คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ......(คิดชื่อเรื่องไม่ออก อีกละ= =")
“รินก็แค่แซวพวกมันเล่นนิดนึงเหมือนกันแหละน่า โห เล่นทำหัวซะสีรุ้งทั้งกลุ่มมันก็อดหมั่นไส้ไม่ได้นี่นะ”
เอ่อ....อยากจะบอกว่ากลุ่มพวกเธอมันก็สีรุ้งเหมือนกันไม่ใช่เหรอน่ะ?=_=
”งั้นเดี๋ยวพี่ไปหากั๊กแป็ปนะ เจ้านั่นมันส่งเมจเสจมาเรียกอีกแล้ว จะเหงาไม่มีเพื่อนคุยไรหนักหนาฟะ-*-”
ไคโตะบ่นกระปอดกระแปดถึงกั๊กที่ว่า เอ...กั๊กที่เขาพูดมันคืออะไรนะ? เสื้อกั๊ก? กั๊ก...กับปะ??
โอยปวดหัว-*-
”โอเค พี่รีบไปเถอะค่ะ รินเกรงว่าถ้าไม่รีบไปเดี๋ยวพี่กั๊กคุจะตายเอาเพราะไม่มีเพิ่อนคุย”
โอ๊ะ มีคำว่า คุ ต่อมาอีก ตกลงชื่อคนใช่มั้ยน่ะ? ชื่อคนใช่มั้ย?? ถ้าใช่ ทำไมชื่อแปลกจังฟะ
เมื่อไคโตะเดินออกจากห้องไปแล้วริน.....หรือชื่อนินฟะ?? ลืมT^Tก็หันมาแนะนำนายหัวทุเรียนนั่นให้ฉันรู้จัก
”เธอ...เมื่อกี้ตอนที่เธอเข้ามายังไม่ได้แนะนำตัวเลย แต่ฉันจะแนะนำพวกฉันก่อนนะ ฉันชื่อ ริน จ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ส่วนนี้ก็ชื่อ เลน แล้วก็หัวน้ำเงินที่พึ่งเดินออกไปเมื่อกี้ชื่อ ไคโตะ แต่แก่กว่าพวกเราหนึ่งปีนะคะ”
ชื่อ ริน นี่หว่า เกือบจำเป็น นิน ละไง ก็งี้แหละ คนน่ารักมักความจำสั้น แห่ๆ><(ไม่ค่อยเลยนะเธอ)
”ฉัน มิคุ นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ”
ฉันพูดพลางยิ้มสวย น่ารัก ยึกยัก ปิ๊งปั๊ง ไปหนึ่งที แต่ดูเหมือนรินจะพยักหน้ารับแล้วหันไปคุยกะเลนเฉย
..................เมินยิ้มตรูซะงั้นอะT T
“ว่าแต่เธอล่ะริน เรื่องที่คุยกันเมื่อกี้มันยังไม่จบนะ?”
นายหัวชี้ๆข้างหน้า(?)ผมเหลืองๆเหมือนกันบ่นถึงเรื่องที่คุยค้างๆคาๆขึ้น อืม...มองๆไปคล้ายทุเรียนเลยแฮะ?
“หา? ไอ้เรื่องที่พี่ไคโตะอยากได้กล่องดนตรีที่ร้านวิบากคนตายนั้นอะนะ? รินว่ามันไม่ค่อยเวิร์คหรอก
เหมือนพี่แกแค่เห็นแล้วชี้กระโดดดีใจผ่านๆไปงั้นแหละ”
ฉันรีบหูผึ่งทันทีที่ได้ยินชื่อไคโตะ เอ๊ะ? ไคโตะอยากได้กล่องดนตรีเหรอ?
ถ้าเราซื้อไปให้เขา เราจะพอมีหวังมั้ยนะ?
“เฮ้ย ไม่แน่น่าริน จำอมยิ้มรสบลูเบอรี่ไอซ์วันก่อนได้ป่ะ? นั่นน่ะ ผมเห็นฮีแกพูดอยู่หลายวันเลย”
หัวทุเรี....เลน(เกือบไปเรียกหัวทุเรียนอีกละ)พูดย้อนไปถึงเมื่อวันก่อนที่ผ่านมา อืม...แสดงว่าไคโตะคงเป็นคนที่ชอบอะไรง่ายๆแล้วก็เลิกชอบยากด้วยสินะ?
ถ้าชอบอะไรง่ายๆก็เสร็จชั้นล่ะ-w-+
“เอ๊ะ? งั้นเหรอ ไม่ใช่แค่ชอบผ่านๆหรอ? พี่แกก็งี้แหละดูเหมือนจะชอบจริงๆนะ แต่ความจริงแล้วแค่ตามกระแสไปงั้นแหละ
ไม่ได้จริงจังไรนักหรอก”
อ้าว? ถ้างั้นก็ชอบง่ายแต่ให้จริงจังก็ยากอะดิ เครียดละ มิคุเอ๋ย...T T
ต่อให้เราทำให้เขาชอบถึงเขาจะชอบก็ชอบแค่ผ่านๆสินะ ....
เวรกรรม
”ถ้างั้นเราก็ทำเนียนเหมือนไม่ได้เห็นอะไรมาละเนอะ”
หัวทุเรี...เลนพูดพลางหัวเราะกับพฤติกรรมของเพื่อนตัวเองไป
”เอ่อ หัวทุเลน ชื่อร้านที่ไคโตะคุงอยากได้กล่องดนตรี ชื่ออะไรนะ?”
เมื่อเจ้าตัวได้ยินคำถามนั้นก็หันมามองฉันแบบงงๆ
”............หัวทุเลน?”
เวรละ นี่เผลอหลุดเรียกชื่อแบบนั้นไปเรอะ ซวย เอาไงว้ะตรู
”พอดี ชั้นกะลังนึกถึงผลไม้โปรดปรานคือทุเรียนอยู่น่ะค่ะมันเลยไปพัวพันกับคำถามที่จะถามเลยหลุดกลายเป็นชื่อ ฮะๆๆๆๆ^^””
ฉันเห็นรินหันหน้าไปอั้นขำจะเป็นจะตายกับการเรียกชื่อของฉันอีกทางเพื่อไม่ให้เลนเห็นแต่ฉันเห็นอะดิ อายจัง 55555555 (หัวเราะกลบเกลื่อน)T T”
ความคิดเห็น