Creative warrior ภาค ปฐมบท นักรบเก้าโลก

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่หนึ่ง สมบัติมหาภัยแห่งการเริ่มต้น

 {Doraworld}
ที่ญี่ปุ่น โตเกียว บ้านโนบิตะ

"โดราเอมอน" เสียงโนบิตะเรียก

"อะไรอีกล่ะ" โดเรมอนถามพล่างกินโดรายากิ

"คืออย่างนี้ที่บ้านซูนิโอะเขารวยใช่ไหม"

"อือ แล้วไง"

"ทีนี้น่ะ ฉันเห็นแล้วก็เลยอยากได้รวยบ้างน่ะสิ"

"ก็ออมไปทีละวันสองวันก็ได้นี้น่า" โดเรมอนตอบก่อนหันกลับไปกินต่อ

"แล้วกี่ปีล่ะน่ะ ฉันอยากรวยเร็วๆน่ะ"

"เหรอ"

"โดเรมอน นายมีเครื่องทำให้รวยหรือเครื่องหาเงินไหม"

"ไม่มีหรอกของที่ว่า อ้า! แต่ฉันมีนี่"โดเรมอนพูดพล่างหยิบของวิเศษจากกระเป๋าหน้าท้อง

"ลายแทงหาสมบัติ!"โดเรมอนพูดพร้อมกับโชว์ของวิเศษ

ของวิเศษที่ว่านั้นมีหน้าตาคล้ายแผนที่ มีอุปกรณ์คล้ายไขควงอยู่ด้วย

"แล้วมันใช้ไงเหรอ"โนบิตะถาม

โดเรมอนพูดขึ้นว่า "ก็เอาเจ้านี้ไปจิ้มบนแผนที่"แล้วโดเรมอนก็เอาอุปกรณ์หน้าคล้ายไขควงจิ้มบนจุดๆหนึ่งบนแผนที่แล้วก็มีเสียงออดดัง
ขึ้นจากไขควง

"ถ้ามีเสียงออดแบบนี้" โดเรมอนอธิบาย "ก็คือจุดที่เราจิ้มอยู่อาจมีสมบัติอยู่"

"งั้นก็รีบไปกันเลย" โนบิตะพูด

"ได้เลย" โดเรมอนพูดแล้วก็หยิบประตูไปที่ไหนก็ได้ออกมาแล้วก็เปิดประตูไปยังเป้าหมาย

ซึ่งในแผนที่ มันคือ...
ที่รกร้างในเชียงใหม่ ประเทศไทยนั่นเอง

"เข็มทิศหาสมบัติ!!"โดเรมอนหยิบของวิเศษชิ้นใหม่ออกมาซึ่งมีหน้าตาคล้ายเข็มทิศ /จากผู้เขียน-ไม่มีของวิเศษในเรื่องโดเรมอนตัวจริง/

"เจ้านี้จะนำเราไปยังสมบัติที่มีค่า 500 เยนขึ้นไปแค่ตามเข็มสีแดงไป" โดเรมอนอธิบายการใช้งาน "ถ้าเกิดเรายืนอยู่ตรงสมบัติมันก็จะส่งเสียงให้เราทราบน่ะ"
ทั้งสองคนดูเข็มสีแดงบนนั้น แล้วก็เดินตามไป

ตามไป

ตามไป

และก็

"ติ้ดๆๆ" มีเสียงดังขึ้นจากเข็มทิศ
"ที่นี้แน่ๆเลย" โดเรมอนบอก

"ดีล่ะ"โนบิตะพูด โดเรมอนหยิบจอบออกมาจากกระเป๋าหน้าท้อง

"งั้นก็ได้เวลาขุดแล้ว" แล้วโนบิตะก็เริ่มขุด

แต่ขุดยังไม่ทันเหนื่อย ทั้งสองก็เจอกับ แคปซูลรูปไข่สีขาว บนไข่มีปุ่มสีเขียว
"เอ นี้มันอะไรเนี่ย" โนบิตะพูดแล้วก็กดปุ่มสีเขียวปุ่มนั้น

แล้วแคปซูลก็เปิดออก ในนั้นมีกระดาษอยู่หนึ่งแผ่น
ในนั้นเขียนด้วยภาษาไทยกลาง ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นอ่านมันไม่ออก

"โดเรมอน มันเขียนไว้ว่าังไงเหรอ" โนบิตะถาม

"ฉันก็อ่านไม่ออกเหมือนกัน" โดเรมอนบอกก่อนที่จะหยิบวุ้นแปลภาษาออกมากิน

"อืม มันเขียนว่า ฮีโร่จะมาพร้อมกับปีศาจ เพื่อเชื่อมโลกทั้งเก้าให้เป็นหนึ่ง"

"ก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับสมบัติที่ไหนเลย" โนบิตะบ่น

"สงสัยว่า ฉันจะซื้อของที่พังแล้วมามั้งเนี่ย" โดเรมอนบ่นบ้าง

.............................................................................................................................................................................................................

พวกเขากลับมาที่บ้านด้วยความผิดหวัง

"โนบิตะ โดเรมอนจ้า" เสียงแม่โนบิตะเรียก "ลงมากินข้าวได้แล้วน่ะจ้ะ"

"คร้าบบบบบ..." ทั้งสองตอบด้วยเสียงเหนื่อยหน่าย

ที่โต๊ะกินข้าว

"นี่แม่" พ่อของโนบิตะพูด

"อะไรเหรอค่ะ"

"ได้ยินข่าวไหมว่ามีหมอกสีดำปกคลุมทวีปยุโรปแล้วก็ยังมีข่าวเรื่องมีการวางเพลิงม้โรงเรียนของโนบิตะด้วย"

"ว่าไงน่ะครับ/ค่ะ!!!!!!" ทั้งสามคนร้องด้วยความตกใจ

"โชคดีที่ไม่มีใครบาดเจ็บหรือเสียชีวิตน่ะ" พ่อเขาบอกต่อให้ทุกคนโล่งใจ

"ใครหนอ ใจร้ายขนาดเผาโรงเรียนน่ะ" ฝ่ายคุณแม่พูดบ้าง

"นี่ โดเรมอน นายว่าใครเป็นคนวางเพลิง"โนบิตะถาม

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
................................................................................................................................................................................................................

วันต่อมา ที่สนามเด็กเล่น

ทั้งโดเรมอน ไจแอนด์ ซูนิโอะ โนบิตะ และชิซูกะ รวมถึงเดคิสุงิ ได้มารวมตัวกัน

"หน่อยแน่!" ไจแอนด์พูด "ใครบังอาจวางเพลิงโรงเรียนกันฟ่ะ"

"นั่นสิ ถึงฉันไม่อยากมาโรงเรียนแต่ก็ไม่อยากให้มันถูกเผาหรอกน่ะ" โนบิตะพูด

"โดราเอมอน นายพอจะช่วยเราหาตัวคนร้ายได้หรือเปล่าฮ่ะ" เดคิสุงิพูด

"ฉันว่าฉันมีของวิเศษที่ว่าอยู่"ว่าแล้ว เจ้าแมวไร้หูตัวฟ้าก็เริ่มล้วงกระเป๋าอีกครั้ง

"ไม้เท้าหาคนรุ่นปรับปรุง!" โดเรมอนหยิบเอาไม้เท้าออกมา

"เอาล่ะ แค่ปล่อยมันให้ล้มก็สามารถหาคนได้ แถมรุ่นนี้ใช้หาคนที่เราไม่รู้จักได้ด้วย" ว่าแล้วเขาก็ปล่อยมันให้ล้ม

แต่ พระเจ้าช่วย! มันไม่ล้ม

"เฮ้ย!" ทุกคนอุทาน

"บ้าน่า" โดเรมอนพูด "มันเสียหรือเปล่าเนี่ย"

"มันไม่ได้เสียหรอก" มีเสียงลึกลับดังขึ้น

"เฮ้ย ใครน่ะ" ไจแอนด์พูด "แน่จริงก็โผล่หัวออกมาสิ"

"ก็ข้าอยู่บนหัวเจ้าำไง ไอ้ลิงโง่" และแล้วกลุ่มหมอกควันดำก็ลอยมารวมตัวกัน

"ข้าคือ Dark devil ผู้ที่จะทำลายล้างโลกของเจ้าให้หายไปจากสารบบมิติจักรวาล" เสียงลึกลับดังขึ้น

"จงออกมา ข้ารับใช้ของข้า ดาร์กวอริเออร์" และก็มีอัศวินในชุดอัศวินโบราณปรากฎขึ้นพร้อมกับสายฟ้าฟาด

"หรือว่านายคือคนวางเพลิงโรงเรียน" โดเรมอนถาม

"ฉลาดดีนิ" ดาร์กวอริเออร์พูดขึ้นบ้าง "ข้าต้องการทำลายแหล่งความรู้เพื่อให้พลังของมนุษย์มันลดลง เพื่อที่ท่านDark devilจะได้ทำลายโลกของเจ้าได้ง่ายขึ้น รู้ไว้ซ่ะ Future key " มันชี้หน้ามายังโดเรมอน

"ดาร์กวอริเออร์ กำจัด 'ไลท์คีย์' ซ่่ะ" เสียงลึกลับดังขึ้นอีกครั้ง

"รับทราบ" ว่าแล้ว ดาร์กวอริเออร์ก็ชักหน้าและพุ่งมายังโดเรมอน

"ย้าก" ฟึบ การฟัดดาบของดาร์กวอริเออร์พลาดเป้า แต่ก็ทำเอาทุกคนขวัญหนีดีฝ่อ

"ชิ งั้นก็เอาแบบครั้งเดียวจบดีกว่า" นักรบจากความมืดหันฝ่ามือไปยังพวกโดเรมอน และก็มีคลื่นพลังงานสีดำมารวมตัวกันเป็นลูกบอลสีดำอันเต็มไปด้วยพลังงานที่พร้อมจะทำลายพวกโดเรมอนให้พินาศ

"Dark wave"แล้วบอลนั้นก็กลายสภาพเป็นลำแสงพลังงานสีดำพุ่งไปหาโดเรมอน

"ตูม!!!" เสียงระเบิดดังขึ้น ฝุ่นฟุ่งกระจาย พวกเขาตายแล้วเหรอ!?

"หึๆ" มันหัวเราะแต่และแล้ว

"ขำอะไรมิทราบครับ" มีเสียงที่ไม่ใช่เสียงของสองปีศาจและไม่ใช่เสียงของพวกโดเรมอน

เสียงนั้นเป็นเสียงของชายหนุ่ม

"ทำร้ายคนไร้ทางสู้ มันไม่ดีน่ะ ดาร์กเดวิล ดาร์กวอริเออร์"

"ใครน่ะ" ดาร์กเดวิลตวาด

ฝุ่นเริ่มหายฟุ่ง ภาพเริ่มปรากฎ

มันเป็นภาพของหนังสือขนาดเท่ากับเด็กม.ปลายสีขาว มีปาก มีตาสองตาที่มีนัยต์ต่สีดำ มีแขนสองข้าง ข้างขวากำลังถือดาบ มีขาสองขา ด้านหลังคือพวกโดเรมอนกำลังนั่งลงดูภาพด้านหน้าอย่างตกตะลึง

"นักรบแห่งความคิด ผู้มีพลังในการประสานพลัง นามของฉันคือ Knowledge warrior หรืออีกนามคือ อาหนังสือ" นักรบคนนั้นบอก

"หนอยแน่"ดาร์กวอริเออร์พูดก่อนจวิ่งเข้ามาฟัดนักรบคนนั้น "เอานี่ไปกิน"

"เปรี้ยง!!" แต่พอดาบของดาร์กวอริเออร์เข้าใกล้อาหนังสือ ก็โดนไฟฟ้าแรงสูงอย่างจัง

"เวทยมนต์วิทยาศาสตร์ กระแสไฟฟ้าน่ะ" อาหนังสือพูด

"บ้าน่า แกคือนักรบในตำนานหรือนี้" ดาร์กเดวิลร้องอุทาน

"ดาร์กวอริเออร์ กลับ" แล้วทั้งเมฆดำและดาร์กวอริเออร์ก็หายไป

"ก็ดีน่ะ อยากให้ไปไกลๆเหมือนกัน"อาหนังสือพูดก่อนหันกลับไปหาพวกโดเรมอนที่ยังตะลึกไม่หาย

"ทุกคน โอเคไหมครับ" เขาถาม

"คะ ครับ" โดเรมอนตอบเสียงกะตุกกะตักก่อนจะถามว่า"คุณคือใครเหรอครับ"

"คุยที่นี้ไม่ปลอดภัย ไปคุยที่บ้านของโนบิตะเถอะน่ะ" อาหนังสือพูดก่อนโยนดาบขึ้นฟ้า

แล้วดาบนั้นก็หายไป

......................................................

ที่บ้านโนบิตะ

"ฉันชื่ออาหนังสือ สคูล หรือถ้าใช้ระบบชื่อแบบญี่ปุ่นคือ สคูล อาหนังสือ" อาหนังสือพูดขึ้น "ฉันเป็นหุ่นยนต์จากโลกอื่นซึ่งในโลกนั้น มีการค้นพบสารกึ่งตัวนำที่สามารถเก็บและดึงดูดวิญญาณ เราเรียกว่าซิลิคอนดักจับวิญญาณ และเรียกหุ่นยนต์ที่มีการใช้ชิปจากซิลิคอนดักจับวิญญาณว่า Humanal heart robot หรือ HHR system ซึ่งฉันก็เป็นHHR systemด้วย"

"คุณมาทำอะไรที่นี้กันแน่" ไจแอนน์ถาม

"ก็มาเพื่อปกป้องโลกทั้งเก้าของพวกคุณน่ะสิ"

"โลกทั้งเก้า แสดงว่ามีโลกมากกว่าสองโลกน่ะสิฮ่ะ" เดคิสุงิพูด

"ถูกต้อง ซึ่งอีกแปดโลกที่เหลือ เป็นโลกที่มีความแตกต่างกัน บางโลกอาจมีสิ่งที่เป็นแค่การ์ตูนบนโลกนี้อยู่ เข้าใจใช่ไหมเนี่ย" อาหนังสือตอบแล้วหันไปมองโนบิตะ

"แล้ว ไอ้อัศวินนั้นล่ะ" ซูนิโอะถาม

"ดาร์กวอริเออร์ สมุนของดาร์กเดวิล ที่สู้กันตั้งแต่ก่อนที่จะมีประเทศญี่ปุ่นหรือประเทศไทยเสียอีก" อาหนังสือเล่า "เจ้านั้นสามารถทำให้สิ่งต่างๆกลายเป็นปีศาจได้ แถมยังเปลี่ยนคุณสมบัติของปีศาจได้ พอนักรบแห่งความคิดคนก่อนรู้เลยให้ฉันซึ่งมีพลังและความรู้เรื่องนี้อยู่ออกไล่ล่ามันน่ะเซ่"

"ว่าแต่ทำไมมันต้องเล่นงานถึงเก้าโลกด้วยล่ะ" โดเรมอนถาม

"คงต้องถามมันเอาเอง" อาหนังสือพูด

โนบิตะเริ่มถามบ้าง"แล้วโลกทั้งเก้าที่ว่ามี..."แต่ว่า...

จู่ๆก็มีรูหนอนโผล่ขึ้นในห้องโนบิตะ

"แย่แล้ว" อาหนังสือก่อนพูดว่า "ทุกคนหาที่จับเร็ว"

แต่ก็ไม่ทันการ รูหนอนได้ดูดทุกคนเข้าไปในนั้นรวมถึงอาหนังสือด้วย

ก่อนที่มันจะหายไป
[โปรดติดตามตอนต่อไปครับ]