ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : E.M.I.T lOvE ;; 1
YOU ' SAY
"นี่เยริน ปิดเทอมแกมีแพลนจะไปเที่ยวไหนบ้างยัง?" เมย์ เพื่อนสนิทของฉันได้ถามฉันเมื่อวันสอบวันสุดท้ายก่อนที่จะปิดเทอม พวกเราน่ะ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนหรอก ไปแต่ผับ
"กะว่าจะไปที่เกาหลีน่ะ"
"หือ? ไปไกลขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วพ่อแม่เธออนุญาตหรอ?"ก็จริงอย่างที่เมย์พูดน่ะแหละ เราไม่เคยไปไกลขนาดนี้มาก่อน
"พ่อแม่ให้ฉันไปแน่ ถ้ามีเหตุผลที่ดีพอ" ประโยคที่ฉันพูดออกไปเมื่อกี๊ทำเอาเมย์สงสัยใหญ่
"แล้วแกมีเหตุผลที่ดีพอหรอ?"
"ก็มีแล้วกันล่ะ J" ใช่ สำคัญมากด้วย
"อืม...แต่ฉันไม่ไปกับแกนะ"
"อ่าว..ทำไมอ่ะ"
"เพราะฉันต้องไปเที่ยวกับพ่อแม่อ่ะ"
"แหม...เด็กดีจัง" ฉันทำหน้าประชดใส่มัน ครั้งแรกนะ ที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากมัน
"5555 ว่าแต่...จะไปคนเดียวหรอ?"
"คงงั้นแหละ"
"ระวังตัวด้วยนะ แกเพิ่งจะไปที่นั่นครั้งแรกด้วยสิ แล้วแกพูดเกาหลีเป็นหรอ!?" อ่าว..นี่ฉันยังไม่ได้บอกแกหรอ..ว่าฉันพูดเกาหลีเป็น คล่องด้วย เออใช่ ฉันลืมบอกมัน ไม่ต้องบอกมันหรอก-__-
"นี่ๆๆ ฉันแค่ไปเที่ยว ไม่ได้ไปอยู่ ไม่ต้องห่วงหรอกน่าา.." ฉันตบไหล่เมย์เบาๆ
"ไปสอบต่อเหอะ หมดเวลาแล้วมั้งเนี่ย" เมย์พูดพรางตาก็มองไปที่นาฬิกาของมันด้วย จากนั้นเราต่างก็เข้าห้องสอบเพื่อเตรียมตัวสอบต่อไป
ณ สนามบิน
"แม่แกให้ไปจริงด้วย?!" เมื่อเครื่องใกล้ออกแล้วฉันกำลังเดินเข้าไปแต่ยัยเมย์เพิ่งมา ทำไมมาช้าจังวะ ยัยเมย์มาถึงปุ๊ปกับจับไหล่ฉันเขย่าไปเขย่ามาทันที
"เออสิ ปล่อยได้ยัง มาก็มาช้า L"
"โอ๋ๆๆ โทษๆรถมันติดเลยมาช้า อ๊ะนี่!" เมื่อเมย์พูดจบก็ยื่นสิ่งๆนึ่งให้ โอ้โห ...
"วิกผม-_- เอามาให้ทำไม"
"เอาไปเหอะๆ" เมย์จับข้อมือข้างขวาของฉันออกมาแล้ววางวิกผมไว้ในมือฉัน
"เออ ไปล่ะนะ" เจ้าหน้าที่ตอนนี้มาเตือนฉันแล้ว ฉันต้องไปแล้ว ฉันบอกลาเมย์แล้วรีบวิ่งเข้าไป
"บาย!"
"อ่า...อากาศที่นี่สบายจัง" เมื่อฉันมาถึงโซลแล้วก็รีบสูดอากาศที่บริสุทธ์เข้าไป อื้อหือ กลิ่นควันรถเยอะไม่ใช่เล่น (ไรท์ไม่รู้ว่าที่เกาหลีมีควันรึเปล่านะคะ เลยมั่วไป)
โครก ครากกกก
ปวดท้องอะไรตอนนี้เนี่ย-o- ว่าแต่ที่ไหนมีร้านของของกินบ้างนะ ฉันมองไปรอบๆ ก็เจอกับร้านอาหารแห่งหนึ่งอยู่ข้างๆสวนสาธารณะ เมื่อเห็นแล้ว...จะยื่นเฉยทำไมล่ะคะ เดินเข้าไปดิเออ
เมื่อฉันกินข้าวเสร็จก็ไม่ลืมที่จะแอบไปซื้อของหวานล้างปากด้วยเล็กน้อย ค่ะเล็กน้อยจริง ทั้งหนมบนปาก ทั้งแพ็คขนมเต็มอุ้งมือข้าซ้าย ส่วนข้างขวาถือกระเป๋า แต่ก็ดีนะกินเยอะแล้วไม่อ้วน 555555 ตอนที่ฉันกำลังเดินต่อยๆถือหนมกินอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ดังมาจากสนามบาสของสวนสาธารณะ
"เห้ย! คุณ ระวัง!" จากนั้นฉันก็หันไปทางต้นเสียง
=[]= บรรลัยแล้วคับท่าน
พอฉันหันไปปุ๊ปมาละค่ะ ลูกบาส มันกำลังพุ่งมาที่ฉัน ยังไม่ทันที่ฉันจะตั้งตัวทัน มันพุ่งมาที่กลางกะบาลฉันเลยยยยย
"เอือกกกก!" พอพุ่งมาที่ฉันปุ๊ปทำให้ฉันหงายหลังล้มลงกับพื้นปูนทันที ส่วนขนมน่ะเหรอ กระจายไปทั่วพื้นแล้วค่ะ ก็จะมีแต่กระเป๋าเนี่ยแหละ ที่ตั้งตระหงานอยู่
B E R L I N ❀
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น