Fic prince of tennis(ถึงจะไม่เล่นเทนนิสก็เถอะ)

ลำดับตอนที่ #2 : จัดการ งานโรงเรียน

แกร็กกๆๆๆๆ


-_-  ฉันโกยทุกสิ่งอย่างใส่กระเป๋า  ให้ตายสิบิบี (?)   ทำไมถึงไม่มีใครปลุกเลยนะ?   นายเรียวมะนี่ก็เหมือนกัน..


" นี่ๆๆๆๆ-*-"

ฉันเรียกพร้อมสะบัดมือตรงไหล่เรียวมะดังแปะๆๆ (สะบัดซะแรง)  จนนายนี่เริ่มลืมตาขึ้นมาทำหน้างง..... พร้อมกับดูนาฬิกาตัวเอง

"ห้าโมงสามหก =_=.... หือ"

แล้วก็เพิ่งหันมาเห็นฉัน ผู้ช่วยปลุกเขาให้ออกจากห้วงนิทรา   ... ขอบจายยย ที่ยังเห็นหัวฉันอยู่-___-

"แล้วเธอมาอยู่นี่ได้ยังไงหนะริวซากิ=__="

เยี่ยม.... เป็นคำถามที่แย่มาก- -^

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงละ -   -"

"แล้วทำไมไม่มีใครปลุกเลยเนี่ย -_-"

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงละ - -"

"- -"

"- -"

"..."


เขาเลิกสนใจฉัน(?)  แล้วไปตั้งหน้าตั้งตาโกยของใส่กระเป๋าเหมือนโกยขยะลงถัง   ก่อนจะรีบเดินไปจะออกนอกห้อง แต่..

วืดดด.... วืด......

เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังวืดๆเหมือนตั้งระบบปิดเสียงไว้  แล้วคาดว่ามันคงจะสั่นต่อไปจนโลกแตกสลายแหงแซะ- - เขาจึงต้องชะงักเท้าแล้วรับโทรศัพท์เสียก่อน

"โมชิโมชิ-__-"

-__- คุยเรื่องอะไรกันหนะนั่น

"หืม -__-  แล้วทำไมไม่ปลุกไปตั้งกะทีแรก"

-__- สงสัยๆ

"บ้าแล้ว โรคจิตขึ้นสมองรึไง? -*-"

-__-แล้วอยู่ๆก็หน้าแดง  คุยเรื่องไรหนะนั่น (เพราะขาวผ่องมาก หน้าแดงเลยเห็นได้สบายๆ)

"เออ..จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ เหอะ!"

-__- บ้านนายใช้'เหอะ!' แทนคำว่า 'แค่นี้นะ'หรอ

"เฮ้- - ริวซากิ"

"หืม"

เอาหละ ในที่สุดเรื่องก็วกวนมาทางฉันเสียได้.... -_-

"คิทามาดะโทรมา บอกว่าให้ฉัน..และเธอ  ไปที่สนามเทนนิส-_-"

หือ? ซินเซียรึ

"ซินเซียมีเบอร์นายด้วยเหรอ?"

หรือว่าสองคนนี้แอบกุ๊กไก่กันอยู่!!~ (กุ๊กกิ๊ก*)

"ไม่รู้เหมือนกันว่าเอาเบอร์ฉันมาจากใคร-__-"

ไม่รู้เหมือนกันว่าเอาเบอร์ฉันมาจากใคร~   แปลว่านายนี่ไม่มีเพื่อนเลยสินะ..หือ~~^^เก็บไว้แบล๊กเมตอนทำรายงานดีกั่ว~~





"ไง มาแล้วเหรอ~"       

"เห็นหัวฉันโผล่มารึยังละ-__-"

เมื่อมาถึง ท้องฟ้าเริ่มกลายเป็นสีส้มหน่อยๆ  ซินเซียรีบออกมาเท้าสะเอวต้อนรับ  ในขณะที่เรียวมะก็เท้าสะเอวตอบไปเช่นกัน

สงสัยนายนี่กำลัง..'รมบ่จอย รมบ่จอย โว๊ย~~' แหงแซะ- -

"เอาหละๆ  ฉัน คิทามาดะ ในฐานะหัวหน้าห้อง  เมื่อมีงานโรงเรียนระดับชั้นเรา  ฉัน คิทามาดะในฐานะหัวหน้าห้อง~ จำเป็นจะต้องลงชื่อห้องส่งไปแสดง  เพื่อคะแนนที่จะได้กลับมาของทุกคน~"

"เธอจะพูดซ้ำไปมาทำไมหนะ-  -"  อือ  สงสัยเหมือนกันเลย- -d

"สรุปคือ  เราได้แสดงละครในงานโรงเรียนนะคะ^-^  ฉัน~ คิทามาดะ....เอ่อ ไม่ซ้ำแระ...  ฉันขอตัดสินให้งานนะคะ"

ส่วนแกก็นั่งกินลูกชิ้นสบายใจใช่มั้ย ยัยหัวหน้า????- -

"อิโซ เมโมริ ทานาดะ  ซึบากิ เอนโด มิยู  โคโคมิ  เรนจิ พวกเธอทำฉากที่จะแสดงนะ   ซึซึเมะ อิซารุ โจ  อุปกรณ์  เอาไปให้พวกทำฉากซะ   บลาๆๆๆ"

- - สารพัดรายชื่อ.... เอิ่ม  แกน่าจะบอกก่อนนะว่าจะแสดงเรื่องอะไร~ ยัยเบ๊อะ-*-

"อ้อ เราจะแสดงเรื่องเจ้าหญิงในนิทานนะ~*-*   ผู้แสดงมี.."

โห... ปัญญาอ่อนไปหน่อยมั้ยหนะ  ฉันไม่ขอเอี่ยวแน่นอน

"มี โคโคนะ ฮินาตะ  เล่นเป็นคนร้าย~  เอจิเซ็น เล่นเป็นเจ้าชาย*-*....แล้วก็"

"เฮ้ๆ -  -  ทำไมฉันต้องเป็นเจ้าชายหละ"

นี่นายยังไม่รู้อีกรึไง -_-

"คะแนนโหวตหนะ คะแนนโหวต^O^"

"ชิ.."

แล้วหมอนี่ก็พ่ายแพ้ไป วะฮ่าๆๆๆๆ

"แล้วเจ้าหญิง.."

"ฉัน ๆๆๆ ฉันเป็นเจ้าหญิง></"

....ก่อนที่จะพูดชื่อออกมา  ยัยเมโมริ จอมแอ๊บแบ้ว (แต่ก็แอ๊บขึ้น) ก็ยกมือขึ้นพร้อมกับกระโดดด๋อยๆ   - -

"เมโมริจัง"  ซินเซียเริ่มแถลงการณ์ "เธอมีความไม่เหมาะสมที่จะเป็นเจ้าหญิง  เจ้าหญิงสมควรมีผมที่ยาว สีธรรมชาติ  ไม่ใช่ผมกลมๆสั้นแค่คาง สีเหลืองอ่อนแบบเธอ   เจ้าหญิงต้องมีหน้าตาที่สง่างาม  ไม่ใช่หน้าเด็กๆแอ๊บแบ้ว-__-  ฉะนั้น เจ้าหญิงต้องเป็นริวซากินะจ้ะ"

......-___-

"นี่T^T  ทำไมฉันต้องเล่นเป็นเจ้าหญิงละ  แถมเจ้าชายยังเป็น..."

"ทำไม  -_-^ ทำไมเฮอะ " นายนี่รีบหันมาทำหน้าเซ็งใสฉันทันที แบบว่า 'รมบ่จอย รมบ่จอยโว๊ย~'(ยังไม่จบ)

"ทำไมต้องเป็นฉันด้วยละ- -^" ฉันกอดอก

"ตอบให้..'มันคือกรรม'- -^"นายเรียวมะกอดอก

"- -^^^"

"- -^^^"

"- -^^^"

"โอ้ย! เบื่อ" แล้วก็เมินหน้าไปทางอื่นพร้อมบ่น   รมบ่จอยโว๊ยยย (เอาอีกและ-*-)

เป็นนายนี่อีกแล้วที่พ่ายแพ้กับสายตาฉัน -_,-หึๆ ฉันคือเดอะวินเนอร์!!!


"อ้อ  บทคำพูดของเจ้าหญิงเจ้าชายตัวร้าย  พร้อมแล้วนะจ้ะ^-^  เอาไปดูชมได้เลย แล้วนี่ โทโมกะ แต่งหน้าเจ้าชายนะ  เธอมีเซ้นด้านนี้หนิ   อิโซ จัดฉากเสร็จมาแต่งหน้าเจ้าหญิงนะ ส่วนเมโมริ  ไปทำท่าให้เหมือนสตรีหน่อยละกัน แอ๊บมากไปแล้วเธอ "

เออๆ  อิโซมาแต่งหน้าฉันค่อยไว้ใจได้หน่อย -__-  แต่ยัยโทโมะแต่งหน้านายเรียวมะเนี่ยนะ  ยัยนั่นต้องกรี๊ดแตกแน่ๆ  หนะ ท่าทางตื้นตันใจมากเลยนะนั่น-_-      เลิกสนใจ ฉันเข้าไปเอาบทแล้วมาเปิดดู


-____-; โอ้จอร์จ  นี่ฉันต้องทำจริงๆหรอเนี่ย อมมายก๊อด~





[วันรุ่งขึ้น  ซ้อม-จัดฉาก]

ณ โรงยิม  งิมๆๆๆ (- -....)


ผู้คนที่มีหน้าที่จัดฉากก็กำลังพยายามกันอย่างเต็มที่  ขาดเหลืออะไรก็สามารถจิกหัวใช้พวกหารอุปกรณ์ได้อย่างสบายๆ  ส่วนฉัน และนายเรียวมะ....

"เป็นไง ชุดนี้^^"

ซูซานจังหยิบชุดของเจ้าหญิงให้ฉันดูO_o  ชุดของเธอดูน่ารักและสง่ามากเลย  เธอจะให้ฉันยืมใส่จริงๆรึนี่

"มัน...สวยไปรึเปล่า"

"ไม่หรอก^^ เหมาะกับซากุโนะจังจะตาย"

โอ้ว  ซูซาน ฉันร้ากเธอ>_< 

"เอาเป็นว่าใส่ชุดนี้ละกันนะ ฉันอุส่าขอแม่มาให้ยืมเชียว~ "

อือๆ แม่ของซูซานหนะสวยแล้วก็หุ่นดีมากเลย*-* เป็นนางงามด้วยนะ 

"เดี๋ยวฉันทำผมให้เธอเอง  ปล่อยเปียแล้วม้วนผมหน่อยนะ  จะได้เหมือนเจ้าหญิง ใส่ตุ้มหูด้วย บลาๆๆๆๆๆ"

-___- 


แล้ว?  นายเรียวมะละ  

(   -_)


"ใส่ชุดนี้เหรอ ได้สิ  แต่ไว้ใส่ตอนงานเริ่มดีกว่า-_-"


(   -_) หมอนั่นก้กำลังโดนล้อมเหมือนกัน  หึ


"เฮ้ๆๆ  เจ้าหญิงเจ้าชาย ซ้อมบทได้แล้ว  ตัวร้ายก็เหมือนกัน!"   เสียงยัยซินเซียดังระงม  ฮินาตะและโคโคนะก็ลากฉันและเรียวมะมารวมหัวมั่วสุม(?)


"นี่  ตอนแรกอะ  เจ้าหญิงจะต้องนั่งร้องเพลงอยู่คนเดียวเปลี่ยนเหงาใช่มั้ยละ^-^" โคโคนะแถลงการณ์  ก่อนจะหยิบหน้ากากผีมาทาบหน้าตัวเองแล้วแลบลิ้น  ให้ความรู้สึก....น่ารักแทนน่ากลัว-.-  "แล้วฉันกับฮินาตะก้จะเป็นปิศาจมาตามล้างเจ้าหญิงแสนสวย^O^"

"อืม แล้วชั้นก็ต้องเข้าไปช่วยใช่มั้ยละ?" นายเรียวมะแถลงไข- -   "แล้วก็ต้องโดนคุณมิซึโนะใช้เคียวฟาดที่หน้า-_-"


"ใช่แล้ว  ช่วงนั้นก็ระวังนะ  ฉันจะพยายามฟาดไม่ให้โดนจริงๆ=_="


"อืม..- -"

"แล้วฉัน  เอ่อ.... ฉันก็ต้องพูดจาขอบคุณ-__-" ฮึ  "พร้อมกับร้องให้โศกา"


ทำไมฉันต้องไปโศกาให้ตานี่ด้วยละ-__-


"อื้อ  แค่เบะหน่อยก็ได้ เอาพองามไม่ต้องร้องจริงนะจ้ะ^-^"   ฉันอยากเกิดมาร่าเริงน่ารักอย่างโคโคนะจังเลยอะ- -

"แล้วชั้นก็...เอ้ะ=__=;;  ทำไมบทช่วงนี้มันแปลกๆ..."

หือ-__-  อย่าบอกนะว่า ..

"เจ้าหญิงเจ้าชายก็ต้องมีเลิฟซีนสิ  ทั้งห้องอุส่าใส่ให้เลยนะ>_<~" เลิฟซีน!!  แต่ฉันว่า ยัยเมโมริคงไม่ใส่ให้แบบนี้หรอก

"-__-"  พูดไม่ออกเลยฉัน

"-__-"

"-__-"

"โอ้ย ปวดหัว=__+"


แล้วเขาก็แพ้อีกตามเคย  - -.... กับเกมส์จ้องตาของฉัน







ชิ.. -__- เจ้าชายงั้นเหรอ

บทบ้าๆที่ต้องเล่นคู่กับเจ้าหญิง    แล้วนี่มันนิทานชาติไหนกันฟะ  แต่งเรื่องมาเองทั้งนั้น-__-^


เดินออกมาจากโรงยิมได้ไม่ไกลก็รู้สึกเจ็บแปลบที่เท้าจนต้องนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ   นี่ผมเล่นเทนนิสมากไปจนเจ็บข้อเท้าเลยรึนี่- -    .... รู้สึกว่าข้อมือก็ชักเจ็บๆแล้วแฮะ

....บ้าจริง  นี่ผมแก่ลงมากขนาดนี้เลยรึเนี่ย -__-

"เฮ้  นี่นาย ไปไหนหนะ-__-  ฮินาตะจังบอกว่าให้ไปซ้อมได้แล้ว"

หือ.. ริวซากิรึ -*-  อ้อ  ใช่แล้ว  พักนี้รู้สึกริวซากิจะเพี้ยนๆ-__-  ตอนนั้นแค่ผมขอลูกคืนดีๆ (ดีสุดแล้ว?) อยู่ๆก็มาว่า-__- ไม่รู้เป้นอะไร

"บอกคิทามาดะว่าฉันจะไม่เล่น-__-"  ผมพูด  และยังไม่หันหน้าไปมอง  เดี๋ยวโดนมองแปลกๆ ผมไม่ชอบสายตาของริวซากิ-_-

"นายจะบ้ารึไง-*-"

-__- งั้นผมคงบ้าไปแล้วละ ฮึ

"ทำไม"

"ในห้องก็น่าจะมีคนที่เหมาะจะเป็นเจ้าชายสิ  อิโซ หมอนั่นก็เท่จะตายไป-__- ผมก็สีทองเข้ากับลุคเจ้าชายอีก"

"-__-  นั่นสิ  ทำไมถึงให้บทนี้กับนายนะ"

ชิ... ทีนี้ละพูดเห็นด้วยเลยเชียว!! -__-

"แต่ยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้อยู่ดี  ไปเดี๋ยวนี้=[]=!"

"ไม่-_-"

"ไปสิ"

"ไม่-_-"

"ไปเดี๋ยวนี้เลย"

"ชิ.."

สุดท้ายผมก็โดนริวซากิลากไปจนได้... ให้ตายเถอะ-*- อ้า ชีวิต!



---------------------
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก สอบไม่ตกทุกวิชาาาาาาาาาา~~~>O<