คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5
อนที่ 5
“ฮัลโหล เยริน ัน อยอน เอนะเว้ยยย
ำันไ้ใ่ม่ะ “
“ไม่้อพล่าม มีไรว่ามา”
“แนี่รู้ใันลอ สมับเป็นเพื่อนันริๆ ือี้
เพื่อนันเป็นเ้าอนิยสาร The star ืออยาไ้่าภาพมือีมาถ่ายแบบให้ับทานิยสาร
ือัน็เห็นแถ่ายภาพสวยมา ันเลยมาถามแ ว่าแว่าหรือเปล่า
่วยเพื่อนันหน่อยนะ“ อยอนอ้อนวอนอร้อเยริน
“เออ ็ไ้ แล้วนาแบบเป็นใรว่ะ “ เยรินรีบอบรับทันที
เพราะเธอ็้อารเินที่ะไปรัษาพ่อ
“เออหน่า แมา เี๋ยว็รู้เอแหละ
ว่านาแบบเป็นใร แะอึ้”
“เออ แล้วะรอู”
โรพยาบาลยอิน
เยรินับอึนฮา
เินทามาเยี่ยมพ่ออเธอ ็มาเอเ้าับหมอโวอนพอี
“สวัสีะ หมอิม “ เยรินเอ่ยทัทายุหมอ
“อ่าว หวัีเยรินอึนฮา “ หมอิมทัทายอบ แ่อึนฮาไม่แม้แ่สนใหมอิมเลย
“ันึ้นไปรอ้าบนนะพี่เยริน “ อึนฮาพูับเยริน โยไม่สนใโวอนเลย
“อ่าว ไป้วยันสิ ไปะหมอิม “ เยรินพูพร้อมวนหมอิมไป้วย
ทำให้อึนฮามอาวา ที่อึนฮาไม่อบหมอิมือ หมอิมเป็นนเ้าู้ เ้าเล่ห์
ึ่เป็นประเภทที่อึนฮาไม่อบอยู่แล้ว อึนฮา็เลยเมินหมอิม
หลัานั้นทั้สามนึเินึ้นพร้อมัน
แ่อึนฮาเินนำหน้า ทำให้เยรินวิ่ามไป พร้อมสะิเรียอึนฮา ในะที่หมอิมเินเ้าห้อทำานไปแล้ว
เยรินึเอ่ยถามอึนฮาทันที
“นี่ อึนฮา เราโรธอะไรหมอิมเ้า หึ “ เยรินเอ่ยถามอึนฮา
“ิ ไม่มีอะไรหรอะพี่เยริน
แ่หมอิมเป็นนเ้าู้ เ้าเล่ห์ อบหยอมุไปทั่ว
วันนั้นเ้ายัหยอมุใส่อึนเลยะ” อึนฮาทำหน้าอนแล้วมอเยริน
“เรื่อแ่นี้เอ ทำเป็นเ็ๆไปไ้
เหมือนับว่าอึนำลัหึเ้า”เยรินพูพร้อมทำหน้าเ้าเล่ห์ใส่อึนฮา พร้อมยีหัวอึนฮาเบาๆ และอึนฮาีไหล่เยรินเบาๆ
“พี่เยรินอ่ะ อึนไม่ไ้หึะหน่อย “อึนฮาทำนห้าอแใส่เยรินอีแล้ว เยรินเห็นันั้นึอปลอบและโอบไหล่เินไปนถึห้ออยุนโฮ แ่เยรินไม่รู้ว่ามีนแอบมอภาพนั้นอยู่
ึ่เหมือนภาพนรัยืนหยอล้อันอยู่
“แหมมมม มีแฟนแล้ว แ่มาูบเรานี่นะ ฮึ้ยยย “ ินบีเินมาเห็น พร้อมสบถับัวเอเบาๆ เอ๊ะ
ทำไมเรา้อหุหิ้วยเนี่ยยยย เรามาหาพี่โวอนนะ เลิิๆ านั้นินบี็เินเหม่อนมาถึห้ออโวอน ยููมาเห็นว่าินบีเหม่อลอยึสะิเรีย
“ินบีๆๆๆ ะเ้าไปหาไอ่หมอิมไม่ใ่หรอ ยืนทำอะไรหน้าประูั้นาน “ยููเินมาพร้อมทำหน้า ินบีึเปิประูห้อโวอนเ้าไป ินบีึเินเ้าไปอโวอน
“พี่หมอิมะ บีิถึัเลยยย มาุ๊บที “ แล้วินบี็ุ๊บแ้มโวอนโยถือวิสาสะ
“นี่บี พี่บอแล้วใ่มั้ยว่าอย่าทำแบบนี้ มันไม่ี
พี่ไม่อบ “ โวอนึ้นเสียใส่ินบีเบาๆ
“ทำไม้อุ้วย บี็ทำแบบนี้ประำอ่ะ” ินบีทำเสียอแเหมือนะร้อไห้ใส่โวอน
“อะๆ หยุๆ แล้วมาหาพี่มีอะไร “ โวอนทำเสียอ่อนลใส่ินบี
“บีแ่ิถึพี่วอนเอ ไม่ไ้หรอะ “ ินบีพูพร้อมเินไปวแนและับาโวอนไป้วย
พร้อมสายายั่วยวน
“หยุเลยบี พี่ไม่ว่า พี่้อออไปรวนไ้นะ” โวอนหันมาพูับินบี
“ั้นบีไป้วยนะะ บีอยาเห็นพี่วอนอนรวนไ้” ินบีอ้อนใส่โวอน โวอนไม่อยาะพูอะไร
เลยให้ไป้วย
“ไป้วย็ไ้ แ่ห้ามวุ่นวายนะ “
“ไ้ะ พี่โวอนน่ารัที่สุเลย “ ินบีพูพร้อมยิ้มาหยี
พร้อมวแนโวอนเินออมาาห้อ แล้ว็พอเยรินอึนฮาพอี
อึนฮา้อมอแนที่ินบีวโวอน แล้วเินออไปทันที เยรินึรีบวิ่ามไปสัที ินบี็มอามสอนนั้นที่เธอิว่าเป็นแฟนันไป
“สอนนั้นเ้าูรัันีนะะพี่โวอน “ ินบีหันมาพูับโวอน
“็้อรัันสิ เ้าเป็น…” โวอนะบอินบีว่าทัู้่เป็นพี่น้อัน
“อ่าวว หมอิม ไปรวไ้แล้วะ นไ้รออยู่ “ หมอยุนอาเินมาบอโวอน
ความคิดเห็น