Chaos fiction เรื่องวุ่นๆของวัยรุ่นคนหนึ่ง [YAOI][Rewrite]

ลำดับตอนที่ #3 : Chaos fiction 3rd : I have not set up

3rd

I have not set up

            ตอนนี้ผมก็เลิกเรียนแล้วครับ กะว่าจะไปดูห้องดนตรัสักหน่อยว่าเขามีซ้อมอะไรกันหรือเปล่า พอเปิดเข้าไปก็เห็นมีซ้อมกันอยู่บ้างแหละครับ ผมรีบเดินตรงไปที่คนนั่งคุมเสียงอยู่ครับ

            "เห้ย เป็นไงบ้างวะ เห็นมีเด็กใหม่เข้ามากันเพียบเลย" 

            "อ่อ...กล้าเองหรอวะ นึกว่าใคร ก็มีมาสมัครกันเยอะอยู่อะ ไม่รู้จะทำไงก็เลยรับมาเกือบหมดเลยอะ เพราะไหนๆรุ่นเราก็จะจากจากที่นี่ไปอยู่แล้ว กูเลยจะฝากไอพวกรุ่นน้องมันไว้ให้ดูแลวงดนตรีต่อวะ" นี่ไอไอซ์ครับ เมื่อ

ตอนม.ต้นเราเคยอยู่ห้องเดียวกัน สมัยนั้นเรานี่ซี้แน่นปึ้กกันเลยนะครับ ขนาดเคยอาบน้ำด้วยกันยังทำมาแล้วเลย แต่พอขึ้นม.ปลายมาเราก็แยกย้ายไปตามสายที่เราชอบกัน ผมเรียนวิทย์-คณิตครับ ส่วนมันไม่ค่อยชอบวิทย์สักเท่าไรเลย มันเลยไปเรียนศิลป์-คำนวณครับ ผมว่ามันก็ทำได้ดีเลยแหละครับ และมันก็เป็นคนที่ชอบดนตรีมากเลยครับ เครื่องดนตรีทุกชนิดนี่ผ่านมือมันมาหมดแล้วครับ แล้วมันก็เป็นคนชวนผมเนี่ยแหละเข้ามาอยู่ชมรมดนตรีด้วยเพราะตอนนั้นแม่งยังอายอยู่ไงครับ พอตอนนี้อะหรอ ได้เป็นถึงประธานชมรมดนตรีเลยนะครับเพราะรุ่นพี่เห็นสมควรแล้วที่จะส่งต่อมาให้มันเนี่ยแหละครับ ผมก็เห็นด้วยนะที่มันได้เป็น จนตอนนี้ดนตรีก็กลายเป็นส่วนนึงของชีวิตมันเลยก็ว่าได้มั้งครับ 55555

            "เออๆดีและ จะได้มีคนสานต่อกิจการดนตรีต่อจากพี่ไอซ์เรา 5555" ผมก็พูดหยอกมันไปนิดหน่อย มันเองก็ส่ายหัวนิดๆก่อนที่จะหันไปสนใจกับคอมพิวเตอร์ตรงหน้าต่อ ซึ่งมันเองก็กำลังทดสอบให้น้องลองเล่นดนตรีแหละครับเพื่อปรับเสียงให้ตรงกับเพลงน่ะครับ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยจะชำนาญไอพวกอย่างนี้สักเท่าไร อย่างมากผมก็เล่นดนตรีได้หลายชนิดอยู่นะครับ มาเถอะจะดีดสีตีเป่าอะไรผมได้หมดแหละ เพราะอยู่ชมรมดนตรีก็ต้องผ่านมาบ้างแหละครับ

            ผมหันไปมองนาฬิกาที่ติดอยู่บนฝาผนังที่ตอนนี้บอกเวลา 17.23 น.แล้ว ผมเลยลาไอซ์มันขอตัวกลับบ้านก่อน มันก็ได้แค่พยักเพยิดให้ผม แล้วก็กลับมาถึงบ้านโดยที่ไม่ลืมไหว้พ่อตัวเองแล้วก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำ แล้วก็ลงมากินข้าวพร้อมกับพ่อครับ ส่วนเรื่องนั้นผมไม่ลืมแน่นอนครับ

           ผมวางช้อนส้อมลงบนจานก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้น "เออ...พ่อครับ"

          "หือ...ว่าไงลูก พ่อขอเตรียมใจแป๊บ ลูกไปทำใครท้องใช่ไหมล่ะ ไม่เป็นไรพ่อเข้าใจลูก ไม่ต้องเศร้าไปลูก"

          "ไม่ใช่ซะหน่อยพ่ออะ เห็นผมเป็นคนไงเนี่ยยย" พ่อผมเป็นคนตลกครับ บ้านนี้ผมอยู่กับพ่อแค่สองคนน่ะครับ ส่วนแม่ผมน่ะ พ่อผมเล่าว่าแม่เสียก่อนที่ผมจะอายุได้สองขวบน่ะครับ แล้วพ่อก็เลี้ยงผมมาจนโตเนี่ยแหละครับ พ่อผมไม่ใช่คนเครียดอะไรนะครับออกจะเฮฮาด้วยซ้ำเพราะว่าผมชอบทำหน้าเครียดตลอดมั้ง 55555

          "อ้าว แล้วมีอะไรล่ะ?.... แค้กๆๆๆๆ น้ำหน่อยๆ" พ่อผมพูดแล้วก็เคี้ยวข้าวไปด้วยเลยทำให้ติดคอน่ะครับ ผมเลยรีบหยิบน้ำให้ท่านดื่มทันทีครับ

          "พอดีผมจะสมัครทุนมหาลัย XXX อะครับ พ่อคิดว่าไงครับ?"

           "ก็ดีหนิ ถ้าลูกอยากเข้า ลูกก็ทำมันเลยสิลูก พ่อเชื่อมั่นในตัวลูกนะ สู้" เนี่ยแหละครับ ผมถึงชอบมาถามความเห็นพ่อก่อนเนี่ยแหละครับ เพราะผู้ใหญ่เขาจะเห็นอะไรได้ได้ดีกว่าเราที่เป็นเด็กว่าสมควรหรือเปล่า แต่ส่วนใหญ่แล้วพ่อผมก็อนุญาตทุกครั้งนะครับถ้าเป็นเริ่องที่ผมตัดสินใจเองแล้วละก็ ที่จริงผมไม่ต้องถามเขาเลยก็ได้ ส่วนเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นบุหรี่ เหล้าเบียร์ไรอย่างเนี่ย พ่อผมก็อนุญาตนะครับ พ่อบอกว่าลูกผู้ชายทั้งทีเกิดมาก็ต้องลองให้หมด ซึ่งลองแล้วก็รู้แหละครับว่ามันไม่ดีเลยไม่ค่อยได้ยุ่งกับมันซักหน่อย อย่างมากก็เหล้าที่เวลาเพื่อนๆสังสรรค์กันนั่นแหละครับ

           "ครับพ่อ" ผมตอบพร้อมส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจไปให้กับพ่อตัวเองครับ

           

            ตอนนี้ผมก็อยู่ในห้องตัวเองนั่นแหละครับ กำลังจะเข้าไปศึกษาไอเจ้าทุนนี่แหละครับ พอนั่งหาไปเรื่อยๆ จู่ๆก็ขึ้นข้อความในเฟสบุ๊คที่ผมเปิดทิ้งเอาไว้ ผมเลยคลิ๊กเข้าไปดูว่าใครทักมา โอ้แม่เจ้า!!! สมาร์ทมันทักเข้ามาครับ ผมเลยเปิดเข้าไปดูในแชทข้อความ ยิ่งทำผมอึ้งเข้าไปอีก

'รับเพื่อนหน่อย'  

             เป็นคำที่อ่านแล้วเผินๆก็ดูทั่วไป แต่ผมตกใจที่ว่ายังรู้จักกันไม่ได้เท่าไรก็มาเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คซะแล้วหรอ บางทีผมก็คิดว่าคนเราที่มันรู้จักกันไวก็คงจะเป็นเพราะโซเชียลมั้งครับเนี่ย เห้ออออออ แล้วผมจะเอายังไงกับ แชทหลอนซ่อนเฮิ้ยนนี้ดี (เขายังไม่ตายนี้หว่า 5555) เปิดอ่านแล้วไม่ตอบมันก็แลยังไงๆอยู่ ตอบหน่อยก็ดีเนอะ

 

                'อ้าว เพิ่มเพื่อนเรามาด้วยเหรอ 555555' 

             กลบเกลื่อนไปงั้นแหละครับ ที่จริงก็นั่งตัวเย็นอยู่เลยเนี่ยว่าจะรับดีไม่รับดี

'อืม หรือว่าไม่อยากรับ?' 

             อ้าว ไอนี่นิ แม่งเล่นคำถามที่ตรงประเด็นสุดๆ แล้วจะเอาไงดีวะเนี่ย -_-'

                   'เปล่าๆ ไม่ได้ไม่อยากรับ' 

                     

             แต่ไม่กล้านิหว่า จู่ๆเพิ่งรู้จักกันก็เพิ่มมาเลยอะ ใครจะกล้ารับวะ...

'แล้วทำไมไม่รับอะ เราเพิ่มนายไปหลังเราเดินถึงอาคารนั่นแหละ'

                    

             นั่นไงเอาแล้ว แม่งจะย้ำทำไมวะเนี่ย ผมอุตส่าห์นึกว่ามันจะไม่พูดซะแล้วนะ แต่มันนี่ก็ร้ายไม่เบาเลย หลอกถามยัยเสียงเพลงเนี่ย ไอนี่ก็หัวอ่อนยอมบอกเขาอีกนะ ไปโรงเรียนเจอกูแน่ ว่าแล้วผมลองแกล้งถามมันดูดีกว่า

                  

 'แล้วนายไปเอาเฟสเรามาได้ไง?'

                    

'เราก็ถามเพื่อนนายมานั่นแหละ ก็แค่เอาไว้ถามเรื่องทุนนี่แหละ' 

              อ๋ออออออออ แค่บอกแค่นั้นก็สิ้นเรื่อง มาขอตรงเลยก็ได้เรื่องแค่นี้ (แล้วปะกี้ใครแม่งกลัวจนหัวหดเลยวะ!!)

                     'อ่อๆ เนี่ยเราก็กำลังหาอยู่เนี่ยแหละ ลองเอาเว็บมันไปดูก่อนไหมล่ะ'

    

'ก็ดีนะ ต้นกล้าส่งมาเลยก็ได้' 

              ทันใดนั้นผมก็ก็อบลิ้งค์ส่งไปให้มันในแชททันทีครับ มีผู้ร่วมอุดมการณ์ด้วยมันก็ดีนะครับ จะได้ช่วยเหลือกันได้ อีกอย่างเวลาไปสอบจะได้ไม่ไปคนเดียวครับ 555555

'ขอบคุณครับ'

                        'ไม่เป็นไร 555555 จิ๊บจ๊อย' 

              แล้วมันก็ส่งรูปยิ้มหน้าเบอเร้อมาให้ผมครับ ผมนี่ก็เขินนิดหน่อยนะครับ คนดังมาขอเพิ่มเลยเชีย ผมก็เคยได้ยินเวลาเพื่อนผู้หญิงมันพูดถึงนะครับแต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะมาประจวบเหมาะให้ผมได้เจอมันนะครับ แต่ก็เถอะ ยังไงเราก็รู้จักกันและ มาสร้างมิตรภาพกันเถอะเนอะ 555555 ว่าแล้วก็นั่งดูต่อซักหน่อยดีกว่า แล้วค่อยเข้านอนดีฟ่าา

'....อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ บอกให้ฟังไม่ได้สักคำ เปล่งได้แค่เสียงเบาเบาในยามลำพังว่าฉันรักเธอ ฉันรักเธอ...'

            เสียงริงโทนผมเองครับ ผมก็ยังตามกระแสอยู่นะ ถึงช่วงนี้เพลงนี้จะตกบ้างไปแล้วก็เถอะ แต่ก็ขี้เกียจเปลี่ยนอะครับ 55555 เป็นยัยเสียงเพลงที่โทรมาครับ ดีจังคุยกับอีกคนเสร็จก็มาคุยกับอีกคน ผมนี่ไม่เหงาเลย สงสัยมันคงมีอะไรแน่ถึงโทรมาหาผม เพราะปกติไม่ยืมลอกการบ้านหรือชวนไปเที่ยวก็จะไม่โทรมาหรอกครับ

              'ว่าไง ยัยมนุษย์หิมะ' ก็มันขาวจนน่าหมั่นไส้นิครับ ก็เลยตั้งฉายาให้มันซะเลย 555555

               'นี่ปากดีไปเถอะ ไอเตี้ย ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้เตี้ยฮิบหาย' นั่นไง โดนไปหนึ่งดอกเลย

                'แล้วมึงมีไรอะ กูจะนอนและเนี่ย'

                 'กูก็แค่อยากโทรมาบอกว่า สมาร์ทแอดเฟสกูมาด้วยแหละ คิ๊คิ๊'

                 'กูดีใจกับมึงด้วยนะ แล้วมาบอกกูทำไม?' ประโยคแรกเหมือนพูดเหมือนดีใจกับมันนะครับ แต่ประโยคหลังทำเป็นเข้มนิดๆครับ ให้มันหน้าแตกเล่น 55555

                 'ก็กูแค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ ก็มึงเป็นเพื่อนหญิงกูนี่หว่า'

                 'เห้ย!! เดี๋ยวๆๆๆ กูเป็นเพื่อนหญิงมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ กูเป็นผู้ชายนะ'

                  'ไม่เป็นไรหรอก แค่จับมึงไว้ผมยาว ใส่กระโปรง แค่นี้มึงก็เพื่อนหญิงกูล่ะ 5555' นี่เดี่ยวนี้เพื่อนผมเป็นแแบนี้ไปแล้วใช่ไหมครับเนี่ย ผมมองมันเป็นเพื่อนชาย แต่แม่งมองผมเป็นเพื่อนหญิง ไหงเป้นงั้นเนี่ย งงวะ

                      'ตลกออ เดี่ยวกูปะเอาน้องชายกูฟาดหน้ามึงซะเลยไอนี่'

                    'โหยยยย กลัวจังเลยค้าาาา จะเอาหนอนมาฟาดกู กูต้องร้องไหม? 55555' แม่งเอ้ย ผมควรดวลวาทะกับมันต่อดีไหมเนี่ย ผมนี่เหมือนจะเสียเปรียบนะ มันตบผมได้ทุกคำเลย

                     'ถ้ากูหนอน บนโลกนี้ก็ไม่มีผู้ชายมีหำแล้วแหละวะ'

                     'หืมมมม เข้าใจเปรียบเทียบเนอะ เดี่ยวกูวางและ แม่กูให้ไปช่วยเลี้ยงน้องวะ ยิ่งพึ่งคลอดมาอยู่ แค่นี้แหละ' 

                     'เออๆ' แล้วมันก็วางสายไปแล้วครับ ผมก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน ก็ขอตัวเข้านอนก่อนแล้วครับ

++++++++++++++++Chaos Fiction+++++++++++++++

ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ ก็แค่อยากให้รู้ว่าต้นกล้าก็เล่นดนตรีเป็นนะครับ

ส่วนสมาร์ทนี่ มาราวียันเฟสบุ๊คเลยหรอ หรือสมาร์ทจะมาจีบต้นกล้าหรือเปล่านะ???

แต่วันนี้ผมดูมีแฟนคลับ 2 คนแล้วน้าาาาา เพิ่มมาตั้งคนนึงแน่ะ 555555

ยังไงอ่านก็ช่วย comment และติดตามกันด้วยนะครับ :)