ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC :: HoHyun Only :')

    ลำดับตอนที่ #1 : [V.sf] ไอ่คนใจร้าย ชเว มินโฮ

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.พ. 54


    [V.sf] ไอ่คนใจร้าย ชเว มินโฮ 
    Couple : Ho x Hyun
    Rate : 15
    Auther : Dooseob_Chocolate


    Note : มาคุยกันก่อน ๆ ฟิคเรื่องนี้มันสั้นมาก ๆๆๆๆ 5555
               ปลวกไปบ้าง อย่าว่ากันนะ 555 ไร้สาระมากอะ  
                มันเกิดจากเด็กเรียนอย่างไรท์เตอร์[?] นั่งแต่งตอนเรียน ^^  แฮ่ ๆ 
               เอาเป็นว่า ไรท์เตอร์ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยละกันนะจ๊ะ   คัมซาจ๊ะ
             
               p.s. คอมเม้นมา ฟิคอัพ จ๊ะ XD














      
                                       HO x HYUN  เท่านั้นครองโลก     




        

       ' ผมไม่เคยคิดว่าการแอบรักใครซักคนมันจะยากขนาดนี้ 

    เขาเป็นคนที่เพอร์เฟ็คมากมีคนมากมายลุ่มรอม

    แล้วผมล่ะมีอะไร [?] ผมก็แค่คนๆนึง

    ผมไม่เคยตามเขาคนนั้นได้ทัน  ผมเลือกรักคนถูกรึป่าว [?]

    คิม จงฮยอน คิดถูกมั้ย [?] ที่รักคนอย่างนาย ชเวมินโฮ '

     

     

     

     

    @ หอพักชาย ,, โรงเรียนมัธยม

     

    ' ฮ้าว ไอ่จงเดี๋ยวแกต้องไปตรวจหออีกใช่ป้ะ ? '  ไอ้อนยูเพื่อน[เกือบ]รักของผมเอ่ยถาม  ใช่ 4 ทุ่มของทุกวันผมในฐานะประธานหอต้องไปเดินตรวจดูความเรียบร้อยในหอพัก 

    ' เออดิ  ถามไมว่ะ กูก็ไปตรวจอยู่ทุกวัน ' แหนะ ๆ กูรู้ทันหรอก  จะไม่ไปเป็นเพื่อนกูใช่มั้ยล่ะ ? หึหึ

    ' เอ่อ...คืนนี้กูขอไม่ไปได้ป้ะ ? ขี้เกียจว่ะ ' ไม่พูดเปล่า ดูมันทำหน้าอ้อนวอนสุดขีด หน้าเอารองเท้าแปะหน้ามาก

    ' เออ ๆ จะไปหา คีย์ก็ไปเถอะ กูไปและ 4 ทุ่มแล้ว '

    ' รักมึงว่ะเป็ด  มาจุ๊บทีดิ๊  55555 '

     

    ' ==' จะไปไหนก็ไปไป๊ !!  ทำอะไรช่วยดูหน้าตูหน่อยนะเว้ย ไอ้เต้าหู้บวมเอ้ย

     

     

     

     

    20 นาทีผ่านไป

     

    การตรวจหอเป็นไปได้อย่างดี  เมมเบอร์ทุกคนทำตามกฏกันอย่างดีเว้นแต่ ... ไอ้รูมเมจของผม

    ผมต้องไปตามมันกลับหออีกแล้วใช่มั้ย ???   เหนื่อยเป็ดอีกแล้วไง  เฮ้ออออ 

     

     

     

     

    @ SM Club

           ที่นี่ไม่ถึงกับเป็นผับแต่มันก็คล้ายๆอะนะครับ เพราะอะไรน่ะหรอ ? ที่นี่เปิดให้เข้าเฉพาะเมมเบอร์ VIP เท่านั้น ซึ่งก็มีไม่ถึง 50 คนหรอกฮะที่จะเข้าได้  ยังไม่ทันได้กวาดตา

    มองหาผมก็พบกับคนที่ผมตามหาแล้วล่ะ   ชเว  มินโฮ  ไอ้รูมเมจตัวแสบกำลังนัวเนียอยู่กับสาวสวยคนนึง ผมไม่รู้จักหรอกว่าเป็นใคร รู้แค่อกเธอสะบึมมากอะครับ  ผมรีบก้าวขาอัน[สั้น]ตรงไปหาร่างสูงนั่นทันที  แต่ยังไม่ทันจะไปถึงก็มีคนเรียกผมก่อน

     

    ' อ้าว !! พี่จงฮยอน มาตามไอ่พี่สูงหรอฮะ ? '   แทมิน เด็กที่มีหน้าที่ดูแลคลับทักขึ้น

    ' อื้อ ผมตอบสั้น ๆ แล้วทำท่าจะเดินต่อ

    ' อย่าพึ่งไปดิพี่เอานี่ไปกินก่อน  ของโปรดพี่เลยนะ ' แทมินพูดพลางยื่นแก้วที่มีเครื่องดื่มสีสวยอยู่ข้างใน

    ' อื้อ  ขอบใจมากเว้ย แทม  พี่ต้องไปแล้ว ไว้คราวหน้าจะมาหา ' ผมรับแก้วมาจากแทมินแล้วเดินไปหาที่หมายทันที

    ' อื้อออ ' เสียงครางจากสาวสวยคนนั้น

    ' ไอ่สูง !!!

    ' อะไร จงฮยอน ! ' มินโฮตอบอย่างขัดใจ

    ' ใครหรอค้ะ ? มินโฮ ' แม่สาวสาวอกสะบึมนั้นถาม หึหึ

    ' รุ่นพี่ผมนะครับเบบี๋ มินโฮเชยคางคนข้างๆก่อนจะตอบ

    ' เออ รุ่นพี่ เธอนะไปไหนก็ไปไป๊ !!  ' ผมเริ่มไล่นังนั้นออกไปไกล ๆ เห็นแล้วเกะกะลูกตา น่ารำคาญ 

    ' พี่ไล่ เด็กผมไปแบบนี้ได้ไงเนี๊ย ? '

    ' มันน่ารำคาญ เกะกะ ลูกตาชั้น ทำไมอะ ? ให้ไปตามกลับมาให้ม๊ะ ? '

    ' ไม่ต้องอะ   แต่พี่ต้องชดใช่แน่  หึหึ พูดจบ มินโฮก็ประกบริมฝีปากเข้ากับร่างเล็กตรงหน้าลิ้นร้อนถูกตวัดเข้าไปในโพรงปากอยากชำนาญ
     

    [NC Part :: ทิ้งเมลไว้นะจ๊ะ เดี๋ยวไรท์เตอร์ส่งให้ ^^ ]



    ' อื้มมมม   โอ๊ย !!  '  ผมลืมตาขึ้นมาไม่พบคนข้าง ๆ แล้ว เฮ้ออ  เค้าคงไปทำหน้าที่ของเค้าแล้วล่ะ  ผมพยายามลุกขึ้นพาร่างกายที่ระบมจากเมื่อคืนเข้าห้องน้ำไป  ผมปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านตัวผมไปเรื่อย ๆ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ผมยอมก็ให้กับผู้ชายคนนี้ คนที่ชื่อว่า ชเวมินโฮ มากตลอดแต่ทำไมนายไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตาบ้างนะมินโฮ   ฮือ TT น้ำตาของผมไหลผ่านไปพร้อมๆกับน้ำที่ผ่านตัวไป   'ก๊อก ๆๆ' เสียงค๊อกประตูจากข้างนอกดังขึ้นมันทำให้ผมตื่นจากภวัง คงเป็นแทมินแหละครับรุ่นน้องคนนี้จะคอยมาตามผมไปเรียนตลอด  ผมรีบหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ไว้อย่างลวก ๆ ก่อนจะวิ่งออกจากห้องน้ำไปหาคนที่มาใหม่

    'ว่าไงแทมิน' ทันทีที่เปิดประตูออกไปคนตกหน้าถึงกับตกใจเล็กน้อย เสื้อคลุมที่ใส่อย่างลวก ๆ เผยให้ห็นอกกว้าง ผมที่เปียกทำให้ยิ่งดูเซ็กซี่เข้าไปอีก [ O,O นี่พี่จะฆ่าผมหรอ ? พี่จงฮยอน ]


    'เอ่อ  ผมว่าพี่ไปแต่งตัวก่อนดีกว่าเดี๋ยวผมค่อยมาใหม่อีกที'


    'เออ ๆ เข้ามารอในห้องก่อนก็ก็ได้นะ  พี่แต่งตัวแปปเดียวเดี๋ยวไปเรียนพร้อมกัน'


    'มะ ไม่ดีกว่าฮะ ผมพะ พึ่งนึกขึ้นว่าลืมของไว้ที่ห้องเดี๋ยวกลับไปเอาก่อนนะฮะ ' พูดเสร็จเจ้าตัวก็วิ่งออกไปทันที  มันจะรีบไปไหนของมัน [ไม่วิ่งผมจะอดใจอยู่หรอฮะ ? พี่เล่นยั่วผมซะขนาดนั้น ] ผมเกาหัวอย่าง งงๆ อะไรของมันว้ะ เฮ้ออ ไปแต่งตัวก่อนดีกว่าจะได้รีบไปเจอคนๆนั้นที่โรงเรียน  ผมแต่งตัวเสร็จได้ไม่นานไอ่น้องเห็ดมันก็มาที่ห้องผมอีกรอบ


    ' ไปกันยังฮะพี่ '  


    ' อื้อ  ไปดิๆ  ' ผมพูดพลางหยิบหนังสือสองเล่มมาถือไว้เราสองคนเดินมาถึงที่โรงอาหารของโรงเรียนโดยมีแทมินมันจูงมือผมอยู่   เฮ้ยยย   ชั้นเห็นอะไรกับแกห๊า ทำไมต้อจูงมือด้วยว๊า ??  ผมทำได้แค่คิดในใจเพราะพอจะเอ่ยปากพูดมือของเราสองคนก็ถูกจับแยกออกจากกันซะก่อน เราสองคนหันไปมองหน้าร่างสูงที่ช่วยจับมือเรายกออกให้ 


    'มะ มะ มะ มินโฮ ' ผมพูดไม่เป็นศัพท์  ก็คนมันอึ้ง + ตกใจนิหน่า


    ' เห็นหน้าผมถึงกลับต้องตกใจขนาดนั้นเลย ? หึหึ  '   มพูดจบมินโฮก็กระตุกยิ้มเล็กน้อย ทำให้ใบหน้าที่หล่ออยู่แล้วยิ่งดูหน้าหลงไหลเข้าไปอีก   แต่ เฮ้ยย  มันจะพาตูไปไหนว๊า ...  









    [ @ ห้องพัก ตระกูล ชเว ]  

     [ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับที่นี่เป็นโรงเรียนเครือตระกูลชเว มีห้องพักส่วยตัวก็ไม่เห็นเป็นไร]   



    ปัง ! กึ๊ก !   เสียงปิดประตูดังมากตามด้วยเสียงล๊อกประตู ที่แสดงถึงความโกรธของร่างสูงตรงหน้า จงฮยอนรู้ดีว่าเค้ากำลังเจอกับอะไร   


    ' อะไรของนายเนี๊ย   พาชั้นมาที่นี่ทำไม ? '  ร่างบางส่งเสียงขึ้นเมื่อตนกำลังถูกดันให้ชิดกับผนังห้อง   


    ' หึ ทำไมงั้นหรอ ... ผมว่าพี่รู้คำตอบอยู่แล้วล่ะ  ' พูดจบร่างสูงก็ประกบจูบที่เต็มไปด้วยความโกรธจนทำให้ร่างบางรู้สึกเจ็บจนทำให้เลือดไหลออกมามุมปากของร่างบาง


    ' อื้อออ ' ร่างบางพยายามผลักร่างสูงออกแต่ไม่เป็นผล ทุบตีก็แล้วอะไรก็แล้ว  ร่างสูงก็ไม่ยอมผละออกซะทีจนในที่สุดร่างสูงรู้ว่าร่างบางตรงหน้ากำลังจะขาดอากาศหายใจแล้ว เลยผละออกมาได้


    ' แฮ่ก ๆๆๆ '  ร่างบางหายใจหอบ ๆ เพื่อกอบโกยอากาศเข้าสู่ร่างกาย


    ' หึ ทีนี้รู้รึยัง ? หรือต้องให้ผมกระตุ้นอีกคราวนี้ผมไม่ทำแค่จูบแน่  ' ร่างสูงเอ่ยถามพลางจะเข้ามาจูบอีกรอบ


    ' จะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ก็นายไม่บอกนิ  เห๊อะ  !!! '  ร่างบางพูดขึ้นก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น  การกระทำนั้นทำให้ร่างสูงยิ่งโมโหเข้าไปอีก 
    เลยยกมือขึ้นบีบเข้าที่แก้มของคนตรงหน้าให้หันมามองหน้าเค้า


    ' ทีผมล่ะไม่รู้  ถ้าไอ่เด็กนั่นคงรู้ใช่มั้ยล่ะ ? '  มินโฮบีบข้อมือแรงขึ้นทำให้ร่างบางตรงหน้าร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด


    ' โอ๊ย !!!   อัน ไอ่ ไอ่ อาม อิด อั้น อ๊ะ อ่อย  ' [มันไม่ใช่ความผิดชั้นซะหน่อย]


    'หรอ ?? งั้นก็อธิบายมาสิ ผมรอฟังอยู่  '  


    ' เด็กนั่นมันมาจับมือชั้นเอง จะให้ชั้นทำยังไงห๊า  ? แล้วชั้นก็กำลังจะด่ามันแกก็เดินมาเจอพอดีอะ ชั้นไม่รู้ว่าแกจะเชื่อรึป่าวนะ แต่ที่ชั้นพูดชั้นพูดจิง !!  '  จงฮยอนพูดจบก็สะบัดหน้าหนีก่อนจะวิ่งออกมาจากห้อง   ฮือ ๆๆๆ มินโฮตกลงแกคิดยังไงกับชั้นกันแน่  


    [MINHO PART]

    หลังจากที่พี่จงฮยอนวิ่งออกไป นี่ผมรุนแรงไปรึป่าวเนี๊ย   ?  ทำไมพี่เค้าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมไม่ชอบเลยอะ  ผมแค่ไม่ชอบให้พี่เค้าไปยุ่งกับไอ่เด็กนั่น   ไม่ชอบให้พี่เค้าไปยุ่งกับใครทั้งนั้น   โอเค  ผมยอมรับว่าที่ผมทำไปเพราะหึงแต่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ ในเมื่อผมแสดงออกไม่ได้ว่าผมน่ะ รัก พี่เค้ามากแค่ไหน   ทำไมน่ะหรอ ? ก็ผมมันคงดีไม่พอสำหรับพี่เค้าหรอก  ดูนิสัยผมสิ ขี้โมโห เอาแต่ใจ ชอบรุนแรงกับพี่เค้า   ถ้าบอกพี่เค้าไปแล้วพี่เค้าไม่ได้รู้สึกเหมือนผมล่ะ เพย์บอยอย่างชเว มินโฮ คนนี้ก็หน้าแตกดิ   [ตกลงแกห่วงตัวเอง กลัวน่าแตก ?]  แล้วอีกอย่างคือถ้าผมบอกพี่เค้าไปทุกครั้งที่ผมอยู่ใกล้พี่เค้าจะต้องเจ็บตัวเพราะผม [ต่อมหื่นชเว จะแตกครับ == ]ตอนนี้ผมควรจะทำยังไงดี  วิ่งตามพี่เค้าไปดีมั้ย ?  ยังไม่ทันได้คำตอบเหมือนร่างกายมันไปเองขายาวๆของผมก็เริ่มวิ่งพาตัวผมมายังที่ๆหัวใจผมอยู่   ด่านฟ้าโรงเรียนผม  เป็นที่ที่พี่จงฮยอนชอบมานั่งร้องไห้คนเดียวผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  ผมเอื้อมมือไปแตะไหล่ร่างบางที่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวเบา ๆ 

    '  ฮือ  !! ' พี่จงฮยอนปล่อยโฮออกมาก  แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร


    ' .... '  เพียงแค่ดึงพี่เค้ามาไว้ในอ้อมกอดของผม  ผมไม่อยากให้พี่เค้าต้องร้องไห้ ไม่อยากให้ต้องเสียใจอีกแล้ว


    ' อ๊ะ  ฮือ !!  '  พี่จงฮยอนส่งเสียงมาเล็กน้อยตอนที่ผมดึงพี่เค้ามากอด


    ' พี่จงฮยอน... ผมขอโทษ '  ผมพูดออกไปแล้ว  เป็นอย่างงี้ทุกทีสิหน่า ผมทำให้พี่เค้าร้องไห้แล้วก็ตามมาขอโทษเค้าทุกที


    ' ... '  พี่จงฮยอนไม่ได้ตอบอะไรผมเพียงแค่พยักหน้าเบา ๆ แล้วซบลงที่อกผมอีกครั้งคราวนี้น้ำตาของพี่จงฮยอนซึมลงมาบนเสื้อผมเล็กน้อยเวลาผ่านไปซักพักจะว่านานก็ได้ครับ เราสองคนปล่อยให้ความเงียบเข้าปกคลุมเราอีกครั้ง  ก็ก่อนจะมีเสียงเบา ๆ เหมือนกระซิบดังขึ้น แต่ผมก็ได้ยินชัดนะ


    ' มินโฮ ตกลงแกคิดยังไงกับชั้นกันแน่  ถึงได้ทำแบบนี้  ? ' ผมควรจะบอกพี่เค้าไปมั้ย ? ผมสับสน ผมกลัวพี่เค้าจะไม่รู้สึกเหมือนผม  ...


    ' เอ่อ  ผะ ผม... '


    ' .... '  


    ' ผมรักพี่ครับ ' ทันทีที่ผมตัดสินใจพูดออกไป  พี่จงฮยอนก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม อย่างตกใจ O.O


    ' เฮ้ยย  พูดจริง ? '


    ' ครับ ผมพูดจริง  '


    ' รักมานานแค่ไหนแล้ว ? 
    แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก ?
    ทำไมต้องทำเหมือนเกลียดชั้น ?
    ทำไมต้องรุนแรงใส่ ?
    ทำไม ๆๆๆๆ ' พี่จงฮยอนยิงคำถามใส่ผมเป็นชุด


    '  ทีละคำถามก็ได้ครับผมจะตอบให้หมดเลย ^^ 
    รักมานานแค่ไหนหรอ ? รัก มาตั้งนานแล้วล่ะครับ
    ทำไมถึงไม่บอก กลัวพี่ไม่รู้สึกเหมือนผม '


    ' ทำไมถึงคิดงั้นอ่า  ชั้นแสดงออกไม่พอรึไง '


    'แสดงออกว่าไรหรอครับ ?' ผมทำตัวเป็นเด็กใสซื่อนิดนึง 555 ก็อยากได้ยิรคำว่า รัก จากคนตรงหน้านิหน่า


    ' กะ ก็ แสดงออกว่า... '  ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ พี่จงฮยอน  ทำให้พี่จงฮยอนหน้าแดงลามไปถึงหูแล้ว


    ' ว่าอะไรครับ  หื้ม ' ผมพูดเบา ๆ ข้างหูของคนตรงหน้าแล้วอุ้มพี่เค้ามานั่ง[คร่อม]บนตักผม


    ' รัก แกไง '  คนบนตักผมพูดเบามาก แต่ผมก็ได้ยินนะ แต่ไม่ไหว ๆ ขอแกล้งอีกนิด


    ' ว่าอะไร ? ไม่ได้ยินเลยอะครับ ' ผมพลางเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ให้มากกว่าเดิม


    ' รัก '  เสียงดังขึ้นมากนิดนึง ใบหน้าที่น่ารัก ๆ เริ่มแดงขึ้นกว่าเดิม  น่ารักจริง ๆ เลยอะครับ


    ' ว่าอะไรนะครับ ? ' 


    ' โอ๊ยย  บอกว่ารักไง  ไอ่บ้า !!!  '  พี่จงฮยอนตะโกนออกมาดังลั้น จนคนข้างล่างมองขึ้นมา  สงสัยพี่เค้าจะลืมว่าอยู่บนด่านฟ้าโรงเรียนที่ข้างล่างมีคนเดินเยอะไปหมด  555 


    ' อะไรนะครับ ? 5555 ' ผมยกมือกอดเอวพี่จงฮยอนหลวม ๆ 


    ' ขำอะไรไอ่บ้า มินโฮ   นี่แหนะๆๆๆๆๆ ' พี่จงฮยอน ระเบิดตีผมอยู่หลายที  เข้นแล้วน่ารักที่สุดเลยอะ  แฟนผม 555  พี่จงฮยอนพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอด แต่หารู้ไม่ว่าการดิ้นนั้นแหละทำให้บางอย่างตื่นตัวขึ้น  


    ' พี่ ๆ อย่าดิ้นสิ ๆ หยุดก่อนครับ ไม่แกล้งแล้ว '


    ' ไม่หยุดจนกว่าแกจะปล่อยช๊านนนนน '  ผมคลายอ้อมแขนที่กอดเอวคนตรงหน้าไว้  คนตรงหน้ารีบลุกขึ้นแต่ทว่า


    ' โอ๊ยยย  !! '  พี่จงฮยอนร้องเสียงหลงก่อนจะทรุดตัวล้มลงมาทับตัวผมอีกที ตอนนี้หน้าของเราสองคนห่างกันแค่ไม่กี่มิลเราสองคนมองตากันอยู่นาน  จนผมเอ่ยอะไรบ้างอย่างขึ้น


    'เอ่อ  เป็นไรมั้ยพี่ ?'  พี่จงฮยอนรีบยันตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วค่อย ๆ ย้ายไปนั่งข้าง ๆ ผมแทน


    ' ไม่อะ คะ แค่เจ็บนิดหน่อย >< ' ทำไมต้องเขินขนาดนั้นด้วยอะ ? ผมมองอย่าง งง ๆ 


    ' ไหน ๆ เจ็บตรงไหนเดี๋ยวผมดูให้ ' ผมรีบหันไปถาม ก็คนมันเป็นห่วงนิครับ


    ' กะ ก็  ไม่เป็นไรหรอก  หน่า  >//////< '  หน้าที่พึ่งหายแดงตอนนี้กลับมาเป็นสีเดิมอีกแล้ว


    ' ไม่เชื่อหรอก พี่โกหกผม ' 


    ' ง่า  ก็เจ็บตรงนี้อะ  เมื่อคืนนายเล่นไม่หยังเลยอ่า   '  เอ๊าา   ดูสิพูดจบแล้วก็หลบตา  หน้าแดงลามไปหูหู ถึงคอแล้ว


    ' โอ๋ ๆ คนดีผมขอโทษ ต่อไปไม่รุนแรงแล้วน้า '  ผมจิ้มแก้มคนข้าง ๆ ทียังเขินไม่เลิกเบา ๆ ง้อแล้วครับ ง้อ 555 


    ' อื้อ '


    ' พี่จงฮยอนผมว่านะ  วันนี้พี่ไม่ต้องเรียนหรอก  กลับไปพักที่ห้องดีกว่า '


    ' ไม่เอาอะ ไม่อยากอยู่คนเดียว '


    ' งั้นเดี๋ยวผมอยู๋เป็นเพื่อน '  พูดจบผมก็กระตุกยิ้มบาง ๆ [เฮ้ยยย มันยิ้มแบบนี้อีกแล้ว  O.O] แล้วช้อนตัวคนข้าง ๆ ขึ้นก่อนจะอุ้มเดินพาไปยังหอพักของพวกเรา    



    ต่อไปเป็นไง จิ้นกันต่อเองละกันครับ  5555
    ชเว มินโฮ คนนี้ของเวลาส่วนตัวกับคิมจงฮยอนแฟนสองคนนะครับ

    ย้ำนะครับ    คิมจงฮยอนแฟนผม



    THE END




    Talk ::  ขอโทษทีนะค้ะ คราวที่แล้วไรท์เตอร์มาอัพไว้นิดเดียว
    แฮ่ ๆ ขอโทษจริง ๆ แต่ตอนนี้จบแล้วค่ะ   
    ไม่ว่ายังไงขอคอมเม้นติชมด้วยนะค้ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×