คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Hermaphrodite 2
สุมมุติว่าเกาหลีมีเรียนภาษาไทย
ตอนเย็น ที่โรงเรียน
"เลิกเรียนจ้ะ" อาจารย์ภาษาไทยบอกลานักเรียน แล้วก็เดินออกจากห้อง ส่วนนักเรียนเมื่อถึงเวลากลับบ้านก็รีบเร่งกันเก็บกระเป๋าออกไปจากห้อง ก็เหลือแต่เวรที่อาจารย์บอกไว้ เลขที่ 10 กับ 15 ไอวีกับผม (ในห้องตอนนี้ก็มีกันแค่ผมกับไอวีนั่นแหละ)
"แมร่ง ห้องก็ใหญ่โตมโหฬารจะให้ทำไมสองคนวะ เวรอ่ะ" ไอวีที่ยังนั่งอยู่โต๊ะตัวเองข้างๆผมนั่งเท้าคางพูดอย่างเบื่อหน่าย
"ชั่งเหอะ ทำไม่สะอาดก็ไม่เห็นเป็นไรนิ" พูดจบผมก็ลุกออกจากที่ตัวเองไปทำหน้าเวรโดยการเลือกทำอันที่มันง่ายๆก่อน คือลบกระดาน มันจะง่ายกว่านี้ถ้าวิชาสุดท้ายไม่ใช่ภาษาไทย ภาษาศิราจารึกเต็มกระดานไม่มีที่ว่าง งงล่ะสิว่าทำไมม.ห้าเรียนศิลาจารึก ก็ไม่ได้เรียนเรื่องนั้นหรอกค่ะแค่ตอนจะเลิกเรียนอาจารย์ถามว่าลืมภาษาศิราจาลึกรึยัง เด็กๆอย่างพวกผมก็เงียบกริ่บ... ใครจะไปจำได้วะ เรียนมาตั้งแต่ม.สองแล้ว นั่นแหละงานเข้าอาจารย์ ก็ต้องมาเขียนบนกระดานเพื่อทวนความจำกัน อยากจะพูดออกมาจริงๆ คือจารย์สอนจบก่อนเลิก แทนที่จะปล่อยก่อน แล้วมาทวนจนได้ปล่อยที่หลังเพื่อนห้องอื่นๆนี่กูแค้นนะครับ - -
แล้วผมก็จัดการลบกระดาน แต่....มันลบไม่ถึงอ่ะ ผมยืดขาขึ้นไปอีกก็ไม่ถึง ไอวีเหมือนมันจะมองผมอยู่ก็หัวเราะขึ้นมา หัวเราะไรดีออก
"55555555555555555"
"กูยอมรับว่าเตี้ย แต่มึงอย่ามาหัวเราะใส่กูได้ไหม- -*"
"ก็มันฮาอ่ะ 555" ไอวีเดินมาหาผมแล้วก็หยิบแปรงลบกระดานมาจากผมแล้วก็เริ่มยืดตัวลบรอยไวบอร์ดสีดำที่อยู่ด้านบนสุดออกจนหมด ทำไมรู้สึกหน้าร้อนๆ ....อ้อ รู้และ
"ไอเชี่ยวีมึงทำอย่างนี้แล้วมึงรู้สึกเฉยแต่กูเขินนะเห้ย!" ท่าตอนนี้คล้ายๆท่าเรทเลยครับแต่ไม่เคยเยอะ คือไอวีมันยืนแนบตัวเข้ามาชิดกับหลังผมจนตัวผมไปติดกับผนังกระดานแล้วยืดตัวเพื่อให้ลบรอยไวบอร์ดได้สะดวกขึ้น นึกภาพออกไหมครับ
"จริงอ่อ! โทษๆๆๆ" ไอวีพูดท่าทางตกใจและก็ออกจากตัวผม
แล้วมันก็กลับมาทำท่าเดิม แต่จะไม่เหมือนเดิมตรงที่มาเขยิบหน้ามาตรงหูข้างขวาของผม ยันมือไว้ ทำให้ผมรู้สึกถึงลมหายใจอ่อนๆของมัน
"แต่ตอนนี้กูรู้สึกว่ากูจะไม่เหมือนเดิมแล้วว่ะ" แมร่งน้ำเสียงแหบพร่าแบบนี้ทำกูจะเป็นลม T////T แล้วมันก็เขยิบตัวมันให้มาชิดกับหลังผมอีก มึงจะมาสิงที่ร่างกูเลยมั้ย?!
"พะ..พูดอะไรของมึง" ตอนนี้หน้าผมแดงไปหมดแล้ววว ละ..แล้วมันก็เอามาทั้งสองข้างมากอดเอวผมด้วย!
"อ๊ะ!"
"กูชอบกลิ่นตัวมึงจัง สงสัยกูคงต้องเปลี่ยนรสนิยมใหม่แล้วล่ะ" ไอวีคนเดิมที่เฟรนลี่ของกูคนเดิมหายไปหนายยยย แมร่งมาแบบไม่ทันตั้งตัวนี่ทำกูระทวยไปทั่วร่างแล้วนะ ไอสัสกูพึ่งนึกได้ว่าที่นี่คือโรงเรียน ทำแบบนี้มันไม่เหมาะสมม ต้องไปทำที่บ้าน #ผิด
"ปล่อยกูเดี๋ยวนี้!" ผมเรียบเอามือของผมแกะมือของมันที่กอดผมไว้ออก แล้วมันก็ออกจริง มันออกจากตัวผมแล้วทำหน้าหงอยนิดนึง แอบเสียดายนิดๆ #ผิด
"ไรวะ"
"ไอเชี่ย ที่นี่มันโรงเรียนนะเว้ย ให้เกียรติสถานที่หน่อย (ถึงจะไม่มีคนอยู่ก็เถอะ) แล้วนี่มึงมาไม้ไหนเนี่ย"
"พ่อกูไม่ชอบกระเทย" เห้ย! อยู่ดีๆก็มาเปลี่ยนเรื่อง คราวนี้พอได้ยินผมถึงกับเบิกตากว้าง พ่อมึงนี่จองกุกใช่มั้ย???? อย่าบอกนะ...ว่าคุณจองกุกไม่ชอบกระเทยอย่างผม?!
"แล้วที่เดี๋ยวนี้กูรีบกลับบ้านเนี่ย เพราะกลัวพ่อกูจับได้ ว่ากูแอบไปผับกับมึงแล้วจะเอาไปฟ้องคุณตา"
"แล้วพ่อกูก็เห็นมึงในผับ"
"เพราะฉนั้นถ้ามึงบอกกับพ่อกูว่ามึงเป็นเพื่อนกับกู"
"พ่อกูก็จะรู้ว่ากูก็ไปผับกับมึง แล้วพ่อกูก็จะทำโทษอีก ต่อจากนี้ ถ้ามึงเห็นพ่อกูแล้วมึงทำเป็นว่าไม่รู้จักกับกูนะ" ตอนนี้รู้สึกว่าน้ำตาของผมเริ่มไหลลงมาจากตา ไอวีเห็นดังนั้นก็เดินมาเขย่าไหล่ผมเบาๆ
"เห้ย! มึงอย่าร้องดิ กูไม่ได้จะเลิกคบมึงเป็นเพื่อนนะเว้ย"
"แงงงงงงงง" ตอนนี้ผมร้องไห้หนักแล้วครับ
"มึงงงง มึงอย่าร้องดิ กูเห็นแบบนี้แล้วกูไม่สบายใจเลยนะ" ไอวีพูดพรางเอานิ้วโป่งเช็ดน้ำตาของผมทั้งสองข้าง
"อึก..ฮือออออ พ่อมึงไม่ชอบกระเทย แล้วกูจะจีบเขายังไงวะ" ผมพูดออกมาจากใจ ถ้าคุณจองกุกสุดหล่อไม่ชอบกระเทยอย่างนี้กูก็หมดหวังอ่ะดิ แอบคิดว่าถึงคุณจองกุกจะเป็นพ่อเลี้ยงมึงก็กูก็จะจีบให้ได้ แต่นี่อะไร แงงงงงงงงง
"สรุปที่มึงร้องเพราะพ่อเลี้ยงกูไม่ชอบกระเทย?" มันทำหน้าเหวอทันที ตลอดที่มึงพูดมา กูไม่ได้ร้องเพราะแบบนั้นเลย คนละเรื่องเลย
"อื้อ" ผมครางตอบมันไป มันปล่อยมือจากไหล่ผมทันทีเลย แถมทำหน้าเหมือนไม่พอใจอีก
ป๊อก!
"โอ๊ย!!! เขกหัวกูทำไมเนี่ย" ไอวีมันเขกหัวผมครับ มึงจะเขกทำไม
"โหย กูก็นึกว่าที่มึงร้องเพราะกูจะให้มึงรับบทเป็นไม่รู้จักกูเมื่อยู่ต่อหน้าพ่อกู ที่แท้ที่มึงร้องเพราะพ่อกูไม่ชอบกระเทย แมร่งทำกูหน้าแตกเลย"
"5555 แต่ก็ทำให้กูรู้นิ ว่ามึงเป็นห่วงกู ทั้งๆที่จริงๆแล้วมึงทำเพราะตัวมึงเอง"
ผมยิ้มให้ไอวี
"นั่นสินะ" มันยิ้มกลับให้ผม
"อ้าว ไป! ไปทำเวรต่อกัน หกโมงแล้วเนี่ย" ผมพูดพรางมองไปทีนาฬิกาข้อมือเบ็นเท็นไปด้วย ( - _ - )
"เออๆๆๆ" ไอวีพูดจบก็ไปทำการลบกระดานให้เสร็จแล้วก็กวาดห้อง ส่วนผมก็ทำหน้าที่ปิดกน้าต่างและกวาดห้องช่วยไอวีอีกแรงนึงไป
แล้วพอถึงแยกที่ผมกับไอวีต้องแยกกันแล้ว ผมก็บอกลากับไอวี แบ้วก็ต่างคนต่างเดินไปที่บ้านของตนเอง
JIMIN ' SAY
แอ๊ดด
ผมทำการลูดบัตรเพื่อเข้าห้อง แล้วผมก็เปิดประตูเข้ามา ปรากฎเห็นร่างสูงๆนั่งเล่นเกมของผมที่ทีวีอยู่
"ออมม่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ผมรีบวิ่งไปกระโดดกอดทันที คิดถึงจัง ><
"โอ๊ย!กูเจ็บ และที่สำคัญกูไม่ใช่แม่มึง อย่ามาเรียกกูว่าแม่TT"
- - -
-จองกุกไม่ชอบกระเทย?! จีมินจะทำยังไงดี
-อ่านแล้วก็เห็นใจวีเนอะ
-แล้วใครคือคนที่เข้ามาในห้องของจีมินล่ะ ><
-อย่าเป็นนักอ่านเงานะ รักรีดเดอร์ทกคน จุ๊บๆ
-จะโกรธไหมอ่า มาอัพตอนนี้TT คือไฟล์มันหายไปอ่า (ไอคอมเฮงซวย!) เลยต้องมาพิมพ์ใหม่เนี่ย เห็นใจไรท์นะ TT ต้องนั้นเกือบพังคอมและ
ความคิดเห็น