ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ella Sister บันทึกลับฉบับเจ้าหญิง

    ลำดับตอนที่ #2 : Vol. 02 : Fairy Godmother

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 58


    Vol. 02 : Fairy Godmother

    นั่นคือเรื่องราวของพี่สาวของข้า

    อันที่จริงก็ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆของข้าหรอก ข้าน่ะเป็นลูกที่เกิดจากแม่เลี้ยงใจร้ายที่เรียกกันกับพ่อของเอลล่า และก็เป็นเพราะข้านี่แหละทำให้พ่อต้องแต่งงานกับแม่เพราะพ่อดันทำแม่ข้าท้องเพราะเมาเหล้าที่ดื่มย้อมใจที่แม่ของเอลล่าตาย ที่นี้แม่ข้าก็เลยใช้ข้าอ้างสิทธิ์ให้พ่อแต่งงานกับแม่ข้า

    นั่นแหละ ข้าถึงได้เป็นลูกชังของพ่อแบบเดียวกับเอลล่าเป็นลูกชังของแม่ข้า แตกต่างกันแค่ว่าเอลล่าโดนใช้งานเช้ายันเย็นส่วนข้าโดนเมินไม่ถามถึงไม่พูดด้วยแถมเพราะข้าร่างกายอ่อนแอเลยโดนสั่งขังกลายๆไม่ให้ออกมาดูโลกภายนอก ทำให้ข้าเจอหน้าแม่กับพี่สองคนหรือแม้แต่เอลล่านับครั้งได้โดยเฉพาะเอลล่าที่ข้าเจอแค่ไม่กี่ครั้งเพราะพ่อสั่งห้ามไม่ให้เอลล่ามาเจอข้าอย่างเด็ดขากเพราะฉะนั้นเลยไม่ปรากฏชื่อข้าในนิทานซึ่งข้าก็ค่อนข้างยินดีไปจนถึงดีมากเพราะไม่อย่างนั้นป่านนี้ข้าคงถูกเรียกว่า น้องเลี้ยงใจร้ายหรืออะไรทำนองนั้นไปแล้วล่ะ

    อันที่จริงข้าแอบมองผ่านกระจกอยู่ตลอดเลยนะ ตั้งแต่เริ่มเรื่องที่ข้าเข้ามาอยู่ในบ้านตอนอายุได้สองปีซึ่งตอนนั้นเอลล่าอายุเจ็ดปีจนกระทั่งวันที่เอลล่าไปงานเลี้ยงเต้นรำ ตอนนั้นเธออายุได้สิบเก้าล่ะมั้ง นั่นแหละ วันนั้นข้าก็อยู่ในห้องนอนแอบดูด้านนอกตามปกติจนกระทั่งเอลล่าวิ่งออกไปทางสวนในสภาพชุดขาดๆแบบที่ถ้าวิ่งออกไปข้างนอกคงไม่แคล้วถูกฉุดเอาแน่เพราะเอลล่าก็ใช่สวยน้อยๆเสียเมื่อไร

    เพราะห้องของข้าอยู่ริมสุดทางสวนข้าก็เลยได้เห็นเอลล่าร้องไห้อยู่ใต้ต้นวิลโลว์ที่งอกบนหลุมศพของแม่ของอีกฝ่าย เอาตรงๆนะ ตอนแรกข้าก็สงสัยแหละว่าทำไมถึงฝังศพเอาไว้ในสวนข้างบ้านแต่ก็ดีแล้วล่ะที่ฝังตรงนี้ไม่อย่างนั้นเอลล่าคงต้องวิ่งไปอีกไกลกว่าจะถึงสุสานแล้วคงลำบากแม่ทูนหัวจำเป็นแบบข้าน่าดู

    ใช่ ฟังไม่ผิดหรอก ข้าบอกว่าข้าคือนางฟ้าแม่ทูนหัวของเอลล่า

            ยังไงซะเอลล่าก็เป็นพี่สาวของข้าล่ะนะแถมที่เอลล่าต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบากลำบนสับสนวุ่นวายแบบทุกวันนี้ก็เป็นเพราะข้าดันเกิดมาด้วยแหละข้าเลยคิดว่าจะคืนความสุขที่เอลล่าขาดมานานให้เธอซักหน่อย แต่ก็นะ ถ้าข้าเดินเข้าไปหาเอลล่าแล้วเอาชุดเอาของไปให้เธอต้องปฏิเสธแน่ๆเพราะเธอขี้เกรงใจจะตาย

    เพราะงั้นแผนนางฟ้าแม่ทูนหัวเลยเริ่มขึ้น

    ต้องขอบใจเอลล่าเลยนะที่เธอเป็นเด็กใสสะอาดเชื่อในเรื่องพวกนี้สนิทใจทั้งๆที่เผชิญโลกภายนอกมากกว่าข้าแท้ๆ นั่นทำให้ข้ากลัวว่าซักวันเอลล่าจะถูกหลอกไปขายมากเลยล่ะ แต่ก็เอาเถอะ เจ้าชายคงไม่ปล่อยให้เอลล่าโดนหลอกไปขายเอาง่ายๆหรอก

    เริ่มแรกของแผนเลยคือข้าจะต้องไปปรากฏตัวต่อหน้าเอลล่าแบบไหนก็ได้ให้เอลล่าเชื่อว่าข้าไม่ใช่คนธรรมดา โชคดีที่ในตู้เสื้อผ้าข้ามีชุดแบบเลิศหรูอลังการอยู่แถมยังมีไม้คทาที่แม่ซื้อมาให้ข้าเล่นตอนเด็กๆข้าก็เลยเอากากเพชรมาเทใส่ชุดกับไม้คทาจะได้แกว่งไปแกว่งมาแล้ววิบวับอลังการเป็นอันว่าข้ามีชุดสำหรับนางฟ้าแม่ทูนหัวเรียบร้อย

    ต่อไปก็เป็นชุดของเอลล่า ข้าไปรื้อเอาจากตู้เสื้อผ้าของแม่เอลล่าที่อยู่อีกฟากหนึ่งของคฤหาสน์ คือพ่อนี่ก็รักมั่นในแม่เอลล่ามากเลยนะ จัดห้องให้พวกข้าอยู่ซะอีกฟากของคฤหาสน์ข้าล่ะแปลกใจที่เอลล่าไม่ได้สังเกต แถมพ่อดูจะรักแม่เอลล่ามากๆเพราะข้าเปิดตู้เสื้อผ้ามามีแต่ชุดใหม่ๆทั้งนั้นเลย คาดว่าคงซื้อมาเติมเรื่อยๆนั่นแหละ

    อันนี้นับว่าโชคดีของเอลล่านะที่ขนาดตัวพอดีกับแม่ของตัวเองไม่อย่างนั้นคงได้มีปัญหากันแน่ๆ จะว่าไปข้าก็สงสัยนะว่าเอลล่านี่ทำความสะอาดคฤหาสน์ทั้งหลังจริงๆรึเปล่าถึงไปรื้อเอาชุดเก่าของแม่เอลล่าที่พ่อโละทิ้งไว้ที่ห้องใต้หลังคามาใส่ซะอย่างนั้น ชุดดีๆมีก็ไม่ใส่แปลกคนจริง

    จบประเด็นเรื่องชุดเอลล่ามาเรื่องฟักทองเป็นรถม้า ห่านกลายเป็นสารถีและหนูกลายเป็นม้าบ้าง ตรงนี้เอลล่าต้องไปขอบคุณเลยนะที่พี่สาวบ้านข้างๆเขาไม่ได้ไปงานเลี้ยงเต้นรำเพราะมีคู่หมั้นอยู่แล้วข้าเลยไปขอยืมทั้งรถทั้งม้าทั้งสารถีแถมยืมตัวอีกฝ่ายมาช่วยกันทำแผนด้วย เรียกว่าเป็นคราวโชคดีของเอลล่าจริงๆ

    เตรียมของเสร็จก็ถึงคราวแม่ทูนหัวปรากฏตัวหลังจากเอลล่าร้องไห้จนน้ำตาถ้าจะแห้งไปแล้ว ก็นะ ข้าใช้เวลาเตรียมของตั้งหลายชั่วโมงถ้าเอลล่ายังร้องอยู่ข้าคงคิดว่าต่อมน้ำตานางคงเชื่อมกับมหาสมุทรไปแล้วล่ะ

    ตามที่ตกลงกับพี่สาวข้างบ้านที่ชื่อเบลล์เอาไว้ข้าจะเป็นคนไปหาเอลลาเพราะเอลล่าเคยเห็นหน้าข้าแค่สามสี่ครั้งในขณะที่เอลล่าคุยกับเบลล์ประจำดังนั้นบทนี้จึงเหมาะสำหรับข้าที่สุด โดยข้าจะเดินไปหาเอลล่าจากข้างหลัง แล้วพูดตามบทพูดมี่คิดเอาไว้ประมาณว่าข้าคือนางฟ้าแม่ทูนหัวที่แม่ของเอลล่าได้ขอร้องให้ดูแลลูกสาวให้ดีและข้าจะช่วยให้เอลล่าได้ไปงานเลี้ยงอะไรประมาณนั้น

    ในตอนนั้นข้าอยากถามเอลล่านะ ถ้าข้าเป็นนางฟ้าแม่ทูนหัวที่แม่ของเอลล่าฝากฝังให้ช่วยดูแลลูกสาวจริงทำไมถึงปล่อยให้ถูกโขกสับอยู่ตั้งนานแล้วมาโผล่เอาตอนที่จะไปงานเลี้ยงเต้นรำล่ะ

    แต่ก็นะ ถ้าเอลล่าฉลาดกว่านี้ข้าคงเหนื่อยตายกันพอดี

    สุดๆเลยคือฉากเสกของ ข้าเอาเสื้อของแม่เอลล่ากับรองเท้าแก้วที่รื้อเจอให้เอลล่าไปบอกว่าให้ไปแต่งตัวแล้วระหว่างนั้นก็ให้พี่เบลล์เอารถม้ามารอไว้ที่หน้าบ้าน พอเอลล่าออกมาก็อ้างว่าเสกมาจากนกจากหนูจากงูอะไรก็ว่าไป

    เอลล่าก็ดันเชื่อ...

    สุดท้ายคือสั่งเอลล่าให้กลับมาก่อนเที่ยงคืนเพราะแม่ข้ากับพี่จะกลับมาตอนเลิกงานหรือก็คือตอนตีสามซึ่งจะจัดงานกันทันไมยันเช้ามืดก็ไม่รู้แต่ก็เอาเถอะ เรื่องนี้คงต้องถามพระราชาเอาเอง

    ส่งเอลล่าขึ้นรถม้าไปงานเต้นรำเสร็จข้าก็ขึ้นห้องนอน ป่วยไปสองวันเพราะดันเอาตัวไม่คลุกฝุ่นคลุกดินคลุกมรายมาตื่นขึ้นมาอีกทีเอลล่ากลายเป็นเจ้าหญิงไปแล้วซะอย่างนั้น

    มีราชินีแบบนี้เป็นห่วงอนาคตของประเทศจริงๆ...

     

              Fairy Godmother End —
     

    WRITTER TALK:

                    มาต่อตอนที่สองกันแบบติดๆ กันเลย~ คือบลูกำลังไฟติดแบบลุกพรึ่บๆอ่ะนะก็เลยพิมพ์แบบรัวๆแล้วก็ลบแบบรัวๆ เพราะฉะนั้นถ้ามีตรงไหนผิดก็บอกด้วยเน้อเพราะบลูก็พิมพ์แบบมึนๆเมาๆ พิมพ์เอลล่าเป็นเอลซ่าก็หลายรอบ(หรือบางทีเอลล่าอาจจะเป็นชาติปางก่อนของเอลซ่า?)

    ปล. ตอนแรกจะให้คุณน้องสาวอายุซักเก้าขวบแต่รู้สึกว่าเธอจะแก่แดดไปนิดถ้าจะให้อายุแค่เก้าขวบเลยปรับไปปรับมาเด้งมาสิบสี่อย่างที่เห็น

    ปล. 2 จะบอกว่าต้นฉบับตอนแรกคุณน้องสาวบ่นประมาณว่าเอลล่าสติปัญญาน้อยหรือเทือกๆโง่หลายรอบมากจนเรารู้สึกว่าเอ๊ะ ไอ้คุณน้องนี่แกรักพี่จริงรึเปล่าหรือว่าแกวางแผนจะส่งพี่แกไปเอ๋อในวังให้โดดด่าโคตรเล่นกันแน่!?

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×