห็นๆ อยู่ว่ามันมีแค่ 2 ชั้นนี่มึงเมาแดดเหรอวะบึก ”
“ ^^ (มันยิ้มแปลกๆ ส่งมาให้ผม) งั้นต้องเพิ่มอีกชั้นแล้วสิเนี้ย ”
“ เพิ่มอีกชั้น !!!! ”
“ ช่ายยยยย เพิ่มชั้น....รักเธอไง 555+ ” สนุกสนานไปกับมุขเสี่ยวแดกของมันจริงๆ
อ๊อดดดด อ๊อดดด ตั้งแต่เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ผมไม่เคยได้ยินเสียงกริ่งของบ้านหลังนี้เลยครับ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะเนี้ยยยยยยย ผมหันขวับไปจ้องตาไอ้ปลาบึกทันที
“ ไม่ มึงแหละออกไปเลยกูเหนื่อยจนก้าวขาไม่ออกแล้ว ”
“ งั้นมึงอย่าลุกจากตรงนี้นะ ”
“ เอออออออออออออ ไปชิ้วๆ ”
แต่ก็สงสารไอ้ปลาบึกมันจริงๆ แหละครับ เช้าขึ้นมาก็ต้องหุงหาอาหารเก็บกวาดบ้านซักผ้าทำโน้นนี่ยิ่งกว่าแม่ศรีเรือนซะอีก แต่ไม่ใช่ผมไม่ช่วยนะครับ...ก็มีช่วยบ้าง แหะๆ แต่ก็น้อยกว่าที่ไอ้ปลาบึกทำละนะ
“ มาแล้วๆ ครับ ” ใครวะหน้าคุ้นๆ
“ สวัสดีครับ ”
“ ครับคุณ ” อ้อ...รู้แระใคร
“ ทีครับ ผมชื่อทีผมอยู่บ้านข้างๆ คุณนะครับหลังโน้นนะครับ เอ่อ..คนที่ตกต้นมะม่วงนะครับ ” น่านกูว่าแระว่าหน้าคุ้นๆ ไอ้โรคจิตถ้ำมองกูนี่เอง
“ ครับ ผมชื่อโจ๊กครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ”
“ ครับเช่นกันครับ เออคือว่าผมพึ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ข้างๆ บ้านคุณนะครับ ”
“ พึ่งย้ายมา อ้าวแต่บ้านหลังนั้นมีคนอยู่ตั้งนานแล้วนี่ครับ ”
“ อ๋อ นั่นเป็นคนดูแลบ้านผมนะครับ แล้วก็เป็นแม่บ้านผมด้วย ”
“ อ่อครับ แล้วไม่ทราบคุณตี๋ ”
“ ทีครับไม่ใช่ตี๋ แหะๆ ” โห...ร้ายนะเรามีรับมุขกันด้วย
“ ครับคุณที ”
“ เรียกผมว่าทีเฉยๆ ก็ได้ครับคนกันเองไม่ต้องคุณก็ได้ครับคุณโจ๊ก ”
“ งั้นทีก็เรียกผมโจ๊กเฉยๆ ด้วยสิครับ ”
“ อะครับ โจ๊ก ^0^” โอ้แม่เจ้าาาาาาา ทียิ้มสวยมากครับ น่าอิจฉาคนที่มีการรักษารากฟันและดูแลฟันมาเป็นอย่างดี
“ ตกลงทีมีอะไรให้เพื่อนบ้านอย่างผมรับใช้ครับ ^^ ”
“ อ๊ะ เปล่าครับๆ ”
“ แล้ว??? ”
“ คือว่าเย็นนี้ที่บ้านผมจะมีกินเลี้ยงกันเล็กๆ ที่หน้าบ้านนะครับ ”
“ อ๋อครับไม่เป็นปัญหาครับใช้เสียงได้ครับ เต็มที่ๆ ”
“ ขอบคุณครับ แต่จริงๆ แล้วผมมาเชิญคนที่บ้านคุณไปร่วมสนุกด้วยนะครับเราจะได้รู้จักกันไว้นะครับ ไปสนุกด้วยกันนะครับ ^^” อย่ายิ้มครับทีได้โปรดอย่ายิ้มอย่างนี้…แต่ไอ้คำท้ายประโยคนี่ผมคิดลึกนะ มีอย่างที่ไหนอยู่ดีๆ จะชวนผมไปสนุกด้วยกันซะงั้น
“ เอ่อคือ ”
“ ได้ครับ ผมจะได้ไม่ต้องทำกับข้าว อ้อลืมแนะนำตัวผมชื่อปลาบึกครับคุณทีใช่ไหมครับ ” มึงมาทางไหนเนี้ย -*-
“ ครับ คะคุณปลาเอ่อปลาอะไรนะครับ ขอโทษครับผมฟังไม่ชัด ”
“ ปลาบึกครับ ^^”
“ ครับคุณปลาบึกงั้นเย็นนี้เชิญด้วยพร้อมกันเลยนะครับ ^^”
“ ขอน้องชายเราไปเพิ่มด้วยอีกคนได้ไหมครับ ”
“ น้องชาย อ่ะครับเชิญเลยครับมากันเยอะๆ สนุกดี งั้นเดี๋ยวเย็นๆ เจอกันนะครับผมขอตัวก่อนนะครับ ”
“ ครับ / ครับ ^^ ”
ว้า...ไปซะแระ T-T
“ ไงมึง กูนึกแล้ววววว ซื้อหวยคือบ่ถืกจั่งซีวะ ”
“ อะไรของมึงไอ้ปลาบึก ”
“ เก็บแน้หูกะหางเมิงอ่ะ ”
“ คนนะไม่ใช่กระรอก ”
“ ซากวันกูจะเอาอีโต้มาหน่ำใส่หัวงูเมิงจักบาท ท่าเบิ่งเด้อ ”
“ อะไรของมึงโอ๊ย ไร้สาระ ” แอ๊บแบ๊วเสร็จก็เนียนๆ เดินจากมาครับอย่าอยู่ให้มันของขึ้นไปกว่านี้
“ เอ่ออย่าให้จั๊บด้ายเด้อ กูจะจับเฉือนให้เป็ดกินเลย ”
ไปหาที่หลับภัยดีกว่า.....เหอะๆ
“ อืมม ออกไปอึดอัด ”
“ คิดถึงโมจางงงงง ”
“ เฮ้อออ ” นั่น....ดูมันมีถอนหายใจใส่ผัวอีก
“ เมียจ๋า จุ๊บๆ ”
“ ขอผมนอนอีกแปปนะ พี่ไปที่ชอบๆ ก่อนไป ”
“ ……… 0_0……….” เอ๊ะยังไง แต่ไม่เป็นไรผมถือคติด้านได้อายอดครับ ว่าแล้วก็ซุกไซ้ซอกคออย่างนัวเนีย
“ อืมมมม ออกไปหนัก ”
“ จะให้ไปไหนอ่ะก็นี่แหละที่ชอบของพี่แหละ ^0^ ”
“ พี่โจ๊ก ” มันลืมตามาจ้องหน้าผม
“ จ๋า ”
“ จะไปดีๆ เหรอจะเดินกลับออกไปทั้งน้ำตา ”
“ โหเล่นแรงนะเรา ไม่สมกับที่พี่คิดถึงเลย ” ผมลุกขึ้นมานั่งกอดอกหันหลังให้มันที่ข้างเตียง....ง้อเลยมึง…กูงอนมึงแระ ...ไมมันเงียบๆ วะ
“ ZZZZZZ ”
“ เอ๊าเสือกหลับต่อซะงั้น ” เวรกำอะไรของโจ๊กครับเนี้ยยยยยย
เฮ้ออออ ไปก็ได้วะ....T-T
“ เดินหน้าเป็นตูดลงมาขนาดนี้สงสัยโมไม่เล่นด้วยสิท่า 555+ ”
“ อย่ามาปากดี ลงต้นไม้เสร็จแล้วเหรอไง ”
“ อืม โจ๊กค๊าบ” มันกวักมือเรียกผมไปนั่งข้างๆ มัน
“ อะไร ”
“ มึงว่าบ้านนี้มีกี่ชั้นวะโจ๊ก ” มันขยับตัวเข้ามาเอาหัวซบไหล่ผมแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองที่ชั้นสองของตัวบ้าน
“ มึงก็เห็นๆ อยู่ว่ามันมีแค่ 2 ชั้นนี่มึงเมาแดดเหรอวะบึก ”
“ ^^ (มันยิ้มแปลกๆ ส่งมาให้ผม) งั้นต้องเพิ่มอีกชั้นแล้วสิเนี้ย ”
“ เพิ่มอีกชั้น !!!! ”
“ ช่ายยยยย เพิ่มชั้น....รักเธอไง 555+ ” สนุกสนานไปกับมุขเสี่ยวแดกของมันจริงๆ
อ๊อดดดด อ๊อดดด ตั้งแต่เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ผมไม่เคยได้ยินเสียงกริ่งของบ้านหลังนี้เลยครับ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะเนี้ยยยยยยย ผมหันขวับไปจ้องตาไอ้ปลาบึกทันที
“ ไม่ มึงแหละออกไปเลยกูเหนื่อยจนก้าวขาไม่ออกแล้ว ”
“ งั้นมึงอย่าลุกจากตรงนี้นะ ”
“ เอออออออออออออ ไปชิ้วๆ ”
แต่ก็สงสารไอ้ปลาบึกมันจริงๆ แหละครับ เช้าขึ้นมาก็ต้องหุงหาอาหารเก็บกวาดบ้านซักผ้าทำโน้นนี่ยิ่งกว่าแม่ศรีเรือนซะอีก แต่ไม่ใช่ผมไม่ช่วยนะครับ...ก็มีช่วยบ้าง แหะๆ แต่ก็น้อยกว่าที่ไอ้ปลาบึกทำละนะ
“ มาแล้วๆ ครับ ” ใครวะหน้าคุ้นๆ
“ สวัสดีครับ ”
“ ครับคุณ ” อ้อ...รู้แระใคร
“ ทีครับ ผมชื่อทีผมอยู่บ้านข้างๆ คุณนะครับหลังโน้นนะครับ เอ่อ..คนที่ตกต้นมะม่วงนะครับ ” น่านกูว่าแระว่าหน้าคุ้นๆ ไอ้โรคจิตถ้ำมองกูนี่เอง
“ ครับ ผมชื่อโจ๊กครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ”
“ ครับเช่นกันครับ เออคือว่าผมพึ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ข้างๆ บ้านคุณนะครับ ”
“ พึ่งย้ายมา อ้าวแต่บ้านหลังนั้นมีคนอยู่ตั้งนานแล้วนี่ครับ ”
“ อ๋อ นั่นเป็นคนดูแลบ้านผมนะครับ แล้วก็เป็นแม่บ้านผมด้วย ”
“ อ่อครับ แล้วไม่ทราบคุณตี๋ ”
“ ทีครับไม่ใช่ตี๋ แหะๆ ” โห...ร้ายนะเรามีรับมุขกันด้วย
“ ครับคุณที ”
“ เรียกผมว่าทีเฉยๆ ก็ได้ครับคนกันเองไม่ต้องคุณก็ได้ครับคุณโจ๊ก ”
“ งั้นทีก็เรียกผมโจ๊กเฉยๆ ด้วยสิครับ ”
“ อะครับ โจ๊ก ^0^” โอ้แม่เจ้าาาาาาา ทียิ้มสวยมากครับ น่าอิจฉาคนที่มีการรักษารากฟันและดูแลฟันมาเป็นอย่างดี
“ ตกลงทีมีอะไรให้เพื่อนบ้านอย่างผมรับใช้ครับ ^^ ”
“ อ๊ะ เปล่าครับๆ ”
“ แล้ว??? ”
“ คือว่าเย็นนี้ที่บ้านผมจะมีกินเลี้ยงกันเล็กๆ ที่หน้าบ้านนะครับ ”
“ อ๋อครับไม่เป็นปัญหาครับใช้เสียงได้ครับ เต็มที่ๆ ”
“ ขอบคุณครับ แต่จริงๆ แล้วผมมาเชิญคนที่บ้านคุณไปร่วมสนุกด้วยนะครับเราจะได้รู้จักกันไว้นะครับ ไปสนุกด้วยกันนะครับ ^^” อย่ายิ้มครับทีได้โปรดอย่ายิ้มอย่างนี้…แต่ไอ้คำท้ายประโยคนี่ผมคิดลึกนะ มีอย่างที่ไหนอยู่ดีๆ จะชวนผมไปสนุกด้วยกันซะงั้น
“ เอ่อคือ ”
“ ได้ครับ ผมจะได้ไม่ต้องทำกับข้าว อ้อลืมแนะนำตัวผมชื่อปลาบึกครับคุณทีใช่ไหมครับ ” มึงมาทางไหนเนี้ย -*-
“ ครับ คะคุณปลาเอ่อปลาอะไรนะครับ ขอโทษครับผมฟังไม่ชัด ”
“ ปลาบึกครับ ^^”
“ ครับคุณปลาบึกงั้นเย็นนี้เชิญด้วยพร้อมกันเลยนะครับ ^^”
“ ขอน้องชายเราไปเพิ่มด้วยอีกคนได้ไหมครับ ”
“ น้องชาย อ่ะครับเชิญเลยครับมากันเยอะๆ สนุกดี งั้นเดี๋ยวเย็นๆ เจอกันนะครับผมขอตัวก่อนนะครับ ”
“ ครับ / ครับ ^^ ”
ว้า...ไปซะแระ T-T
“ ไงมึง กูนึกแล้ววววว ซื้อหวยคือบ่ถืกจั่งซีวะ ”
“ อะไรของมึงไอ้ปลาบึก ”
“ เก็บแน้หูกะหางเมิงอ่ะ ”
“ คนนะไม่ใช่กระรอก ”
“ ซากวันกูจะเอาอีโต้มาหน่ำใส่หัวงูเมิงจักบาท ท่าเบิ่งเด้อ ”
“ อะไรของมึงโอ๊ย ไร้สาระ ” แอ๊บแบ๊วเสร็จก็เนียนๆ เดินจากมาครับอย่าอยู่ให้มันของขึ้นไปกว่านี้
“ เอ่ออย่าให้จั๊บด้ายเด้อ กูจะจับเฉือนให้เป็ดกินเลย ”
ไปหาที่หลับภัยดีกว่า.....เหอะๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น