!!!~@หนุ่มฮอต แก๊งซ่าส์ ท้าดวลหัวใจ@~!!!

ลำดับตอนที่ #1 : cl-l@pt3l2 0n3

                                                1



"นี่!!!!หยุดเดี๋ยวนี้น๊า!! -o- " เสียงของอาจารย์ดุสิตที่วิ่งถือไม้เรียววิ่งไล่พวกฉันอยู่ ดังจนทำให้เด็กนักเรียนที่อยู่บนตึกต้องชะโงกหน้าออกมาดูเหตุการณ์ตรงสนามหน้าตึก

"เรื่อง"ไรอ่ะ"จารย์ หยุดก็โง่สิคร๊า!!! -_-^" ฉันเลยตะโกนกลับไปบ้างทั้งๆที่ยังคงวิ่งหน้าตั้งตามเพื่อนๆของฉันไปทางหน้าโรงเรียน

"เฮ้ย!มาทางนี้เร็วเข้า เร็วสิเอมมี่ >.<Y" ยัยแช่ม เอ๊ย!แชมมี่ เพื่อนรักของฉันที่วิ่งนำหน้าอยู่รีบกวักมือเรียกเพื่อนๆให้ไปทางลัดที่จะออกนอกโรงเรียน แต่ฉันเนี่ยสิ วิ่งรั้งท้ายอย่างนี้ โอ๊ย! เหนื่อยจาตายแหล่ว (-_-")

"ไม่ไหวแล้วอ่ะแชม พวกแกไปกันเลย -.,- ไม่ต้องรอฉัน ไปสิ..บอกให้ไปไง!!!!>o<" ฉันรีบตะโกนบอกแชมที่มัวแต่อึกอักไม่ยอมไปตามที่ฉันบอก เมื่อเห็นว่ายัยแชมวิ่งตามเพื่อนๆคนอื่นไปแล้ว ฉันก็หยุดวิ่ง และหันไปประจันหน้ากับอาจารย์ดุสิตที่ยังคงฟิตเปรี๊ยะอยู่ 0_o

"โห๋! จารย์ เจ๋งจิงน้า วิ่งอย่างนี้แล้วยังไม่เหนื่อยอีกอ่ะ" ฉันพูดไปหอบไป -*-

"เธอไม่รู้อะไรซะแล้วยัยเอมมี่ตัวแสบ ครูหน่ะเป็นถึงอดีตแชมป์กรีฑาประเภทลู่เชียวน้า ครูเนี่ยได้รางวัลมาเยอะแยะเลย...." อาจารย์แกยังคงโม้เรื่องของแกอยู่ ฉันเห็นได้โอกาส ดีหล่ะ ช่วงนี้แหล่ะรีบชิ่งก่อนดีกว่า ฉันค่อยๆถอยหลังอย่างช้าๆ..ช้าๆๆ

แล้วก็ออกวิ่งอย่างรวดเร็ว!!!!

"เนี่ยแล้วครูก็ยังได้รางว...วัล อ้าว! เฮ้ย ยัยชะเอมกลับมานี่เดี๋ยวนี้นะ" อาจารย์ดุสิตที่เพิ่งจะตื่นจากภวังค์ เริ่มวิ่งไล่ฉันอีกครั้ง แล้วเรื่องอะไรหนูต้องอยู่ให้อาจารย์จับได้ด้วยเล่า!!!  ฉันรีบวิ่งเลี้ยวไปอีกทางทันที แต่ฉันลืมนึกไปว่า...ทางนี้มันเป็นทางตัน!!!

"หึหึ เอาหล่ะยัยชะเอม รีบมอบตัวซะดีกว่า ตอนนี้ตำรวจได้ล้อมไว้หมดแล้ว" อาจารย์ดุสิตพูดพร้อมกับยิ้มอย่าง..อึ๋ยยย สยองง่ะ >.< ว่าแต่ว่า อาจารย์วิ่งจนเพี้ยนแล้วหรอเนี่ย -_-?

"อาจารย์คะ -_-^ อาจารย์คิดดีแล้วหรอคะที่เรียกชื่อหนูอย่างนั้นหน่ะค่ะ" ฉันชักเริ่มโกรธแล้วนะ อาจารย์คิดผิดซะแล้วที่มาเรียกชื่อจริงฉันที่แสนจะเชยยยยย!!!!

"ยอมไปกับครูดีกว่านะ ตอนนี้เธอไม่มีทางหนีแล้ว" ในขณะที่อาจารย์กำลังพูดอยู่นั้น ฉันได้มองหาทางหนีทีไล่อยู่ แต่...ทำไมไทยมุงมันเยอะอย่างนี้ง่ะ0_o เร็วจริงๆเยยพวกนี้เนี่ย

"อ๋า!! O_O! นึกออกแล้ว" ฉันเผลอหลุดปากด้วยความดีใจ เมื่อเห็นว่ากำแพงโรงเรียนที่ตั้งอยู่ข้างๆ?? มีอิฐอยู่หลายก้อน

"อาจารย์คะ...หนูกราบลา" ว่าแล้วไม่ให้เสียเวลา ฉันก็วิ่งถอยไปตั้งหลัก แล้วออกวิ่งด้วยอัตราเร็ว 20กม./ชม. (เว่อร์ซ้า!!) ฉันเหยียบที่ก้อนอิฐและดีดตัวกระโดดข้ามกำแพงโรงเรียนออกไป!!!!!

พลั่ก!!!

"นี่เธอ... ทำอะไรของเธอเนี่ย รีบออกไปจากตัวฉันซักที" เสียงที่ดังขึ้นไม่แสดงออกถึงอารมณ์ใดๆของผู้พูดทั้งสิ้น แต่มันก็ช่วยบอกว่าฉันกำลังอยู่บนตัวของผู้ชายคนนี้!!!

"ขอโทษค่ะ" ฉันพูดและรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

"เฮ้!!! มีอะไรหรือเปล่ายัยเอมมี่ ทำไมช้ายะ..ยะ..อย่าง-นี้-หล่ะ" ยัยแชมมี่ที่วิ่งมาดูฉันตะโกนถามแต่ก็เสียงอ่อยเมื่อเจอกับสายตาที่เยือกเย็นยังกะน้ำแข็งของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า หว๋าย!! เค้าจะโกรธมั้ยเนี่ยที่ไปล้มทับเค้าเนี่ย (_._)

"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยอ่ะ" ฉันบอกยัยแชมและเพื่อนๆที่วิ่งตามมาทีหลัง พร้อมกับหันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้น

"เราขอโทษนะ เป็นอะไรมากมั้ย?" ฉันบอกและถามเค้าด้วยความเป็นห่วง

"ยัย-ซุ่ม-ซ่าม" ผู้ชายคนนั้นพูดแค่นี้และเดินจากไป ปล่อยให้ฉันยืนเอ๋ออยู่ตรงนั้น

"นี่ ผู้ชายอะไรเนี่ย คนเค้าขอโทษแล้วยังจะอารมณ์เสียอีก จริงมะพวกเรา?" ยัยแชมมี่หันไปขอแนวร่วมจากเพื่อนข้างหลัง

"ช่าย!!!" ตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน -*-

"เอมมี่ เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมแข็งไปเลยอ่ะ เฮ้ย!!! " ส้มจี๊ด 1 ในพวกที่ยืนอยู่ข้างหลังแชมมี่ตะโกนถาม ฉันถึงกะสะดุ้ง

"ห๋า!! เอ่อ ไม่มีไรหรอก ไปเหอะ เดี๋ยวอาจารย์แกจะตามมาอีก" ฉันบอกและรีบเดินนำเพื่อนๆไปจากตรงนั้นทันที

        นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย!!!! ///^^?/// ทำไมใจเต้นรัวอย่างนี้หล่ะ ?

หรือว่า.....

"ห๋า!!!! ตกหลุมรัก" เพื่อนๆตะโกนพร้อมกันเมื่อฉันบอกสิ่งที่ฉันเป็นขณะนี้ ตอนนี้พวกเราอยู่ในฐานลับของแก็งค์พวกเรา "G:nu*g@LuA" หรือภาษาไทยคือ

"แก๊งค์นู๋กะหลั่ว" หรือเรียกรวมๆว่า "จีหนูกะหลั่ว"หรือ"จีนู๋กะหลั่ว"
(จะเขียนให้มันได้อะไรขึ้นมาฟร้ะ) ฐานลับของพวกเราเนี่ย มันไม่ลับเหมือนชื่อหรอกนะ เพราะมันก็คือ ห้องใต้หลังคาบ้านฉันเองแหล่ะ แหะๆ ^_^?

"แกจะบ้าหรอยัยเอม แกไปล้มทับเค้า ขอโทษเค้า เค้าด่าแก แล้วแกก็ตกหลุมรักเค้า เฮ้อ! แกนี่น้า ท่าจะประสาท" อิงค์พูดพร้อมกับส่ายหัวช้าๆ

"ประสาท" เพื่อนๆช่วยย้ำอีกครั้งพร้อมๆกัน

"นี่พวกแกไม่ต้องสามัคคีชุมนุมกันขนาดนี้ก็ได้เฟร้ย-_-^ เออ! ฉันมันประสาท แต่ว่าน้า เค้าก็น่ารักจริงๆนี่นา >.,<" ฉันพูดพร้อมกับยิ้มหวานเมื่อนึกถึงหน้าของเค้าคนนั้น

"เหอะ เชื่อฉันมั้ย ว่าเค้าไม่-สน-ใจ-แก!!555+ ^o^" หวานพูดคำที่ทำให้ฉันสะเทื้อน สะเทือนไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ

"ฮึ้ย!! พูดอย่างนี้มันดูถูกกันนี่หว่า ไม่ได้ๆด้วยเกียรติของ 1 ในผู้ก่อตั้ง จีหนูกะหลั่ว ฉันขอท้าให้พวกแกพนันกับฉันว่าเค้าจะสนใจฉันมั้ย? กล้ามั้ยล่า?กล้ามั้ย เหอะๆ"

"โอเค!!!" พวกเพื่อนๆฉันมันสามัคคีชุมนุมกันอีกแล้ว 

ได้!!! ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว จะถอยคงไม่ได้การท้าดวลเรื่องของหัวใจของฉันเริ่มขึ้นแล้ว!!!!!!

                                            สู้ๆ Y(^o^)Y /Yo!!!