คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Stage 02 : กลุ่มผู้เล่นหัวหลากสี
-2-
กลุ่มผู้เล่นหัวหลากสี
‘ยินดีต้อนรับกลับเข้าสู่เกม Law Black Online นะครับ ... ไม่สิตอนนี้เป็นเกม Legendary World Online นี่นะ’ร่างโปร่งใสของหนึ่งในอดีต Gm เกม L.B.O. ที่เธอรู้จักเอ่ยทักเธอทันทีที่เธอล็อกอินข้าสู่เกม L.B.O. ที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็น Legendary World Online แล้ว
“เอาจริงๆฉันอยากกลับไปเล่นเกม Law Black Online มากกว่านะ”เอ่ยเสียงเรียบซึ่งทำให้ร่างโปร่งใสในชุดที่ออกแบบมาคล้ายชุดเทวฑูตซึ่งมีปีกนกสีขาวขนาดใหญ่อยู่ด้านหลังหลุดหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนจะโบกมือเบาๆรอบด้านของเธอก็เปล่งแสงสีขาววูบจนเธอต้องหลับตาลง...
‘ขอให้โชคดีนะครับ’
นั่นคือเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยินก่อนที่เสียงรอบด้านจะเงียบลง
†††
ตอนนี้คิงกำลังนั่งอยู่บนต้นไม่ใหญ่ต้นหนึ่งหลังจากที่ลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าหมอก... พี่ชายของเมฆซึ่งทำงานเป็น Gm เช่นกันส่งเธอมาที่ ‘ป่าแห่งชีวิต’ หนึ่งในพื้นที่ระดับ SSS และต้นไม้ที่เธอนั่งอยู่นี้ก็คือต้นไม้แห่งชีวิตซึ่งเธอปีนขึ้นมานั่งพักเหนื่อยหลังจากเดินวนไปวนมาทั่วอาณาบริเวณเขตป่าแห่งนี้พร้อมกับจัดการมอนสเตอร์สองข้างทางไปด้วยแล้วพบว่า...
มันไม่มีทางออก
ถ้าการคาดการของเธอไม่ผิดก็แปลว่าตอนนี้กำลังมีผู้เล่นทำเควสอยู่และจากการค้นหาของเธอแล้วผู้เล่นกลุ่มที่ว่าอยู่ห่างจากต้นไม้แห่งชีวิตซึ่งเป็นสถานที่ดำเนินเควสไปเป็นระยะทางพอสมควร...
แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องไปสนใจ
คิดในใจเงียบๆคนเดียว... ก่อนจะเปิดหน้าต่างผู้เล่นแล้วเรียกเมนูแผนที่ขึ้นแล้วเลื่อนไปมาเพื่อสำรวจดูคร่าวๆว่าเมืองของเธอถูก ‘ย้าย’ ไปอยู่ที่ไหนแม้ต่อให้ปิดแผนที่ลงเธอก็สามารถจำแผนที่ทั้งเกมได้ก็ตาม
คิงครอบครองเมืองอยู่เป็นจำนวนเกือบหกสิบเมืองหลังจากที่เธอเล่นเกมมานานจนสกิลทุกอย่างที่เธอสามารถหามาได้ซึ่งเป็นสกิลทั้งเกมที่เธอใช้ได้อัพไปจนเต็มและระดับของเธอ สัตว์เลี้ยง ผู้ติดตาม ภูตและบลาๆๆๆ ของเธอถึงขีดจำกัดรวมถึงทำภารกิจที่เกมสามารถให้เธอทำได้จนหมดแล้วเธอจึงหันมาเล่นเกมเป็นแนว ‘ชิงเมือง’ เพื่อแก้เซ็งบ้าง...
ฉะนั้นเธอจึงมีเมืองกระจายอยู่ทั่วทั้งเกมและอาณาเขตอีกเป็นจำนวนมาก
และเพราะเป็นอย่างนั้นเรื่องที่มีผู้เล่นจากอีกเกมมีเมืองและอาณาเขตซ้อนทับกับเธอจึงเกิดขึ้นดังนั้นเมฆจึงหาทางออกโดยการย้ายเมืองของเธอไปไว้ที่อื่นส่วนอาณาเขตก็ให้เธอใช้ระบบแชร์กับผู้เล่นที่ครอบครองอยู่ก่อนแล้ว
คิงนั่งแกว่งขาเล่นบนกิ่งไม้ขนาดใหญ่ของต้นไม้แห่งชีวิตพลางเลื่อนแผนที่ไปมาเล่นๆแล้วเมื่อพบว่ามันไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลยแม้แต่นิดเดียวเพราะพื้นที่ในเกมนี้เหมือนกับของเกมเธอแบบแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกันฉะนั้นเมื่อความเบื่อพุ่งทะลุถึงขีดสุดเธอจึงเปลี่ยนมานั่งมองทีมผู้เล่นแทนระหว่างรอให้ภารกิจสำเร็จหรือภารกิจไม่สำเร็จประตูจึงจะเปิดออก...
ไม่อย่างนั้นก็คงจะต้องพังออกไป
แต่นั่นเป็นทางเลือกสุดท้ายและท้ายสุดที่คิงคิดจะทำเมื่อนึกถึงสภาพเหมือนศพตายซากของเหล่าคนที่คอยตามล้างตามเช็ดเรื่องที่เธอก่อแล้วยักไหล่ก่อนจะกลับมานั่งชันเข่าจ้องภาพสะท้อนในกระจกขนาดใหญ่ที่ฉายภาพผู้เล่นกลุ่มนั้นซึ่งลอยอยู่ตรงหน้าเธอ
ภาพที่สะท้อนในกระจกเป็นภาพผู้เล่นสี่คนซึ่งประกอบไปด้วยผู้ชายหัวเขียวที่คาดว่าจะเป็นนักธนู ผู้ชายหัวเหลืองที่คาด ว่าจะเป็นนักดาบ ผู้ชายหัวดำที่คาดว่าจะเป็นนักเวทย์สายน้ำแข็งเหมือนกับเธอและ...
Npc เอลฟ์สาวหนึ่งตนที่ตอนแรกเธอนึกว่าเป็นผู้เล่น
เท่าที่เธอจำไม่ผิดเนื้อเรื่องของภารกิจนี้เป็นอะไรที่ดราม่าน้ำตาท่วมโลกมากแต่เผอิญว่าเธอไม่อินเพราะฉะนั้นเธอจึงมองว่าภารกิจนี้เป็นภารกิจที่โคตรเสียเวลาอย่างหนึ่งเพราะเนื้อเรื่องอันแสนที่จะยืดยาดจนน่าจะนอนหลับรอ
เรื่องของเรื่องคือพ่อของเอลฟ์สาวตนนั้นเป็นโรคอะไรซักอย่างซึ่งจะตายภายในหนึ่งเดือนและหน้าที่ของผู้เล่นคือบุกฝ่าฝูงมอนส์เตอร์ที่โคตรกระจอกในสายตาเธอมาเอาผลของต้นไม้แห่งชีวิตแต่บังเอิ้ญบังเอิญลูกสาวของผู้นำเอลฟ์อีกแห่งดันเป็นโรคเดียวกับพ่อของเอลฟ์สาวตนนั้นพอดีและโคตรบังเอิญที่ต้นไม้แห่งชีวิตออกผลมาแค่ผลเดียวเพราะฉะนั้นผู้เล่นจึงต้องทำหน้าที่ตัดสินว่าใครควรที่จะได้ผลแห่งชีวิตนั้นไป...
เป็นเนื้อเรื่องที่เวิ่นเว้อได้ใจจริงๆ
คิดพลางเหลือบมองผลไม้ขนาดสองฝ่ามือสีแดงสดซึ่งเรืองแสงออกมาจางๆซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เธอนั่งนักและเป็นขณะเดียวกับที่กลุ่มผู้เล่นนั้นเดินฝ่าพงไม้ออกมาพอดีและนั่นทำให้เธอเรียกกระจกของเธอกลับมาแล้วปีนขึ้นไปนั่งในจุดที่สูงขึ้นไปอีกแล้วหลบในพุ่มไม้ด้านบนโดยสายตายังคงจ้องผู้เล่นด้านล่างอย่างสนใจ
กลุ่มผู้เล่นนั้นเริ่มมองไปรอบๆก่อนจะมาหยุดชะงักที่ผลแห่งชีวิต ผู้เล่นหัวทองที่เล่นอาชีพนักดาบซึ่งจากที่เธอสังเกตเห็นรังสีที่ก่อตัวเป็นรูปปีกนกสีขาวรางๆที่หลังของอีกฝ่ายทำให้เธอคาดว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นเผ่าเทพสะกิดให้ผู้เล่นหัวเขียวซึ่งเล่นเผ่าเอลฟ์เพราะจากหูของอีกฝ่ายซึ่งมีลักษณะเรียวรีในขณะที่ผู้เล่นหัวดำซึ่งเธอให้ความสนใจเป็นพิเศษเพราะเล่นอาชีพเดียวกับเธอกวาดมองรอบด้านอย่างระมัดระวัง...
ส่วนเอลฟ์สาวเจ้าของภารกิจนั้นกำลังบีบน้ำตาดราม่าเต็มที่
“ฉันจะยิงมันแล้วนะ”นายหัวเขียวว่าพร้อมกับหยิบคันธนูของตัวเองขึ้นมาแล้วค่อยๆน้าวสายธนูออก ละอองแสงสีเขียวค่อยๆก่อเป็นลูกธนูแล้วยิงไปตัดขั้วผลแห่งชีวิตอย่างแม่นยำ...
นักธนูเวทย์สายธรรมชาติ
คิงคิดพลางหรี่ตามองนายหัวเขียวซึ่งเก็บคันธนูกลับไปสะพายที่หลังเหมือนเดิมแล้ววิ่งตรงไปยังนายหัวเหลืองที่เมื่อกี้พุ่งออกมารับผลแห่งชีวิตด้วยความเร็วที่น่าสนใจ...
ฉัวะ!
แต่เหมือนนายหัวดำนั่นจะน่าสนใจกว่า...
ศรน้ำแข็งพุ่งปักลงที่กิ่งไม้ที่คิงนั่งอยู่เมื่อครู่ซึ่งเธอก็ดีดตัวหลบไปยังกิ่งไม้อีกกิ่งโดยทันทีขณะหรี่ตาลงประเมินความเสียหายจากศรน้ำแข็งของอีกฝ่าย
แรงใช้ได้นี่...
คิดในใจอย่างตื่นเต้น เป็นเวลานานมากแล้วที่เธอไม่ได้เจอผู้เล่นที่มีระดับในระดับเดียวกับเธอและเพราะอย่างนั้นเมื่อได้เจอเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย...
น่าสนใจ
นั่นคือความคิดที่คิงมีต่อนายหัวดำ
“ทำอะไรน่ะเฮเดส!”นายหัวเขียวร้องเสียงหลงในขณะที่นายหัวดำที่รู้สึกว่าจะชื่อ ‘เฮเดส’ หรี่ตาลงแล้วพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะเอ่ยเสียงนิ่งที่ทำให้เธอคิดถึงเสียงของเมฆขึ้นมาตะงิดๆ
“ไม่มีอะไร... ฉันคงจะคิดไปเอง”พูดเรียบๆก่อนจะสลายคันธนูน้ำแข็งในมืออกพร้อมกับที่คิงโดนกระชากออกมาอย่างแรง...
และสิ่งสุดท้ายที่เธอเห็นคือดวงตาสีน้ำเงินเข้มของอีกฝ่ายซึ่งพุ่งมาที่เธออย่างรวดเร็ว
†††
“ขอโทษทีๆ พี่ส่งเราไปผิดที่น่ะ”หมอกว่าพลางเสยเส้นผมสีทองของตัวเองขึ้นซึ่งคิงมั่นใจว่าหากมีผู้หญิงซักคนมาอยู่ตรงนี้คงได้มีคนเลือดหมดตัวตายเอาแน่ๆ...
แต่เผอิญว่าคิงเป็นพวกภูมิคุ้มกันคนน่าตาดีสูงเพราะฉะนั้นเธอจึงไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้นนอกจากความรู้สึกหมั่นไส้ในความหน้าตาดีเกินหน้าเกินตาของอีกฝ่าย
“ ส่งผิดไปไกลลิบเลยล่ะ”คิงเอ่ยเสียงเรียบ ป่าแห่งชีวิตนั้นเป็นมิติพิเศษที่เปิดให้เฉพาะคนที่ทำภารกิจเข้าไปเท่านั้นเพราะฉะนั้นเฮเดสจึงยิงธนูใส่เธอทันทีเพราะคิดว่าเธอเป็นมอนสเตอร์...
และเพราะแบบนั้นเธอจึงไม่ได้สวนกลับอีกฝ่ายไปเพราะคิดยังไงฝ่ายที่ผิดก็เป็นเธอที่อยู่ๆก็เข้าไปนหน้สลอนอยู่ในพื้นที่ภารกิจของชาวบ้านเขาเอง
“โอเคๆ... งั้นเป็นการขอโทษเราอยากให้พี่ส่งไปที่ไหนล่ะ”หมอกว่าพลางส่งยิ้มแบบที่คิงรู้สึกเหมือนมีแสงสว่างแผ่ออกมาจากข้างหลังของอีกฝ่ายให้เธอ...
และนี่คือท่าไม้ตายของหมอกที่เธอเรียกว่า ‘ยิ้มเทวดา’
คำถามนี้ทำให้คิงเงียบไปครู่หนึ่ง ในใจเริ่มรันชื่อเมืองและแผนที่ในหัวเพื่อหาทีที่เธอเหมาะจะโผล่ไปที่สุดแต่ก่อนที่เธอจะรันข้อมูลในสมองเสร็จหมอกก็ทักเธอขึ้นมาว่า
“แต่ก่อนที่เราจะไปพี่ว่าเราน่าจะเปลี่ยนชุดก่อนนะ”ประโยคนี้ของหมอกทำให้คิงก้มลงมองชุดของตัวเองก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าชุดของตนเองมันค่อนข้างหรูหรา... ซึ่งเอาจริงๆแล้วคือมันโคตรหรูหราสะดุดตาแบบที่ใครก็เหลียวมองเพราะอย่างนั้นคิงจึงพยักหน้ารับแล้วเปิดหน้าต่างผู้เล่นออกมาแล้วเรียกเมนูช่องเก็บของขึ้นมาแล้วกดเลือกชุดที่ธรรมดาที่สุดในช่องเก็บของของเธอ
แสงสีขาวสว่างวาบขึ้นพร้อมกับที่ชุดของเธอเปลี่ยนเป็นชุดเสื้อยืดผ้าป่านสีน้ำตาลอ่อนและกางเกงสีน้ำตาลเข้มอันเป็นชุดที่แสนจะคุ้นตาคนทั่วไป...
ชุดเริ่มต้น
อันที่จริงสำหรับคนทั่วไปคงจะทิ้งชุดเริ่มต้นไปตั้งแต่ที่มีชุดใหม่เปลี่ยนแต่เป็นเพราะคิงเอาชุดเริ่มต้นไปทำเป็นชุดแฟชั่นมาเพราะอย่างนั้นเธอจึงเก็บมันเอาไว้เผื่อจะได้เอามาใส่เล่นๆ...
แต่ไม่ได้คิดว่าจะได้เอามาใส่จริงๆ
คิดพลางปิดหน้าต่างแต่ก่อนที่หน้าต่างจะปิดลงสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นชุดนักเวทย์เริ่มต้นที่อยู่ข้างๆกันพอดีและนั่นทำ ให้เธอนึกถึงกลุ่มผู้เล่นหัวหลากสีนั่นขึ้นได้
“พี่หมอก... พี่รู้จักกลุ่มผู้เล่นที่มีผมสีทองสีเขียวแล้วก็สีดำมั้ย”คิงถามอีกฝ่ายซึ่งฟังเผินๆอาจดูเหมือนคำถามกวนๆเพราะผู้เล่นในโลกเกมออนไลน์แห่งนี้มีอยู่มากกว่าสิบล้านคนเพราะฉะนั้นแค่คนที่ย้อมผมตัวละครให้เป็นสีทองก็มีมากกว่าแสนคนแล้ว...
แต่ไม่ใช่สำหรับระบบการประมวณของหมอก
หมอกเริ่มรันข้อมูลในหัวสมองใหม่ก่อนจะเรียกหน้าต่างติดต่อสำหรับ Gm ขึ้นมาแล้วใช้อำนาจเล็กๆน้อยๆในการง้างปากพนักงานแผนกภารกิจระดับ SSS ว่าผู้เล่นที่เข้าไปทำภารกิจปวดตับที่ป่าแห่งชีวิตนั่นมีชื่อว่าอะไรและภายในไม่ถึงห้านาทีชื่อผู้เล่นกลุ่มที่ว่าและข้อมูลคร่าวๆก็มาอยู่ในมือของเขาอย่างง่ายดาย...
ใช้อำนาจในทางที่ผิดชัดๆ
คิงคิดพลางหรี่ตาลงมองอีกฝ่ายซึ่งเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าต่างตรงหน้าแล้วเอ่ยถามเธอว่า
“คิงรู้จัก ‘เซเว่นเดย์’ มั้ย?”
แน่นอนว่าคิงส่ายหัว
อันที่จริงคิงเป็นพวกชอบหาข้อมูลมาอ่านก่อนแต่เพราะในระยะเวลาสามวันนี้เธอมัวแต่ยุ่งอยู่กับการจัดการทรัพย์สินของตัวเอง การเขียนโปรแกรมใหม่ให้กับลุงของเธอและอื่นๆอีกมากมายเพราะอย่างนั้นเธอจึงไม่ว่างที่จะอ่านข้อมูลเกมคร่าวๆ ได้
“เอาล่ะ... งั้นพี่จะอธิบายให้ฟังนะ ‘เซเว่นเดย์’ ที่พี่ว่าหมายถึงกลุ่มผู้เล่นเจ็ดอันดับแรกของเกมซึ่งตอนนี้เปลี่ยนเป็นหกแล้วเพราะเราขึ้นไปเป็นที่สอง... อันที่จริงต้องเป็นที่หนึ่งน่ะนะแต่พ่อไม่อยากให้คนอื่นๆสงสัยมากนักเลยยัดใต้โต๊ะนิดหน่อย”หมอกว่าหน้าระรื่นโดยไม่สะทกสะท้านกับคำว่า ‘ยัดใต้โต๊ะ’ ของตนเลยซักนิดพร้อมกับกดเรียกปึกเอกสารซึ่งส่งมาให้ตนทางช่องจดหมายซึ่งเป็นข้อมูลของเซเวนเดย์ทั้งหกคนและอดีตเซเว่นเดย์อีกหนึ่งคนซึ่งตนให้เมฆ... น้องชายของตนหาให้มาอย่างละเอียดยันว่าเซเว่นเดย์เคยเป็นแฟนกับใครบ้างไปจนถึงข่าวต่างๆเกี่ยวกับเซเว่นเดย์ทั้งหลายแล้วยื่นส่งเปกสารที่มองเผินๆอาจมีแค่ไม่กี่หน้าแต่ความเป็นจริงแล้วมีข้อมูลอยู่เกือบสองร้อยหน้า...
หนาพอๆกับหนังสือประมวลกฎหมายเลยนะนั่นน่ะ
“ขอบคุณค่ะ”คิงว่าแล้วจัดการยัดปึกเอกสารที่ว่าลงในช่องเก็บของพร้อมวางแผนการเล่นเกมใหม่นี้คร่าวๆก่อนจะเอ่ยกับหมอกด้วยประโยคที่หมอกแทบกรี๊ดออกมาถ้าไม่ติดว่าตนเองเป็นผู้ชาย
“หนูอยากไปอยากไปที่...”
†††
ความคิดเห็น