[ EXO SNSD ] BLEEDING LOVE ภาวะหัวใจจำยอม - นิยาย [ EXO SNSD ] BLEEDING LOVE ภาวะหัวใจจำยอม : Dek-D.com - Writer
×

    [ EXO SNSD ] BLEEDING LOVE ภาวะหัวใจจำยอม

    หลงลืมอดีต... ลืมเลือนความรัก... เลือนลางในความทรงจำ... หัวใจของฉันหยุดสูบฉีดเลือดไปนานแล้ว จนเมื่อเราได้พบเจอกันอีกครั้ง

    ผู้เข้าชมรวม

    2,689

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    2.68K

    ความคิดเห็น


    130

    คนติดตาม


    50
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ม.ค. 57 / 23:54 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    B l e e d i n g   L o v e
    . ภ   า   ว   ะ   หั   ว   ใ   จ   จํ   า   ย   อ   ม .
    Fanfiction krisyoon ft layfany by Jintonixx.





     
              




    OPEN  ::  2014.02.14 ( Plz wait ) 
    CLOSE  ::  2014.XX.XX 




     








     

    หลงลืมอดีต... ลืมเลือนความรัก... เลือนลางในความทรงจำ...

    หัวใจของฉันหยุดสูบฉีดเลือดไปนานแล้ว จนเมื่อเราได้พบเจอกันอีกครั้ง








              


                        










    EX.





    "ผมขอคุยด้วยได้ไหม สักห้านาที"

    "ฉันไม่รับแขกค่ะ" ยิ่งยืนอยู่ต่อหน้าเขามากเท่าไหร่ ยุนอาก็ยิ่งรู้สึกว่าเธออ่อนแอมากขึ้นเท่านั้น น้ำเสียงที่ตอนแรกบังคับได้บ้าง ตอนนี้กลับมาสั่นเครืออีกครั้งจนฟังดูคล้ายจะร้องไห้ออกมาได้ทุกเมื่อ และมือที่จับบานประตูสั่นเทา ไร้เรี่ยวแรงที่จะต้านทานแรงของร่างสูง

    "ยุนอา..."

    "ขอความกรุณา อย่ามายุ่งกับฉัน"

    "ผมขอโทษ"

    "..."

    "พี่..."

    "..."

    "พี่ขอโทษยุนจริงๆ กับเรื่องนั้น พี่อยากให้ยุนรู้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้"

    "ไม่ได้ตั้งใจ..." หญิงสาวเค้นเสียงหัวเราะออกมาอย่างคนที่ขมในอกตรมในใจ "ค่ะ ฉันทราบคุณไม่ได้ตั้งใจนอกใจฉัน ไม่ได้ตั้งใจมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอคนนั้นท้อง แล้วยังไงคะ สุดท้ายคุณก็มีลูกที่คุณต้องดูแลอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง"

    อี้ฟานชะงัก ไม่สามารถปฏิเสธคำกล่าวหาของยุนอาได้แม้แต่น้อย

    "บางครั้ง คนเราก็เลือกได้แค่หนึ่งอย่างนะคะ และอย่างที่คุณเลือกนั้น ...มันไม่ใช่ฉัน" ยิ่งพูดน้ำตาก็ยิ่งเอ่อคลอเต็มลูกตา จนยุนอาคิดว่าเธอไม่สามารถที่จะกลั้นมันเอาไว้ได้อีกแล้ว ทางทีที่ควรที่จะตัดบทสนทนานี้ให้จบอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในวินาทีนี้เลยยิ่งดี เพราะเธอกลัวเหลือเกิน

    กลัว... ว่าจะห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่ไหวแล้วโผเข้าหาอ้อมกอดที่โหยหามานานนับเจ็ดปี

    เธอไม่อาจยกโทษให้แก่การทำของเขาพอๆ กับไม่ไว้ใจหัวใจของตัวเอง

    "ขอตัวนะคะ ฉันต้องรีบทำงาน เสร็จแล้วฉันจะได้ไปจากที่นี่เสียที"

    "พี่--"

    "ฉันไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาทำตัวสนิทสนมโดยการใช้คำเรียกแทนตัวอย่างนั้น ขอความกรุณาเปลี่ยนสรรพนามใหม่ด้วย หรือไม่ทางที่ดีที่สุด คือฉันขอความเห็นใจ ให้คุณอย่าได้มายุ่งเกี่ยวกับฉันเลยนะคะ นั่นจะเป็นพระคุณสูงสุด"






     

     


     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น