ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Assemble of Next Gen! (100%)
Verse #03-01
กลางป่าไม้เขียวขจี มีบ้านเล็กๆสีขาวหลังหนึ่ง เปิดมาด้านในจะเห็นโต๊ะรับแขก...
นี่คือบ้านของอาหนังสือ และยังเป็นห้องแล็บ ห้องเก็บของ ห้องบัญชาการ...
และห้องนอนเทพาด้วย...
วันนี้ ตามตารางแล้ว อาหนังสือควรได้วิจัยไรเดอร์ซิสเต็มเงียบๆในห้องแล็บ ส่วนเทพาก็นั่งสมาธิ พยายามกู้ประวัติศาสตร์...
"แต่ไงวันนี้มันเสียงดัง..." อาหนังสือพูดกับตัวเองระหว่างไขชิ้นส่วน Suika Lockseed หวังจะได้ข้อมูลสำหรับทำ Coconut Lockseed
ในขณะที่นอกห้องกำลังมีเสียงโวยวายจากเหล่าเพื่อนของลูกสาว...
"ตอง 8 จ้า!!!" เทพาตบไพ่ลงบนพื้น เอาชนะฟุบุกิในเกมสลาฟไป
(หมายเหตุจากผู้เขียน - เล่นไพ่เล่นได้ แต่อย่าพนัน หรือเล่นจนเสียการเรียนล่ะ ^^)
"อา... ฉันเป็นสลาฟอีกแล้ว" ฟุบุกิยิ้มน้อยๆ ก่อนวางไพ่โพแดงสอง
"หึๆ แต่ฉันเป็นคิงล่ะ เนปปุ" เนปจูนชูมือ เหยียดขาไปด้านขวา เก๊กท่า
"ส่วนฉันเป็นควีน!!!" รูบี้กระโดตบหลังสาวผมม่วงพร้อมรอยยิ้มฉีกกว้าง
เลวีอาทานกับเนปเกียร์มองสี่สาวด้วยความเอ็นดูระหว่างนำคุกกี้มาให้
ดวงตาเนปกับรูบี้เป็นประกายก่อนวิ่งแจ้นไปหยิบขนมมากินด้วยความเร็วเยี่ยงไรเดอร์ที่ยังไม่ปรากฎตัวจนกระทั่งปลายปี 2014
เรแพนมองมาที่วงไพ่ด้วยรอยยิ้มก่อนหันไปเขียยรายงานต่อ ส่วนฮารูโตะกับโคตะกำลังปรับทุกข์กัน
"หนอย ไอ้พวกอิกดราซิล!!!" โคตะฟาดกระป๋องโค้กลงพื้นเหมือนหนึ่งเมาเหล้า(เมาจริงๆ หมอนี้หยิบผิดป๋อง... ว่าแต่ใครใส่เหล้าแทนสารละลายกรดคาร์บอนิกล่ะเนี่ย...)
"นายโดนเหมือนฉันเลยแหะ..." ฮารูโตะหยิบโค้กมากำลังจะดื่มก่อนชะงัก "ไอ้นี้เหล้านิ!!!"
เทพาสะดุ้งก่อนหันไปหา "คุณฮารูโตะกินมันเหรอค่ะ!! นั้นงานวิจัยยาสลบของหนูน่ะ!!!"
เรแพนตบหน้าตัวเอง "เทพา! ทำไมไม่ติดฉลากล่ะ!!!"
"หยุดคุณโคตะก่อนเถอะค่ะ!!! เขาหยิบเข็มขัดแล้ว!!!" เนปเกียร์ร้องอุทานเมื่อฤทธิ์ยาทำให้โคตะเตรียมจะแปลงร่างอาละวาด
"แปลง..."
รูบี้รีบกระโดดล็อกคอ เลเวียธานตบล็อกซีดหลุดมือ โคตะพยายามดิ้นให้หลุด จนทุกคนต้องรุมไปล็อก
วันนี้วุ่นจริงๆแหะ...
(Song : ผจญภัย)
สามนาทีต่อมา
เจ็ดการ์เดี้ยนนั่งคุกเข่า... ฟังอาหนังสือเทศน์เทพา...
"เทพา!!! ลูกเอาอะไรคิดห๊า!" อาหนังสือตะคอกใส่ ก่อนพยายามสงบสติอารมณ์ "...ถามจริง หากเมื่อกี้ในกระป๋องโค็กเป็นไซยาไนต์ ใครจะรับผิดชอบ หืม..."
เทพาก้มหน้า ไม่กล้าพูดอะไร เพราะอันนี้ผิดเต็มประตู คนอื่นๆก็พยายามหลบสายตาซาตานของนักวิทย์จักรกล
"เอ่อ..." โคตะพยายามจะช่วย แต่ก็โดนฮารูโตะกับเรแพนปิดปากทันควัน
อาหยังสือถอดหายใจ "อย่ามักง่ายแบบนี้อีกน่ะ เทพา"
เทพาพูดเสียงอ่อยๆ "ขอโทษคะ..."
โคตะเอามือออกจากปาก "ผมไม่เป็นไรครับ ดูสิ สบายดีมาก!"
หนุ่มชุดขาวมองตาอีกฝ่าย พล่างพูดกับตัวเองเบาๆ "นั้นเป็ยเพราะเวท To be number one หรอกน่ะ..."
ลูเซียเดินเข้ามาในห้อง...
"หืม... อ้าว ลูเซีย" อาหนังสือหันไปยิ้มใหั "มีอะไรเหรอ?"
ลูเซียยื่นเอกสารให้ "มีข่าวการโจมตีระดับ I3 ประเภท MA Mind Alteration ที่ Twilight Verse ค่ะ"
อาหนังสือพยักหน้า ก่อนรับเอกสาร "ภารกิจไม่น่าจะยาก ผมจะให้พวกนี้ไปทำแล้วกัน แต่เพื่อความชัวร์ เตรียม Kamen rider Police กับ Adaptive ด้วย"
"ค่ะ... เสร็จงาน..."
"ชวนไปดื่มชา? อืม ได้ๆ ผมเพิ่งเจลเบรกซุยกะเสร็จพอดี ได้เลยๆ" อาหนังสือตอบก่อนคำถามจะจบลง
ก่อนหันไปหาพวกเทพา "นี่คือภารกิจ Twilight Vampire Verse #33-02 ถูกโจมตีจากกลุ่มผู้ก่อการร้าย ไฟนอลช็อกเกอร์ ด้วยพลัง I3-Super-MindAlter-Caution และคาดว่ามีการติดอาวุณประเภทปืนพลังงานกับดาบ ผมจะให้พวกท่านออกรบที่นี้ เข้าใจหรือไม่?"
ทุกคนลุกขึ้นก่อนพยักหน้า "ครับ!"
"So, Get ready!"
........................................................................................................
พวกเทพาปรากฎตัวในประเทศอิตาลี กับสองแวมไพร์...
เบลล่า สวอน แห่ง Special Strike SubDivision Team "Mage Killer"
และเอ็ดเวิร์ด คัลเลน สามีเธอ
"คุณคือคนจาก ADSO งั้นสิน่ะ" เอ็ดเวิร์ดยื่นมือมาจับกับเรแพน "ผม เอ็ดเวิร์ด คัลเลน แวมไพร์ การ์เดี้ยนของโลกนี้"
"ผม เรแพน โนเวน ผู้เชื่อมจากโลก SSS ครับ"
เบลล่ามาที่เทพา "นั้นคือ ดีเคดแห่งโลกจอมเวทที่ล่ำลือกันสิน่ะ"
"ค่ะ ดิฉัน เทพา สคูลเลอร์ค่ะ!" เทพาไหว้แวมไพร์สาว เธอซึ่งพอรู้วัฒนธรรมไทยบ้างจึงรีบไหว้กลับ
"แล้วศัตรูเราอยู่ไหนล่ะเนี่ย" เนปจูนถามด้วยความอยากรบเต็มที่
เอ็ดเวิร์ดส่ายหน้า "หลังข่าวครั้งสุดท้าย เราก็หาพวกเขาไม่เจอเลย..."
เทพายกมือขึ้น "หนูขอหาให้ค่ะ หนูเพิ่งเรียนเวทสารสนเทศมา!!!"
ทุกคนหันขวับ "เธอไปเรียนต่อไหน!!!"
ยูนิมาสเตอร์ส่งรอยยิ้มแบบแอสกี้ออกไป ก่อนอธิบาย "ผม analyze เวทของคุณอาหนังสือและเก็บไว้ในระบบ ให้เทพาลองศึกษาดูครับ เช่นเวทเปลื้อ..."
"นายคิดเองไม่ใช่รึ" เสียงเทพาทุ้มต่ำ ออร่าสีม่วงปรากฎ พลังมานาปั่นป่วนจนแม้แต่ดราก้อนแฟนธ่อมในตัวฮารูโตะยังจ่อยเป็นสุนัขน้อย
เลวีอาทานดีดนิ้ว เรียกฝนตกลงหัวเทพา คืนสติให้สาวน้อย
"เรารีบหาพวกวายร้ายไฟนอลช็อกเกอร์เถอะ และไปเตะก้นมันกัน!!!" รูบี้กำหมัดแน่น ก่อนจะควงเคียวกลางอากาศ
ดีเคดแห่งจอมเวทพยักหน้าก่อนหลับตา ยกมือขวาแบขึ้นฟ้า วงแหวนเวทสีน้ำเงินปรากฎที่เท้า ประกอบด้วยสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม วงกลม และจุดเส้นต่างๆดังรหัสมอสต์ ก่อนร่ายคาถาด้วยน้ำเสียงเคร่งครึมตั้งอกตั้งใจ...
"ข้า เทพา สคูลเลอร์ ในนามแห่งจอมเวทสารสนเทศ ข้าขอบัญชาให้กฎแห่งความจริงแปรเปลี่ยนตามบัญชาข้า ขอสั่งการให้นามธรรมในใจข้าเป็นรูปธรรม ขอแปลงศาสตร์ให้เป็นคาถา...
จงสำแดงพลังแห่งเวทมนตร์สารสนเทศต่อหน้าข้า เวทมนตร์เทคโนโลยี... GPS!"
ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แรงระเบิดกระเซ็นไปทั่ว ทุกคนยกมือปิดหน้ากันฝุ่นกันแสง.... ก่อนจะเห็นสภาพเทพาตัวดำเกรียม...
"ไงเงี้ย!" จากเคร่งเครียดเป็นน่อมแน่ม เทพาพ่นควันในปากออกมา
"...สงสัยตัวแปรผิดซักตัว..." ยูนิมาสเตอร์ที่ดำไม่แพ้กันสันนิษฐาน...
เทพาถอดหายใจ... "พี่เรแพน ตามคุณแดเนียลมาเถอะค่ะ..."
..............................................................................
แต่คนที่มากลับไม่ใช่แดเนียล
"R... Radar!!!" ยูมิพูดตะกุกตะกักด้วยความอายก่อนใช้พลังเรดาห์จากหนังสือตนหาศัตรูให้... "พบแล้วค่ะ ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ปารีสค่ะ"
"ขอบคุณน่ะครับ" เรแพนมอบลูกอมให้เป็นรางวัล เธอรับมันมาก่อนใช้พลัง...
"S Space Time!!!" ก่อนจะวาร์ปข้ามมิติหายไป...
"เด็กนี้อายอะไรกันน่ะ" เนปเกียร์สงสัย "ครั้งที่ฉันเห็น เธอไม่ใช่คนขี้อายนิ"
"ผมว่าผมรู้น่ะ" โคตะเหล่ไปยังเอ็ดเวิร์ด
"เอาล่ะ LET'S BEGIN OUR SAGA AT PARIS!"
เทพาตะโกน ด้วยหน้าดำด้วยเขม่า
ทันใด ร่างพวกเขาก็ถูกวาร์ปมาด้วยพลังของเทพา
"GARUDA! PLEASE!" ไม่รอช้า ฮารูโตะเรียกนกแดงออกมาค้นหาเป้าหมาย
"แยกย้ายการค้นหา ผมจะไปกับรูบี้ ฮารูโตะ และเนปจูน" เรแพนเริ่มบัญชาในฐานะเจ้าของภารกิจ "เนปเกียร์ เทพา ฟุบุกิ ไปตะวันตก ส่วนคุณเอ็ดเวิร์ด เบลล่า เลวีอาทาน และโคตะไปตะวันออก ผมจะไปดูทิศใต้"
"ครับ/ค่ะ" ทั้งหมดตอบรับก่อนเริ่มแยกย้ายกันไปหา
.................................................................................................................
"แล้วเราจะไปเจอพวกนั้นที่ไหนล่ะ" ฟุบุกิส่องร้านค้าสินค้าต่างๆ พยายามหาคนที่อาจมาจากไฟนอลช็อกเกอร์
เทพามองมาที่สร้อยตน "เจออะไรแปลกๆไหม"
มันไม่ตอบ
เนปเกียร์ดูจอเกมตน พยายามหาสัญญาณที่ผิดปกติ ก่อนจะแว๊บเห็นคนทำตัวลับๆล่อๆ
"เทพาๆ" เธอสะกิตจอมเวทสาวก่อนชี้ไปมุมร้าน "มีคนแปลกๆแถวนั้น"
เทพาจ้องก่อนหลับตา พยายามหาวิญญาณอีกฝ่ายและเจาะเข้าไปในจิตใจ
ภาพที่เธอเห็นเป็นความมืดมิดก่อนสว่างขึ้น ปรากฎภาพลวงตามากมายหลายแบบ ก่อนเธอจะเห็นสัญลักษณ์นกยืนบนลูกโลก...
"ใช่... นั้นคือศัตรูเรา" เทพาพูดเบาๆยืนยัน สายตาโฟกัสไปที่ซอยเล็กๆ ก่อนเดินนำเพื่อนไป ในมือถือ Verse Bookmark แห่งโทวมะ
ฟุบุกิใช้วิทยุสื่อสารในหัวติดต่อกำลังเสริม ก่อนตามเนปเกียร์และเทพาไป...
ทั้งสามย่องเบาๆช้าๆ ก่อนเจอชายผมเหลือง ร่างซีดผอม พอเขาเห็นก็ถือมีดชี้มาหาพวกเธอด้วยสายตาหวาดกลัว
ฟุบุกิจ้องเขาด้วยสายตาระแวดระวัง เนปเกียร์ตั้งการ์ด เทพากลับมามองด้วยสายตาเวทนา...
"ใช่อย่างที่นายคิดไหม" เทพาถามยูนิมาสเตอร์
"ผู้เสพติดยาเสพติดหลายชนิด... แถมติดไกอาเมมโมรี่และคอสมิคเอ็นเนอร์จี่อีก... ไฟนอลช็อกเกอร์คงแอบในบริษัทค้าสารเสพติดของโลกทไวไลท์" เขาสันนิษฐาน ก่อนจะสัมผัสอะไรบางอย่าง...
โครม!!!
ร่างของสามสาวสลบ พอยูนิมาสเตอร์รู้ตัวก็รีบดับจอ ทำเหมือนตัวเองไม่ทำงานก่อนแอบซ่อนในชุดเทพา
"หึๆ พวกแอ๊ดโซรึ" โยวไคแห่งการเดินดินดึงคอเทพาขึ้นมา "ดีเคดแห่งโลกจอมเวท... คราวนี้แกไม่รอดแน่"
ดีไวซ์ส่งสัญญาณเตือนภัยไปยังทีมที่เหลือ!!!
...............................................................................................................
"ริคุ อารุคุ! มันมาอีกแล้ว! แถมพวกนั้นลักพาตัวพวกเนปเกียร์ด้วย!!!" เนปจูนรายงานด้วยความร้อนรน
เรแพนขมวดคิ้ว "ว่าไงน่ะ!!!"
ฮารูโตะหันขวับก่อนจะสอบถามตำแหน่ง "ที่ไหน?"
เนปจูนโชว์รายงานให้ดู ก่อนจะแวบเห็น...
"สตาร์ดักส์!" รูบี้ชี้ไปที่เหล่าลูกกระจอก
"มาขวางพวกเราเหรอ... ไม่ดีแน่!" เรแพนหันไปหาเนปจูน "ไปช่วยน้องสาวกับเทพาซ่ะ! ผมกับฮารูโตะจัดการทางนี้เอง!!"
เนปจูนพยักหน้าก่อนวิ่งไปยังที่หมาย
ฮารูโตะสแกนแหวนก่อนวิ่งทะลุวงแหวนเวท "แปลงร่าง!!"
"FLAME, PLEASE! HI! HI! HI! HI! HI!"
วิซซาร์ดวิ่งไปพร้อมรูบี้ที่ควงเคียวกลางอากาศ
เรแพนชักทริคเกอร์แม๊กนั่มออกมา ก่อนเสียบไกอาเมมโมรี่
"HEAT! ABILITY DRIVE!"
ก่อนยิงกระสุนไฟใส่สตาร์ดักส์สนับสนุนก่อนวิ่งตามไป
.........................................................................................................................
"ทีมเทพาขอความช่วยเหลือ" เอ็ดเวิร์ดกล่าว
ดวงตาโคตะเบิกขึ้น "อะไรน่ะ!"
เลเวียธานจับหอกแน่น "ทุกคน! ด้านหลัง!"
โยวไคไร้หน้า มีกรงเล็บสองข้าง มีขาข้าง ตัวสีเทา วิ่งมาหาพวกเขาจำนวน 30 ตัว
เบลล่าหันไปหาโคตะ "ไปช่วยเทพาซ่ะ!"
เขาพยักหน้าก่อนจะกดปลดล็อกซากุระล็อกวิคิเคิ่ล ก่อนจะขี่จักรยานยนต์ไปยังเป้าหมาย
เลเวียธานเรียกมวลน้ำซัดโยวไคไปไกลๆ ก่อนเอ็ดเวิร์ดจะเข้าไปฉีกร่างพวกมันไร้ความปราณี
...................................................................................................................
"อือ..." เทพาลืมตาขึ้นในคุกมืดๆ ก่อนเห็นอีกสองเพื่อนสาวหลับอยู่
ยูนิมาสเตอร์ส่องแสงจากใน..เอ่อ...
"นายไปแอบในบราฉันเหรอ..." เธอถามด้วยความอ่อนแรง เธอสัมผัสได้ว่าแขนและขาถูกล็อก...
"โทษน่ะ... ครั้งนี้มันจำเป็น" เพื่อนซี้เทพาตอบอย่างไร้ซึ่งความลามกเหมือนปกติเวลาทำแบบนี้ "พวกเธอถูกฉีดสารบางประเภทเข้าร่าง ผมจัดการฉีดแอนตี้ท็อกซินไปแล้วครับ"
เทพายิ้มน้อยๆไปยังอก "ขอบใจน่ะ... ยูนิมาสเตอร์คุง"
มันทำหน้า =////= ก่อนจะปีนออกจากบราก่อนแปลงเป็นมีดและเตรียมตัดโซ่
"ช้าก่อน..." เทพาสั่ง ยูนิมาสเตอร์ชะงัก จนมีดปักลงพื้น "ฉันมีแผน... พวกนั้นไม่รู้ว่าเราถูกรักษา ไม่รู้ด้วยว่านายอยู่นี่... ฉันจะโทรจิตกับเพื่อนๆ นายแอบที่เดิมซ่ะ.. และบอกฉันว่ายานั้นมีฤทธิ์แบบไหน"
มันรีบแปลงกลับก่อนบินกลับเข้าบรา "อ้า หน้าอกเธอ..."
เคสปกติ เธอคงหยิบมันมาตื้บแล้ว... แต่คราวนี้ เธอแค่มองมันด้วยความเอ็นดู...
เธอหลับตาลงและลืมตาอีกครั้ง ก่อนเห็นภาพเนปเกียร์และฟุบุกิยืนในมิติสีขาว
"โทษทีน่ะ ที่ปลุก แต่พวกเราโดนลักพาตัวน่ะ" เทพากล่าวกับเพื่อนๆ
ฟุบุกิอ้าปากเหวอ เนปเกียร์รีบจ้องสภาพร่างตน
"นี่คือมิติจิตใจที่ฉันเปิดสำหรับการโทรจิตน่ะ ไม่มีเวลามากนักน่ะ ตอนนี้พวกเราถูกฉีดยาเสพติดบางชนิดและถูกจับมัดอยู่ แต่ยูนิมาสเตอร์ช่วยรักษาแล้ว... ตอนนี้ฉันมีแผนจะจัดการเจ้าพวกนั้นแล้วล่ะ"
เทพายิ้มที่มุมปาก...
เฉกเช่นไวรัสที่ทำลายเซลล์จากด้านใน...
เทพาก็จะทำแบบเดียวกัน... กับฐานของไฟนอลช็อกเกอร์โลกนี้!?
..........................................................................................................
โคตะขี่รถมอเตอร์ไซค์มา ก่อนจะเห็นกองทัพอินเวสต์ดักรอ
"กะแล้ว!"
เกราะส้มและเลม่อนพุ่งมากระแทกพวกมัน ก่อนจะผสมรวมกัน....
"LOCK ON!"
เขากดล้อกซีดลง ก่อนสับมัน
"SOIYA! ORANGE ARMS! HANAMICHI ON STAGE.... JIMBER LEMON! HA HA!"
เกราะบินมาตกใส่หัว ก่อนเปิดเผยเกราะ
ไกมุ จิมบุเลม่อนปรากฎตัวพร้อมธนูสีแดง โซนิค แอโร่ว!!!
ไกมุโดดขึ้นจากซากุระ เฮอริเคนก่อนดึงสายธนู ยิงธนูพลังมะนาวใส่กองทัพอินเวสต์
ปีศาจจากป่าปริศนากระโดดเข้ามาด้านหลัง แค่ที่จะโดนไรเดอร์ซามูไรฟันกระเด็นด้วยคมมีดที่คันธนู ก่อนง้างศรถล่มกองทัพอีกครั้ง
แต่ทว่าเขามิอาจเห็นหุ่นยนต์กลมสีเงินกำลังเล็งมาที่หัวเขา
"CROSS COMBINATION!"
เนปจูนบินเข้ามาก่อนเฉือนมันเป็นสองซีก และสลายเป็นพลังงานไป
ไกมุหันหลังไปดูเทพธิดาสีม่วงเหนือหัวเขา
"อาริกาโตะ!"
"ไม่เป็นไร" เนปจูนพูดสีเข้มก่อนหันไปหาอินเวสต์ "พวกหนูพวกนี้มาจากไหนกัน"
"อินเวสต์ สัตว์ประหลาดจากป่าเฮลเฮม" ไกมุตอบคำถามเนปจูนพล่างฟาดดาบส้มลงบนหัวอินเวสต์ดวงซวยอีกตัว
เนปจูนพยักหน้าก่อนหมุนตัวฟัดพวกมันตายอีกยก ก่อนหันไปทางที่สัญญาณ GPS ดังมา...
"เนปเกียร์ พี่จะไปช่วยเดี๋ยวนี้แหละ" ก่อนจะบินไปยังฐานของพวกไฟนอลช็อกเกอร์...
..................................................................................................
ริคุ อารุคุมาดูนักโทษตน... ก่อนขบขันกับสภาพน้ำลายฟูมปากของเทพาและฟุบุกิ
"โธ่... น่าสงสาร สงสัยจะลงแดงมากสิน่ะ..." ริคุหยิบเข็มฉีดยาออกมา "เอาล่ะ เข็มนี้สะอาด อีกแป้บเดียว พวกเธอก็จะได้ขึ้นสวรรค์แล้ว หึๆ"
เขาสแกนการ์ดเปิดประตู... และ...
กึก! เขาสะดุดขาเนปเกียร์ล้ม
ไม่รอให้ลุก ฟุบุกิใช้ร่างที่โดนพันธนาการโดดทับร่างอีกฝ่าย ยูนิมาสเตอร์เปลี่ยนร่างเป็นมีดตัดโซ่เทพา ก่อนเธอจะไปหยิบเข็มฉีดยา และอุปกรณ์สื่อสารกับการ์ดเปิดประตูมา...
"ใช่ ฉันลงแดงมาก..." เทพาก้มลงก่อนจะส่งสายตาอำมหิตน์ให้ "...ลงแดงที่จะชกคุณแบบนี้ไงค่ะ"
เปรี้ยง!!!!!! ริคุน็อคสนิทในหมัดตรงใส่หน้าหมัดเดียว...
ยูนิมาสเตอร์บินตัดโซ่ที่เหลือจนหมด เนปเกียร์จับดูข้อมือข้อเท้า
"Rule of Imprisoning : Never put all prisoner in one jail น่ะ" เทพากระซิบข้างหูโยวไคแห่งการเดินดินที่สลบไม่รู้เรื่องแล้ว "Another one : อย่าเปิดประตูเข้าห้องคนขัง"
"เอาไงต่อดี" ฟุบุกิถามเทพาที่กำลังนึกคาถาสำหรับคุมขังศัตรูตน
"...ไม่ๆ เราไม่มีเวทแบบนั้นเลย... ทิ้งหมอนี้ไว้แล้วกัน อ่ะ อะไรน่ะ"
"เอาไงต่อดี"
ในขณะที่เทพากำลังส่องรอบๆและคิดคำตอบนั้น....
กีกี๊คนหนึ่งก็เดินมาเห็น ก่อนรีบหนี...
เสียงเตือนภัยดังขึ้น
"Oh CRAP!" เทพาอุทานก่อนรีบพาเพื่อนหนีอย่างไว
ฟุบุกิสวมกำไลที่ได้รับมาก่อนทำภารกิจก่อนกดปุ่มบนนั้น
"Emergency Sortie!"
ประตูมิติเปิดออกก่อนชุดเครื่องมือและป้อมปืนจะพุ่งออกมาหาสาวเรือรบและติดตั้งเสร็จสับ ฟุบุกิกระโดดขึ้นก่อนอุปกรณ์ส่วนเท้าและขาจะประกอบเข้าที่
เทพาโยนยูนิมาสเตอร์ขึ้นอากาศ "Unimaster! SET UP!"
"Set up! UniMagician!"
"HARRY POTTER DRESS UP!" ไม่รอรี่ เธอแปลงเข้าร่างแฮรี่พอทเตอร์ ก่อนเปลี่ยนยูนิมาสเตอร์เป็นปืนพกและระดมยิงกีกี๊ไม่เลี้ยง!!!
............................................................................................................
เลเวียธานกับสองแวมไพร์กำลังจะจัดการโยวไคสิบสุดท้าย
สาวมังกรสาดก้อนน้ำใหญ่ทับร่างพวกมัน ก่อนที่แวมไพร์หนุ่มจะเข้าไปกระฉวกร่างพวกมันอย่างรวดเร็ว
แล้วตรงนั้นก็เหลือแค่เลือดสดสีแดงของโยวไคร้าย
"เอาล่ะ เรารีบไปช่วยพวกเทพาเถอะคะ" มังกรสาวผมฟ้ากล่าวกับแวมไพร์สาว
"แค่เธอ" เอ็ดเวิร์ดบอกก่อนหันไปยังกองทัพแวมไพร์ห้าคน "ไป"
เลเวียธานพยักหน้าก่อนบินจากไป
เลเวียธานส่องมองดูภาคพื้นดิน ก่อนเห็นฝูงอินเวสต์ด้านล่าง เห็นไกมุกำลังระดมยิงธนูสีเหลืองกวาดพวกมัน
"ไกมุ!" เธอหลับตา ก่อนร่างกายจะแปรเปลี่ยนเป็นร่างวิวัฒนาการ ผมเปลี่ยนเป็นสีทอง สามง่ามใหญ่ขึ้น พร้อมพลังที่ร้ายกาจขึ้น
เธอเรียกกระสุนฝนออกมาก่อนเล็งมันให้ทะลุร่างอินเวสต์อย่างไร้ความปราณี
"Thank you! เลเวียธาน" ไกมุโบกมือขอบคุณจากด้านล่างก่อน"หั่น"ล็อกซีดสามที
"SOIYA! ORANGE SPARKLING! JIMBER LEMON SPRAKLING!"
ไกมุหมุนตัวด้วยความเร็วสูง จนเกิดพายุน้ำส้มผสมมะนาวสีส้มเหลืองดูดอินเวสต์เข้ามาก่อนทำลายล้างให้สิ้นซาก...
ไรเดอร์ส้มปาดเหงื่อ... ทั้งที่สวมหน้ากาก...
และไม่รู้เลยว่า มีคนกำลังจะเล็งยิงเขา!
"HIGH SPEED! PLEASE!"
ทันทีที่กระสุนถูกยิงมา วิซซาร์ดก็โผล่มาพร้อมกับเรแพนและรูบี้ ก่อนที่ไรเดอร์จอมเวทจะใช้ดาบรับกระสุนตะกั่วไว้
สตาร์ดักส์ชะตาขาดเห็น ก็รีบวิ่งหนี
"จะหนีไปไหน!" รูบี้พูดก่อนโผล่แว๊บไปตรงหน้ามันก่อนใช้เคียวยักษ์สะบั้นคอในพริบตา... จบข่าว
เรแพนหันมาถามไกมุ "นายเห็นเนปจูนไหม"
"ครับ ไปทางนู้นแล้ว" ไรเดอร์ซามูไรชี้ไปที่อาคารร้างที่ไกลออกไป
"เราต้องรีบไปสมทบแล้ว..." วิซซาร์ดกล่าวก่อนจะสแกนแหวน
"CONNECT PLEASE"
รถมอเตอร์ไซค์ของเขาปรากฎ ก่อนไรเดอร์หัวแหวนจะขึ้นไปขี่ "เอาล่ะ โชว์ไทม์"
รูบี้ซ้อนวิซซาร์ด เรแพนซ้อนไกมุ ก่อนสองไรเดอร์จะบิดไปยังที่หมาย
เลเวียธานตะโกน "เดี๋ยวค่ะ รอฉันด้วย!!!"
........................................................................................
........................................................................................
"MIRAGE... DANCE!!!!" เนปเกียร์ในร่างเทพธิดา "Purple Sister" หมุนตัวเป็นพายุฟาดฟันเหล่ากีกี๊จนกระเด็นติดกำแพงหมด
"ตอร์ปิโด ยิงได้!" ฟุบุกิยิงตอร์ปิโดใส่กองกำลังติดอาวุณนับสิบ จนตายเกลี้ยง พร้อมผนังที่ได้รับความเสียหายอย่างหนัก...
เทพายกเข่าขึ้นกระแทกเท้ากีกี๊ก่อนใช้มือซ้ายอัดมันไปฟาดกีกี๊อีกตัว ก่อนเสริฟจานหลักเป็นกระสุนปืนเวทสองนัดเข้าหน้าผาก
"มากันให้ว่อนเลยวุ้ย!" ยูนิมาสเตอร์บ่นพึมพำ "ร่างแฮรี่มีเวทเจ๋งๆเยอะ แต่เธอดันจำไม่ค่อยได้"
"โทษทีล่ะกัน" เทพาหันไปมองรอบๆ ก่อนชี้ปืนไปยิงทำลายกำแพงข้างซ้ายเป็นรูขนาดใหญ่ ให้ทั้งสามผ่านได้
สามสาวรีบมุดหนีออกไป ก่อนมาจ้ะเอ้กับห้องที่มีเครื่องจักร ท่อ สายพานจำนวนมาก สายพานหนึ่งกำลังขนไกอาเมมโมรี่นามว่า "Drug" อีกสายเป็นโซดิอาร์ทสวิตช์ อีกหนึ่งสายเป็นเข็มฉีดยาแปลกๆ
"บริษัทค้ายาเสพติด... เหมาะจริงๆสำหรับเอามาล้างสมองคน..." เทพาประชดประชันก่อนเหลือบมองหลัง
เนปเกียร์ไม่รอช้า หมุนตัวยิงกระสุนเก็บเหล่าสตาร์ดัสต์ทันที "เอาไงต่อดีล่ะ เทพาซัง"
"คุณพ่อบอกว่า เราต้องทำลายเครื่องจักรและสิ่งของทิ้ง เหลือแค่ตัวอย่างซักสองสามอัน... และช่วยประชาชน" เทพาบอกก่อนจะปลดร่างแฮรี่ ก่อนจะหลับตาสแกน...
"...เจอหมดแล้วล่ะ..." เทพาบอกก่อนหยิบ Verse Bookmark ของโอสออกมา... ก่อนจะเก็บ
"ม ไม่ใช้เหรอ" ฟุบุกิสงสัย
"ฉันกะใช้คอมโบแมลงที่แยกร่างได้" เทพาอธิบายโดยลืมไปว่าฟุบุกิเกิดใน Verse ที่ไม่มีเรื่องราวของไรเดอร์ "มันมีข้อเสียเรื่องต้องรวมร่างคืนเนี่ยแหละ..."
ทันใดนั้น กองทัพสัตว์ประหลาดและแวมไพร์ก็บุกเข้ามา
เนปเกียร์ เทพาและฟุบุกิเล็งอาวุณเตรียมโจมตี...
แว้นนนนนน
เสียงมอเตอร์ไซค์แนวเด็กแว้นดังขึ้น... ก่อนแมนชีนวิกเกอร์และซากุระเฮอริเคนจะทะลุเข้ามาจากกำแพง ชนเหล่าปีศาจก่อนเบรกเอียดข้างๆพวกเทพา
"CROSS COMBINATION!" เนปจูนบินทะลุกำแพงลงมา ก่อนที่เลเวียธานจะไล่หลังมาพร้อม พร้อมศพมนุษย์หมาป่าติดปีกที่ร่วงลงมาทับหัวแวมไพร์ดวงซวยตนหนึ่ง
เนปจูน วิซซาร์ด เรแพน เนปเกียร์ เทพา ฟุบุกิ รูบี้ ไกมุ เลเวียธานยื่นประจันหน้ากับฝูงปีศาจนับร้อย
พวกมันมองหน้ากัน ก่อนจะ....
"ฆ่ามัน!!!"
พวกมันวิ่งเข้าหาพวกเทพาอย่างไม่กลัวตาย...
...มันเลยจะตายเอาแบบนี้ไง....
"VICTORY SLASH!" เนปจูนฟันดาบเป็นรูปตัววี ก่อนชาร์จตัดหัวแวมไพร์เป็นผง
"FLAME SHOOTING STRIKE!" วิซซาร์ดยิงกระสุนบอลเพลิงต่อเนื่องเผาปีศาจให้เกรียมเป็นถ่าน
"NAPIER BONE... 1!!!" เรแพนกำกระสุนปืนและไกอาเมมโมรี่แห่งเพลิงเข้าตารางแสงก่อนพ่นลูกไฟลูกใหญ่ส่งผีดูดเลือดไปนรกเพลิง...
"CELESTIAL SEVERANCE!!!" ท่าไม้ตายระดับปราบบอสถูกใช้ เนปเกียร์ยิงลำแสงสีชมพูกวาดปีศาจตรงหน้าเรียบ
พวกที่เหลือที่ยังรอด มองหน้ากัน
"อยู่ไปก็ตาย ลุยต่อ!!!"
"เฮ้อ... ตอปิโด ยิง!!!" ฟุบุกิถอดหายใจก่อนยิงตอปิโดอีกชุดส่งพวกมันลอยฟ้าให้ไปเกิดใหม่
"ย้าก!!!!" รูบี้หมุนตัวด้วยความเร็วสูงพร้อมเคียวในมือ กระสุนยิงนับสิบครั้งเพื่อส่งแรง... หัวแวมไพร์นับสิบ หายไปไหนไม่รู้ในทันที
"SOIYA! ORANGE SQUASH!/LEMON ENERGY!" ไกมุยิงธนูผ่านวงแหวนส้มและเลม่อนทะลุอกเหล่าศัตรู
เลเวียธานเรียกมวลน้ำออกมาทับพวกมันจนเริ่มตาเหลือก
ก่อนมันจะตาเบิกค้างทุกตัวเมื่อเห็นพลังงานสีขาวไหลเข้าไปในยูนิมาสเตอร์โหมดคทา...
"FINAL UNIVERSE SPELL!!!!!!!!!" เทพาชาร์จพลังงานที่มีใส่คทาก่อนยิงกวาดพวกที่เหลือจนกำแพงอีกฝั่งพังเรียบ!
เทพายกคทามาควงก่อนกระแทกมันกับพื้น "Mission Accomplished!"
"เดี๋ยวน่ะ เทพา ก่อนหน้านี้ เธอพูดผิดตลอดเลยนิ" รูบี้แซว
"ก็เลยไปแก้ไง เติม ed ใช่ไหมล่ะ"
"ed?" เลเวียธานงง โลกเธอไม่มีภาษาอังกฤษ
"อีดง อีดีอะไร ไว้ว่ากันเถอะ" ไกมุกล่าวก่อนชี้ไปที่เพดานที่เริ่มร้าว "มันจะถล่มแล้ว"
"EXTEND! PLEASE!" วิซซาร์ดสแกนแหวน ก่อนยืดแขนให้ยาวพอหยิบเข็มฉีดยาสามเข็ม ไกอาเมมโมรี่และโซดิอาร์ทสวิตช์อย่างละสอง
"เอาล่ะ งั้น... DIMENSION CROSS!" เทพาตะโกน...
แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"อ อะไรเนี่ย" เทพาหน้าซีด ก่อนมองคทาที่เขียนว่า "Out Of Mana"
ซักพัก ร่างก็กลับคืนสภาพเดิม
"ไงเงี่ย!!!!!"
"ใส่พลังเวทกับท่าไม้ตายนั้นหมดเลยเหรอ!?" ฟุบุกิกับเนปเกียร์อุทานให้กับความบ้าพลังของเทพา... ที่กำลังจะพาพวกเขาซวย
วิซซาร์ดหาแหวนตน "เวรล่ะสิ แหวนหาย"
ไกมุพยายามปลดล็อก LV-05 แต่มัน... "เสียถูกเวลาจริงๆ" เขาว่างั้น
เลเวียธานกำลังจะใช้คริสตัลข้ามมิติ ก็พบว่าพลังในร่างตนใช้ซ่ะเกือบหมดแล้ว...
แต่แล้ว...
"VOICE ATTACK : NEBULA!" มิคุโผล่ออกมาจากม่านมิติพร้อมดีเคด อาหนังสือ ลูเซียและหญิงสาวผมน้ำตาลถือคทาดาวคนหนึ่ง
"คุณพ่อ!/หัวหน้า!/อาหนังสือ!" ทุกคนร้อง
อาหนังสือสะบัดมือ "เวทมนตร์วิทยาศาตร์! Breaking Point! มอดูลัสของยัง!"
เส้นเหล็กในคอนกรีตที่กำลังจะหักพลันแข็งแกร่งขึ้นพอรับแรงได้
แต่ทว่ามีเศษเพดานร่วงลงมาหาอาหนังสือ
"พ่อ!"
"ATTACK RIDE : BLAST!"
"SHOT!"
ดีเคดผู้มีปืนกับสาวผมชมพูผู้ถือคทายิงกระสุนทำลายเพดาน จนเป็นฝุ่นร่วงใส่หัวอาหนังสือที่ยังยื่นแขนมาดเท่ค้างไว้
ลูเซียปัดผมเล็กน้อยก่อนหมุนตัวไปยิง...
ปัง!!
ริคุที่กำลังจะใช้สเปลการ์ดทรุดลงกับพื้น ก่อนจะลงกองบนพื้น...
เธอเป่าควันบนกระบองปืน ก่อนพยักหน้ากับอาหนังสือ "ศัตรูถูกกำจัดแล้วค่ะ"
"โอเค! มิคุ ฝากบอกคุโดทีว่าเราต้องการแบนข่าวนี้"
มิคุพยักหน้า ก่อนจะใส่การ์ดเก็บกวาดทุกสิ่ง
"VOICE ATTACK : THE DISAPPEARANCE OF HATSUNE MIKU!"
แล้วทุกสิ่งที่ไม่ควรอยู่ในVerse นี้ก็สลายไป ไกอาเมมโมรี่ โซดิอาร์ทสวิตช์ก็สลายไป เหลือแต่เข็มฉีดยา
"เวทมนตร์เคมี! กฎทรงมวล! การเกิดปฎิกิริยา!" อาหนังสือร่ายคาถาซ้ำ ปรับแต่งสารเคมีในนั้นให้เป็นยาเสพติดที่มีคนรู้จัก
ลูเซียรีบกดมือถือเปิดประตูมิติ "เข้าไป!"
พวกเทพารีบวิ่งเข้า โดยมีดีเคดกับลูเซียเฝ้าประตู
อาหนังสือกับมิคุพยักหน้า ก่อนวิ่งตาม จอมเวทผมน้ำตาลป็นคนต่อมา ก่อนลูเซียและดีเคดจะไล่หลัง...
.........................................................................................................................
Verse 10-01 "Vocaloid"
ประเทศญี่ปุ่น ร้านไอติมใกล้ๆสตูดิโอของมิคุ
"แงๆๆๆๆ" เทพากำลังโวยวาย "ไงฉันต้องเลี้ยงไอติมล่ะ"
"ให้ถูกคือทำไมพ่อต้องเลี้ยงไอติมพวกลูกต่างหาก..."
"เงินฉันด้วยน่ะ อา"
ลูเซียกับอาหนังสือนั่งถอดหายใจ ในขณะที่เทพากำลังโบกไม้โบกมือประท้วง
"ที่เธอต้องเลี้ยงเพราะเธอเล่นเกือบทำพวกเราตายกันหมดไงล่ะ" รูบี้แซวพล่างเอาช้อนจิ้นแก้มน้อยๆของเทพา ก่อนตักช็อกโกแลตเข้าปาก
"ส่วนที่พวกเธอต้องเลี้ยง เพราะว่าพวกท่านเป็นคนสั่งงานไงล่ะ!" เนปจูนกินไปพูดไปกับหัวหน้าระดับ Epsilon ทั้งสอง
เรแพน ฮารูโตะ เลเวียธาน มองวงไอติมด้วยรอยยิ้ม
"แล้วโยวไคแห่งการเดินดินล่ะคะ" เนปเกียร์ถามระหว่างเช็ดปากพี่สาว
"เสียชีวิต" ลูเซียตอบ "สมควรแล้วล่ะ"
"ไม่มีชีวิตไหนสมควรตายหรอก"
"แหม อย่างกับนายไม่เคยฆ่าใคร" สึคาสะหยิกแขนหุ่นยนต์จอมเวท
มิคุที่วันนี้อยู่ในชุดเมด หัวเราะคิกคัก ก่อนจะแจ้งเพื่อนตน "อ้อ ตอนนี้พวกเบลล่าบอกว่า พวกเขากำลังค้นหาผู้ซื้อขายยาเสพติดพวกนั้นและกำลังดำเนินการจับกุมตามกฎหมายประจำโลกอยู่ค่ะ"
"ดีมาก" อาหนังสือพยักหน้า
"ดีมาก" อาหนังสือพยักหน้า
ฟุบุกิหันไปเห็นชายคนหนึ่งเดินมา...
"อ้าว การินคุง" มิคุโบกมือเรียก
"ไง พวกมาเฟีย"
ทุกคนหันควับมาเตรียมตั้งคำถาม
"รู้สึกว่า พวกคนในแผนกปกปิดเนี่ย... ชอบใช้มุขนี้เนอะ" การินเดินเข้ามาก่อนกดเปิดคลิปข่าวจากฝรั่งเศสในไอโฟนตน
"...การก่อวินาศกรรมครั้งนี้ คาดว่าเป็นผลมาจากความขัดแย้งในธุรกิจการค้ายาเสพติดผิดกฎหมาย..."
เทพาที่กำลังโวยวายถึงกับหัวเราะลั่นร้าน
"ไม่น่าเอาคนจาก H.A.C.K มาแต่งข่าวเลย พับผ่าสิ" อาหนังสือยิ้มพล่างส่ายหน้า...
แล้ววันของเทพาก็จบไปอีกวัน...
..........................................................................
พร้อมปฐมบทของการต่อสู้ครั้งใหม่....
ในมิติลึกลับ... ที่ถูกจำลองให้เหมือนห้องนอนรกๆ
มีสิ่งหนึ่งที่แปลกคือโต๊ะประชุมขนาดใหญ่
คนตรงนั้นคือ...
วัยรุ่นชายหนุ่มผมดำใส่แว่น ตาดำ ในชุดนอน กับคนหน้าคล้าย ผู้มีดวงตาสีแดง ในชุดขาดทั้งตัว ผมเผ้ายาวรุงรัง
หญิงสาวในชุดสีสีแสด ใส่กางเกง ถือสนับมือติดมีด ข้างๆตัวมีรถของเล่นที่กำลังขยับไปมา
อีกคนเป็นหญิงสาววัยรุ่นหน้าใสในชุดลำลอง กระโปรงสั้นแต่ยังยาวถึงเข่า เสื้อสีขาว ใส่ไม้กางเขง ผมสีฟ้าอ่อน สวมเข็มขัดวิซซาร์ดไดรว์เวอร์
สองคนที่กล่าวมานั่งข้างวัยรุ่นตาดำด้านขวา ในขณะที่คนที่กำลังจะกล่าว นั่งด้านซ้าย... ของชายตาแดง
นั้นคือหญิงสาวในชุดสีขาวที่แต่งแต้มด้วยลวดลายสีดำ ผมสีดำ ดวงตาสีแดง และปีกค้างคาว...
"นายไม่พาพวก Personification Of Darkness มาด้วยเหรอออออ" สาววัยรุ่นถามไปยังชายตาแดง "เนกะเซฟเวอร์"
"เรื่องของฉัน อีกอย่าง... ดาร์กกรีดดันกล่อมหมอนี้ได้อีก... ซึ่งก็ดี"
"ไม่ดีเลย" สาวผมบ๊อบเช็ดสนับมือติดใบมีดสีเหลือง ใบหน้านิ่งสนิท
"หุบปากน่า... Plot Police GreyPlot" เนกะเซฟเวอร์สวน สาวนามเกรย์พล็อตลุกขึ้นเตรียมต่อย
หญิงสาวที่นั่งข้างๆต้องรีบรั้งแขนไว้ "ใจเย็นนนนน"
"...ก็ได้ สวีทนุน" ก่อนเธอจะนั่งลงและหันไปทางวัยรุ่นอีกคน "ว่าแต่น่ะ เซฟเวอร์ เปลี่ยนชื่อเธอเป็นอะไรที่เข้ากว่านี้ได้ไหม"
เซฟเวอร์เกาหน้า ก่อนร้องแหะๆ "ฉันไม่มีเซนต์การตั้งชื่อน่ะ..."
"ว่าแต่ว่า ยัยเลขาแห่งความดี อัศวินแห่งความรู้ นักรบแห่งความคิดฝ่ายสร้างสรรค์และทำลายล้างไปไหมฟ่ะ" สาวปีกค้างคาวเสกแก้วไวน์"ใส่เลือด"ก่อนเอานิ้วซ้ายกวนเล่น
ไม่ทันขาดคำ สาวปีกขาวร่างสูงใหญ่ เอวผอมบาง (แม้ไม่เท่าสวีทนุน) พร้อมใบหน้าอันผุดผ่องอ่อนโยน พร้อมปีกนกสีขาวก็ปรากฎกลางอากาศ เหนือเก้าอี้ข้างเกรย์พล็อต
ก่อนที่อีกสามจะวิ่งเข้ามา
เขาคืออาหนังสือ ดีเคด และมิคุ
"มาสายๆ" เนกะเซฟเวอร์แซว
เซฟเวอร์ลุกขึ้นก่อนหันไปทางมิคุ สาวผมเขียวพยักหน้าก่อนเอามือทาบกับโต๊ะ
ภาพหน้าจอฮอโลแกรมปรากฎตรงหน้าทุกคน
"เราทุกคน มาที่นี้เพื่อเป็นสัขคีพยานแห่งการปิด 'Birth Arc' ของโปรเจ๊ค 'Genesis Prototype' รหัส ADSO อย่างที่ทุกท่านยกเว้นวิซิสเตอร์ทราบ Project นี้ไม่ได้แค่เป็นภาคต่อของ Project First Generation 'Dwar' แต่เป็นการพุ่งการโจมตีเพื่อเปลี่ยนแปลงในระดับ I2 และระดับ L2 ในขั้นต่ำ..."
"เฮ้ย! อย่ายาว" ดีเคดตะโกนเตือน "เวลาเราไม่มาก"
เซฟมองมาที่ดีเคดด้วยความขัดใจก่อนกล่าวต่อ "งั้นเราจะเริ่ม Boost Arc และเริ่มใช้ Protocol 'Metafiction', 'Fanfic Crossing', 'Take That!' เต็มรูปแบบแล้ว... ไทรวีล กับลีลาวดีจะรับผิดชอบในการจัดการกับเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมและการออกทะเล ส่วนที่เหลือจะเป็นคาแรคเตอร์ประจำเรื่องต่อไป... กลุ่ม Dark จะออกปฎิบัติการ ที่เหลือลับสุดยอด... แต่พวกนายรู้แล้วล่ะ"
วัยรุ่นม.ปลายดีดนิ้ว ก่อนข้อความปรากฎ
"INITATING THE BOOST ARC!"
"และการเดินทางรอบแรกของเรา..."
"คือ'พาเธอคนนั้นมา' และ 'เริ่มประเด็นการฆ่าตัวตาย'"
อาหนังสือกล่าวแผนการ
เกรย์พล็อตมองไปที่เนกะเซฟเวอร์ก่อนพยักหน้าทั้งคู่
รถของเล่นแปลงเป็นรถแท็กซี่ เธอเอามันมาเสียบท้ายของมีด
"TIRE! DIMENSION CAB : GRAB YOUR TAXI!"
"เวทมนตร์วิทยาศาสตร์ พหุภพ!"
ม่านความมืดปรากฎ...เหนือโต๊ะ
"เอ่อ... อย่าทำอะไรรุนแรงน่ะ ผมมีเรื่องต้องคุยกับเจ๊เขาบน Connective World Line อีก" เซฟบอกเบาๆ
"ไม่ใช่เรื่องนาย"
ลั่นทม สาวปีกค้างคาวพูดแทนนายตน... เนกะเซฟเวอร์
.........................................................................................
ตอนต่อไป Boost Arc! Let's Go! Goddesses Are Falling To Your Head!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น