คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ็HappyBirthDay 110407'' #4
110407''
จนเวลาเลยมาจนถึงตอนกลางคืนแล้ว เขารู้ว่าพรุ่งนี้เป็นวันอะไร ในสายตาสมาชิกในวง ก็คงจะคอยจับตาเขาอยู่แน่ๆ ก็เป็นถึงคนรักของเจ้าของวันเกิด จะไม่ให้จับตามองได้อย่างไร
“ เมื่อไหร่จะเล่นได้ซักที! ” เขายอมรับว่าวันนี้ทั้งวันตั้งแต่ที่เค้าตั้งใจฝึก เขาไม่สามารถเล่นได้เลย เล่นได้เป็นห้องๆ แต่ไม่สามารถเรียบเรียงมาเป็นเพลงได้อย่างต่อเนื่องจริงๆ
ความพยายามของเขาหายไปไหนกัน!
~ตี้ดตี้ดตี้ด~
เสียงเรียกเข้าข้อความทำให้ฮยอคแจหันไปมอง แล้วหยิบมาดูทันที
‘ เห่ยไอ่ไก่ ขึ้นมาดื่มกัน ชั้นล่างมีแต่นายคนเดียวนะ รีบๆขึ้นมาล่ะ ’
ข้อความของเส้นเสียงหลักวงได้ส่งเข้ามาที่โทรศัพท์ของฮยอคแจ
เขา...อยากได้อีกคำ...ของอีกคน...มากกว่า
แต่เขาไม่ได้ดูเลยว่าใครเป็นคนส่งมา สิ่งที่เขาคิดอยู่ตอนนี้ คือซีวอน...อยู่ชั้นบนด้วยหรือเปล่า?
ก่อนที่ฮยอคแจจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เขาก็รู้สึกได้ถึงว่ามีแรงโถมเข้ามากอดเขาไว้จากข้างหลัง แล้วเหมือนมีคางมาเกยไว้ที่ไหลของเขา กลิ่นน้ำหอมที่ชินจมูก อ้อมกอดที่แสนอบอุ่น
“ หยุดซ้อมก่อนนะ ”
และเสียงที่เขาคุ้นเคย
ร่างสูงหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในมือของฮยอคแจวางลง แล้วย้ายตัวเองและฮยอคแจมานั่งที่เตียง แล้วเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่บางอีกครั้ง
“ โกรธหรอ ? ”
“…”
“ ตอบหน่อยนะ ” ซีวอนบอกให้เร่งเร้าให้ฮยอคแจตอบแต่ฮยอคก็ตอบรับเพียงในลำคอเท่านั้น
“ ฉันกับสเตล่าเป็นเพียงแค่เพื่อนกันเท่านั้น สเตล่าก็มีแฟนแล้วด้วยนะ ไม่เอาหน่า อย่างอนสิ ”
“ อืม ” ฮยอคแจทำหน้านิ่ง ราวกับไม่ได้ยินอะไร
“ ฮยอคแจ... ”
“ นายจะให้ฉันทำยังไง ? ฉันรู้แล้วล่ะหน่า ฉันจะไปซ้อมต่อแล้ว ปล่อยฉันซักที ” ฮยอคแจพยายามดิ้นให้หลุดออกจากหนวดปลาหมึกที่ซีวอนสร้างเอาไว้
“ ขึ้นไปกินเลี้ยงด้วยกันซิ จะซ้อมต่อทำไม วันนี้นายซ้อมมาทั้งวันแล้วนะ ”
“ ไม่เอา วันนี้ฉันยังเล่นไม่ค่อยได้เลยนะ ”
“ ไปกินข้าวกันเถอะ วันนี้นายยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยนะ ” ซีวอนไม่รอให้ฮยอคแจตอบก็ลุกขึ้นแล้วลากคนตัวเล็กออกจากห้องมาทันที แล้วพาขึ้นไปที่ชั้นสิบสอง
“ อ่าวมากันแล้วหรอสองคนนี้ ” ฮีชอลทักผู้มาใหม่ทั้งคู่ แต่มีแค่ซีวอนก็แค่ยิ้มตอบกลับไปเท่านั้น
“ อ่าวเห่ย ไอ่ไก่ แกเป็นไรว้ะ ? ” คนเป็นพี่มองไปที่คนข้างๆคนตัวใหญ่ ที่ตอนนี้มีเพียงแค่หน้าบึ้งเท่านั้น
“ เปล่าครับ ” ฮยอคแจสะบัดมือเล็กที่ซีวอนจับอยู่ แล้วเดินไปที่โซฟาที่มีดงเฮกับซองมินนั่งอยู่
“ ไอ่ไก่มันเป็นไรว้ะซีวอน ” ในเมื่อมันไม่ยอมบอก ก็ต้องถามเจ้าของแทน
“ ทะเลาะกันนิดน่ะครับ ” พอพูดเสร็จซีวอนก็เดินไปตรงโต๊ะที่มีนักดื่มอยู่หลายคนนั่งอยู่ แต่มีเพียงแค่สมาชิกหมายเลขสี่เท่านั้นที่นั่งจิบโซดา
ปาร์ตี้ล่วงเลยจะมาถึงเกือบตีสอง เป็นช่วงที่สมาชิกต่างๆ ก็กำลังเตรียมเค้กมาเซอร์ไพรส์ซีวอน ฮยอคแจจึงอาศัยช่วงที่สมาชิกกำลังวุ่นอยู่ ไปเข้าห้องน้ำ เขากะจะว่าจะอยู่ในห้องน้ำจนกว่าพี่จองซูบอกให้แยกย้ายไปพักผ่อน
เขา...ไม่อยากจะกลับไปพร้อมกับซีวอน
แต่ไม่ทันได้คิดอะไร เสียงเคาะประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น
“ ฮยอคแจจจจจจ พี่ปวดโว้ยยยยยย ออกมาเลย พี่ขอเข้าหน่อย ” เสียงชินดงออกมาจากหน้าห้องน้ำ
จะทำยังไงดี? ออกไปก็ต้องเจอ แต่ถ้าไม่ออก? เขาคงโดนฆ่าหมกตายแน่ๆ
“ ผมเสร็จแล้วครับ ” ฮยอคแจตะโกนกลับออกไปแล้วไปกดชักโครกเพื่อให้สมจริงว่าพึ่งทำภารกิจเสร็จ
“ ขอบคุณมากเว่ย ” เมื่อฮยอคแจผลักออกไปชินดงก็รีบเข้ามาในห้องน้ำทันที เหมือนจะไม่ไหวแล้ว
ฮยอคแจเดินตรงออกไปนั่งที่โซฟาตัวเดิม ที่ตอนนี้มีคยูฮยอนถือขวดของมึนเมานั่งอยู่ก่อนแล้ว
“ ทำไมพี่ไม่เข้าไปร่วมวง ? ” เสียงที่แอบเมาของมักเน่ทักขึ้นทำให้ฮยอคแจที่กำลังจะกระดกกระป๋องเบียร์เข้าปากถึงกับต้องชะงัก
“ ฉัน... ”
“ ไม่กล้าสู้หน้างั้นหรือไง ? ”
“ ประมาณนั้น ”
“ นี่ ไปงอนอะไรเขากันนักหนา เสี่ยเขาออกจะรักคุณเธอขนาดนี้ ”
“ นายลองมาเป็นฉันดูสิ เดี๋ยวนายก็รู้ ” ฮยอคแจกระแทกกระป๋องเบียร์ขึ้นกับโต๊ะแก้วเสียงดัง ทำให้คนในหอถึงกับต้องหันมาที่ต้นเสียง แล้วเดินเข้าไปที่ห้องจองซูกับดงเฮทันที
“ มันเกิดอะไรขึ้นคยูฮยอน ” ซองมินเดินมาถามแฟนของตัวเองที่นั่งเหมือนจะเมาอยู่ด้วย
“ พูดไปแทงใจ เดินหนีเข้าไปในห้อง ” คยูฮยอนตอบเสียงเรียบ แล้วกระดกเบียร์เข้าไปอึกใหญ่
“ นายนี่จริงๆเลย ฮยอคแจๆ ฮยอคแจ ออกมาก่อนหน่า ฉันขอโทษแทนคยูฮยอนด้วยน... ” ซองมินพูดกับคยูฮยอนแล้วก็เดินไปเคาะประตูที่หน้าห้อง แต่ไม่ทันที่จะพูดฮยอคแจก็เดินออกมาก่อน
“ ไม่เป็นไรหรอก วันนี้...อารมย์ฉุน...นิดหน่อย ” ฮยอคแจปรายตาไปมองที่ร่างสูงนิดหน่อย ก่อนจะเดินมานั่งที่โซราตัวเดิมแล้วแย่งแก้วเบียร์ที่คยูฮยอนกำลังจะดื่ม แย่งมากินเองเสียหมด
“ ฮยอคแจ!!! ” แต่ไม่ทันจะดื่มหมด ร่างสูงที่เดินออกมาจากวงแล้วเอาแก้วที่ร่างบางจะดื่มออกมาทันที
“ พี่ว่าวันนี้มันก็ดึกมากแล้วนะ ซีวอนเอาของขวัญไว้ที่หอพี่ก่อนก็ได้ แล้วคืนนี้จะกลับบ้านหรือเปล่า ? ”
“ อาจจะแหล่ะครับ ” ซีวอนตอบ แต่สายตาก็ยังคงจ้องร่างบางอยู่
“ งั้นให้ซีวอนนอนกับฮยอค... ”
“ ไม่ครับ คืนนี้ผมจะนอนคนเดียว! ” ฮยอคแจพูดกลับมาก่อนที่ลีดเดอร์วงจะพูดจบ
“ ฮยอคแจอย่าดื้อ...เอาตามนี้นะ แยกย้ายกันไปได้แล้ว ซีวอน พาฮยอคแจกลับห้องไปนอนพักผ่อนได้แล้วไป” จองซูหันสายตาจริงจังไปปรามฮยอคแจก่อนจะบอกให้สมาชิกทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน
“ ซีวอนอย่าลืมอาบน้ำด้วยล่ะ ” ฮันคยองพูดแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเองไป
ส่วนซีวอนและฮยอคแจก็ยังคงอยู่ที่เดิม ทั้งสองยังคงจ้องตากันเหมือนเดิม
เหมือนเป็นสงครามประสาททางสายตาเสียอย่างนั้น
“ ฉันอยากพักผ่อน ” ฮยอคแจพูดขึ้นแล้วกำลังจะลุกออกจากห้องไปอย่างให้ไกลจากตัวซีวอนมากที่สุด
“ งั้นก็กลับด้วยกัน ” ฮยอคแจคงคิดผิดที่ว่าจะสามารถออกห่างจากตัวซีวอนได้ ซีวอนกลับคว้ามือเล็กแล้วบีบแน่นๆกันไม่ให้มือที่กุมอยู่ปล่อยออกไปได้
______________________________________________________________________________
พึ่งแต่งรูป แต่งฟิคเสร็จเมื่อกี๊นี่เอง T^T
บอกแล้วว่าเรื่องนี้ ทำวันต่อวัน ตอนต่อตอน - -
np108
ความคิดเห็น