คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Stage 01 : ผู้เล่นคนสุดท้าย
-1-
ผู้เล่นคนสุดท้าย
ท่ามกลางเหล่าฝูงชนแออัดภายในงานฉลองครบรอบเจ็ดปีของบริษัทเกมยักษ์ใหญ่อย่าง I.A. World ร่างสูงโปร่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวลายสมอเรือสีดำสนิทและกางเกงยีนสีดำเดินฝ่าฝูงชนไปยังงานอีกด้านหนึ่งซึ่งโล่งต่างจากงานอีกด้านอย่างสิ้นเชิง
“L.B.K. World Online อยู่ด้านนั้นนะคะ”พนักงานสาวในชุดแฟนตาซีนางฟ้าเอ่ยเสียงใสพลางผายมือไปยังงานอีกด้านที่ร่างสูงโปร่งพึ่งจะฝ่าออกมาหลังจากที่ตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้มีแต่พวกเกมเมอร์ที่หลงจากเกม L.B.K. ที่อยู่ค่ายเดียวกันหลงมายังงานของเกมนี้เท่านั้น
L.B.K. World Online หรือชื่อเต็มๆคือ Lawbreaker World Online นั้นคือเกมฮิตติดชาร์ตอันดับหนึ่งของเกมออนไลน์ซึ่ง มีให้บริการทั่วทั้งโลกและเป็นเกมที่ทำรายได้ดีที่สุดในเครือบริษัทเกม I.A. Word แห่งนี้
ร่างสูงโปร่งส่ายหัวไปมาเล็กน้อยให้กับพนักงานสาวก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้พนักงานสาวแทบจะกรีดร้องออกมาให้ลั่นงานด้วยความดีใจและตกใจระคนกันไป
“ฉันมางานฉลองเจ็ดปีของเกม Law Black Online ค่ะ... ใช่ที่นี่มั้ยคะ?”
†††
“ขนาดเกมนี้มีฉันเล่นอยู่คนเดียวก็ยังอุตส่าห์จัดงานให้อีกนะเนี่ย... สมแล้วที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบริษัทที่เอาใจคนเล่นที่สุด”ร่างสูงโปร่งของหญิงสาวในชุดนักเวทย์สีน้ำเงินยาวกรอมเท้าปักลายสวยงามและผ้าคลุมนอกสีน้ำเงินพึมพำขณะก้าวเดินไปตามทางเดินภายในเมืองซึ่งพูดได้เลยว่านอกจากเธอแล้วไม่มีผู้เล่นเลยแม้แต่คนเดียว
หากจะบอกว่า L.B.K. World Online เป็นเกมที่มีผู้เล่นเยอะที่สุดแล้วเกม L.B.O. แห่งนี้ก็สามารถพูดได้เลยว่าเป็นเกมที่มีผู้เล่นน้อยที่สุด
แรกเริ่มเดิมทีนั้นบริษัท I.A. Online ได้ออกเกมออกมาแค่เพียงสองเกมคือเกม L.B.K. world online และเกม L.B.O. ซึ่งมีลักษณะเหมือนกันแทบจะทุกระเบียบนิ้วหากแต่มีสิ่งเดียวที่ทั้งสองเกมนี้แตกต่างกันคือเกม L.B.O. ที่เธอเล่นอยู่นั้นเล่นยากแบบที่เรียกได้เลยว่าเป็นโหมด Hard Core และเพราะเป็นอย่างนั้นยอดผู้เล่นเกมจึงดิ่งเหวลงเหลือเพียงคนเดียวในขณะที่คนที่เหลือพากันไปเล่นเกม L.B.K. world online ซึ่งเหมือนกันทุกระเบียบนิ้วแต่มีการเล่นที่ง่ายกว่า...
และราชันย์นครฟ้าก็คือผู้เล่นคนสุดท้ายที่ว่า
ท่ามกลางเหล่า A.I. ซึ่งออกแบบมาให้คล้ายผู้เล่นเพื่อทดแทนเหล่าผู้เล่นซึ่งเดินสวนกันไปมาภายในเมืองซึ่งทำให้เมืองดูครึกครื้นขึ้นมาก ราชันย์นครฟ้าหรือที่คนสนิทนิยมเรียกกันว่า ‘คิง’ เดินฝ่าฝูงชนมาหยุดอยู่ที่หน้าตึกบริการผู้เล่นหลังจากเธอได้จดหมายเรียกตัวด่วนมาจาก Gm ที่รู้จักดีคนหนึ่งให้มาที่ตึกนี้เพราะมีเรื่องที่ ‘โคตรสำคัญ’ จะต้องแจ้ง
“มาให้คุณเมฆใช่มั้ยคะ? เชิญห้องเดิมเลยค่ะ”พนักงานสาวซึ่งที่จริงแล้วเป็นหนึ่งใน Gm ที่เธอรู้จักดีเช่นกันเอ่ยเสียงใสพร้อมแจกรอยยิ้มอบอุ่นที่เธอรู้ดีว่าฝืนใจอีกฝ่ายขนาดไหนกับนิสัยจริงๆของอีกฝ่ายซึ่งเธอก็เพียงพยักหน้ารับแล้วก้าวเดินไปยังประตูซึ่งปรากฏขึ้นหลังจากที่พนักงานสาวกล่าวจบก่อนจะชะงักแล้วหมุนตัวกลับมาพร้อมกับโยนของบางอย่างให้พนักงานสาว... หรือที่จริงคือ Gm ซึ่งรับได้แบบไม่ยากเย็นนัก
“ฉันให้... ถือเป็นการขอโทษเรื่องเมื่อวานแล้วกัน”กล่าวจบแล้วรีบสาวเท้าไปยังห้องนั้นอย่างรวดเร็วทิ้งไว้เพียง Gm สาวในร่างพนักงานซึ่งยกขวดน้ำหอมขวดเล็กในมือขึ้นดูแล้วยกยิ้มเล็กน้อย... ซึ่งสำหรับคนทั่วไปน่าจะเรียกว่าแสยะเสียมากกว่า
“เรื่องเมื่อวันก่อนอย่างนั้นหรอ... เอาเป็นว่าขอบใจแล้วกัน”พึมพำกับตนเองเบาๆก่อนจะเก็บขวดน้ำหอมซึ่งเป็น ‘คำขอโทษ’ ใส่ในกระเป๋ากระโปรงเครื่องแบบของตน... ซึ่งเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเวลาที่อีกฝ่ายทำอะไรก็ตามที่มีผลทำให้พวกเธอไม่ได้พักผ่อนเพราะต้องมาตามล้างตามเช็ดให้อีกฝ่าย...
จะว่าไปคราวที่แล้วเป็นขนมนี่นะ... ว่าพลางนึกถึงเจ้ากล่องใส่คุกกี้ซึ่งส่งมาให้พวกเธอถึงที่บริษัทซึ่งทำให้เกิดสงครามแย่งชิงขนมขึ้นระหว่างพนักงานของเกมทั้งสองเพราะแม้พนักงานเกม L.B.K. World online จะได้เงินเดือนสูงกว่าพวกเธอแต่เวลาพักผ่อนเป็นศูนย์เพราะต้องใช้เวลาไปกับการจัดการบรรดาเรื่องทั้งหลายในเกมซึ่งยิ่งมีผู้เล่นเยอะก็จะมีปัญหาเยอะขึ้นตาม
...โชคดีจริงๆที่ย้ายมาประจำเกมนี้...
†††
“มาเร็วดีนี่”เสียงเรียบเอ่ยทักเธอทันทีที่คิงก้าวเข้ามาภายในห้องซึ่งตกแต่งราวกับภายในสุสานก็ไม่ปาน ร่างสูงในชุดสูทซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะน้ำชาผายมือให้เธอนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตกข้ามขณะยกชาในมือขึ้นจิบ...
โดยมีสุสานเป็นแบล็คกราวน์และมีเสียงหมาหอนคลอเบาๆ
เป็นบรรยากาศที่เหมาะแก่การจิบน้ำชาดีจริงๆ
“เรียกฉันมาทำไม”คิงเอ่ยถามหลังจากทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามและเอื้อมมือไปรับจานใส่ขนมเค้กซึ่งอีกฝ่ายยื่นให้มาตักกินแม้บรรยากาศรอบตัวมันจะไม่ได้ชวนให้คนปกติอยากเขมือบอะไรเลยก็ตาม...
แต่นั่นไม่ใช่กับธอที่จิบน้ำชากับอีกฝ่ายมาเกือบยี่สิบปี
นี่สินะที่เรียกว่าการปรับตัวต่อสภาพแวดล้อม
“พ่อบอกฉันว่าจะรวมเกม”ประโยคสั้นๆที่ทำให้คิงแทบจะสำลักเค้้กในปาก และเหมือนอีกฝ่ายจะรู้เพราะทันทีที่เอ่ยจบแก้วชาซึ่งภายในบรรจุน้ำเปล่าก็ถูกยื่นมาตรงหน้าเธอทันทีซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธความหวังดีของอีกฝ่าย...
แม้น้ำที่อยู่ข้างในจะเป็นน้ำที่สร้างขึ้นมาเลียนแบบน้ำมนต์ก็เหอะ
ช่างเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์จนน่าตะลึงเสียจริงๆ
พ่อที่คนตรงหน้า... หรือที่ปกติเธอเรียกว่า ‘พี่เมฆ’ นั้นหมายถึงพ่อจริงๆไม่ใช่คำแฝงที่มีความหมายอื่นหรืออะไรทั้งนั้นเพราะพ่อของอีกฝ่ายคือเจ้าของบริษัท I.A . world และลองลูกชายเจ้าของบริษัทมาบอกเองแบบนี้รับรองว่าไม่ใช่แค่เรื่องล้อเล่นแน่นอน
“คุณลุงเมาน้ำชารึไง!? ถึงเกมสองเกมนี้จะเหมือนกันอย่างกับแกะก็เถอะแต่มันก็ต่างกันนะ!?”คิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงไว้ด้วยอารมณ์ตกใจเล็กน้อย อันที่จริงเธอก็เคยได้ยินพ่อของอีกฝ่ายเปรยๆให้ฟังอยู่ว่าอยากจะรวมเกมทั้งสองเกมเข้าด้วยกันแต่ก็ไม่ได้คิดว่าอีกฝ่ายจะทำมันจริงๆ...
จริงอยู่ที่ว่าเกมทั้งสองเกมได้รับการพัฒนาพร้อมๆกันทำให้ทั้งสองเกมเหมือนกันอย่างกับแกะออกมาจากพิมพ์ดียวกันแต่เกมทั้งสองเองก็มีจุดที่แตกต่างกันแบบสุดๆหลุดโลกเช่นกันเพราะฉะนั้นเธอจึงไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะทำการรวมเกมจริงๆ
“ก็ต่างกันไง... เพราะอย่างนั้นภายในเวลาก่อนที่จะอัพเดทแพทเธอจะต้องเข้าไปบริษัทกับฉันเพื่อจัดการสารพัดสมบัติของเธอ...”คนตรงหน้าเอ่ยเสียงเรียบแล้วยกชาขึ้นจิบเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อถามเสียงนิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกอยากกรีดร้องให้ก้องฟ้าว่า
“ภายในเวลาสามวัน”
ความคิดเห็น