นี่..!.!...ชั้นชอบนายน่ะ.....

ลำดับตอนที่ #2 : ชั้นรู้จักนายแล้วน่ะ....แล้วนายล่ะรู้จักชั้นรึยัง

...................หลังจากที่ชั้นได้เจอหน้าเพื่อนชายของแก้มเพียงไม่กี่วินาทีเขาก็เข้ามาไกล้ชั้นจนตกใจ  เข้านั่งลงข้างๆแก้มพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้เพื่อนๆพากันโห่ คล้ายๆว่าหมั่นใส้นิดๆ นายคนนี้เนี่ยหน้าตาถ้าดูเผินๆน่ะจะเหมือนคนเกาหลี ส่วนสูงก็ธรรมดาแหละ(ไม่เหมือนชั้น  ที่หน้าตางั้นๆส่วนเตี้ยก็แค่150cm)แต่ดูๆไปโดยรวมก็ธรรมดาแหละน่ะเจี๊ยบดูหน้าชายคนนั้นซักพักแล้วก็เปิดฉากสนทนา<BR>
  

"นี่แก้ม.......เพื่อนแกชื่ออะไรอ่ะ "

"ไม่รู้ซิ"แก้มตอบหน้าตาเฉย

"อ้าว........ไหงตอบงี้"เจี๊ยบชักฉุนแล้ว

"เออ ......แล้วแกชื่ออะไรล่ะ"อุ๋มตัดบท ....ไปถามเจ้าตัวซะเอง

"ถามเพื่อนเธอดูซิ"เพื่อนชายยัยแก้มสวนกลับมาทันที

"แกม..เพื่อนแกชื่ออะไรอ่ะ.......บอกมาทีดิ....ขี้เกียจถามแล้วน่ะ"อุ๋มถามเสียงเข้ม

"เออ.....อืม....อ่า.......ชื่อจอมใช่มั้ย"แก้มพูดแล้วหันไปทางเพื่อนชายตัวเอง

"อืม"ไอ้บ้านั่นพยักหน้าแล้วส่งยิ้มหวานให้พวกเราทุกคน

ตอนนี้พวกสรีบ๊องอย่างพวกเราเริ่มออกอาการซุบซิบๆๆๆๆๆๆๆกันใหญ่

ไม่ใช่ว่าอีตานี่หล่อซะ หรอกน่ะ .......แต่แค่เป็นห่วงว่ามันจะเป็นเกย์ไปซะงั้น

หลังจากนั้นพวกเราสาวๆรวมทั้งชายคนนั้น  เอ้อไม่ใช่ต้องเรียกว่า จอม ซิ พวกเราก็

คุยกันไปเรื่อย

แต่เท่าที่สังเกตุดูน่ะ......ชั้นว่านายคนนี้มีมนุษยสัมพันธ์ดีมากๆๆๆเลยหล่ะ

เพราะจริงๆแล้วชั้นเป็นคนไม่ค่อยคุยกับใคร(ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อน  อย่างน้อย2 วัน

เพราะชั้นขี้อายนิดหน่อยน่ะ)


แต่พอคุยกันไปเรื่อยๆก็เข้าท่าดีแฮะเพราะกลุ่มเราไม่มีผู้ชายเลย มีแต่ 6 สาวพา
วเวอร์ถึกเกิลตลอด

วันนั้นที่โรงเรียนเรามีการประชุมอาจารย์  พวกเราเลยว่างช่วงบ่าย

เราก็เลยจับกลุ่มเมาส์สนั่นอยู่ที่หน้าอาคารเรียนหมายเลข ๑ นั่นแหละ

จนเวลาประมาณบ่ายสามโมง

"เฮ้ยๆแก้ม นั่นพี่อ็อฟใช่มั้ย "เล่ยพุดพร้อมทำตาลุกโพลง

"เออใช่ๆๆๆๆๆ "แก้มดีใจจนออกหน้าออกตา

"ไปขอเบอร์ดิ ....เดี๋ยวก็หาไม่เจออีก..ยิ่งไม่ค่อยมาโรงเรียนซะด้วย"ชั้นพูดเซ็งๆ

ทำไมน่ะเหรอ???????????

ก็ไอ้พี่คนนี้น่ะ มันเป็นคนดีๆซะที่ไหนล่ะ

วันๆเอาแต่เที่ยว  จีบสาวมั่วไปหมด หน้าตาก็งั้นๆ แต่รวยดีอ่ะ แล้วก็โดดเรียน

ประจำ  ก็เลยทำให้พวกเราเห็นหน้าบ่อยๆ  แต่แก้มมันก็ดันชอบเค้าซะนี่ เฮ้อหนักใจ

แทนถ้าคบกับนายหน้าตี๋(จอมนั่นแหละ.....ไม่ได้ว่าอะไรเค้าหรอกน่ะ ....แต่มันหน้าตี๋

จริงๆ)เนี่ยจะไม่ว่าอะไรเลย 

ดูท่านิสัยจะดีกว่าเยอะเลย

"จอม....จอม...ทำอะไรให้หน่อยซิ"แก้มพุด

"อะไรล่ะ"

"ไปขอเบร์พี่อ๊อฟให้หน่อยซิ"


"อืม.แป๊บนึงน่ะ"พูดเสร็จจอมก็เดินตรงไปทันที

อ้าว!!!!!แก้มทำไมทำยังงี้ล่ะ ทำไมทำร้ายเพื่อนยังงี้ล่ะ   แค่ดูแป๊บเดียวก็รู้ว่าจอมมัน

อาจจะชอบหรือไม่ก็มีใจให้แก้มอยู่ ทำไมแก้มทำยังงี้ล่ะ  แล้วไอ้บ้านี่ก็ ยอมเค้าไป

ซะหมดเลย 

แต่แล้ว จอมก็เดินกลับมา  ทั้งที่ไปยังไม่ถึงพี่อ๊อฟเลย

"กลับมาทำไม"แก้มพูดน้ำเสียงแบบไม่พอใจ

"ไม่กล้า"จอมตอบแค่นี้แล้วก็นั่งลงที่เดิม

"มึงก็ไปขอเองซิ...........พี่แกจะได้รู้งัยว่าคนที่ขอน่ะเป็นไคร"ชั้นชักหมั่นใส้แล้วน่ะ

"ไม่อ่ะ........ไม่กล้า"แยมหลบสายตาจากพี่อ๊อฟ แล้วหันไปทางอื่น

"ถ้าไม่กล้าก็ไม่ต้องเอาซิ  แกยังเหรอหวานใจตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ"เจี๊ยบสอดขึ้น

"เออ ........อย่าเสียเวลาน่า.........ไปหาผลไม้มากินกันดีกว่า..เนอะจอมเนอะ"ยัยฝัน

พูดพร้อมลุกขึ้นล้วงกระเป๋าเงินขลุกขลิก

"ไปก่อนน่ะ...เบื่อแล้ว"จอมลุกขึ้นยืน

"อ้าว........."ชั้น อุ๋ม  เล่ยพูดขึ้นพร้อมกัน

"จะไปแล้วเหรอ"ชั้นถาม

"อืม......พรุ่งนี้เจอกันใหม่น่ะ"จอมโบกมือให้ทุกๆคนแล้หันหลังกลับเดินออกไป

อะไรกันเนี่ย!!!!!!!!!!!

คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไป...แล้วจอมก็เป็นแบบนี้บ่อยมาก

จากนั้นเราก็เจอกันบ่อยๆ

ทักกันบ้าง

แต่เท่าที่เรารู้จัก   จอมเป็นคนที่นิสัยดีคนนึงเลยน่ะเนี่ย.............