หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน หัวใจสับสน

ลำดับตอนที่ #4 : วันวุ่นๆ

ตอน  วันวุ่นๆๆ

            “เฟลิโอน่า   ตื่นเถอะ   ตื่นได้แล้ว  เดี๋ยวไปเรียนสายนะ”  คิลปลุกเพื่อนร่วมห้อง  เป็นรอบที่สิบแต่ไม่มีวี่แววว่าสาวเจ้าจะตื่นเลย

            “นี่มันเป็นเจ้าหญิงประสาอะไรว่ะเนี่ย  ขี้เซาอย่างนี้  ไม่มีความเป็นผู้หญิงบ้างเลย”  คิลบ่นขณะมองดูท่านอนของเพื่อนที่ขาไปทางแขนไปทาง

            “คิล  เดี๋ยวฉันปลุกเอง  นายไปรอที่โรงอาหารเถอะ” คาโลบอกกับคิลที่แต่งตัวเสร็จหลังจากเขาแล้วเดินไปที่เตียงของเจ้าหญิงขี้เซา   คิลมองหน้าคาโลอย่างไม่ค่อยไว้ใจนัก  ก็มัน  2  คนไม่ค่อยจะถูกกันนี่น่า  แล้วไหงคาโลมันใจดีปลุกให้  คาโลหันไปมองหน้าคิลที่ยืน อยู่ตรงประตูแต่ยังไม่ยอมออกไป  แล้วเอ่ยว่า

            “ฉัน ไม่ทำอะไรยัยขี้เซานี่หรอก   นายไปเถอะ”  เมื่อคาโลพูดดังนั้น  คิลจำต้องออกจากห้องไป  พร้อมกับคิดในใจ  โชคดีล่ะกันเฟลิโอน่า  เจ้าชายอุตส่าห์ลดตัวมาปลุกให้ถึงที่

            หลังจากที่คิลเดินออกไป   ภายในห้อง  คาโล นั่งมองหน้าเฟลิโอน่า  อย่างเพ่งพินิจ  ใบหน้ารูปไข่   คิ้วโก่ง  จมูกได้รูป  ริมฝีปากกลีบกุหลาบ  ผมยาวสลวยสวย  พูดได้คำเดียวว่า  สวย  ถึงจะไม่สวยที่สุดแต่มีเสน่ห์   น่ารัก   น่ารักมาก  จนอยากได้เป็นเจ้าของแล้วคาโลก็ส่ายหัวสลัดความคิดของตัวเองออกไป   อย่าลืมสิว่าพ่อของผู้หญิงคนนี้เป็นคนพรากคนรักไปจากพ่อของเรา  ทำให้ท่านแม่ของเราต้องทุกข์ใจ  และยังทำให้เราไม่เคยได้ความรักจากท่านพ่อด้วย  เมื่อคิดได้ดังนั้น  คาโลได้ร่ายคาถาสั้นๆ   ฉับพลัน  น้ำ เย็นๆก็สาดเข้ากับตัวของเฟลิโอน่า  เฟลิโอน่าตื่นขึ้นทันทีแถมยังโวยวายอีกด้วย

             “เฮ้ย  อะไรกันเนี่ย    คนกำลังฝันดีอยู่เชียว”  เจ้าตัวหันไปมองคู่กรณี แบบเคืองๆ

            “ไม่ยักรู้ว่าที่เดมอส กับ บารามอสเขาไม่สอนให้เจ้าหญิงตื่นนอนแต่เช้า”  ชาย หนุ่มพรางปรายตามองเจ้าหญิงสองดินแดนที่กำลังอารมณ์เสียสุดขีด  แต่แล้วก็รีบหันกลับไปทันที  เพราะ ว่าเสื้อผ้าที่เปียกน้ำของเจ้าหล่อนมันทำให้เขาเห็นส่วนโค้งเว้าน่ะสิ  แม่เจ้าหญิงจะรู้ตัวไหมน่าเขาคิด

            “ฉันก็ไม่ยักรู้ว่าที่คาโนวาลเขาสอนให้ปลุกคนด้วยวิธีนี้” การหันหลังให้ของเจ้าชายทำให้เจ้าหญิงสองดินแดนยิ่งอารมณ์เสีย เข้าไปอีก 

            “นี่ถึงฉันจะตื่นสาย  แต่นายก็ไม่ต้องเอาน้ำมาสาดฉันก็ได้  แล้วอีกอย่างฉันคุยกับนายอยู่นะ  ทำไมต้องหันหน้าหนีด้วย  ไม่มีมารยาทเลย”  เฟลิโอน่าพูดพร้อมกับพรางดึงคาโลให้หันกลับมาหาตน 

 “เหลือเวลาอีก  10  นาที  ถ้าเธอยังอาบน้ำแต่งตัวไม่เสร็จ  เธอจะไม่มีข้าวเช้ากิน”  คาโลพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มครุกรุ่น  ดูมันยังไม่รู้ตัวเป็นเจ้าหญิงประสาอะไรกัน

            “อะไรนะ   อีก  10  นาที    แล้วไม่บอกให้มันเร็วกว่านี้ห๊ะ” เจ้าหญิงที่ไม่สมกับตำแหน่งโวยวายพร้อมกับวิ่งเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที   ส่วนคาโลเองยืนรออยู่หน้าห้อง  ทั้งที่เขาเองก็คิดในใจว่าจะไปยืนรอทำไม  แต่พอจะเดินไปก็ทำไม่ได้  จึงได้แต่ยืนรอจนเจ้าหล่อนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จอย่างลวกๆ  ผมเผ้าก็ยังไม่ได้หวี 

            เฟลิน่าเปิดประตูมากำลังจะวิ่งไปโรงอาหาร  แต่ก็ชะงักเมื่อเห็น คาโลยืนอ่านหนังสืออยู่หน้าห้องจึงเอ่ยถามด้วยความใคร่รู้

            “นายรอฉันหรอ”  หญิงสาวคิดในใจว่าไอ้เจ้าชายขี้เก๊กนี่ก็นิสัยดีเหมือนกันแฮะ  แต่แล้วความคิดก็พังทลายด้วยคำตอบของชายหนุ่ม

            “อย่าสำคัญตัวผิดให้มากนักเฟลิโอน่า   ทำไมฉันจะต้องมายืนรอเธอด้วย”  คา โลตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาพร้อมกับก้าวเท้าเดินออกไปทันที  แล้วพูดประโยคทิ้งท้ายไว้ว่า

            “ถ้าเธอไม่ได้กินข้าวเช้าโทษใครไม่ได้นะ”  เมื่อได้ยินประโยคนี้ทำให้เฟลิโอน่าวิ่งแซงหน้าคาโลไปโรงอาหาร ทันที

            การเรียนวันแรกไม่ ได้มีอะไรพิเศษ  วิชาประวัติศาสตร์ของพระเจ้าตาชามัลนั้น  ก็เป็นเสียงกล่อมให้เธอหลับได้อย่างดี  มาวิชาท้องพระคลังก็สอนในเรื่องการทำบัญชี ใช้จ่ายเงินทั่วๆๆไป   ส่วนวิชาขี่ม้านั้นก็แค่ขี่ม้าให้ชนะเท่านั้นเธอคิดอย่างปลงๆ   มาถึงวิชาฟันดาบ  ค่อย ยังชั่วได้ขยับขาหน่อย  ส่วนวิชาเวทย์มนตร์อาจารย์ก็ให้เสกของง่ายๆๆที่เธอทำได้อยู่แล้ว  ก็ ตอนอยู่ที่เดมอส  เจ้ากวางมันสอนเธอตั้งเยอะนี่  แล้ววิชาสุดท้ายของวันนี้  คุณสมบัติราชันย์  ที่เรียนกับรุ่นพี่ปี  4  วิชาที่เรียนกับพระคู่หมั้นของเธอ

            “เดี๋ยววันนี้เราจะให้จับคู่เต้นรำกัน  ซึ่งคนที่อาจรย์จับสลากมานี้จะต้องเป็นตัวแทนเต้น รำเปิดฟลอร์ในวันงานหมากกระดานเกียรติยศปีนี้ด้วย” 

            “ในป้อมของเรานั้นมีผู้หญิงอยู่  6  คน   ฉะนั้น  อาจารย์จะจับสลากคู่เต้นให้แล้วกัน  โดย ผู้หญิงทุกคนต้องเต้นไม่มีข้อแม้ใดๆ”  คำพูดนี้เล่นเอาเฟลิน่าหน้าเจื่อนไป  ก็ เธอไม่ชอบเต้นรำ  คราวก่อนงานวันเกิดเธอก็เต้น จนขาลากอยู่แล้ว

            “  เรนอน  ธีน็อต   กับ  คิลมัส  ฟิลมัส”  คิลสะดุ้งกับเสียงประกาศชื่อตนทันที โดยมีเฟลิโอน่าหัวเราะเยาะอย่างซะใจอยู่ข้างๆ

“  แองเจลีน่า  โรมานอฟ กับ  ลอเรนซ์  ดอร์น”

“  มาทิลด้า ซิลเวอร์  กับ  โร  เซวาเรส”

“  โซมาเนีย  กับ  ลูคัส  ซาโดเรีย”

“  วิเวียนนานีย่า  กับ  โรเวน  ฮาเวิร์ด”

“  เฟลิโอน่า  เกรเดเวล  กับ  คาโล  วาเนบลี”  เสียง อาจารย์พูดออกมาทำให้เฟลิโอน่าถึงกับถอดสีหน้า  ทำไมมันซวยอย่างงี้เนี่ย  เธอคิดในใจ  ไม่ได้เต้นกับเจ้าพี่  แถมยังต้องมาเต้นกับไอ้เจ้าชายขี้เก๊กนี่อีก  ในขณะที่เฟลิโอน่าทำสีหน้าปั้นยากอยู่นั้น  คาโลเห็นก็แอบยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ 

            “เอาหล่ะ  มีใครสงสัยอะไรไหม  ถ้าไม่มีให้ทั้ง  6  คู่ นี้  ไปซ้อมมาด้วย  แล้วคาบหน้าจะมาดูว่าคู่ไหนเต้นดีที่สุด”

ลานตะวัน

            วิเวียนนานีย่ารับจดหมายจากนกพิราบมา  ในนั้นเขียนไว้ว่า 

เหตุการณ์ใน เวนอลสงบสุขดี  ทางแอเรียสได้เข้ามาควบคุมกอง กำลังทหารและเหตุการณ์จลาจลที่จะเกิดขึ้น  และ ยังนำเสบียงมาแจกจ่ายประชาชนของเวนอลด้วย

แม่ทัพคอริปัส   

 หญิงสาวอ่านจดหมายแล้วถอนหายใจ  ใจหนึ่งก็ดีใจที่ บ้านเมืองสงบสุข  แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าในเมื่อแอเรียสรักษาสัญญา  เธอก็ต้องรักษาสัญญาด้วยการแต่งงานกับเจ้าชายแห่งแอเรียสเหมือนกัน  พลันความคิดก็หยุดลงเมื่อเธอเดินไปจนชนกับแผงอกกำยำของใครบางคน  ลอเรนซ์  ดอร์น   ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวที่หน้าบูดเล็กน้อย  แล้วเอ่ยกับสาวเจ้าว่า

            “เธอ  เป็นอะไรมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”  น้ำเสียงอ่อนโยนที่พูด  แต่หน้าตายังเป็นนักบวชหน้าบูดเหมือนเดิม

            “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ  รุ่นพี่”  หล่อนตอบแบบไม่คิดอะไรมาก  เพราะไม่อยากให้ใครเห็นด้านอ่อนแอของเธอ  เธอเป็นถึงจักรพรรนีจะแสดงความอ่อนแอไม่ได้ 

            “ดีแล้ว  ที่เธอไม่เป็นอะไร  ฉันนึกว่าเธอจะกังวลเรื่องแต่งงานซะอีก”  คำพูดของนักบวชหน้าบูดทำให้วิเวียนมองหน้าเขาอย่างงง ก็เรื่องนี้มันน่าจะถูกเก็บเป็นความลับอยู่นี่น่า  ถ้าจะมีคนรู้ก็น่าจะมีแค่เธอแม่ทัพคอริปัส คิงริชาร์ด  แล้วก็รัชทายาทแห่งแอเรียส  หรือว่า  พลันหญิงสาวก็เงยหน้าไปมองนักบวชแห่งป้อมทันที

“อย่างที่เธอคิดนั้นแหละ  ฉันเอง”    วิเวียนไม่รู้จะพูดอะไรกับคนตรงหน้า  และก็ยังตกใจไม่หาย  ส่วนลอเรนซ์มองหน้าหญิงสาวแล้วก็คิดถึง  เจ้าซาตานคู่หู  นี่เราจะคิดถึงมันทำไมกัน  เมื่อลอเรนซ์สลัดความคิดออกไปแล้วก็  ท่องคาถาเล็กน้อยแล้วไข่มุกแสงจันทร์ก็มาอยู่ตรงหน้า  พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ตัวหญิงสาว  แล้วบรรจงสวมให้เจ้าหล่อน

            “ถ้าเธอมีปัญหาอะไรก็มาหาฉันได้”  คำพูดที่น้ำเสียงเย็นชาของนักบวชแต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น  ทำให้วิเวียนคิดว่า  อย่างน้อยเจ้าชายแห่งแอเรียสก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด 

            “ค่ะ”  หญิงสาวตอบรับ  แล้วเดินจากไป 

            เหตุการณ์ทั้งหมดนั้นไม่ได้มีเพียงแต่  2  ที่ รู้  กลับมีสายตาอีก  2  คู่ที่รับรู้เช่นกัน  หนึ่งเจ้าชายโรเวน  ฮาเวิร์ด  ที่มาตามหาลอเรนซ์  เพื่อเอาเอกสารการประชุมคราวหน้ามาให้  และสองลูคัส  ซาโดเรีย  ซาตานอารมณ์ดี  ที่มาตามหาลอเรนซ์  เมื่อ เห็นคู่หูของเขาบอกจะไปทำธุระแล้วหายไปนาน  ถึงแม้ทั้งคู่จะไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างลอเรนซ์กับวิเวียน  แต่เมื่อลูคัสเห็นลอเรนซ์สวมไข่มุกแสงจันทร์ให้วิเวียนแล้วก็วิ่ง หนีหายไป  โรเวนเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไง  เขาเองก็ยังงงกับการกระทำของลอเรนซ์กับลูคัศเหมือนกัน

1อาทิตย์ผ่านไป  

 ลูคัสยังทำตัวเป็นปกติกับ ลอเรนซ์  ส่วนโรเวนเองก็เช่นกันไม่มีใครพูดเรื่องนี้ออกมา

วันนี้เหตุการณ์ยังคงเหมือนเดิม  เหมือนทุกๆๆวัน  เจ้าหญิงสองแผ่นดินยังคงต้องให้พระสหายมาปลุกเช่นเคย 

            “เฟลิโอน่า  ตื่นเถอะ  วันนี้คาบแรกเรียนคุณสมบัติราชันย์นะ  ไปสายมีหวังตายแน่ ”  คิลพูดพร้อมกับไปเขย่าตัวเพื่อนสาวอย่างไม่เกรงกลัว  แต่มันกลับไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย  พลันสายตาเฉียบคมของนักฆ่าที่เหลือบไปเห็นคาโลที่แต่งตัวใกล้จะเสร็จแล้ว  คราวที่แล้วให้คาโลมันปลุก  แปบเดียวเห็นไอ้เจ้าหญิงขี้เซามันไปอยู่ที่โรงอาหารแล้ว  เข้าเรียนไม่สายด้วย  แผนการชั่วร้ายก็ได้เกิดขึ้นในหัว  ถึงคาโลมันจะไม่ค่อยถูกกับเฟลิโอน่า  แต่มันคงไม่ทำอะไรหรอก  นักฆ่าจึงเดินไปที่ประตูพร้อมกับพูดว่า

            “คาโล  พอดีฉันมีธุระ  ฝากนายจัดการเจ้าหญิงขี้เซาด้วยนะ”  พูดจบร่างทั้งร่างก็พลันหายไป  ยังไม่ทันที่คาโลจะได้เอ่ยปาก  คาโลถอนหายใจพร้อมกับเดินมาที่เตียงเจ้าตัวยุ่ง

            “เฟลิโอน่า  ตื่นได้แล้ว”  น้ำเสียงเย็นชาของคาโลไม่มีผลใดๆๆต่อเฟลิโอน่าเลย

 “ถ้าเธอไม่ตื่น  ฉันจะเอาน้ำสาดเธอ”  คาโลพูดน้ำเสียงจริงจัง กว่าเดิม  แต่ในใจพลันคิดว่า  วิธีนี้ใช้ไม่ได้เดี๋ยวเกิดเสื้อผ้ามันเปียกเหมือนคราวก่อนอีก  สายตาของเจ้าชายน้ำแข็งเห็นริมฝีปากกลีบกุหลาบที่ยิ้มนิดๆๆ  สงสัยคงกำลังฝันดี  คาโลจึงโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ  จนสัมผัส ได้ถึงลมหายใจเดียวกัน  ใบหน้าห่างกันแค่คืบ  แต่ก่อนที่ริมฝีปากจะประกบกันนั้น  เฟลิโอน่าก็ค่อยๆ  ลืมตาขึ้นพร้อมกับร้องกรี๊ด  ลั่นห้อง  แล้วถีบคาโลไปกองกับพื้น

            “นี่นายจะทำอะไร  ”  เฟลิโอน่าลุกขึ้นพร้อมโวยวายทันที

            “ก็เห็นเธอนอนหลับสบาย  นึกว่าจะต้องได้รับจุมพิตจากเจ้าชายก่อนถึงจะตื่นได้  ฉันก็ จะช่วยให้ไงล่ะ”  คำตอบยียวนของคาโลทำเอา เฟลิโอน่าหน้าแดงทันที

            “ไอ้บ้า  ไอ้เจ้าชายลามก ”  เฟลิโอน่าพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ  ทิ้งให้คาโลนอนจุกอยู่ที่พื้น

วิชาคุณสมบัติ ราชันย์

            “วันนี้เราจะมาคัดเลือคู่เปิดฟอร์ดเต้นรำคู่แรกกัน”  เมื่ออาจารย์พูดจบเฟลิโอน่าถึงกับหน้าเสีย  เพราะเธอกับไอ้เจ้าชายขี้เก๊กนี่ไม่ได้ซ้อมกันเลย  งานนี้มีหวังพังแน่ๆๆ   เมื่อคิดดังนั้นสายตาก็พลันไปสบกับเจ้าชาย ขี้เก๊กทันทีซึ่งคาโลเองก็ส่งสายตาเย็นๆมาให้เธอเหมือนเคย  เฟลิโอน่าจึงกระซิบกับคิลที่อยู่ใกล้ๆๆ

            “คิล  แกว่างานนี้จะรอดไหมว่ะ”

            “จะเหลือหรอ”  คิล ตอบอย่างมั่นใจ

            “หมายความว่าฉันต้องตกวิชานี้เพราะเต้นรำไม่ผ่านหรอว่ะ”  เจ้าหญิงสองแผ่นดินยังคง ถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเป็นกังวล  จนคิลหันมามองหน้าอย่าง งง

            “แกจะบ้าหรอ  ใครจะตกกันหล่ะ  ขนาดฉันไม่ใช่เจ้าหญิงเจ้าชายอย่างพวกแก  ฉันยังเต้นได้เลยอย่าบอกนะว่าแกเต้นรำไม่เป็น”

            “อ้าว  แล้วที่แกบอกว่าจะเหลือหรอหล่ะ” 

            “ฉันหมายความว่า  ยังไงคู่แกก็ผ่านฉลุยจะเหลือถึงคู่ฉันหรอ”

            เสียงของอาจารย์ ประจำวิชาก็ดังขึ้นพร้อมกับเรียกทั้ง  6  คู่ ไปเต้น  แต่ละคู่ต่างเดินมาที่ฟลอร์เต้นรำ  คาโลเดินมาโค้งให้เฟลิโอน่า  แล้วพูดเสียงเย็นชาว่า

 “หวังว่าเดมอสคงจะสอนเต้นรำมานะเจ้าหญิง หรือว่า  จะสอนแต่การนอนตื่นสาย”  คำพูดของคาโลทำให้เฟลิโอน่าโกรธจัด  เรื่องอะไรมาว่าเดมอสของเธอกัน  เดี๋ยวจะเต้นให้ดูไอ้เจ้าชายขี้เก๊ก  เฟลิโอน่ามองหน้าเจ้าชายคาโลอย่างเคืองๆ  แล้วยื่นมือมาวางบนมือคาโล   

            เสียงเพลงบรรเลงไปเรื่อยๆ  พร้อมกับเปลี่ยนจังหวะซ้ำแล้วซ้ำอีก  ทำ ให้คู่ที่เต้นอยู่บนฟลอร์เริ่มเต้นผิดจังหวะแล้วหายไปทีละคู่   จนเหลืออยู่  2  คู่ คือ  คู่ของวิเวียนนานีย่า  กับ  โรเวน  และ  เฟลิโอน่า  กับ  คาโล   เพลงยังคงบรรเลงต่อไป  และไม่มีทีท่าทั้งสองคู่จะเต้นผิดจังหวะ  จนเพลงจบ ลงนักเรียนทั้งป้อมปรบมือให้กับทั้งสองคู่  เฟลิโอน่าเองก็ยังงง  ทำไมไอ้เจ้าชายนี่มันเต้นเก่งแฮะ  อาจารย์สรุปว่าจะใช้คู่ของวิเวียน  กับ  โรเวน  เรนอน  กับ  คิลมัส  มา ทิลด้า  กับ  โร   ในพิธีเปิด  และใช้คู่ของเฟลิโอน่า  กับ  คาโล    แอ งเจลีน่า  กับ  ลอเรนซ์  และโซมาเนีย  กับ  ลูคัส  ในพิธีปิด  โดย ให้คู่ ของคาโล  และโรเวน  เป็น คู่นำในการเปิดฟลอร์  เพราะเต้นได้ดีที่สุด

            “น้องหญิงเต้นเก่งขึ้นเยอะนี่”  เสียง เรียกจากพระคู่หมั้น  ทำให้เฟลิโอน่ายิ้มออก

            “ไม่ได้หรอกเพค่ะ เดี๋ยวคนแถวนี้เขาจะหาว่าเดมอสไม่ได้สอนเต้นรำมา”  พูดพลางมองไปยังหน้าคาโล 

            “แต่เจ้าพี่ก็เต้นเก่งนี่เพค่ะ ไม่ผิดเลยแถมเต้นกับสาวสวยด้วย”  เฟลิโอน่าพูดหันมายิ้มให้วิเวียน

            “วิเวียนเขาเต้นเก่ง  เลยทำให้พี่เต้นไม่ผิดจังหวะน่ะ”  โร เวนชมวิเวียน  วิเวียนหน้าเริ่ม ขึ้นสี

            “ไม่หรอกค่ะพี่โรเวนเองก็เต้นเก่งเหมือนกัน”  ทั้งสองคนต่างพูดชมกัน เอง  

วิชา  หมากรุก

            หลังจากที่อาจารย์ ประจำวิชาได้สอนวิธีการเดินหมากและกลยุทธ์ต่างๆ  เรียบร้อยแล้ว  มิสแรมเซิลก็ให้จับคู่กันเดินหมาก  เพื่อหาคนชนะไปเดินหมากแข่งในงานหมากกระดาน เกียรติยศที่ใกล้เข้ามา  จนสามคนสุดท้ายระหว่าง  เฟลิโอน่า  โร  และ เรนอนซึ่งทั้งสามไม่เคยเดินด้วยกันมาก่อนเลย

            “นายแห่งข้า  ทาสอย่างข้ามิบังอาจจะเทียบเสมอท่านหรอก” โร  เอ่ยกับเฟลิโอน่า  ซึ่งทำให้เฟลิโอน่าถึงกับขนลุกเลยทีเดียว  จึงเดินเข้าไปกระซิบว่า

 “โร  นี่อยู่ที่โรงเรียน  นายกับฉันเป็นนักเรียนเหมือนกัน  ไม่มีนายหรือทาสเข้าใจไหม”   เฟลิโอน่าพูดพลางส่งสายตาขุ่นๆๆมาให้  ในขณะที่คาโลมองทั้งสองคนที่กำลังคุยกันอย่างสนิทสนแล้วรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

            “รับบัญชา”  โร  พูดแล้วไปนั่งประจำที่แข่งขัน   พร้อมๆๆกับเฟลิโอน่า  การแข่งขันดำเนินไปอย่างสูสี  จนเฟลิโอน่าเริ่มง่วงนอน  จึงหันมาพูดกับโรว่า 

            “นายอยากเป็นคนเดินหมาก หรือลงแข่ง”  โร  เงยหน้ามองเฟลิโอน่าแล้วหยิบน้ำ ชาขึ้นมาจิบพร้อมกับพูดว่า 

            “แล้วนายคิดว่าไงหล่ะ”  นั่นไงมันเอาแล้ว  พอบอกว่าไม่มีนายกับทาส  เป็นเพื่อนกันปุบมันก็กวนประสาทเธอปั๊บเหมือนกัน

            “ดี  งั้นฉันจะจบเกมแล้วนะ  ง่วงจะไปนอน”  โร เงยหน้าเงยหน้ามองอีกครั้งแล้วขยับบิชอปขวาพร้อมกับพูดว่า

            “รุก” 

            “ใจเย็นๆ”  เฟลิโอน่าพูดพร้อมกับ ขยับม้าเดินไปอย่างใจเย็น

            “รุก”  โร ยังเดินตามคิงของเฟลิโอน่ามา

            “รุกฆาต”  เฟลิโอน่าพูดพร้อมกับขยับบิชอปซ้ายที่ไม่ได้ให้ความสนใจตั้งแต่ แรกไปรุกฆาต  โร  ถึงกับหน้าเจื่อน  ยอมแพ้จริงๆๆ  เขาไม่ได้ออมมือแต่เธอเก่งจริงๆ

            “ต่อไปให้เจ้าหญิงเฟลิโอน่าเดินหมากกับเจ้าหญิงเรนอน”  เสียงของมิสแรมเซิลพูด

            “เอ่อ  คือว่า  หนูขอถอนตัวค่ะอาจารย์  ”  เสียงของเฟลิโอน่าดังขึ้น  ท่ามกลางสายตาทุกคู่จ้องมอง

            “ทำไมถึงถอนตัวล่ะ”  มิสแรมเซิลเอ่ยถาม

            “หนูไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอกค่ะ แล้วอีกอย่างหนูเป็นพวกรักสงบง่า แล้วหนูยังชอบปวดท้องบ่อยๆด้วย  ถ้าหนูเดินหมากไปด้วยปวดท้องไปด้วย  มันไม่มีสมาธิค่ะ”  เหตุผลนานัปการถูกยกมาอ้าง

            “งั้นเราจะให้เรนอน  กับ  โร  เดินหมากด้วยกันอีกตา  ใครชนะได้เป็นคนเดินหมากตกลงไหม”

            “ผมขอถอนตัวเหมือนกันครับ” เสียงโร  ดัง ขึ้น

 “ผมไม่เก่งขนาดเป็นคนเดินหมากหรอกครับ  แล้วอีกอย่างผมมันเป็นทาสผู้รักสงบเช่นเดียวกับนายของผมแหละครับ”  โร  พูดพลางมองหน้าเฟลิโอน่าอย่างยิ้มๆๆ  แต่กลับได้สายตาดุๆๆ  จากเจ้าหล่อนกลับมา

            “เอาแหละ  ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วครูจะให้ เจ้าหญิงเรนอนเป็นคนเดินหมากมีใครจะคัดค้านไหม”  นัก เรียนทุกคนไม่มีข้อโต้แย้งใดๆๆ