LOVE ME LOVE MY CAT / YOONMIN (END)
แมวยังมีโอ จีมินเด็กโง่ก็ต้องมีหมอยุน | เข้ามาอ่านเถอะค่ะ - jimmyisorange
ยอดวิวรวม
59,420
ยอดวิวเดือนนี้
27
ยอดวิวรวม
59,420
จำนวนตอน : 30 ตอน
อัปเดตล่าสุด : 12 เม.ย. 60 / 14:58 น.
ไม่พลาดทุกการอัปเดต
เพียงอ่านผ่านแอปนิยาย Dek-D
แอปที่จะทำให้คุณสามารถอ่านนิยายได้ทุกที่ ทุกเวลา พร้อมฟังก์ชันการใช้งานหลากหลาย รับรองสนุกไม่มีเบื่อ! ดาวน์โหลดฟรีได้แล้ว บน Android, iOS และ HUAWEI
59,420
รายชื่อผู้ติดตาม
จำนวนทั้งหมด 3,094 คน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
#ฟิคหมอแมว
**เล่มฟิคหมอแมว ไม่มีการรีปรินท์แล้วนะคะ**
Yoongi x Jimin by @jimmyxstory since 2016
"ฉันจะขอรักเธอได้ไหม
ฉันขอให้เธอเปิดใจและลองเข้ามารักฉันดูหน่อย
อย่าให้ฉันคอยเธอตรงนี้อยู่คนเดียว
อยากให้เราได้มาลองรักกัน"
หมอยุนอุ่นหุงตุ๋นต้มนึ่ง
VS
ปาร์คจีมินหน้ามนคนเลี้ยงแมว
คำเตือน
หยาบคายมากถึงมากที่สุด แล้วก็เหยียดเพศมากๆเลยค่ะ
มีอะไรไม่เป็นตามความจริงไปบ้างเพราะตั้งใจให้เป็นไปในแบบที่อยากเป็นค่ะ
_____________________________________________________________________________________
ฝากฟิคยุนมินเรื่องอื่นด้วยนะคร้าฟ รักจ้า
สารบัญ 30 ตอน อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 60 / 14:5830 ตอน
ตอน
ชื่อตอน
ผลงานอื่นๆ ของ jimmymacintorch
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
รีวิว
เขียนรีวิวยังไม่มีรีวิวของเรื่องนี้
คำนิยม Top
"มันจะฮาไปไหน๊!!!"
(แจ้งลบ)โครตชอบเรื่องนี้เลย!!!!! คือมันแบบโครตใช่ ดำเนินเรื่องแบบตัวละครขี้บ่นไปดิแต่อ่านละไม่ได้ดูน่ารำคาญเลยแต่ฮาชห555... อ่านต่อ
โครตชอบเรื่องนี้เลย!!!!! คือมันแบบโครตใช่ ดำเนินเรื่องแบบตัวละครขี้บ่นไปดิแต่อ่านละไม่ได้ดูน่ารำคาญเลยแต่ฮาชห55555555555555555555555555555555555555555555555555โครตชอบคาแร็คเตอร์ตัวละครเลยอะ แล้วตอนฉากจะฮาก็ฮาเป็นบ้า พอตอนน่ารักก็แทบจะจิกหมอนฟหกด่าสวงฟงกสกาฟว รอติดตามอ่านอยู่เรื่อยๆเลยนะคร้าบสู้ๆ ไฟตติ้งนะเลิ้บๆ5555555555555555555555555 ย่อ
guinzark | 5 ก.พ. 59
-
6
-
0
"ถึงคนแต่งหมอแมว(สุดสวาทขาดใจ)"
(แจ้งลบ)คืออยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้วนไปวนมากี่ทีก็ชอบมากอะแกเอ๋ยครั้งนี้ฉันเลยโผล่มาเขียนคำนิยมเกร้ดดดดดดดดดดดดด คือสิ่... อ่านต่อ
คืออยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้วนไปวนมากี่ทีก็ชอบมากอะแกเอ๋ยครั้งนี้ฉันเลยโผล่มาเขียนคำนิยมเกร้ดดดดดดดดดดดดด คือสิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือความเขินเวลาอ่านแต่ละตอนคือการที่อ่านแล้วหลงรักหมอแมวมากกกกก มากแบบอย่างที่บอกคือเวิ่นเว้อเพ้อถึงตลอดจนแบบกลัวตัวเองเลยอะ555555555 รักหมอมันอะไรเบอร์นี้วะเนี่ย (จริงๆก็เป็นแบบนี้กับทุกเรื่องแต่เรื่องนี้มากเป็นพิเศษ..หมอ ละมุนมากกกกกกกกกกกกกกกกกเฮลฟ์มีหน่อยยยย ขอฮาวทูเลิกชอบหมอค่ะ!) ปกติเจอแต่พี่ก้ามันแบบสแว๊กทำตัวไม่แยแสน้องเลยไง แต่นี่เรื่องนี้ทำให้เราเปลี่ยนพี่ก้าในสมองไปเลยจริงๆ สมัยก่อนต้องแบบเท่ๆสิดี แต่ตอนนี้ขอแบบนี้ค่ะ ต้องการผู้ชายยิงมุกแล้วทำเอามองบนแบบนี้หนึ่งอัตรา5555555555555 คือหมอมันดีมากกจริงๆนะต้องยอมรับ นี่ใจอ่อนแทนจีมินตั้งแต่สองตอนแรกละ คือยอมแพ้ยอมมากยอมพัง จีมินใจแข็งมากอะ (ตลกปาร์คจีตอนนางเอาไม้ตียุงไปรอหมอหน้าห้อง55555555หมอมันพยายามจะตาย สงสารหมอโดนตีแล้วยังโดนถีบอีก ฉากนี้ กินใจรุนแรง มองไม้ตียุงที่บ้านกี่ทีก็นึกถึงฉากนี้ตลอด5555555) และประเด็นคือนี่อ่านแล้วเขินจนจะเป็นบ้า ไม่มีตอนไหนเลยที่ไม่เขิน เออ จริงๆก็มีสองตอน ที่ไม่รู้จะเขินตอนไหนดี เพราะมันขำจนหายใจไม่ทันขนาดนั้นไปแล้ว หยุดอ่านเพื่อหายใจหลายครั้งมากระหว่างที่นั่งอ่านไอตอนเขาชนไก่ แกนี่มันขำมากจริง ไม่คิดว่าตัวเองจะหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังคนเดียวได้ขนาดนี้ พิมมาถึงตรงนี้ต้องขอสารภาพอีกที เลาขอโทษตอนแรกเราไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มแรกอะ แบบเออติดตามShort fic 24/7 ของแกก่อนแล้วเห็นมีคนแบบแนะนำก็เห้ยนี่มันคนแต่งคนเดียวกันนี่ งั้นไปเฟบไว้แล้วค่อยอ่านทีหลังละกันก่อนจะพบว่า โอ้แม่เจ้า โคตรพลาดอะชีวิต ตอนนั้นรู้สึกกำลังหาอะไรซักอย่างอยู่แล้วก็แบบเรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยหว่ะ ก็เลยเข้ามาอ่าน พออ่านเท่านั้นแหล่ะจ่ะ..........นี่ฉันข้ามฟิคเรื่องนี้ไปได้ไงวะ คืออ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยเว่ย ตอนนั้นพน.รับผลสอบด้วยมั้ง อือหือทรมานแรง การเจอฟิคที่ชอบจริงๆในวันที่กำลังจะต้องตายแบบไม่ได้เกิดมันเป็นแบบนี้นี่เอง พฮือออออออ แม่จ๋า โคตรเลวร้ายเลย แต่นั่นแหล่ะอ่านจบภายในวันนั้นอยู่ดี อิอิ พลังความอยากความชอบความปิดไม่ได้ความวางโทรศัพท์ไม่ลงไม่สามารถเลิกอ่านได้นี่มันเป็นพลังทำลายร้างจริงๆค่ะ และถ้าถามถึงตอนที่ชอบมากที่สุดล่ะก็บอกเลยตอบยากมาก มีตอนที่ชอบเยอะแยะมากมายที่ให้พิมบอกยังไงก็ไม่หมด ย้อนไปอ่านกี่ทีก็มีฉากให้เขินทุกตอนเลยอะ แล้วคือนี่ฉากไหนชอบ นี่แคปไว้หมดแคปไว้อ่านย้อนไปมาหมดเลยจ้า แถมสร้างอัลบั้มไว้สำหรับฟิคนี้โดยเฉพาะไว้เก็บที่แคปไว้เป็นหมื่นไปแสนลงไปเลยนะ น่าน55555555555555555รักฟิคนี้ขนาดไหนอะคิดดู ก็เลยไม่อยากให้จบไวถึงแม้จะไม่ได้เม้นต์ตั้งแต่ตอนแรกหรือเฟบไว้นานแต่ไม่ได้อ่านเพิ่งเข้ามาอ่านแล้วพบว่าโอ้ยชอบมาก ชอบจริงๆ ให้ย้อนกลับไปอ่านกี่ทีก็อ่านได้อะ (แกคงงงว่าแบบโอโหเว่อไปไหม ดูอวยมากใช่ปะ แต่ขอบอกเลยนะว่ามันดีจริงๆนี่นา นี่ชอบจนแบบรวมเล่มต้องซื้อจะมานั่งแคปหน้าจอทุกฉากไว้อ่านแบบนี้ไม่ได้55555555555555แม้จะต้องอดข้าวกลางวันเพราะต้องเก็บเงินไปคอนและต้องซื้อฟิคเรื่องนี้ก็ตาม ไม่เป็นไร ฉันต้องสู้ไหว!!!) แต่ถ้าพูดว่าชอบมากที่สุดจริงๆก็คงหนีไม่พ้นบรรดารูปตัดต่อทั้งหลายที่แกทำ55555555555โอยแม่เจ้าตอนนั้นเขินจนไม่รู้จะทำหน้ายังไงให้คนข้างๆไม่คิดว่านี่เป็นคนบ้า ตอนที่หมอมันง้อน้องให้รับแอดเฟซแบบโอย ไหนจะตอนที่พยายามทำบราวนี่เพราะน้องบ่นว่าอยากกินอีก ฮืออออ ยุนกิก็รักของเขาเนอะT_____T (ในที่นี้จะไม่ขอพูดถึงเรื่องรสชาติ55555555555) ฉากที่พี่มันมาดูแลน้องอีก (แม้น้องจะเกือบตายเพราะบราวนี่ที่หมอมันทำเองก็ตาม นั่นแหล่ะ555555เราจะไม่นับ แค่หมอเจียดเวลามาขอพี่จินให้สอนก็เกินพอแล้วชีวิต แต่ก็แอบสงสารทุกครั้งเวลายุนกิอยู่ท่ามกลางนัมจุนและซอกจิน เวทนารุนแรงมาก แต่ก็ขำแล้วก็ได้แต่บอกว่าโชคดีนะหมอ55555555555555) ที่ชอบอีกตอนก็คือตอนที่ทำการบ้านให้จีมิน นี่อิจฉามากอยากได้คนมาทำการบ้านให้บ้าง จะตายจมกองการบ้านอยู่แล้วปัจจุบัน5555555 สุดท้ายอยากจะบอกจริงๆว่าเราไม่เคยเขียนคำนิยมอะกรี้ดดดดดดดดดมันต้องเขียนยังไงแบบไหนหรอ นี่คือเขียนจากใจล้วนๆเลยนะไม่กล้าเสิร์ชเน็ตหาว่าที่แท้จริงมันต้องเขียนเกี่ยวกับอะไร กลัว555555เพราะนี่ยาวมาก หาสาระไม่ได้ มาจากสิ่งที่อยากบอกแกทั้งหมดล้วนๆ และสิ่งที่อยากบอกมากๆๆจริงๆก็คือขอบคุณนะที่แบบแต่งฟิคเรื่องนี้ อ่านแล้วแฮปปี้จริงๆอะ ทั้งๆที่ตัวเองได้ไปมีส่วนเกี่ยวในเรื่องนี้ไหม ก็ไม่5555555แต่นั่นแหล่ะโคตรรักหมอโคตรรักจีมินโคตรรักฟิคเรื่องนี้โคตรรักไรต์เตอร์เลย อ่านวนไปวนมากี่ทีก็ชอบและก็ไม่อยากให้จบเลยทำไงดี อยากให้จีมินเล่นตัวไปนานๆแต่สงสารหมอ กลัวหมอผลันตัวไปเป็นนักร้องร่วมวงกับนัมจุนซอกจิน แค่มีสองคนนี่ก็ทนฟังไม่ไหวละ5555555555 พวกมันไม่ได้ร้องกันจริงๆนะเว่ย แต่นี่เหมือนได้ยินเสียงพวกมันร้องทะลุแทรกออกมาจากฟิคทุกครั้งเลย แล้วพอเห็นหน้านัมจุนซอกจินในชีวิตจริงต้องทำยังไงหรอถึงจะไม่คิดถึงเรื่องนี้ ขอโทษนะ รู้สึกเป็นคนใจบาปมาก5555555555 ปล. นี่พิมยาวมากยาวกว่าทุกคอมเม้นต์ที่เคยเม้นต์มา ตายๆ พิมจนไม่ได้สังเกตุว่า เห้ยเวรละนี่มันเกินพันตัวอักษรแล้ว ยาวมากยาวอะไรขนาดนี้555555555 สุดท้ายก็เลยอยากบอกว่า ดีมากๆจริงๆที่แกแต่งฟิคหมอแมวขึ้นมา มันดีจนทุกตอนจนมันต้องเม้นต์อะแล้วแบบคือยาวมากเพราะว่ามันหยุดไม่ได้ มันมีอะไรมาให้พิมมาให้หวีดร้องตลอด555555555 แล้วคือนี่สมัยก่อนเราเม้นต์น้อยมากนะแต่พอเจอเรื่องนี้แบบเห้ยตอนนี้ไม่เม้นต์ไม่ได้ มันเหมือนมีอะไรมาแบบ กลับไปเม้นต์เดี๋ยวนี้!!!! กลับไปกรีดร้องถึงหมอเดี๋ยวนี้ อย่าได้เก็บไว้ในใจ !!! ปล. จริงๆอยากจะพิมบอกรักหมออีก แต่กลัวและเหนื่อยใจกับตัวเอง แค่ในเม้นต์ก็เรียงความบอกรักหมอกันไปเยอะ(มากๆ)แล้ว เพราะฉะนั้น พอเถอะ5555555555 (อันที่จริงเราเมนแทฮยองค่ะ แต่พอเริ่มหลงรักหมอ ขอบอกว่า ณ เวลานี้ รูปทุกอย่างรูปในเครื่องจะเปลี่ยนเป็นรูปมินยุนกิหมดแล้ว ยิ่งภาพไหนนางทำผมน้ำตาลดำๆนะ โอ้ยย ตบตี ตะโกนเรียกหมอๆ จนคนอื่นงงหมดแร้ว!!! หมออะไรนี่มันพี่ก้า เออช่างเหอะ คนไม่อ่านมันไม่เข้าใจความกรี้ดนี่หรอก!!! ปล2. หมอแมวรวมเล่มแล้วนี่แกจะเปิดเรื่องใหม่ปะอะ555555555 ดูรีบมากใช่ไหม ใช่55555นี่รีบเพราะชอบการแต่งสไตล์แกอยากให้เปิดเรื่องใหม่ รับรองมินยุนกิในเรื่องใหม่ต้องมาแทนที่คุณหมอในเรื่องนี้แน่นอน (อี๋ พิมคุณหมอแล้วรู้สึกแย่อะ55555555555พี่มันกากเกินกว่าจะเรียกคุณหมอแล้ว!!) เออ55555แต่ไม่ได้บังคับนะแค่ถามเฉยๆ ไว้แกแบบว่างๆค่อยคิดพล็อตก็ได้ อิอิ ปล3. เกร้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอีกไม่กี่ตัวอักษรจะพันห้าแล้ว พอกันที ความรักของเราต้องเบรกไว้แค่นี้ก่อนที่จะเริ่มไม่มีสติควบคุมตัวเองไม่ได้ไปมากกว่านี้5555555555 ย่อ
Markzzx | 9 พ.ค. 59
-
6
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ฟิคนี้คาแรคเตอร์แปลกแหวกแนวโดนใจเรามากๆ^[++++]^"
(แจ้งลบ)ชอบพล็อตเรื่องมากๆค่ะ คือมันน่ารักมันมีความละมุนมากๆ แต่ที่เราชอบมากที่สุดคือคาแรคเตอร์ของแต่ละตัวละคร เช่น จีม-... อ่านต่อ
ชอบพล็อตเรื่องมากๆค่ะ คือมันน่ารักมันมีความละมุนมากๆ แต่ที่เราชอบมากที่สุดคือคาแรคเตอร์ของแต่ละตัวละคร เช่น จีม-น่ารัก ซึนเดเระ ทาสแมว(คือมีความน่ารักและปากแข็งสูงมาก*0*) ยุนกิ-สัตว์แพทย์ ชอบเล่นมุกเสี่ยว(แต่ละมุกที่เล่นนี่คือเราฮามาก-,,-) จิน-เจ้าของคลินิกรักษาสัตว์(สัตว์แพทย์) มีรสนิยมที่แปลกประหลาด(คือฮามากตอนที่ร้องเกะคือเราชอบมากๆ^^) นัมจุน-สัตว์แพทย์ ผู้มีความแสว็กในตัวเองสูง(ชอบตอนที่บอกว่า กูไม่เมา คือมันจี้มาก> ย่อ
ploydreamhigh | 28 มิ.ย. 59
-
1
-
0
"ถึงคนแต่งหมอแมว(สุดสวาทขาดใจ)"
(แจ้งลบ)คืออยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้วนไปวนมากี่ทีก็ชอบมากอะแกเอ๋ยครั้งนี้ฉันเลยโผล่มาเขียนคำนิยมเกร้ดดดดดดดดดดดดด คือสิ่... อ่านต่อ
คืออยากจะบอกว่าอ่านเรื่องนี้วนไปวนมากี่ทีก็ชอบมากอะแกเอ๋ยครั้งนี้ฉันเลยโผล่มาเขียนคำนิยมเกร้ดดดดดดดดดดดดด คือสิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือความเขินเวลาอ่านแต่ละตอนคือการที่อ่านแล้วหลงรักหมอแมวมากกกกก มากแบบอย่างที่บอกคือเวิ่นเว้อเพ้อถึงตลอดจนแบบกลัวตัวเองเลยอะ555555555 รักหมอมันอะไรเบอร์นี้วะเนี่ย (จริงๆก็เป็นแบบนี้กับทุกเรื่องแต่เรื่องนี้มากเป็นพิเศษ..หมอ ละมุนมากกกกกกกกกกกกกกกกกเฮลฟ์มีหน่อยยยย ขอฮาวทูเลิกชอบหมอค่ะ!) ปกติเจอแต่พี่ก้ามันแบบสแว๊กทำตัวไม่แยแสน้องเลยไง แต่นี่เรื่องนี้ทำให้เราเปลี่ยนพี่ก้าในสมองไปเลยจริงๆ สมัยก่อนต้องแบบเท่ๆสิดี แต่ตอนนี้ขอแบบนี้ค่ะ ต้องการผู้ชายยิงมุกแล้วทำเอามองบนแบบนี้หนึ่งอัตรา5555555555555 คือหมอมันดีมากกจริงๆนะต้องยอมรับ นี่ใจอ่อนแทนจีมินตั้งแต่สองตอนแรกละ คือยอมแพ้ยอมมากยอมพัง จีมินใจแข็งมากอะ (ตลกปาร์คจีตอนนางเอาไม้ตียุงไปรอหมอหน้าห้อง55555555หมอมันพยายามจะตาย สงสารหมอโดนตีแล้วยังโดนถีบอีก ฉากนี้ กินใจรุนแรง มองไม้ตียุงที่บ้านกี่ทีก็นึกถึงฉากนี้ตลอด5555555) และประเด็นคือนี่อ่านแล้วเขินจนจะเป็นบ้า ไม่มีตอนไหนเลยที่ไม่เขิน เออ จริงๆก็มีสองตอน ที่ไม่รู้จะเขินตอนไหนดี เพราะมันขำจนหายใจไม่ทันขนาดนั้นไปแล้ว หยุดอ่านเพื่อหายใจหลายครั้งมากระหว่างที่นั่งอ่านไอตอนเขาชนไก่ แกนี่มันขำมากจริง ไม่คิดว่าตัวเองจะหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังคนเดียวได้ขนาดนี้ พิมมาถึงตรงนี้ต้องขอสารภาพอีกที เลาขอโทษตอนแรกเราไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มแรกอะ แบบเออติดตามShort fic 24/7 ของแกก่อนแล้วเห็นมีคนแบบแนะนำก็เห้ยนี่มันคนแต่งคนเดียวกันนี่ งั้นไปเฟบไว้แล้วค่อยอ่านทีหลังละกันก่อนจะพบว่า โอ้แม่เจ้า โคตรพลาดอะชีวิต ตอนนั้นรู้สึกกำลังหาอะไรซักอย่างอยู่แล้วก็แบบเรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยหว่ะ ก็เลยเข้ามาอ่าน พออ่านเท่านั้นแหล่ะจ่ะ..........นี่ฉันข้ามฟิคเรื่องนี้ไปได้ไงวะ คืออ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยเว่ย ตอนนั้นพน.รับผลสอบด้วยมั้ง อือหือทรมานแรง การเจอฟิคที่ชอบจริงๆในวันที่กำลังจะต้องตายแบบไม่ได้เกิดมันเป็นแบบนี้นี่เอง พฮือออออออ แม่จ๋า โคตรเลวร้ายเลย แต่นั่นแหล่ะอ่านจบภายในวันนั้นอยู่ดี อิอิ พลังความอยากความชอบความปิดไม่ได้ความวางโทรศัพท์ไม่ลงไม่สามารถเลิกอ่านได้นี่มันเป็นพลังทำลายร้างจริงๆค่ะ และถ้าถามถึงตอนที่ชอบมากที่สุดล่ะก็บอกเลยตอบยากมาก มีตอนที่ชอบเยอะแยะมากมายที่ให้พิมบอกยังไงก็ไม่หมด ย้อนไปอ่านกี่ทีก็มีฉากให้เขินทุกตอนเลยอะ แล้วคือนี่ฉากไหนชอบ นี่แคปไว้หมดแคปไว้อ่านย้อนไปมาหมดเลยจ้า แถมสร้างอัลบั้มไว้สำหรับฟิคนี้โดยเฉพาะไว้เก็บที่แคปไว้เป็นหมื่นไปแสนลงไปเลยนะ น่าน55555555555555555รักฟิคนี้ขนาดไหนอะคิดดู ก็เลยไม่อยากให้จบไวถึงแม้จะไม่ได้เม้นต์ตั้งแต่ตอนแรกหรือเฟบไว้นานแต่ไม่ได้อ่านเพิ่งเข้ามาอ่านแล้วพบว่าโอ้ยชอบมาก ชอบจริงๆ ให้ย้อนกลับไปอ่านกี่ทีก็อ่านได้อะ (แกคงงงว่าแบบโอโหเว่อไปไหม ดูอวยมากใช่ปะ แต่ขอบอกเลยนะว่ามันดีจริงๆนี่นา นี่ชอบจนแบบรวมเล่มต้องซื้อจะมานั่งแคปหน้าจอทุกฉากไว้อ่านแบบนี้ไม่ได้55555555555555แม้จะต้องอดข้าวกลางวันเพราะต้องเก็บเงินไปคอนและต้องซื้อฟิคเรื่องนี้ก็ตาม ไม่เป็นไร ฉันต้องสู้ไหว!!!) แต่ถ้าพูดว่าชอบมากที่สุดจริงๆก็คงหนีไม่พ้นบรรดารูปตัดต่อทั้งหลายที่แกทำ55555555555โอยแม่เจ้าตอนนั้นเขินจนไม่รู้จะทำหน้ายังไงให้คนข้างๆไม่คิดว่านี่เป็นคนบ้า ตอนที่หมอมันง้อน้องให้รับแอดเฟซแบบโอย ไหนจะตอนที่พยายามทำบราวนี่เพราะน้องบ่นว่าอยากกินอีก ฮืออออ ยุนกิก็รักของเขาเนอะT_____T (ในที่นี้จะไม่ขอพูดถึงเรื่องรสชาติ55555555555) ฉากที่พี่มันมาดูแลน้องอีก (แม้น้องจะเกือบตายเพราะบราวนี่ที่หมอมันทำเองก็ตาม นั่นแหล่ะ555555เราจะไม่นับ แค่หมอเจียดเวลามาขอพี่จินให้สอนก็เกินพอแล้วชีวิต แต่ก็แอบสงสารทุกครั้งเวลายุนกิอยู่ท่ามกลางนัมจุนและซอกจิน เวทนารุนแรงมาก แต่ก็ขำแล้วก็ได้แต่บอกว่าโชคดีนะหมอ55555555555555) ที่ชอบอีกตอนก็คือตอนที่ทำการบ้านให้จีมิน นี่อิจฉามากอยากได้คนมาทำการบ้านให้บ้าง จะตายจมกองการบ้านอยู่แล้วปัจจุบัน5555555 สุดท้ายอยากจะบอกจริงๆว่าเราไม่เคยเขียนคำนิยมอะกรี้ดดดดดดดดดมันต้องเขียนยังไงแบบไหนหรอ นี่คือเขียนจากใจล้วนๆเลยนะไม่กล้าเสิร์ชเน็ตหาว่าที่แท้จริงมันต้องเขียนเกี่ยวกับอะไร กลัว555555เพราะนี่ยาวมาก หาสาระไม่ได้ มาจากสิ่งที่อยากบอกแกทั้งหมดล้วนๆ และสิ่งที่อยากบอกมากๆๆจริงๆก็คือขอบคุณนะที่แบบแต่งฟิคเรื่องนี้ อ่านแล้วแฮปปี้จริงๆอะ ทั้งๆที่ตัวเองได้ไปมีส่วนเกี่ยวในเรื่องนี้ไหม ก็ไม่5555555แต่นั่นแหล่ะโคตรรักหมอโคตรรักจีมินโคตรรักฟิคเรื่องนี้โคตรรักไรต์เตอร์เลย อ่านวนไปวนมากี่ทีก็ชอบและก็ไม่อยากให้จบเลยทำไงดี อยากให้จีมินเล่นตัวไปนานๆแต่สงสารหมอ กลัวหมอผลันตัวไปเป็นนักร้องร่วมวงกับนัมจุนซอกจิน แค่มีสองคนนี่ก็ทนฟังไม่ไหวละ5555555555 พวกมันไม่ได้ร้องกันจริงๆนะเว่ย แต่นี่เหมือนได้ยินเสียงพวกมันร้องทะลุแทรกออกมาจากฟิคทุกครั้งเลย แล้วพอเห็นหน้านัมจุนซอกจินในชีวิตจริงต้องทำยังไงหรอถึงจะไม่คิดถึงเรื่องนี้ ขอโทษนะ รู้สึกเป็นคนใจบาปมาก5555555555 ปล. นี่พิมยาวมากยาวกว่าทุกคอมเม้นต์ที่เคยเม้นต์มา ตายๆ พิมจนไม่ได้สังเกตุว่า เห้ยเวรละนี่มันเกินพันตัวอักษรแล้ว ยาวมากยาวอะไรขนาดนี้555555555 สุดท้ายก็เลยอยากบอกว่า ดีมากๆจริงๆที่แกแต่งฟิคหมอแมวขึ้นมา มันดีจนทุกตอนจนมันต้องเม้นต์อะแล้วแบบคือยาวมากเพราะว่ามันหยุดไม่ได้ มันมีอะไรมาให้พิมมาให้หวีดร้องตลอด555555555 แล้วคือนี่สมัยก่อนเราเม้นต์น้อยมากนะแต่พอเจอเรื่องนี้แบบเห้ยตอนนี้ไม่เม้นต์ไม่ได้ มันเหมือนมีอะไรมาแบบ กลับไปเม้นต์เดี๋ยวนี้!!!! กลับไปกรีดร้องถึงหมอเดี๋ยวนี้ อย่าได้เก็บไว้ในใจ !!! ปล. จริงๆอยากจะพิมบอกรักหมออีก แต่กลัวและเหนื่อยใจกับตัวเอง แค่ในเม้นต์ก็เรียงความบอกรักหมอกันไปเยอะ(มากๆ)แล้ว เพราะฉะนั้น พอเถอะ5555555555 (อันที่จริงเราเมนแทฮยองค่ะ แต่พอเริ่มหลงรักหมอ ขอบอกว่า ณ เวลานี้ รูปทุกอย่างรูปในเครื่องจะเปลี่ยนเป็นรูปมินยุนกิหมดแล้ว ยิ่งภาพไหนนางทำผมน้ำตาลดำๆนะ โอ้ยย ตบตี ตะโกนเรียกหมอๆ จนคนอื่นงงหมดแร้ว!!! หมออะไรนี่มันพี่ก้า เออช่างเหอะ คนไม่อ่านมันไม่เข้าใจความกรี้ดนี่หรอก!!! ปล2. หมอแมวรวมเล่มแล้วนี่แกจะเปิดเรื่องใหม่ปะอะ555555555 ดูรีบมากใช่ไหม ใช่55555นี่รีบเพราะชอบการแต่งสไตล์แกอยากให้เปิดเรื่องใหม่ รับรองมินยุนกิในเรื่องใหม่ต้องมาแทนที่คุณหมอในเรื่องนี้แน่นอน (อี๋ พิมคุณหมอแล้วรู้สึกแย่อะ55555555555พี่มันกากเกินกว่าจะเรียกคุณหมอแล้ว!!) เออ55555แต่ไม่ได้บังคับนะแค่ถามเฉยๆ ไว้แกแบบว่างๆค่อยคิดพล็อตก็ได้ อิอิ ปล3. เกร้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอีกไม่กี่ตัวอักษรจะพันห้าแล้ว พอกันที ความรักของเราต้องเบรกไว้แค่นี้ก่อนที่จะเริ่มไม่มีสติควบคุมตัวเองไม่ได้ไปมากกว่านี้5555555555 ย่อ
Markzzx | 9 พ.ค. 59
-
6
-
0
ดูทั้งหมด
ชอบบบบ
อ่านแล้วมันนุ้บนิ้บที่หัวใจมากเลยค่ะ ถึงจะช้าๆเนิบๆแต่อบอุ่น แต่ละอย่างมันเรียลมากๆเลยค่ะ ชอบมากๆเลย อยากมีหนังสือเรื่องนี้เก็บไว้จังเลยค่ะ แต่นี่ก็หลายปีแล้วคงจะหมดแล้ว55555
ฮืออออออ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วฟีลกู๊ดมากอ่ะ คือมันแบบ......ทัชใจสุดๆไปเลยอ่ะคุณณ อบอุ่นกว่านี้กว่านี้ก็ไมโครเวฟละป่ะ!?
โอ้ยยยยยยยยยยยย ไม่ไหวแล้วววว เขินมากแม่!!!ฟินมากเลยอ่ะ ฮรือออออออ
อะไรวะเนี่ยยยย555555555555555555555555555
โอ้ยยยยยยย ลาก่อนค่าทุกคน
อ้ย เขินก็เขิน ขำก็ขำ เเง
ไม่รู้จะยังไงเเล้ว555555555555555
นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว
ขอบคุณค่ะ น่าสนุก
แต่ก็สะเทือนในเล็กๆที่ 26 ถูกมองว่าเป็นวัยกลางคน ตอนเราเด็กก็เคยคิดงั้นแหละ แต่พอ 26 ขึ้นมาจริงๆ ถึงรู้ว่ายังไม่ทันได้เป็นผู้ใหญ่เลยด้วยซ้ำ
บ่นไรมากมาย เอาเป็นว่า ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่อันตรายต่อใจที่สงบนิ่งมานานนะ :) เก่งมากเลย
55555555555555 น่ารักดี
รักในความเรียลของตัวละคร ตกหลุมรัก-ุนมาก -ุน aka ไมโคเวฟของป้าคคนแมน แอบเสียดายนิดหน่อยที่ตัวเองเพิ่งมาอ่านได้ไม่นานเลยชวดเล่มไป แต่ก็ยังดีใจที่ได้มาเจอฟิคเรื่องนี้นะคะ เย่ ๆ ขอบคุณสำหรับผลงานดี ๆ นะคะ ไว้เราจะไปไล่ตามอ่านเรื่องอื่นต่อน้า เลิ้บยู <3