[fic vocaloid] lenxrin รักวุ่นวายในโลกnormal

ลำดับตอนที่ #12 : เริ่มต้นแผน

”แล้ว...จะถามไปทำไมหรอ? อย่าบอกนะว่า...”

รินลากเสียงยาวไปเหมือนจะจับอะไรฉันได้ แย่ละต้องรีบปิดข่าวเดี๋ยวสุดสวยอย่างฉันจะตายเอา>o<(ไม่ค่อยเลยนะเธอx2)

”ไม่ใช่นะคะ  พอดีว่าฉันก็สนใจกล่องดนตรีนั่นเหมือนกันแต่เห็นผ่านๆ เลยลืม ฮ่าๆๆ”

ดูการแก้ตัวของสุดสวยนะคะ จำแล้วนำไปใช้ด้วยนะคะ น้องๆ(ไม่มีน้องคนไหนโง่ใช้ตามเธอหรอก)

”อ๋อ อยากได้ชิ่อร้านใช่มั้ย...”

หัวทุเรี...เอ๊ยเลนพูดพลางหยิบหนังสือใต้เก๊ะ โหะ อะไรเนี่ยกะอิแค่ชื่อร้านก็จำไม่ได้ต้องเขียนใส่เลยเรอะ

”ผมว่าเธอก็เอาสมุดจดมาจดด้วยล่ะ ชื่อมันจำยาก”

หน๊อย ดูถูกซะละ:(

”ไม่เป็นไร แค่นี้ชั้นจำได้สชบายๆอยู่แล้ว^^*”

ว่าแล้วก็ส่งรอยยิ้มพิฆาตไปหนึ่งเนาะ โฮะๆ ฉันเจ๋งกว่านายย่ะ นายผมแมงโก้วอเตอร์ฟาวน์เวอร์  (?)

”โอเค...งั้นฟังนะ ชื่อร้าน  วิบากคนตายสะพายไปตายเอาไปขายก็ตายสปายใช้ละลายถ้าด่าห่วยจะตายจะฆ่ามันให้ตายระวังหัวใจจะวายเพราะคำสาปแช่งให้ตายหัวอาจจะหายเพราะเอามีดฟันให้ตาย”

^^"

^^"""

^^"""""

^^""""""""""""

”หวังว่าคนความจำสบายๆอย่างเธอคงจำได้นะ ป่ะริน เราไปเลิฟๆกันเต๊อะ”

พูดพลางทำท่าออดอ้อนรินหวังจะได้รับสิ่งที่ดีกลับมาแต่กลับได้รับคำตอบเป็นฝ่ามืออรหันตร์แทน

”ดะ เดี๋ยวสิ!!! หัวทุเลน เล่นพล่ามๆๆๆๆ แล้วก็ไปใครมันจะไปจำได้ฟะ!!”ฉันรีบท้วง

”อ้าว? เห็นบอกว่ากะอิแค่ชื่อร้านจำได้สบายๆไง? แล้วหัวทุเลนนี่มันใครไม่ทราบฟระ!! ในหัวหล่อน วันๆเอาแต่หมกมุ่นถึงแต่เรื่องผลไม้โปรดทุเรียนรึไง!!?”

”ก็นายไงล่ะหัวเหมือนทุเรียนขนาดนี้คนไม่มองว่าเป็นทุเรียนก็บ้าแล้ว แล้วชื่อร้านแบบนี้มันมีจริงเร๊อะ!!?

มันไม่น่าจะยาวขนาดนี้นะยะ นายหลอกชั้นใช่มั้ย!!?”

”บ๊ะ ว่าใครหัวทุเรียนว้ะอย่างน้อยรินคนนึงก็ไม่คิดแบบนั้นหรอกมีแต่หล่อนอะคิดไปคนเดียว”

หัวทุเลนหันไปมองหน้ารินซึ้งรินก็หลบตาทันควัน ไหนว่ารินไม่คิดฟะ? หลบตานั่นมันก็ฟ้องเห็นๆเลยนะ=_=

”ชั้นไม่เชื่ออออ นายหลอกชั้น กรี๊ดดดดดดดดดด”

”หลอกบ้านหล่อนดิ ถ้าไม่เชื่อก็ไปดูเอง”

”แล้วมันอยู่ไหนเล่าเว้ยยยยยยย ถ้ารู้คงไม่มานั่งถามชื่อหรอก!!!”

ฉันตะโกนสุดเสียงจนลืมไปว่าที่มันในห้องแถมฉันเป็นเด็กใหม่ด้วย

ชิพว์หายตายแน่ชั้นT_T

”พอๆๆๆๆๆๆ เห็นพวกเธอสองคนทะเลาะกันแล้วชั้นเซ็ง เอางี้นะมิคุจังเดี๋ยวรินให้แผนที่ไป ไปดูเอาเองก็แล้วกัน โอเค๊?” รินพูดตัดบท ด้วยความน้ำเสียงเซ็งๆ กรี๊สสส ฉันรักรินจัง><!!

”ขอบใจจ้ะ รินจัง!!เดี๋ยวตอนเย็นมิคุจะไปหาดูนะ รินจังนี่หน้าตาออกจะคล้ายนายแมงโก้วอเตอร์ฟาวน์เวอร์แต่นิสัยนี่ไม่เหมือนเล๊ย”

"แมงโก้วอร์เตอร์ฟาวน์เวอร์?= ="

รินทวนคำเหมือนงงๆประมาณว่า ใครฟะ? แต่ช่างเหอะ

หึหึ ทีนี้ล่ะ แผนจับไคโตะคุงให้อยู่หมัดของฉันก็เริ่มต้นขึ้น!!!

คอยดูนะฉันจะต้องทำให้เขามารักฉันให้ด้ายยย