คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน 1 สายน้ำไหลย้อนกลับ 1/2
อน 1 สายน้ำไหลย้อนลับ 1/2
“สายฝนโปรยบรรเลเพลหวานึ้
หมายะนึถวิลหาลิ่นเสร
ลีบละล่อลอยทวนทาสัร
โรยร่วรอนร่มนภามาเพียิน
สุริยันันทราล่วลาลับ
ลมสับร่ำไห้ล้ายสูสิ้น
ทุสรรพสัว์เหลือเพียธุลีิน
ทุีวินล้วนำเนิม้วยมลาย”
เสียบทลอนัแว่วเ้ามาในโสประสาทอนัเปียโนสาว หิสาวพยายามปรือเปลือา ทว่ามันหนันมิอาลืมนัยน์าสีนิลึ้นมาไ้เลย
ระนั้นานประสาทอเธอยัีเยี่ยม ลลิาไ้ลิ่นหอมอ่อนอไม้หลานิลอยมาามสายลม เธอายแล้วใ่ไหม สถานแห่นี้ือสรวสวรร์ใ่หรือไม่ แม้หิสาวะมิแน่ใว่า นเอทำุศลมามาพอไ้อยู่สุาวีั้นไหน ทว่าเธอ็ยึมั่นในารทำวามีมาลอ
“น้อยัไม่าย” เสียหวานระิบ้าหูลลิา
“พี่บุริ!” นัเปียโนสาวอุทานอย่าใ “ถ้าน้อยัไม่าย น้อะพบนาอัปสรแบบพี่เหรอะ”
“พี่มา่วยน้อ”
“ะ?” ลลิาน หิสาวผู้เินทาไลแทบลอเวลานบารั้็รู้สึโเี่ยว เธออาศัยเ่าอนโมิเนียมที่ใล้ับสถานแสโว์ เนื่อาไม่อยาให้นในรอบรัว้อมาอยเปิประูบ้านให้เธอ ถึะเป็นแบบนั้นแ่ลลิา็เพียรพยายามลับไปเยี่ยมบิามาราแทบทุวันหยุ ระนั้นเธอลับไม่นึว่า ะไ้มาพบพี่สาวฝาแฝเร็วแบบนี้
“พี่เพิ่บอว่า ฟ้าใสยัไม่ายนะ” เสียหวานอนาอัปสรัอีรั้
“โธ่! อย่าหลอน้อเลย่ะ สายฝนโปรยปรายแบบนั้น ระแสน้ำ็เี่ยวรา ถ้ารอไ้็ปาิหาริย์แล้ว่ะ”
“สายฝนโปรยบรรเลเพลหวานึ้” นาฟ้าอมยิ้ม
“ลอนที่น้ออยาแ่เป็นเพลใะา นบันี้ยัใส่ทำนอไม่ไ้เลย” ลลิาเอ่ย
“ใ่ เป็นบทลอนที่น้อแ่ให้พี่ หลัพี่เสีย”
“่ะ” เธอยอมรับ
“เห็นลีบอาุระไหม มันำลัร่วหล่นา้น พรมลบนพื้นิน”
ว่าแล้ว็เสลีบอไม้สีมพูอ่อนให้ลอยละล่อไปามสายลมนพวมันุมพิับพื้นธรีเบื้อล่า
ระนั้นลลิาที่หลับาอยู่ลับรู้สึเหมือนพวมันำลัลอยทวนระแสลม ทว่าเรือนผมอ่อนสี็อโแลรีนผม้านหน้าลับพลิ้วไหวเมื่อ้อสายลม
ความคิดเห็น