{TVXQ Japan's Gay Shinhwa} Never Die Love My Darling! Ep2.

ลำดับตอนที่ #4 : Actors of Ep.1 Part 4 Everybody came.....1 [JAPAN]

Actors of Ep.1 Part 4 Everybody came.....1 [JAPAN]

ความเดิมตอนที่แล้ว 
เมื่อห้ามไม่ได้ก็ไม่ต้องห้ามไม่ต้องหยุด ร่างเล็กๆถอยไปจนชิดประตูเมื่อเห็นท่าทีเอาจริงของร่างหนา กลัวก็หลีกไป เสียงทุ้มต่ำกล่าวเรียบๆอย่างไม่ค่อยมีเยื่อใย ชั้นไม่ถอย มันไม่แฟร์นะ ถ้านายจะทิ้งชั้นไป งงแล้วคร๊าบพี่น้อง โทคุยามะทำหน้างงๆกับประโยคที่ยาสุกะเพิ่งเอ่ยเมื่อครู่ นายว่าอะไรนะ ยาสุกะไม่ตอบแต่เป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาโทคุยามะเอง เขย่งปลายเท้าเพื่อจุ๊บทีแก้มทีนึง แล้วถอยออกมาอมยิ้มอย่างอายๆ เพียงเท่านี้ก็คิดว่าคงรู้กันแล้ว ไม่ต้องถามให้มากความ

ร่างหนาช้อนปลายคางร่างบาง ก้มลงกดจูบที่ริมฝีปากได้รูป กลีบปากสีชมพูอมส้มที่เค้าแอบมองและอยากลิ้มลองมานานแสนนาน มันช่างนุ่มนิ่มหอมหวานเหลือเกิน เรียวลิ้นที่เหยียดออกตรงและแข็งแรงมั่นคง ค่อยๆ วาดลีลาละเลียดลิ้นไล้ไปทั่วริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างช้าๆ เพื่อสร้างอารมณ์วาบหวิวหวามไหว

โทคุยามะค่อยช้อนตัวยาสุกะขึ้นตรงไปที่เตียง ขณะที่ลิ้นยังตวัดเกี่ยวกันไปมาอย่างดูดดื่ม มือไม้ก็ไม่ได้อยู่เฉย แสดงบทบาทด้วยเพื่อความโรแมนติกแบบสุดยอด ร่างหนาใช้สองมือประคอง ใบหน้าของอีกฝ่ายไว้ในอุ้งมือ ที่แสดงออกถึงอารมณ์ระอุที่คุกรุ่น ไล่นิ้วไปตามแนวผมของแล้วสอดนิ้วเข้าไปในผมนิดหน่อย จากนั้นเลื่อนมือลูบไปตามแผ่นหลังลงไปที่ก้น กุมก้นเอาไว้แล้วกดเข้ามาแนบตัว เป็นการเน้นให้รู้ว่าอารมณ์กำลังร้อนได้ที่แล้ว จูบที่เหมือนจะเผาผลาญร่างเล็กๆ ให้หลอมละลาย
ปลายนิ้วของร่างหนาที่ลากไปตามเส้นรอบปากอย่างช้าๆ จากบนลงล่าง เมื่อลากมาถึงจุดกึ่งกลางริมฝีปากล่าง นิ้วโป้งและนิ้วชี้ก็บดบีบริมฝีปากล่างแรงๆ จนดูเหมือนร่างบางกำลังห่อริมฝีปากอยู่ จากนั้นโทคุยามะก็ดึงยาสุกะเข้ามาใกล้ๆ ใช้ลิ้นชิมริมฝีปากที่บีบเอาไว้ด้วยปากของเค้าเอง

อืม..อืมๆๆๆ...

มันให้ความรู้สึกรุนแรงและหยาบกระด้างเล็กน้อย จูบที่แสนยาวนานนี้ทำให้เค้าแทบลืมหายใจเลยทีเดียว ปากต่อปากประกบกันแน่นจนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศรั่วไหลออกมาได้เลย โทคุยามะก็ค่อยๆ อ้าปากยาสุกะขึ้นแล้วสูดลมหายใจเหมือนกับว่ากำลังดูดลมหายใจออกจากปอดของร่างเล็ก แบบค่อยเป็นค่อยไป

อืมๆๆๆ...อืม...อืมๆๆๆ

มันทำให้ร่างสองคนรู้สึกเหมือนเป็นคนๆ เดียวกัน หายใจเข้าออกพร้อมๆ กัน โทคุยามะเริ่มฝังริมฝีปากไปใต้ติ่งหูและเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ตามลำคอ ค่อยๆ ใช้ฟันหน้างับเนื้อริมฝีปากขึ้นมานิด ดึงเบาๆ แล้วปล่อย สารเอนดอร์ฟินส์ที่ร่างกายยาสุกะ เมื่อมีอารมณ์ทางเพศก็ปล่อยออกมาซึ่งช่วยกดตัวรับความรู้สึกเจ็บเอาไว้และเปลี่ยนให้กลายเป็นประสบการณ์พิศวาสอันแสนเร้าใจ

จูบที่เป็นการเอาอกเอาใจซึ่งกันและกันเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกคนให้ปั่นป่วนเล่นบ้าง ทำให้โทคุยามะสามารถค้นหาจุดเร่าร้อนของยาสุกะได้ไม่ยาก เริ่มไล่เลียที่รอยบุ๋มตรงกลางคอระหว่างกระดูกไหปลาร้า จากนั้นค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากลงมาตามลำตัวผ่านแผ่นอกขาวเนียน หน้าท้องแล้วก็... ลงไปเรื่อยๆ จนถึงปลายเท้า ทำให้ยาสุกะเกิดอาการ
เกร็งเพราะริมฝีปากหนาเผยอดุนนิดๆ แล้วลากเป็นวงกลมเล็กๆ ต้องสัมผัสกับผิวหนัง อย่างไม่ขาดตอน
เมื่อลงมาจนสุดทางแล้ว ก็ย้อนกลับขึ้นไปใหม่ ทีเนี๊ยแหละ โทคุยามะไม่รีรอที่จะชมรสชาติของแกนกายที่กำลังตั้งชูชัน ปากหนาก็โจมตีเป้าหมายทันทีด้วยการดูดแรงๆ บริเวณนั้น จนอารมณ์ของยาสุกะกระเจิดกระเจิงจนแทบ

ช้าน...ไม่...ไหวแล้วนะ โทคุ...

เสียงเล็กๆ ร้องประท้วงคนที่กำลังทรมานเค้าอยู่อย่างไม่ปราณี ปากที่เลื่อนขึ้นลงไปตามแนวกราม พร้อมโทนเสียงที่ครางเบาๆ ดังๆ ของร่างบาง กระตุกอารมณ์พิสวาสของโทคุยามะให้ เหมือนทะเลบ้าคลั่ง เมื่อรู้สึกเจ็บที่หลัง จากเล็บของคนที่กำลังบิดตัวไปมา ยาสุกะยกสะโพกขึ้นๆ ลงๆ ตามจังหวะที่เค้ารูดปากจากโคนจนเกือบสุดที่ปลายแกนกาย เรียวลิ้นตวัดทิ้งท้ายให้ร่างกระตุกเล็กน้อย

อ๊าๆๆ...บ้าโทคุ...

โดนว่าไปนิดก็อดยิ้มไม่ได้

เจ็บเหรอจ๊ะ

ยาสุกะที่หลับตาปี๋ เพราะอะไรก็คงรู้นะ ไม่ตอบ แต่ใบหน้าที่แสดงอารมณ์บ่งบอกถึงความต้องการจากเค้า ยิ่งทำให้โทคุยามะเปลี่ยนเอาจมูกอันโด่งสันของเค้าซุกไซ้ที่หลังใบหูร่างบางแทน

อย่าเกร็งนะ เดี๋ยวจะเจ็บ

คำพูดแทรกผ่านหูอีกคนให้รับรู้ตลอดเวลาว่าเค้ากำลังทำอะไรและเพื่อให้เค้ารู้เหมือนกันว่ายาสุกะนั้นก็ต้องการเค้าเช่นกัน

อืม...เจ็บมากไม๊

ไม่รู้ซิ...แต่ชั้นจะเบาแรงที่สุดเลย

ลมหายใจอุ่นๆ ที่พ่นออกจากปลายจมูกจะกระทบใบหูสร้างสัมผัสอุ่นๆ ให้เกิดขึ้น ก่อนจะพลิกตัวร่างบางให้นอนคว่ำแล้วใช้หมอ 2 ใบ รองที่หน้าท้องของยาสุกะ

ทำอะไรน่ะ

ชั้นจะลดความเจ็บให้นายไง

ยาสุกะคงอยากรู้แน่ๆ ว่าเค้าไปเรียนรู้วิธีพวกนี้มาจากไหน เดี๋ยวคงต้องเตรียมตอบคำถามหลังจาก...

จากนั้นค่อยๆ เริ่มบรรจงสอดนิ้วเรียวเข้าทางช่องรักทีละนิ้วอย่างช้าๆ ขณะที่ปากก็ก้มลงประกบปากกับร่างบาง เพื่อเปลี่ยนความเจ็บปวดให้เปลี่ยนอารมณ์ร่วม

ภาพที่ยาสุกะหลับตาพริ้มสีหน้าบอกอารมณ์เต็มไปด้วยความสุขสันต์ สร้างความพงพอใจให้โทคุยามะได้มิใช่น้อย โทคุยามะไม่คิดที่จะปิดเปลือกตาตัวเองเลย เค้าอยากดูหน้าคนที่เค้ากำลังมอบความสุขให้ไปอย่างนี้
เมื่อช่องทางรักของร่างบางเริ่มชื้นแฉะและคุ้นชินกับนิ้วเรียวแล้ว ร่างหนาก็ชักนิ้วออกพร้อมๆ กัน เล่นเอาร่างบางที่กำลังเคลิ้มร้องลั่นด้วยความเสียวและโล่ง

ชั้น...ทรมาน...นะ นายอย่าหยุด...

คำพูดที่กำลังร้องขอความสุขหยุดลง เมื่อช่องทางรักถูกแทนที่ด้วยแกนกายของอีกคนที่มัน 

โอ๊ยๆๆ!!...เจ็บ...!! เจ็บนะ!

ร่างด้านบนไม่รับรู้สิ่งใดๆ อีกแล้ว มือหนาเอื้อมจับสะโพกยาสุกะไว้อย่างมั่นคง แรงกระแทกซ้ำๆ ของร่างหนา เมื่อไปโดนจุดกระสันของร่างบางเข้า ความเจ็บปวดเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ความสุขสม เสียงครางทุ้มต่ำผสานกับเสียงครางของร่างบางที่ส่งสัญญาณเตือนว่าใกล้จะถึงจุดหมายด้วยกันทั้งคู่แล้ว

ชั้นรักนายนะ ยาสุกะ

อ๊าๆๆๆ....แรงกว่านี้ได้ไม๊

โทคุยามะจัดให้ทันที แกนกายที่ถอนออกจนเกือบสุดกระแทกใส่เข้าช่องทางรักที่รัดแน่นจนของเค้าปวดหนึบๆ แล้ว มือหนาเกาะกุมแกนกายอีกคนก็ทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม

ช้าน..ไม่ไหวแล้ว

สิ้นเสียงสั่นๆ ของยาสุกะ น้ำเหนียวๆ สีขาวขุ่น ก็พุ่งกระฉูดเต็มมือโทคุยามะและช่องทางนั้น ก็มีน้ำสีขาวขุ่น ค่อยไหลย้อยออกมาอย่างช้าๆ ผ่านโคนขาของร่างบางที่ดูเหมือนจะสลบไสลไม่ได้สติไปซะแล้ว

หลังจากทำความสะอาดทั้งของตัวเองและร่างเล็กๆ นั่นแล้ว ยาสุกะก็ถูกช้อนตัวให้มานอนซบที่แผงอกกว้างบนร่างของโทคุยามะแทน ร่างบางที่ไม่ได้สติหลับไม่รู้เรื่องบนร่างหนาจนกระทั่ง...เค้าก็หลับไปแล้วเช่นกัน