คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความคิดของว่าที่หมอหนุ่ม
-เปิดเทอม โรงเรียนไรระ-
หลังจากที่ชินระได้ช่วยเกลี้ยกล่อมเพื่อนชายทั้งคู่ของเขา ไม่ให้หาเรื่องกันตั้งแต่เช้าวันเปิดเทอมวันแรกได้สำเร็จแล้ว ความ
โล่งใจก็ค่อยผุดขึ้นมาบ้างในใจของหมอหนุ่มในอนาคต มิเช่นนั้นถ้าเขาไม่ห้ามแล้ว จะมีใครมาช่วยหยุดเพื่อนทั้งสอง ของเค้าได้กันล่ะ
จริงไหม?
“อิซายะคุงงงงง วันนี้แกรอดไปได้เพราะชินระหรอกนะ” เสียงทุ้มของเฮย์วาจิม่า ชิสึโอะ เพื่อนของเขาพูดกับ...
“ไม่เอาน่า ชิสึจัง แบบนี้ก็ไม่น่าสนุกน่ะสิ มาเล่นกันเหอะน่า” โอริฮาระ อิซายะ ตอบกลับไปแบบไม่กลัวชายหนุ่มที่
แข็งแกร่งที่สุดในอิเคะบุคุโระเลยแม้แต่น้อย
นายอย่าหาเรื่องสิ อิซายะ ชินระกำลังพึมพำอยู่ในใจเพราะเรื่องนี้ก็สร้างความลำบากให้เขาอยู่พอสมควร ที่ทั้งวันเขาต้อง
มานั่งห้าม คนใจร้อนอย่างชิสึโอะ และคนเอิ่ม...คนนิสัยกวนๆ ถ้าจะให้พูดจริงๆก็คือเกรียนโฉดอย่างอิซายะ แล้วสองคนนี้ก็หาเรื่องไม่ได้
หยุดได้หย่อน ชีวิตของผมเนี่ยมันช่างวุ่นวายจริงๆเลยน้า~ รึว่าผมควรจะปล่อยอิซายะกะชิสึโอะให้กัดกันตายไปข้างดีล่ะ
แต่ ความคิดนั้นก็ต้องหยุดชะงักลง เมื่อชิสึโอะยกโต๊ะเรียนที่ความจริงคนธรรมดาอย่างผมยังต้องค่อยๆยก ไม่อย่างงั้นมัน
จะเกิดผลต่อกระดูกสันหลังได้ แต่ตอนนี้ชิสึโอะกลับยกมันขึ้นเหนือหัวด้วยมือเดียว!! พร้อมทำท่าจะเขวี้ยงไปทางอิซายะ
“อิซายะ รีบหลบเร็ว ไม่งั้นนายได้นอนโรงพยาบาลแน่”เมื่อหันไปมองทางอิซายะ กลับพบเจ้าคนที่อยู่ในชะตาอันตราย ยืน
ยิ้มแสยะ แบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว “ไม่ต้องห่วงน่า ชินระ โปรโตซัวอย่างชิสึจังน่ะ รับมือได้ไม่ยากหรอก” ไม่ห่วงอะไรกัน ต้อง
ห่วงสิ อาจารย์ก็ย้ำนักย้ำหนากับผมว่าช่วยดูอย่าให้สองคนนี้ก่อเรื่อง แล้วที่อาจารย์พูดมามันเป็นเรื่องที่ยากพอๆกับการ
สอบเข้ามหาลัยโทได...ไม่สิ มากกว่าอีก เพราะอย่างงั้น พวกนายก็ช่วยหยุดก่อเรื่องกันซักวันเถอะนะ!
“อิซาย้าาาาา แกตายยยยย “ ชิสึโอะก็ช่วยใจเย็นบ้างเถอะ ซึ่งคำขอนี้ก็เป็นอะไรที่เป็นไปไม่ได้อย่างที่สุด ในเมื่อมันเป็นซะ
แบบนี้แล้วก็ช่วยไม่ได้ สงสัยต้องปล่อยแล้วล่ะ เพราะตัวผมเองก็ไม่อยากได้แผลนักหรอกนะ เชิญเลย เชิญไปฆ่ากันเล้ย!!
“แหมๆชิสึจังเนี่ย ใช้แต่ความรุนแรงเรื่อยเลยนะ “ อิซายะยิ้มกวนๆซึ่งทางฝ่ายชินระก็คิดว่าอิซายะเป็นคนที่ยิ้มหวาน
พอสมควร แต่ไม่รู้ทำไมชิสึโอะถึงได้คิดว่ามันวอนเท้านักหนากันนะ ทั้งๆที่อิซายะ ก็นะ หน้าตาจิ้มลิ้มพอดูเลยล่ะ ถึงนิสัย
จะชั่วต่างกับหน้าตาก็เถอะ ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้นี่นะ
แต่ว่า อิซายะก็เป็นมนุษษย์คนนึงเหมือนกับเขา เพราะฉะนั้น เค้าก็น่าจะมีบางส่วนที่เหมือนกับมนุษย์บ้างล่ะน่า
ใช่แล้ว ความรักไงล่ะ อิซายะพร่ำบอกกับเขาทุกวันว่าเขารักมนุษย์ มนุษย์ทุกคนต้องมีความรักสินะ ใช่แล้ว!
อิซายะบอกว่าเขาเกลียดชิสึโอะ แต่สำหรับผม ผมเคยได้ยินนะว่า
“คำว่ารักและคำว่าเกลียดมีเส้นบางๆคั่นอยู่เท่านั้นแหละ ถ้าลองข้ามมาเส้นบางๆนั่นล่ะก็...ทำไมคุณถึงไม่ลองข้ามมาล่ะ”
ผมว่าสองคนนั้นลึกๆๆๆในใจแล้วเค้าอาจจะรักกันอยู่ก็เป็นได้ ก็ดูสิ สองคนนั้นไม่ว่าเมื่อไหร่ต่างคนต่างบอกเกลียดกันเสมอ
แต่ถ้าเกลียดกันจริงๆล่ะก็นะ สองคนนั้นก็ต้องไม่อยากอยู่ใกล้กันสิ นี่วิ่งไล่กันบ้าง ด่ากันบ้าง นี่อาจจะเป็นอาการซึนของทั้ง
คู่ก็ได้นะ เพราะไม่ว่าครั้งไหน อิซายะต้องรอดไปได้ทุกทีเลย ยังกับว่าชิสึโอะจงใจปล่อยอิซายะไปมากกว่า
นั่นสินะ ผมว่าผมมีแผนแล้วล่ะ แผนนั้นก็คือ...แผนทำให้สองคนนั้นข้ามจากเส้นจากคำว่าเกลียดมาสู่คำว่ารักไงล่ะ
หือ? สองคนนั้นน่ะเพศเดียวกัน? ช่างเถอะน่า ความรักมันไร้ซึ่งพรมแดนอยู่แล้วล่ะ เหมือนที่ผมที่เป็นมนุษย์รักดูลลาฮาน
อย่างเซลตี้ไงล่ะ แค่เรื่องว่าเพศเดียวกันน่ะ ธรรมดาจะตายไป เซลตี้น่ะไม่มีหัวเชียวนะ สองคนนั้นยังมีหัวอยู่ทั้งคู่ด้วยซ้ำ
สบายใจได้เลย เอาละ ผมคงต้องเจียดเวลาการอ่านหนังสือเข้ามหาลัยแพทย์มาวางแผนซะแล้วล่ะมั้งเนี่ย
แต่ยังไม่ทันคิดถึงไหน สองคนนั้นก็วิ่งไล่ฟัดกันออกไปนอกห้องเรียบร้อย นี่ พวกนายน่ะ จะรักกันก็อย่ารุนแรงนักเซ่!!
TBC.
ความคิดเห็น