คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ขอความช่วยเหลือ
ปิ๊งป่อง เสียงกริ่งหน้าพี่ไคโตะที่ฉันกดลงไป เจ้าตัวไม่ค่อยจะออกจากบ้านมาพบผู้คยซะด้วยสิเพราะเรื่องจากไม่ว่าง กำลังยุ่งกับการลุ้นไม้ฟรีไอติม เหอๆ ยอดไปเลย
“คร้าบ”
เสียงจากข้างในตอบรับเป็นเชิงรู้แล้วว่ามีแขก(ที่ไม่ควรจะเชิญ)มาเยือน
“สวัสดีค่ะ พี่ไคโตะ อ๊ะ...”
ฉันเอ่ยทักทายเจ้าบองบ้านแต่ว่า...เฮ้ย นี่ไม่ใช่พี่ไคโตะนี่หว่า...ใครเนี่ย??
ชายหนุ่มผมแดง ผ้าพันคอแดง เสื้อยืดสีแดง กางเกงสีแดง เอาง่ายๆแดงหมดทั้งตัวเลย
สายตาคม ดวงตาดุๆ แต่หน้าคล้ายพี่ไคโตะแฮะ... ฝาแฝดอ๊ะเปล่าเนี่ย??=_=””
“บักโตะมันส่งให้ชั้นมารับพวกเธอน่ะ”
ชายหนุ่มผมแดงสบถออกมาเบาๆ ทำหน้าไม่พอใจเหลือหลาย
เพราะเขาไม่ได้อยากจะออกมาต้อนรับแขกเท่าไหร่เลยน่ะสิ...
“เอ้อ...เหรอคะ ถ้างั้นฝากบอกเจ้าตัวหน่อยนะคะ ว่าพวกรินจะขอยืมห้องน้ำ”
ความจริงอยากเถียงกลับนะ...แต่ว่า เห็นหน้าดุๆอย่างงี้แล้วกลัวหัวหดเลยง่าT_T
“อไคโตะ ถอยโหน่ยยยยยย ไคโตะมาแว้ว~~~ ”
นั่นไง...เจ้าของบ้านโผล่หัวออกมาแล้ว แหมลุ้นไม้ฟรีอีท่าไหนคะพี่?? หัวกระเชิงเชียว...
“พี่ไคโตะคะ แบบว่าหนูมาขอยืมห้องน้ำน่ะค่ะ”
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแหะๆ หวังว่าพี่ไคโตะคงจะช่วยเหลือพวกเรานะTwT
“เอ้อ ฮ่าๆ ตามสบายๆ แล้วนายหัวเขียวคนนั้นน่ะ ใครรึ??”
ชายหัวฟ้าหัวเราะแกมพลางถามถึงคนที่อยู่ข้างหลังคนหญิงหัวเหลือง(เล่นแม่สีกันอยู่รึไงเนี่ย??)
“อ๊ะ จริงเหรอคะ!!? พี่ ใครตด ใจดีที่สุดเลย!!!”
ฉันดีใจจนเผลอหลุดชื่อที่เรียกเขาในใจออกมาแล้ว เวรล่ะ (ก็แหมชื่อไคโตะมันคล้ายๆกับใครตดนี่นาเลยเผลอเรียกในใจบ่อยอ่ะ)
“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรน่าคนกันเอง แล้วเมื่อกี้รินพูดว่าใครตดเหรอ??”
เจ้าตัวถามซ้ำอีกรอบเพื่อความแน่ใจ ซวยแล้วฉันเดี๋ยวจะอดใช้ห้องอาบน้ำน่ะสิT wT
“เอ้อ ช่างเหอะ ว่าแต่พี่ขอถามอีกรอบนะ คนหัวเขียวนั้นใคร ”
“อ่ะ ชื่อมิคุโอะค่ะเป้นเพื่อนของรินและเลนเขาก็จะขอใช้ห้องอาบน้ำด้วยไม่ว่าอะไรนะคะพี่ใคร...ไคโตะ^^” ”
ฟู่ รอดไป เกือบได้เป็นประโยคคำถามใครตดอีกรอบแล้วสิเรา
“สวัสดีครับ พี่ใครตเอ้ย!!ไคโตะ”
นั่นไง หลุดออกมาแล้ว...ความในใจของนาย นายก็คิดเหมือนฉันใช่มั้ย ว่าชื่อพี่เค้ามันพล้องกับใครตด=_=
“อ่อ ฮ่าๆ งั้นฝากตัวด้วยนะครับ มิกซ์ดูโอ คุง”
“มิคุโอะค่ะ = =”ไม่ใช่โอริโอ้อะไรนั่น”
“เอ่อ....ชื่อผมมันเรียกอยากขนาดนั้นเลยเหรอฮับ??TwT”
เริ่มบีบน้ำตาบิวอารมณ์เอ็มวีลูกทุ่งกลางทุ่งนา หือ? เมื่อกี้เหมือนเห็นทุ่งนาอยู่ตรงหลังมิคุโอะเลยแฮะ= =”
“รีบไปเหอะ ริน ”
เลนขัดจังหวะก่อน ขอบคุณนะเลน เท่านี้ฉันก็รอดพ้นแล้ว (รอดดพ้นเรื่องไรฟะ??)
“ขอบใจนะเลน นายทำให้ฉันหลุดพ้น(จากวงสนทนานั่น)ซะ ที”
“หือ?? เธอตรัสรู้แล้วเหรอริน??”
=_=…………………
“แป้กอ่ะเลน...”
ฉันค้างไปนิดนึงก่อนจะรีบพูดกลบเกลื่อน ส่วนหนึ่งก็อายนะเนี่ยเพราะคำพูดฉันมันดูเหมือน
คนตรัสรู้หลุดพ้นจากทุกสิ่งทุกอย่างจริงๆ “OTZ
“เปล่า...หมายถึงวงสนทนาน่ะ”
“ศาสดาแห่งโวคาลอยด์สอนเราไว้ว่า ควรจะปลงกับเรื่องพวกนี้นะ...”
เหอๆ ศาสดาท่านพ่อแห่งโวคาลอยด์มันมีด้วยเหรอฟะ!!? มันไม่มีหรอกเฟ้ย!! ศาสดาพรรค์นั้นน่ะ!!
“ท่านมีจริงๆนะริน ”
เลนทำหน้าจริงจังใส่ฉัน แหงะ อ่านความคิดเราออกด้วยเหรอเนี่ย
“จ้ะ จ้ะ เชื่อก็ได้จ้ะ เชื่อๆๆๆ เชื่อที่สุดในสามโลกเลยเอ้า!”
เหอะๆ ฉันไม่เชื่อหรอกของอย่างนั้นน่ะ=_=*
“ก็ผมบอกแล้วไงว่ามันมีจริงๆน่ะ ไม่เชื่อผมเหรอ!!?”
เฮ้ยนี่เอ็งฟังที่ฉันพูดไปเมื่อกี้รึเปล่ายะเนี่ย ก็บอกไปแล้วไงว่าเชื่อ!!
“ก็บอกแล้วไงว่าเชื่อน่ะ!! นายไม่ฟังชั้นเลย!!”
คำพูดน่ะเชื่อจ้ะ แต่ศาสดาน่ะไม่เชื่อหรอกนะ=__=”
“โว้ย นี่ไม่เชื่อผมเลยใช่มั้ยถึงได้ไม่เชื่อน่ะ!!”
“นี่นายได้ฟังที่ชั้นตอบไปบ้างรึเปล่ายะเนี่ย!! ถามคำถามแต่ดันไม่ฟังคำตอบเนี่ยนะเฮ้ย!! ก็บอกว่าเชื่อไงเล่า!!”
สงสัยเลนจะนับถือท่านจริงๆด้วยแฮะถึงได้ของขึ้นขนาดนี้ แต่ไม่ฟังเราเลยจริงๆสินะ!!
นึกไม่ถึงเลยว่าเลนจะงมงายกับความเชื่อพรรค์นี้ด้วย = =”
“เอ้อ แล้วไป แต่ผมบอกไว้ก่อนนะว่าท่านมีจริงๆ เมื่อวันก่อนผมเอากล้วยเล็บมือนาง กล้วยหอม กล้วยน้ำหว้า กล้วยไข่ กล้วยดิบ ไปบนท่าน รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น??”
เลนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจสุดว่าความเชื่อนั่นมีจริง ตายละ นึกไม่ถึงว่าเลนจะเป็นอย่างงี้
“แล้วเกิดไรขึ้นอ่ะ??”แต่ฉันก็อยากรู้แฮะ=w=””
“ผมขอให้วันนี้ฝนตกแล้ววันนี้ก้ตกจริงๆด้วย^^”
.......................................................................
...................................
จุด จุด จุด
“เฮ้ย! มีจริงๆอ่ะ=_=!!”
“รินหน้าเธอมันฟ้องอยู่นะว่าไงๆก็ไม่เชื่อน่ะ - -*” บ๊ะ อะไรฟระ อุตส่าห์กลั้นใจตะโกนว่ามีจริงๆเลยนะเฟ้ย ไม่พอใจไรนักหนาฟร้า
พักก่อนค่ะ
ความคิดเห็น