คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ( ไ อ้ ) ผี ขี้ เ ต๊ า ะ : O . 1
ไ อ้ ผี ขี้ เ ต๊ า ะ : O . 1
▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของบังมินอาคนนี้ค่ะ ฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนึงในโซล ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันก็จะอยู่ปีสองแล้วค่ะ ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาในปีนี้ด้วยเถิดดด สาธุ .... พูดถึงเรื่องดีๆ ฉันคิดว่าฉันกำลังโดนใครติดตามมาสักพักแล้วนะ u_u .
“สวัสดี”
เสียงใครอ่ะ !!! ฉันมองไปรอบๆ ไม่เห็นมีใครอยู่เลย สงสัยหูจะฟาด บรึ๋ยยย~~
“สวัสดีน่ะสวัสดี ตอบกันหน่อยได้ป่ะ”
“ใครอ่ะ ซ่อนอยู่ไหน (;-; ) ( ;-;)”ฉันหันมองหาอีกครั้ง
“ฉันเป็นวิญญาณ เธอคงไม่เห็นหรอก”
“อย่ามาตลกนะ ออกมาได้แล้ว! u_u”
“จะให้พูดอีกกี่รอบว่าเป็นวิญญาณ เดี๋ยวจับปลํ้าเลยนิ่!”
“วิญญาณอะไรจะปลํ้าคน..หื่นชะมัด”ฉันพูดเบาๆ
“เป็นวิญญาณแล้วมีกฏห้ามหื่นหรือไง?” กวนอ่ะ คือกวน.. วิญญาณอะไรกวนที่สุดเลย..
“เชื่อแล้วๆ แล้วมีอะไรกับฉันหรือไง”ฉันถาม
“มีเรื่องจะขอให้เธอช่วยหน่อย..”
“เรื่องอะไรอ้ะ..”
“หาสาวสวยๆในมหาลัยฯสักคนสองคนที่ดิ” ไอ้ผีหน้าม่อเอ้ยยย !!
“เป็นผีแล้วยังจะหน้าม่ออีกนะ”
“ไม่ใช่ผีซะหน่อย วิญญาณไง!! มันมีเหตุผลหรอกน่า”
“เหตุผลอะไรล่ะ”
“ฉันต้องเจอรักแท้ ถึงจะกลับเข้าร่างได้” หือ...
“ทำไมอ่ะ?”
“ก็ท่านยมทูตพูดแบบนั้นเธอมีอะไรก็ไปถามเขาเองไป” ไม่ไปหรอก ฮรือ ยมทูตอ่อ? กลัว TTOTT
“แล้ววิญญาณนี่ ไม่สามารถเห็นได้ใช่ป่ะ?”ฉันถือโอกาสถามด้วยความสงสัย
“แล้วเธอเห็นฉันอยู่ป่ะล่ะ..”ไอ้ผีกวน!
“ไม่เห็น ก็นึกว่าจะแบบผุบๆโผล่ๆได้”
“จริงๆมันก็ได้อ่ะแหละ”
“แล้วทำไม ไม่โผล่มาให้ฉันเห็นล่ะ เธอแผลอะไรงี้เละหรอ”
“ไม่เละอ่ะ หน้าตาดีเกินล้านเปอร์เซ็น” ผีหลงตัวเอง =O=
“แล้วทำไมไม่โผล่มาให้เจอ”
“ไม่เอาอ่ะ ยังไม่ถึงเวลา เดี๋ยวเธอตกหลุมรักฉันจะทำยังไงล่ะ”
“ค่ะๆๆๆ =O=”
“เธอต้องช่วยฉันกลับเข้าร่างให้ได้นะ”
“อื้ม จะพยายาม เอ้อ เลิกตามฉันได้แล้วนะ มันรู้สึกไม่ดีอ่ะ..”
“ไม่อ่ะ ฉันจะอยู่กับเธอ”
“ไม่ต้องมาอยู่ ฉันกลัว TTOTT”
“กลัวว่าฉันจะไม่รักเธออ่ะนะ?”
“ไม่ต้องมาเสี่ยวใส่เลยนะ!”ฉันเพลียกับไอ้ผีบ้านี่จริงๆ
“เสี่ยวแล้วเกี่ยวใจเธอป่ะล่ะ”
“พอเลยพอๆๆๆ TTOTT”
“ฮ่าๆๆๆๆ”ผีหัวเราะ ... =_=
“นี่ฉันเหมือนคุยคนเดียวถูกไหม คุยกับวิญญาณ”
“ไม่นิ่ ฉันคุยทางจิตกับเธออยู่”
“ห้ะ!?”
“ก็ฉันอ่านใจเธอได้ด้วย...แค่คุยกันผ่านจิตไม่เห็นยาก”
“งั้นก็รู้อ่ะสิ ว่าฉันด่าเธอว่าอะไรบ้าง..”
“ไอ้ผีหลงตัวเอง ไอ้ผีกวน ไอ้ผีบลาๆๆ รู้หมด จะถือว่าเป็นคำชมละกันนะ”
“ว่าแต่เธอชื่ออะไร”
“คิมยูรา”
“ฉันชื่อ..”ฉันยังพูดไม่ทันจบ -
“บังมินอา อายุ 20 ปี ใช่มั้ย”
“ระ..รู้ได้ไง O_O”
“มีอะไรที่ฉันไม่รู้ด้วยหรอ เธออายุ20 ฉัน 21 เธอควรจะเรียกฉันว่าพี่สิ พี่ยูรา ~ แบบนี้อ่ะ”
“พี่ยูรา ~ แบบนี้อ่ะนะ?”
“อ่าห์ ฟิน..”
“น่ารักอ่ะสิ :P”
“น่ารักจนทำให้ฉันตกหลุมรักเลยแหละ”
“อย่ามาขี้เต๊าะใส่ฉันนะ”
“อ๋อๆ เข้าใจ เพราะเดี๋ยวเธอตกหลุมรักฉันเข้าจะถอนตัวไม่ขึ้น”
“ย่ะ ... หลงตัวเองเป็นบ้า”
“บ้ารักเธออ่ะ” ฮรือออ จะบ้าตาย T///T
“นี่จะตามฉันมาที่บ้านด้วยหรอ”ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่อง
“อืมใช่”
“มาอยู่ที่บ้านเลยหรอ TTOTT”
.
.
.
.
.
“ใช่แล้วที่รัก xD”
สงสัยชีวิตของบังมินอาในปีนี้จะวุ่นวายแล้วล่ะค่ะ . T-T
▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟ ╳ ▟
ไรท์เตอร์ทอล์ค
หนีมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วพอดีไรท์นั่งสอบอยู่
ไม่ได้คิดเรื่องสอบเลยคิดแต่เรื่องฟิค อยู่ๆก็อยากแต่งแนวนี้
เลยมาแต่งซะเลย แนวยูรากวนๆ :P
ความคิดเห็น