คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Open Heart: Chapter 13 35%
ผมับรถลับมาถึอนโฯ อัวเอพออรถเสร็ผม็ลมา่อนะอ้อมมาที่ประูรถอีฝั่เพื่อะไปปลุหิสาวอีนที่นั่รถมา้วย พอเปิประูรถฝั่้านับ ผม็้อมวิ้ว้วยวามุนเล็ๆ เมื่อนที่ผมิว่าเธอหลับอยู่นั่ัวรพร้อมหันมาส่ยิ้มให้ผมะาหยี
“ถึแล้ว ลมาเร็ว” ผมว่า่อนะเบี่ยัวหลบให้เธอลมาารถ
“ถึหนายยยยย” เธอเอ่ยเสียยานพลามอไปรอบๆ ัว
ผมวรอบว่าถึไหนวะ?
“บ้านไ
ลมาเร็วเ้า” ผมอบส่ๆ
เพราะถึพูวามริอีฝ่าย็ไม่รับรู้อะไรอยู่ี
“บ้านหรอ?” เธอว่าพร้อมหรี่ามอเหมือนไม่เื่อ
“ะลไหมรับ ไม่ลพี่ทิ้นะ” ผมพูพร้อมหันหลัให้อีนทำเหมือนะทิ้เาริๆ
“อื้ออออออ ไม่เอาไม่ทิ้” เธอทำท่าะร้อไห้่อนะลารถและเินมาหาผม
“เินีๆ” ผมว่าและเินไปประอร่าเล็
เมื่อเห็นเธอเเหมือนะล้มเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์
“ไม่อาวววววววว ไม่ให้ทิ้” ร่าบาไม่สนใที่ผมพู
เธอเอาแ่บหน้าับออผมแล้วถูไปมา
ใระไปทิ้ล...
“ไม่ทิ้ๆ เมื่อี้พี่พูเล่น” ผมว่าพร้อมออีนไว้
“ไม่ทิ้นะ” เธอพูพร้อมเยหน้ามอผม
ใบหน้าสวยึ้นริ้วแๆ วาหวานหยาเยิ้ม ทำเอาผมอยาะ้มไปฟัอีนหนัๆ
โทษานทำัวน่ารัเินเหุ แม้ะรู้ว่ามันเป็นเพราะเหล้าที่เธอินไป็เถอะ
“อืม ่วยั” ผมรับำและเอ่ยถามึ้นะที่้มมอใบหน้าออีฝ่าย
“่ว” เธออบพร้อมบหน้าลับออผมอีรั้
“นอนรนี้ไม่ไ้นะ ึ้นไปนอน้าบน” ผมว่าพร้อมันร่าอแพรวาออ
มือสอ้าอผมับหัวไหล่เล็ๆ อเธอไว้
“อุ้ม” เธอพูึมำ ่อนะยแนมาอออผมไว้ “อุ้มหน่อยน้า~” ผมส่ายหัวเล็ๆ แ่็้มไป้อน้อพับาอเธอ
แนอี้าโอบ่วไหล่เล็ไว้แล้วอุ้มเธอึ้นมา
“ไปๆ ไปนอนานนนน” เสียเล็ว่าแล้วระับ้นออผมไว้แน่น
แล้วบศีรษะลันไหล่อผมพร้อมหลับาไม่รู้เรื่อรู้ราว
ผมพาเธอึ้นมาถึห้อ
ลำบานิหน่อยอนเปิประู เพราะอนเปิประูผมวาอีฝ่ายลแล้วให้เธอยืนผนั้าๆ
พอเปิประูเสร็อีน็อ้อนให้ผมอุ้ม่อ
เพิ่เยเอเนี่ยแหละนที่เมาแล้วี้อ้อนนานี้
ผมวาร่าเล็ลบนเีย
่อนะยับลไปถอรอเท้าให้อีฝ่าย
านั้นผม็เินไปหยิบะละมัใบเล็และผ้านหนูมา
ผมเอาะละมัไปใส่น้ำ่อนะเินลับมาที่เียเพื่อเ็ัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นที่เมาไม่รู้เรื่อ
อีนนอนหลับาพริ้มเหมือนเธอะมีวามสุเหลือเิน
ผมเอาเสื้อเิ้อัวเอมาเปลี่ยนให้เธอ
มันเหมือนเป็นเรื่อปิไปแล้วที่ทุรั้เวลาแพรวามาที่ห้ออผมเธอะ้อใส่เสื้ออผมแทนุอเธอ
ผมไม่ปล่อยให้เธอนอนทั้ๆ ที่ใส่เสื้อับาเยีนส์หรอ
อึอัแย่...
ผมเ็บเสื้อผ้าออีฝ่ายไปัเพื่อพรุ่นี้เธอะไ้มีใส่ลับบ้าน
เอาวามริ ผมไม่เยัผ้าให้ใรเลยนะ ผมหมายถึุั้นในน่ะ ไม่ว่าะอแม่หรือเือนใ
ผมไม่เยไปแะ้ออใรเลย แพรวาเป็นผู้หินแรเลยที่ผมทำให้
ึ่ผม็ไม่รู้เหมือนันว่าทำไม้อทำ แ่ไม่ใ่เพราะว่าสสาร
ไม่ใ่เหุผลนั้นแน่ๆ
ผมเินลับเ้ามาในห้อหลัาที่ไปาผ้าที่ัแล้ว
ผมมอนบนเียที่วระนอนไปแล้วแ่อนนี้เธอลับลุึ้นมานั่ัวรอยู่ลาเียให่
ใบหน้าสวยหันไปรอบๆ เหมือนมอหาอะไรสัอย่า พอเธอหันมาเห็นผมเธอ็ส่ยิ้มมาให้
สอมือเล็ๆ ยึ้นวัเรียล้ายะให้ผมเ้าไปหา
“มานี่เร็ว” เธอเร่เมื่อเห็นผมยัยืนอยู่ที่เิม
ผมเินเ้าไปหาเธอและหยุยืนที่้าเีย
มือเล็บที่ว่า้าๆ ัวเบาๆ
“นั่” เธอพู ผมนั่ล้าๆ ามที่อีฝ่าย้อาร
ไม่รู้หรอว่าเธอะทำอะไร แ่ไม่อยาัใเธออนนี้เลย ลัวะเป็นเรื่อ...
“.............” เธอไม่พูอะไรไ้แ่ียิ้มอยู่แบบนั้น
ผมมอรอยยิ้มหวานๆ นั้นอย่าลืมัว ทำไมเธอถึไม่ยิ้มบ่อยๆ นะ
ผมเอนหลัผิหัวเีย
ถ้าเธออยาะนั่้อผมแบบนี้ถึเ้าผม็ไม่ัหรอนะ อบะอีมีอสวยๆ ามๆ
ใหู้
หายาแบบนี้
เาเรียอแรร์
“!!!!” อยู่ๆ อีฝ่าย็ยับึ้นมานั่บนัอผม
แถมมันไม่ใ่ารนั่ัแบบธรรมาๆ แ่เป็นารนั่ร่อม!!!
ผมรีบับไหล่เล็ไว้และพยายามะันเธอออแ่เรียวแนออีฝ่ายลับโอบลำออผมไว้แน่น
ผมะไม่ลัวเลยถ้าอีฝ่ายมีสิ แ่นี่เธอไม่มีสิ
้ำเธอยัำลัทำให้ผมาสิามเธอไป้วย
“อย่าัน” เธอพูพร้อมยับัวเ้ามาใล้เมื่อผมผ่อนแรที่ันไหล่อเธอ
ผมำลัรู้สึ...
ร่าบาสวมเพียเสื้อเิ้แ่ัวเียว
พอเธอมานั่ร่อมัผมแบบนี้ ยับร่ามาใล้ๆ แบบนี้
มันทำให้ผมสัมผัสไ้ถึวามอ่อนไหวอเธอแม้ะเพียเล็น้อยเพราะผมยัใส่าเอยู่
แ่วามอุ่นร้อนาร่าายอเธอ็แผ่ออมานผมรู้สึไ้
“แพรวา!” ผมยมือประอใบหน้าอเธอไว้พร้อมเรียื่ออเธอหวัเพียเธอะมีสิึ้นมาสันิ
“หื้อ”
ไม่หื้อสิ!!!
__________________________________________________________________________
ฮ่ะ้าาาาาาาาาา มาอัพนิยายแล้ว หายไปแป๊บนึ (หรอ) ิถึันไหมะ ><
บอ่อนว่าอน่อไปเป็นา cut ัับๆ นะะ อิอิ ะัยัไ ัแบบไหนรอลุ้นเนอะ
ามไปไล์เพและเ้าร่วมลุ่มลับไ้ที่ เพ Smile Maker นะะ
VVV
VV
V
ิ้มที่สาวแว่นอเราเลย ะไ้ไปฟินัน อิอิ
ส่ำลัใ้วยนะะ ะไ้มาอัพ่อเร็ว ^^
ความคิดเห็น