คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : -ขายอ้อยครั้งที่ 05 >100%
วัน่อมา
ิ๊ๆๆๆ
ผมปินาฬิาปลุ่อนะนอน่ออย่าสบายใ แอร์เย็นๆแบบนี้มัน่าน่านอนะนไม่อยาไปเรียนเลย
๊อๆๆๆ
เห…ใรมาเาะประู?
ผมนอนอยู่บนเีย่ออย่าไม่ใส่ใเสียเาะประูเพราะิว่ายูยอมะไปเปิเอแหละ
๊อๆๆๆ!!
แ่ผิา! เสียเาะประูนั่นมันัึ้นว่าเิมอี ยูยอมหายหัวไปไหนเนี่ยทำไมไม่ไปเปิประู
รำาโว้ยยย!!
ฟึ่บ!
ผมีัวลุึ้นาเีย่อนะรีบเินไปเปิประู อยาะะโน่าใส่หน้าไอ้ที่มันมาเาะประูะมั
แอ๊
“รู้มั้ยว่านะนอนยัะมา…OoO”
ผมฝันไป….
ฝันไปแน่ๆเลย….
มันไม่ใ่เรื่อริ มันเป็นแ่ฝันหรือผมาฝาไปเอแน่เลย!...
“แบม หวัี ^^”
‘ไอรีน’ ทัทายผมพลาส่ยิ้มหวานสใสมาให้
แ่ผมลับยืนนิ่มอเธออยู่อย่านั้น้วยวามเ็บปว แฟนเ่าลับมาหาแบบนี้มันยิ่เ็บปว
ไอรีนะลับมาหาผมอีทำไมในเมื่อเธอเป็นนทิ้ผมไปเอ
“มาทำไม”ผมถามเธอเสียห้วน
ใริอยาะปิประูระแทหน้าไปเลย้วย้ำแ่ผมแ่รัษามารยาทไว้เท่านั้นแหละ
ไม่มีวามรู้สึอื่นใอีแล้ว นอา ‘เ็บ’
“็มาหาแบมไล่ะ ิถึเลยมาหา”เธอว่าแล้ว็ส่ยิ้มพิมพ์ใมาให้ผมพลาถือวิสาสะมาับมือผม้วย
“แบม… ไอรีนอโทษ เราลับมาเป็นแบบเิมไ้มั้ย?”
“มันสายไปแล้วล่ะ เราเลิันแล้วไอรีน”ผมัฟันพูประโยที่เสียแทใัวเอ
รู้สึเ็บแปล๊บที่อ้า้ายอย่าบอไม่ถู
“แบม ฮึ เราลับมาเป็น ฮึ แบบเิมไม่ไ้หรอ ฮึ…”
เธอร้อไห้ออมานวามรู้สึผมเริ่มไว้เว อยาะเ็น้ำาให้เธอ
อยาะปลอบเธอแ่ผม็ไ้แ่ิ ผมวระลบวามรู้สึนั้นทิ้ ท่อไว้แบม เ้าเป็นนอเลิเอนะ
อย่าใอ่อนเพราะน้ำาอผู้หินะแบมแบม..
“ไอรีน เลิร้อไห้เถอะ ยัไเรา็ไม่มีทาลับมาเป็นแบบเิมไ้อีแล้วล่ะ
ลับไปเถอะ…ไปหานที่เ้ารัเธอริๆสัที”
“ฮึ ฮือออ”
ในที่สุผม็ทนไม่ไหวที่เห็นนที่เยรัร้อไห้ออมา ผมระาเธอเ้ามาอไว้ในอ้อมแนพลาลูบหัวเธอเบาๆ
“ฮืออออ ฮึ แบม ไอรีนอโทษ ฮึ…”
“…”
ผมยืนอปลอบไอรีนอยู่พลันสายา็เหลือบไปเห็นพี่มาร์ที่ยืนมอผมอยู่ไม่ไล
“พี่มาร์..”ผมพึมพำออมาเบาๆ้วยวามใที่เห็นพี่มาร์มาหาผม ทำไมถึมาพร้อมันประวบเหมาะแบบนี้...
พี่มาร์ยืนนิ่อยู่สัพั่อนะลับหลัหันแล้วเินหนีไปเลย
“พี่มาร์! เี๋ยว!”
ผมร้อเรียพี่มาร์ไว้แ่็ไม่ทันเพราะเ้าเินเ้าลิฟท์ไปแล้ว ผมผละอไอรีนำลัะเินามพี่มาร์ไปแ่็โนร่าบาสวมอา้านหลัไว้แน่นนไม่สามารถยับไปไหนไ้
“แบม อย่าไปเลยนะ ไอรีนอร้อล่ะ ฮึ..”
ไอรีนไม่วระเ้ามาในีวิผมเลย ไม่วรริๆ
หันลับไปมอเส้นทาที่เยเินไ้แ่อย่าย้อนลับไปเินนะแบมแบมถ้าไม่อยาเ็บปวอี…
ความคิดเห็น