Dimension war : Hidden story ความลับของเซฟเวอร์

ลำดับตอนที่ #4 : เบื้องหลังของอีร่า อาหนังสือ และดาร์กไซย์แอนท์ (100%)

ปีศาจทั้งหมดจากLost Worldเกิดจากเวทมนตร์ลึกลับที่ทำให้"ความชั่วร้าย"หลากหลายรูปแบบกลายเป็นสิ่งที่มีตัวตน...
...อีร่าก็เช่นกัน...

อีร่า หรือ ดาร์กอีร่า เกิดด้วยความชั่วร้ายใน"สงครามศาสนา"ทั่วโลกในทุกมุมของประวัติศาสตร์...
...เธอร้ายเสียจนแม้แต่หัวหน้าของปีศาจจากลอสเวิล์ดต้องสร้างปีศาจอีกตนผู้เป็นขั้วตรงข้ามของศาสนา...
...วิทยาศาสตร์...
...เขาคือดาร์กไซย์แอนท์

เพราะเป็นขั้วตรงข้าม อีร่าจึงค่อนข้างเกลียดขี้หน้าดาร์กไซย์มาก จนบางครั้ง แทนที่พวกเขาจะสู้กับBookPower อดีตการ์เดี้ยนของโลกที่ ณ บัดนี้ดับสูญแล้ว พวกเขากลับใช้พลังตีกันเอง...

แต่พอโลกถูกทำลาย...
...กลับกลายเป็นว่ามีแค่เขาสองคนที่รอดมาได้...
พวกเขาได้เข้าร่วมกับโชวดาร์กเนสและบอกวิธีคืนชีพเหล่าปีศาจจากโลกที่ดับสูญ...

...ด้วยเหตุผลเดียวกัน สังหารBookPowerคนสุดท้าย...

...อาหนังสือ สคูลเลอร์...

.................................................................................................................

ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

พวกดีเคดเข้าใจว่าการระเบิดครั้งนั้นคือความตายของดาร์กอีร่า

แต่ไม่ใช่...

อีร่า... ใกล้ตาย กระเสือกกระสนหนีมาจากพื้นที่นั้นก่อนมองความเสียหายถูกย้อนกลับอย่างเจ็บแค้น...
เธอแพ้ให้คู่ปรับของเธออีกแล้ว

"โย" เสียงของหุ่นยนต์มีวิญญาณเดินเข้าหา

"แกเองสิน่ะ" อีร่าหันกลับมาเตรียมยิงลูกระเบิด แต่เธอก็พลันรู้สึกถึงความเจ็บทั่วร่าง

"อย่าฝืนเลยครับ... และผมไม่คิดว่าเวทของผมจะช่วยคุณได้" อาหนังสือกล่าว "อาจฆ่าคุณด้วยซ้ำ"

"งั้นแกก็รีบฆ่าฉันซ่ะสิ เอาเลย!!!"

"บังเอิญเพื่อนเก่าผมขอไว้... ว่าอย่าเพิ่ง" อาหนังสือกล่าว

"ใคร!?"

"สองคน คนหนึ่งก็เจ้าเซฟเวอร์ อีกคน..." อาหนังสือหันไปมองด้านหลัง

เขาคือดาร์กไซย์แอนท์

"แก..." อีร่ามองไปยังตัวตนของการใช้วิทยาศาสตร์ในทางที่ผิด "แกจะมาเยาะเย้ยข้าเหรอ จะมากไปแล้วน่ะ!"

ดาร์กไซย์มองมาที่หญิงสาว ก่อนเดินเข้าไปสวมกอด

"ก แก แกทำบ้าอะไรเนี่ย!?" อีร่าตกตะลึง

"..." ดาร์กไซย์ไม่ตอบ

อาหนังสือยิ้มพลันบอกความลับ "ผมลืมบอกอย่างหนึ่งให้ทุกคนรู้... ดาร์กไซย์เป็นปีศาจไม่กี่คนที่ผมคบเป็นเพื่อน แน่นอนว่าเวลาผมสู้... ผมเอาจริง แต่..."

"...แต่นายเชื่อใจฉันเพราะเรามีเป้าหมายเดียวกัน : เพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าแก่มนุษย์" ดาร์กไซย์กล่าว "แต่นายหัวโบราณมาก ไม่เชื่อว่าการคัดเลือกสายพันธุ์มนุษย์ การควบคุมสื่อหรือการแก้ไขดีเอ็นเอจะช่วยได้"

อาหนังสือหัวเราะในคอ "หึๆ นายก็หัวแข็ง ไม่เชื่อว่าการมีตัวตนของโซเชียลเน็กเวิร์ค การประยุกต์ใช้ทฤษฎีเกมโดยสมัครใจ และการใช้จิตวิทยาเข้าใจคนอื่นจะทำให้ฉันได้เป้าหมายที่ต้องการ"

อีร่าขมวดคิ้ว "เรื่องบ้าอะไรของแก"

"พวกเราเหมือนกันอย่างหนึ่งถึงจะอยู่คนละฝ่าย" อาหนังสือกล่าว "พวกเราอยากให้เพื่อนมนุษย์ได้รับสิ่งที่ดี... สงครามครูเสด การฆ่าล้างชาวยิวเกิดด้วยเหตุผลเดียวกันกับการสร้างWikipedia และการเข้าใจในพุทธศาสนานั้นแหละ"

"แค่ต่างเส้นทางกัน" ดาร์กไซย์กล่าว "จริงสิอีร่า"

"..มีอะไรเหรอ" ดาร์กอีร่าถาม... ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล
เธอรู้สึกแปลกๆที่อก มัน...แทนที่จะเจ็บ... กลับร้อนรุ่นอย่างไร้เหตุผล

"ช่วยเลิกเป็นนักบวชได้ไหม..." ดาร์กไซย์ถามก่อนหยิบกล่องอันหนึ่งออกมา

อีร่ามองมาที่หน้าดาร์กไซย์ "ทำไมล่ะ..."
เธอไม่เข้าใจ ชีวิตเธอนั้นมีแค่เพื่อทำให้โลกนี้ศรัทธาในพระเจ้า... พระเจ้าแห่งความมืดมิด มิใช่พระเจ้าองค์เดียวกับที่หลายๆศาสนาประเภทเทวนิยมเชื่อ...

อาหนังสือกุมขมับ เขารู้ว่าดาร์กไซย์กำลังจะทำอะไร "ฉันไม่อยากเชื่อว่านายจะทำอย่างนี้ ดาร์กไซย์"
"แกก็รีบทำกับลูเซียสิ"

คำพูดของตัวตนแห่งวิทยาศาสตร์ด้านมืดทำเอาจอมเวทสารสนเทศ หน้าแดงเลยทีเดียว "น นายรู้ได้ไงว่าฉันชอบลูเซียน่ะ!?"

"ลูกน้องฉันบอก เจ้ามลภาวะสามตัวนั้น"

"ฉันฆ่านายแน่"

"หึ ก็หน้าที่นายนิ..." ดาร์กไซย์กล่าว "แต่... จะว่าอะไรไหม หากจะเป็นพยานของ..."

"...นายจะแต่งงาน... กับฉันเหรอ" อีร่ากล่าว

"เกลียดจริง รับงานมงคลที่มันจะเป็นอัปมงคลเนี่ย รับก็รับ" อาหนังสือกล่าว "ดาร์กไซย์ นายจะรับอีร่าเป็นภรรยาไหม"

"ถามมาได้ รับสิ"
ดาร์กไซย์กล่าว...

เขาไม่รู้หรอกว่าเขารู้สึกแบบนี้กับเธอตอนไหน...

แต่ตอนนี้ ความรู้สึกนี้กำลังจะถ่ายทอดสู่อีกคนหนึ่ง...

คนที่เขารัก แม้ว่าจะเป็นคู่กัดกันมาตลอด

"ซึนสิน่ะ นายน่ะ..." อาหนังสือคิด "มาคิดได้เอาเมื่อจะสาย"
แล้วเขาก็พูด "อีร่า เธอจะรับดาร์กไซย์เป็นภรรยาไหม"

เราจะไม่มาเถียงว่าอาหนังสือใช้คำพูดถูกเปล่า แต่จะมาดูการกระทำของอีร่า...

"..." อีร่ารู้ว่าอีกไม่นานตนเองก็จะตายแล้ว
เธอตอบสั้นๆ






"รับ..."

อีร่ามองมาที่หน้าดาร์กไซย์...

เธอรักเขา... ในตอนสุดท้ายของชีวิต...











อีร่าสลายหายไป เหลือแค่แหวนที่ดาร์กไซย์ใส่ให้เธอก่อนหมดลมหายใจเพียงแป้บเดียว







อาหนังสือถอดหายใจ "ถ้าผมใช้เมดเกอร์โหมดได้อีกรอบ ผมน่าจะรีเซ็ตบุคลิกความทรงจำพวกคุณน่ะ พวกคุณจะได้เป็นสามีภรรยาธรรมดาๆ"

"แต่ทำอย่างนั้น นายก็จะไร้ตัวตนน่ะ เมื่อที่อีกไม่นานนายก็จะเป็น" ดาร์กไซย์กล่าว "แล้วก็ฉันพอใจที่จะเป็นอย่างนี้ด้วย"
อาหนังสือจะเถียงต่อ แต่ทั้งสองกลับรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

"หืม... อ้าว คุณผู้อ่าน" ดาร์กไซย์และอาหนังสือ ทำลาย Fourth Wallลงก่อนพูดคุยกับคุณ

"เห็นแล้วสิน่ะ งั้นผมบอกอะไรให้อย่างหนึ่ง..." อาหนังสือกล่าว "ผมจะหายตัวไปซักโลกหนึ่ง หายไปเกือบจะทั้งหมด เพราะมันเป็นคำสาป ตัวตนผมจะต้องหายไป หากผมต้องการลบและเขียนกฎของนิยายเรื่องนี้ใหม่ชั่วคราว"

"หึๆ ตกใจล่ะสิ ปกติมีแต่ฮีโร่ที่ทำลายFourth wallได้" ดาร์กไซย์กล่าว "ช่างเหอะ... ตอนหน้า สมุนของฉันออกอาละวาดแน่ ไม่แน่พวกแกบางคนอาจเคยทักกับมันแล้ว!!"

"แต่'ท่านผู้นั้น'ก็พยายามหยุดยั้งพวกเขาแล้วน่ะ"

"แกอย่าพูดถึงคนสร้าง To be number one ได้ไหม!" ดาร์กไซย์หงุดหงิด "ฉันไม่ชอบพวกต่อต้านยาเสพติดเลยสิ..."

"งั้น..." อาหนังสือชี้มายังหน้าคุณ "รอดูให้ดี ดูสิว่ามิตรภาพกับนิทานจะทำลายอำนาจยาเสพติดได้หรือไม่! Uchu To be Number One SnowWhite Kita!!!!!!!"

"ชื่อตอนหรือไงฟ่ะ" ดาร์กไซย์ถาม

"บ่ฮู้ เซฟสั่งมา"

อ้าว

อย่าโทษกันแบบนี้สิเฟ้ย!